(Minghui.org) کارشناسان و مقامات عالی‌رتبه سیاسی در 10 ژوئن 2018 در هنگ کنگ گرد‌هم آمدند تا در این باره مذاکره کنند که پکن چطور تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر گروه‌های عقیدتی را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد.

در گردهمایی «آیا در چین آزادی عقیده وجود دارد؟- درباره آزار و شکنجه فالون گونگ»، قانونگذاران و کارشناسان؛ رژیم چین را به‌خاطر کسب سود از برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی زنده- عمدتاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ- مورد انتقاد قرار دادند و خواستار توقف آزار و شکنجه این تمرین معنوی شدند.

قانونگذاران و کارشناسان در همایش هنگ کنگ

دیوید ماتاس، وکیل کانادایی حقوق بشر، در این همایش اظهار کرد که گروه‌های عقیدتی در چین، از جمله فالون گونگ، تبتی‌ها، اویغورها و مسیحیان، به‌خاطر اعضای بدن‌شان قتل‌عام می‌شوند. ماتاس گفت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ نیمی از جمعیت زندانیانی را تشکیل می‌دهند که به‌طور خودسرانه حبس شده‌اند و بدترین نوع آزار و شکنجه را متحمل می‌شوند. این جریان منجر به این شده که تمرین‌کنندگان تبدیل به منبع بی‌پایانی از اعضای بدن شوند.

وزارت امور خارجه ایالات متحده گزارش سالانه 2017 آزادی بین‌المللی عقیدتی خود را در تاریخ 29 مه 2018 منتشر و در آن این مسئله را به‌طور برجسته مطرح کرد که چطور گروه‌هایی مانند تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین به‌شدت تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند.

سیستم پزشکی چین به فروش اعضای بدن وابسته است

دیوید کیلگور، وزیر سابق امور خارجه کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه، بیش از ده سال درباره برداشت غیرقانونی اعضای بدن زندانیان عقیدتی تحقیق کرده است. او و ماتاس در سال 2010 کاندید جایزه صلح نوبل شدند.

کیلگور، ماتاس و روزنامه‌نگار محقق اتان گاتمن، گزارشی تحقيقی را در سال 2016 منتشر کردند که نشان می‌دهد تعداد عمل‌های پيوند عضو در چین بیشتر از ارقام رسمی اعلام‌شده و تعداد اعضای اهداءشده است. ماتاس گفت که این تعداد بسیار زیاد از اعضای بدن باید از زندانیان عقیدتی به‌دست آمده باشند. او تجارت اعضای بدن را اعتياد سیستم پزشکی چين توصيف کرد.

دیوید ماتاس، وکیل کانادایی حقوق بشر

درخصوص اینکه چرا پکن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را برای برداشت اعضای بدن هدف قرار می‌دهد، ماتاس شرح داد که همراه اصلاحات اقتصادی چین، سرمایه‌داری از دشمن به دوست تبدیل شده است. «دشمن طبقاتیِ» جدید حزب کمونیست چین تعداد عظیم تمرین‌کنندگان فالون گونگ است که از ایدئولوژی حزب پیروی نمی‌کنند. رهبری حزب پس از شیطانی و دیوصفت نشان دادن تمرین‌کنندگان فالون گونگ متوجه شد که می‌تواند با برداشت اجباری اعضای بدن آنان، سود کسب کند.

چین همچنان درباره تعداد عمل‌های پیوند عضو دروغ می‌گوید

دکتر شی-وِی هوانگ

دکتر شی-وی هوانگ، متخصص اورولوژیست و معاون انجمن تایوانیِ توجه و مراقبت بین‌المللی درباره عمل‌های پیوند عضو، گفت پکن تاکنون یک سیستم اهدای عضو مطابق با استانداردهای بین‌المللی راه‌اندازی نکرده است. شوسن ژنگ، رئیس بخش پیوند عضو بیمارستان دانشگاه ژجیانگ، از انتشار مقاله‌اش در مجله اینترنشنال لیور منع شد، چراکه نگرانی‌هایی وجود داشت درباره اینکه در تحقیقش روی 563 عمل پیوند عضو، اعضای بدن مورد استفاده از منابع اخلاقی تأمین نشده‌اند. در نتیجه، این مجله مقاله ‌او را حذف کرد. ژنگ همچنین یکی از اعضای اصلی سازمانی وابسته به حزب بود که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد.

مدت کوتاهی پس از آن، جیفو هوانگ، معاون سابق وزیر بهداشت چین و رئیس کنونی بنیاد توسعه پیوند عضو چین، ادعا کرد که تحقیق ژنگ جعلی است و در طول تحقیق ژنگ، فقط 116 کبد به این بیمارستان اختصاص داده شده بود. وزیر سابق تأکید کرد که همه این 116 کبد از افرادی بودند که بعد از ایست قلبی جان خود را از دست داده بودند. دکتر شی- وِی هوانگ پرسید: «پس چه کسی دروغ می‌گوید، بیمارستانِ دانشگاه یا وزیر سابق؟»

دکتر شی-وای هوانگ گفت که پیوند اعضای بدن منبع اصلی درآمد برای اکثر بیمارستان‌ها در چین است. برای نمونه بیمارستان نظامی شماره 309 پکن اعلام کرد که مرکز پیوند عضوش منبع اصلی درآمدش است و درآمد این مرکز از 30 میلیون یوآن در سال 2006 به 230 میلیون یوآن در سال 2010 رسيده است. دکتر هوآنگ پرسید: «تا کنون در اینجا هیچ سازمان بین‌المللی وجود نداشته که اجازه داشته باشد تحقیقاتی حرفه‌ای انجام دهد درباره اینکه چگونه این بیمارستان‌ها می‌توانند این تعداد زیاد اعضای بدن را تأمین کنند.»

شخصیت های سیاسی هنگ کنگ، آزار و شکنجه فالون گونگ را محکوم می‌کنند

قانونگذار سابق آلبرت چون- یان هو

آلبرت چون یان- هو، قانونگذار سابق و رئیس فعلی اتحادیه هنگ کنگ در حمایت از جنبش‌های دموکراتیک میهن‌دوستانه در چین، گفت که سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر فالون گونگ را گروهی عقیدتی در نظر می‌گیرند که بیشتر از سایر گروه‌ها در چین تحت آزار و شکنجه قرار دارد. هو تأکید کرد عاملانی که آزار و شکنجه را در سال 1999 راه‌اندازی کردند، باید توقیف و برای نقض شدید حقوق بشر و اصول انسانی و معاهدات بین‌المللی به پای میز عدالت کشانده شوند.

جنگ کمونیسم با یکدیگر

کووک- هونگ لئونگ، قانونگذار سابق هنگ کنگ

کووک- هونگ لئونگ، قانونگذار سابق هنگ کنگ، گفت که وقتی فالون گونگ در ابتدا مورد آزار و شکنجه قرار گرفت، بسیاری از مردم بی‌تفاوت بودند، و اکنون گروه‌های بیشتر و بیشتری در پکن تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. لئونگ گفت: «از زمانی که پکن آزار و شکنجه فالون گونگ را راه‌اندازی کرد، تقریباً بیست سال گذشته است و ما همگی شاهد بوده‌ایم که پکن با هنگ کنگ چه می‌کند. این درس بسیار مهمی است که بدانیم آنکه یک نفر را مورد آزار و شکنجه قرار دهد، همه را مورد آزار و شکنجه قرار خواهد داد.»

ریچارد یی‌یو چئونگ تسوی

ریچارد یی‌یو چونگ تسوی، معاون رئیس اتحادیه هنگ کنگ در حمایت از جنبش‌های دموکراتیک میهن‌‌دوستانه در چین، پیشنهاداتی را برای راه‌های مبارزه با کمونیسم ارائه داد. او همچنین گفت که وقتی سازمان ملل در ماه نوامبر امسال وضعیت حقوق بشر در چین را بررسی می‌کند، این اتحادیه نامه اظهارنظری را ارائه خواهد داد. تسوی سایر گروه‌ها را نیز به چنین کاری تشویق کرد.

وینگ- یین لام، عضو سابق شورای منطقه

وینگ- یین لام، عضو سابق شورای منطقه گفت که حزب کمونیست چین از آنهایی که بترسد، سرکوب‌شان می‌کند؛ آن می‌‌ترسد که درستی از باور توده مردم کمونیسم پیشی بگیرد و فالون گونگ اتفاقاً نماینده قدرت درستی باشد.

کشاندن عاملان آزار و شکنجه به میز عدالت

چی-وی وو، قانونگذار و رئیس حزب دموکرات

چی-وی وو، قانونگذار و رئیس حزب دموکرات، اظهار کرد که تحت حاکمیت ح.ک.چ، هیچ آزادی عقیدتی در چین وجود ندارد، زیرا حزب می‌ترسد که چنین آزادی‌ای سلطنت او را تهدید کند. او گفت این دلیل آن است که چرا فالون گونگ زمانی از سوی مسئولین چین حمایت می‌شد و بعداً قربانی آزار و شکنجه شد. وو گفت: «این ماهیت حزب کمونیست است.»

استاد بازنشسته، جوزف یو- شک چنگ از دانشگاه شهر هنگ کنگ گفت که ح.ک.چ، به‌عنوان یک نهاد ملحد، تحمل بسیار کمی در برابر باورها و عقاید دارد: «آن حقوق اولیه آزادی عقیده را پایمال کرد و قانون اساسی را کاملاً نقض می‌کند.» چنگ شجاعت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مقابله با آزار و شکنجه را تحسین کرد. او گفت: «رسانه‌های تأسیس‌شده از سوی تمرین‌کنندگان تنها رسانه‌هایی هستند که حقیقتاً از حکومت ح.ک.چ انتقاد می‌کنند و این کمک بسیار مهمی است.»