(Minghui.org) 

24 مه روز تعطیلی مهمی در بغارستان است و به موضوع فرهنگ و آموزش و پرورش بلغارستانی و الفبای سیریلیک اختصاص داده شد. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در صوفیه بلغارستان از این فرصت استفاده کردند تا سطح آگاهی مردم و گردشگران را درباره آزار و شکنجه وحشیانه فالون گونگ به دست حزب کمونیست در چین، بالا ببرند. موضوعی که مردم درباره آن به‌خوبی آگاه نیستند.

تمرین‌کنندگان بنرهایی را در شلوغ‌ترین خیابان مرکز شهر صوفیه به نمایش گذاشتند و عابران را درباره آزار و شکنجه 20 ساله تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین مطلع کردند. بلوزهای زردرنگ آنها در میان جمعیت جلب‌ توجه و افراد بسیاری را جذب می‌کرد. پوستری نیز با هزینه‌های پیوند عضو در چین و تصویر دختر گریانی که خاکستردانی (کوزۀ حاوی خاکستر جسد) را در دستانش نگه داشته است از نمایشگاه بین‌المللی «هنر جن، شن، رن،» توجه افراد بسیاری را به خود جلب کرد.

افراد زیادی دادخواست کمک به متوقف کردن آزار و شکنجه را امضاء کردند. اعضای جنبش «ما به خط سیریلیک می‌نویسیم» نیز این دادخواست را امضاء کردند. این جنبش توسط سازمان جوانان حزب سوسیالیست بلغارستان تشکیل شد که جانشین حزب کمونیست سابق شده است. آنها پس از آگاهی از حقایق، جنایت‌های اعمال شده بر تمرین‌کنندگانی که از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری فالون گونگ پیروی می‌کنند را محکوم کردند.

نویسنده جوان آلمانی که به بلغارستان نقل مکان کرده بود می‌خواست بداند کجا می‌تواند تمرینات را یاد بگیرد.

خانم جوانی خیلی تمایل داشت درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین بشنود و برای همه اعضای خانواده‌اش فلایر گرفت. او ماجرای خودش را تعریف کرد که مدت زمان زیادی در خصومتی میان دو خانواده، نقش میانجی را به‌عهده داشته است و ابراز امیدواری کرد که اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری به او در این امر مهم کمک کند.

زوج پیری با یادآوری دوران کمونیست ابتدا گفتند که احتمالاً بلغارستانی‌ها نباید در مشکلات کشور ثروتمندی مانند چین دخالت کنند. اما پس از شنیدن جزئیات آزار و شکنجه، خانم تصمیم گرفت از این دادخواست حمایت کند چراکه خشونت رژیم کمونیست را تجربه کرده بود.

افراد زیادی از شنیدن اطلاعات درباره برداشت اجباری عضو شوکه شدند. این اطلاعات اولین بار در سال 2006 در گزارشی به نام برداشت خونین توسط کارشناسان مشهور در زمینه حقوق بشر دیوید کیلگور و دیوید ماتاس چاپ شد. این گزارش مبنی بر این بود که منبع بسیاری از اعضای بدن استفاده شده در 41500 عمل پیوند عضوی که در سال‌های 2000 تا 2005 صورت گرفته به‌طور حتم از تمرین‌کنندگان عقیدتی فالون گونگ است.

این دو فعال حقوق بشر به بیش از 10 کشور سفر کردند تا این اطلاعات را جمع‌آوری کنند و از تمرین‌کنندگان فالون گونگی که از اردوگاه‌های کار اجباری جان سالم به در برده و به این کشورها فرار کرده بودند شهادت بگیرند.