(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ژاپن، راهپیمایی‌هایی را در 14 ژوئیه در اوساکا و در 15 ژوئیه در کیوتو برگزار کردند و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه از سوی حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) شدند. آنها یاد تمرین‌کنندگانی را که طی این فاجعه جان خود را ازدست داده‌اند، گرامی داشتند؛ فاجعه‌ای که 19 سال پیش در 20 ژوئیه 1999 آغاز شد. طی 19 سال گذشته، تمرین‌کنندگان در ژاپن، حقایق فالون گونگ را به‌طور‌ مداوم برای حکومت و مردم ژاپن روشن کرده‌اند و مورد حمایت آنها قرار گرفته‌اند.

این راهپیمایی‌های بزرگ مورد توجه گسترده گردشگران و ساکنان محلی قرار گرفتند. بسیاری از مردم از این فرصت استفاده کردند تا از واقعیت‌های فالون گونگ مطلع شوند و حمایت خود را از تمرین‌کنندگان ابراز کردند.

یک گردشگر چینی از تمریناتِ گروهی عکس‌هایی گرفت. او به تمرین‌کنندگان گفت: «می‌دانم این حقیقت، نیک‌خواهی بردباری است. به کار عالی خود ادامه دهید.»

راهپیمایی فالون گونگ در اوساکا

راهپیمایی فالون گونگ در کیوتو

گردشگران از دیدن راهپیمایی فالون گونگ خوشحال هستند.

آقای آئوکی، از ساکنین محلی، به گزارشگر گفت: «این موضوع مورد توجهم بوده است. از شما حمایت می‌کنم! لطفاً به انتشار این اخبار ادامه دهید. روش‌تان عالی است. انجام چنین فعالیت‌هایی در چین امکان‌پذیر نیست. چنین راهپیمایی بزرگی بسیار پرمعنا است! همدردی مرا بپذیرید!»

آقای آئوکی درحال خواندن فلایر فالون گونگ.

آقای سوزوکی گروه مارش تیان گوئو را تحسین می‌کند و می‌گوید: «موسیقی عالی!»

آقای ماتسوموتو (سمت چپ) و آقای یاماموتو به تمرین‌کنندگان فالون گونگ گفتند: «لطفاً تمام تلاش‌تان را به کار بگیرید تا افراد بیشتری را از این آزار و شکنجه مطلع کنید. ما مایلیم اطلاعات بیشتری درباره آن کسب کنیم.»

آقای کیتانو (سمت چپ) و آقای کانایا برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ دست تکان دادند. آقای کیتانو گفت: «از آزار و شکنجه متنفر هستم. روز بسیار گرمی است. لطفاً مراقب خودتان باشید!»

مردی از استان آیچی فیلم‌هایی از این راهپیمایی گرفت. او از بسیاری از حقایق آزار و شکنجه آگاه بود و گفت: «فروپاشی حزب کمونیست چین صرفاً مسئله‌ زمان است [دیر یا زود اتفاق خواهد افتاد]. آن در آخرین مرحله از دیکتاتوری‌اش است. وضعیتش بسیار شبیه اتحاد جماهیر شورویِ سابق قبل از فروپاشی‌اش است.» سپس افزود: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ خیلی سخت کار کرده‌اند! آنها را تشویق و از آنها حمایت می‌کنم!»

گردشگران از ایالات متحده، انگلستان و هلند گفتند که فعالیت‌های فالون گونگ را دیده‌اند و درباره آزار و اذیت شنیده‌اند و آرزوی مشترک‌شان این است که آزار و شکنجه هرچه زودتر پایان یابد.

مردی از هلند (سمت چپ) گفت که از فالون گونگ حمایت می‌کند.

تریسی از انگلیس گفت که آرزو می‌کند آزار و شکنجه هرچه زودتر پایان یابد.

تمرین‌کننده فالون گونگ یوشیدا چیکی، درباره تجربه شخصی‌اش از آزار و شکنجه- وقتی در چین زندگی می‌کرد- به گزارشگر گفت: « وقتی یک ساله بودم، مادر و دایی‌ام به‌خاطر تمرین فالون گونگ دستگیر شدند. مأموران پلیس طی بازداشت دایی‌ام را شلاق زدند و مادرم به دو سال زندان محکوم و در سلول انفرادی حبس شد. دیوارهای سلول پر از کلمات افتراءآمیز درباره فالون گونگ بودند. او مجبور بود به‌عنوان شکنجه، به آژیرهایی با صدای بلند گوش دهد. تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدن‌شان که در جراحی‌های پیوند عضو استفاده می‌شوند، کشته شده‌اند. این آزار و شکنجه همچنان ادامه دارد. یکی از بستگان یک شهروند ژاپنی ماه گذشته دستگیر شد. مشتاقانه منتظر روزی هستم که تمرین‌کنندگان فالون گونگ آزاد شوند.»

یوشیدا چیکی، تمرین‌کننده فالون گونگ از آزار و اذیتی که خانواده‌اش متحمل شده، می‌گوید.

خانم لیو ژی‌یینگ، یکی از ساکنین اوساکا، گفت که مادرش به‌خاطر تمرین فالون گونگ در ماه گذشته دستگیر شده است. «یکی از بستگانم در 14 ژوئن به دیدار والدینم رفت، زیرا نمی‌توانست با مادرم تماس بگیرد. وقتی به منزل والدینم رسید، دید که به پدرم دست‌بند زده‌اند و سه مأمور پلیس لباس‌شخصی خانه‌شان را بازرسی می‌کنند. آنها به‌خاطر توزیع مطالب روشنگری حقایق فالون گونگ دستگیر شدند. پلیس کتاب‌های فالون گونگ، دستگاه پخش‌کننده صوتی و پول نقدشان را نیز توقیف کرد. پدرم اکنون آزاد شده، اما مادرم به زندان منتقل شده است.»

خانم لیو ژی‌یینگ خواستار حمایت برای نجات مادرش است.