(Minghui.org) در کنفرانس تبادل تجربه واشنگتن دی سی در ماه ژوئن سال جاری عمیقاً تحت تأثیر نیک‌خواهی عظیم استاد قرار گرفتم. همچنین به‌طور فوق‌العاده‌ای برایم الهام‌بخش بود و به شدت تلاش خواهم کرد تا کاستی‌هایم را در تزکیه اصلاح کنم. در عین حال، می‌خواهم به کاستی‌های مختلفی اشاره‌ کنم تا بتوانیم به‌عنوان تمرین‌کننده بهتر عمل کنیم و بایکدیگر رشد کنیم.

ازدحام برای صبحانه رایگان هتل

بسیاری از تمرین‌کنندگان معمولاً در هتل‌هایی اقامت دارند که صبحانه رایگان ارائه می‌دهند. از آنجاکه ما زودتر بیدار می‌شویم، معمولاً قبل از مهمانان دیگر به اتاق صبحانه می‌رسیم و تمایل داریم غذای زیادی را صرف کنیم بدون توجه به اینکه ممکن است باعث ناراحتی دیگران ‌شود.

من از مدیر هتل ‌شنیدم که به هماهنگ‌کننده ما شکایت می‌کرد مبنی براینکه مهمانی مشاهده کرده است که ما غذای زیادی می‌خوریم و بدون اینکه سایر مهمانان هتل را در نظر بگیریم، باقیمانده غذا را با خود می‌بریم. این مهمان عجله داشت و در نتیجه مجبور شد که از صبحانه صرف‌نظر کند.

مدیر هتل افزود که کارکنان هتل چندین بار دیس‌های غذا را دوباره پر کرده بودند، اما هر بار غذا به سرعت تمام می‌شد. هنگامی که مهمانان دیگر برای صبحانه می‌آمدند، ظروف خالی بود.

کلماتش مانند ترکه بیدار شو برای من بود و احساس شرمساری کردم. قبلاً باور داشتم که خوردن یک صبحانه مفصل برای جلوگیری از گرسنگی در فعالیت‌های روزانه مهم است. همچنین هیچ چیز اشتباهی در اینکه تمرین‌کنندگان غذاها را با خود می‌برند، نمی‌دیدم و نمی‌توانستم سایر مهمانان هتل را درنظر بگیرم.

علاوه بر این، ما همه لباس‌های زرد فالون دافا را می‌پوشیدیم. مهمانان دیگر درباره ما چه فکری خواهند کرد؟ آیا این دافا را لکه‌دار نمی‌کرد؟ قلبم سنگین شد. من نزد مدیر هتل رفتم و از او عذرخواهی کردم، «واقعاً متاًسفم. ما نمی‌دانستیم. این کار دوباره تکرار نمی‌شود. لطفاً ما را ببخش.»

من در کنفرانس‌های گذشته در هتل‌ها با بسیاری از تمرین‌کنندگان اقامت داشته‌ام، و این نوع رفتار هر ساله تکرار می‌شود. قبلاً متوجه نشده بودم که این یک عمل خودخواهانه است. این کار نه تنها اثر منفی بر تصویر دافا داشت، بلکه باعث می‌شد غربی‌ها تأثیر بدی از چینی‌ها بگیرند.

پیشنهاد می‌کنم که از حالا به بعد زمانی که در بوفه هستیم، حریص نباشیم. ما باید فقط آن مقدار غذایی را برداریم که می‌توانیم بخوریم و باقی‌مانده غذاها را با خود نبریم. به‌علاوه همچنین هنگام استفاده از دستشویی در مکان‌های عمومی ملاحظه دیگران را بکنیم. باید سریع عمل کنیم، بی‌نظمی ایجاد نکنیم و فضایی به دیگران بدهیم.

بسیاری از تمرین‌کنندگان در چین قبل از رفتن برای روشنگری حقیقت و اعتباربخشی به فا غذای بسیار ساده‌ای می‌خورند. چه کسی نگران غذا یا راحتی است؟ تمرین‌کنندگان خارج از کشور در حال شرکت در کنفرانس فای مقدسی هستند و لباس زرد که روی آن نوشته «فالون دافا خوب است» چاپ شده است می‌پوشند، بنابراین باید به‌خوبی رفتار کنیم.

آب داغ در کافی شاپ‌ها

هنگامی که اتوبوس کرایه‌ای ما در منطقه‌ای خدماتی متوقف ‌شد چندین تمرین‌کننده فلاسک خود را به کافی شاپی ‌بردند و آن را پر‌کردند، بدون اینکه پیش از آن از کارکنان اجازه بگیرند. آنها طوری عمل می‌کردند که انگار هیچ‌کسی اطراف آنها نیست. آب گرم در کافی شاپ فقط برای مشتریان ارائه می‌شود.

با دیدن کارکنان آنجا که پشت سر تمرین‌کنندگان حرف می‌زدند و به آنها اشاره می‌کردند، به سرعت به سمت پیشخوان رفتم و مقداری کلوچه خریدم، آنها را مطلع ساختم که آن تمرین‌کنندگان با من هستند.

در فرهنگ غربی، خدمات رایگان به مشتریان ارائه می‌شود، و مردم از یک قانون ناگفته پیروی می‌کنند که فقط مشتریان حق برخورداری از این خدمات را دارند.

اگر ما به آب داغ نیاز داریم، ابتدا باید از کارکنان درخواست کنیم و درباره هزینه آن سؤال بپرسیم. اغلب اوقات آنهاخواسته ما را رد یا از ما هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند. پس از گرفتن آب گرم، باید از آنها تشکر کنیم و خداحافظی کنیم. این‌ها نشانه‌های اولیه ادب و احترام و منعکس‌کننده اخلاقیات در یک جامعه عادی هستند.

در فرهنگ حزب کمونیست چین مفهوم «اگر غذا نخورید یا آن را نبرید، ضرر کرده‌اید.» و رفتارهای بد در عمق وجود مردم ریشه کرده است. هنگامی که به لوازم بهداشتی، دفترچه یادداشت و قلم‌های رایگان هتل‌ها می‌رسد، اگر به آنها نیاز نداریم نباید آنها را بگیریم، علت و معلول پشت موارد جزئی، همیشه به همان اندازه که فکر می‌کنیم ساده نیست. ما باید خود را به‌درستی اداره کنیم.

دستشویی عمومی

در طول فعالیت‌ها و کنفرانس، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان برای استفاده از سرویس‌های بهداشتی صف می‌کشند. اغلب زمانی که وارد توالتی می‌شوم، می‌بینم که کثیف شده است - ادرار روی صندلی توالت می‌بینم و اینکه کاغذ توالت کثیف در کف توالت ریخته است. همه چیز را تمیز می‌کردم چون نمی‌خواستم شخص بعدی با آنچه که من تجربه کردم مواجه شود.

تمرین‌کنندگانی وجود دارند که به‌راحتی توالت را ترک می‌کنند بدون اینکه هیچ زحمتی به خود بدهند و نگاهی به آن بیندازند. ما تمرین‌کننده هستیم. باید به این موضوع توجه داشته باشیم و تلاش کنیم آن را تمیز نگه داریم. ما باید بیشتر ملاحظه فرد بعدی را بکنیم که قرار است از آن استفاده کند.

علاوه بر این، ما نباید تمام اتاقک‌های دستشویی را اشغال کنیم. باید یکی را برای افراد دیگر در نظر بگیریم تا آنها مجبور نباشند تا پایان صف طولانی ما منتظر بمانند. این خصوصاً برای زمانی است که از دستشویی در رستوران استفاده می‌کنیم. گاهی اوقات گروه بزرگی را به رستورانی می‌بردیم تا از دستشویی آنها استفاده کنند بدون اینکه چیزی بخریم. بنابراین، لازم است که ابتدا مشتریان خود رستوران از توالت استفاده کنند.

آداب اتاق هتل و پیشنهادات

به‌طور معمول برای صرفه‌جویی در هزینه چهار تمرین‌کننده در یک اتاق اقامت دارند و این ممکن است باعث کار زیادی برای خدمتکاران شود. هنگامی که نوبت به انعام دادن می‌رسد، پیشنهاد می‌کنم که هر فردی که در اتاق اقامت دارد، روزانه 1 تا 2 دلار به ازای هر خدمتکار پرداخت کند. نشان دادن احترام به دیگران، تجلی‌ای از شین‌شینگ است.

با وجود چهار نفر یا افراد بیشتر در یک اتاق، حمام گرفتن معمولاً تبدیل به یک مسئله می‌شود. اغلب می‌دیدم که آب همه جا پاشیده است، مو در همه جا روی کف حمام، و حوله‌های مرطوب در هرکجا پخش شده است. چگونه شخصی می‌تواند چنین آشفتگی و کثیفی را برای فرد دیگری باقی بگذارد؟ احساس می‌کنم همگی می‌دانیم که این کار درستی است که باید انجام دهیم، اما اغلب احساسات فرد دیگر را در نظر نمی‌گیریم. لطفاً در آینده به یکدیگر بیشتر یادآوری کنید.

اعتقاد ندارم که مواجه شدن با این چیزها تصادفی باشد. اینها برای من نیز یادآوری هستند؛ زیرا برخی از چیزهای به‌ظاهر جزئی را نادیده گرفته‌ام. در بسیاری از موارد حریص و خودخواه هستم و تصویر دافا را لکه‌دار کرده‌ام. امیدوارم که همه در آینده بهتر عمل کنیم.

هماهنگ‌کننده‌ها برای سازماندهی سفر به کنفرانس فا، زمان زیادی را صرف رزرو هتل و اتوبوس کرده‌اند و تمرین‌کنندگان به‌منظور آمادگی برای سفر خود تلاش زیادی را صرف کرده‌اند. با توجه به اندازه گروه ما، اگر به چیزهای کوچک در طول مسیر توجه نکنیم، ممکن است تصویر دافا را خدشه‌دار کنیم.

به‌خاطر دارم که وقتی استاد در حال آموزش فا در دهه 1990 بودند، بسیاری از تمرین‌کنندگانی که در سخنرانی‌ها شرکت کردند، هزاران مایل را با قطار سفر می‌کردند. آنها بر سختی‌های بسیار زیادی در رابطه با غذا و محل اقامت غلبه کردند، اما آنها همه چیز را در نظم کامل حفظ می‌کردند.

استاد بیان کردند: «با جرأت می‌گویم که فالون دافای ما یک سرزمین پاک است.» (پیشنهادات ارائه شده در جلسه دستیاران فالون دافا پکن») مهمان‌خانه‌هایی که استاد در آن‌ها اقامت داشتند همیشه تمیز و مرتب بود، که توسط خدمه اتاق بسیار مورد ستایش قرار می‌گرفت.

پس از اینکه 10 هزار تمرین‌کننده در سال 1999 در ژونگنانهای درخواست تجدید نظر ارائه کردند، وقتی آنجا را به‌منظور بازگشت به خانه ترک کردند حتی یک ته سیگار یا یک تکه کاغذ هم روی زمین باقی نگذاشتند.

ما نیز مریدان استاد هستیم و مسئولیت‌های عظیمی به‌دوش داریم. ما باید کسی باشیم که «پر از آرمان‌هاي بي‌نظير است، درحالي‌که جزئيات کوچک را در نظر مي‌گيرد.» («فرزانه» از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر۱)

به منظور اینکه کنفرانس فای ما مقدس باقی بماند، نباید فقط به تصویر خود در راهپیمایی‌ها توجه داشته باشیم، بلکه در طول سفر نیز باید مراقب موارد جزئی باشیم.