(Minghui.org) اخیراً رسانه‌های چینی ماجرای دلخراشی را بیان کردند که توجه مردم را به این موضوع جلب کرد. بانوی 85 ساله‌ای 15 بار در تلاش برای حل اختلافی که با کسی داشت به پکن رفت. او نه تنها هیچ کمکی دریافت نکرد، بلکه در عوض به جرم «شروع مجادله و دامن زدن به مشکل»، به 2 سال و نیم حبس محکوم شد. حتی بدتر از آن وقتی بخاطر شکستگی دو استخوانش نتوانست از عهده کارهای شخصی روزانه‌اش بر بیاید، آزادی‌اش به قید ضمانت پزشکی رد شد. این ماجرا منجر به اعتراض عمومی علیه نظام حقوقی چین و اجرای قانون شد.

اما همین رسانه‌های چینی شجاعت آن را ندارند تا خبرهای مربوط به بسیاری از تمرین‌کنندگان سالخورده فالون گونگ را پوشش دهندکه چگونه تحت آزار و شکنجه قرار داشته‌اند.

ژنگ دیکای، 80 ساله اهل شهر ژوانگهی، استان لیائونینگ، سال گذشته به ۱سال و نیم حبس محکوم و در زندان نانگوآنلینگ زندانی شد. پس از درخواست‌های متعدد، در ژوئن 2018 به خانواده‌اش اجازه ملاقات دادند. او روی صندلی چرخدار بود و اخیراً به فشار خون بالا و تند شدن غیرطبیعی ضربان قلب مبتلا شده است.

لی شیهو، هشتاد ساله اهل استان شانشی در سلولی حبس شد و پلیس زندان یانگ چنشنگ دستور داد که زندانیان او را مورد ضرب و شتم قرار دهند.

لیو میژنگ هشتاد ساله اهل شین‌شیانگ، استان هنان در اکتبر 2016 در منزلش دستگیر شد. بازداشتگاه محلی به‌دلیل فشار خون بالایش از پذیرش او امتناع کرد، اما پلیس اجازه نداد که برود. از آنجا که بازداشتگاه او را نپذیرفت، او به چهار سال زندان محکوم شد. در زندان، فشار خونش به بالای ۲۰ رفت، اما خانواده‌اش مجاز به ملاقات با او نبودند.

کونگ فولان، 8۳ ساله و ژائو گویرونگ هفتاد و شش ساله اهل شهر بنشی، استان لیائونینگ در ماه ژوئن 2018 بازداشت شدند. با هدایت سرپرست ایستگاه پلیس کیوتون، ژائو نینگ، گروهی از مأموران خانه‌هایشان را جستجو کردند. بازداشتگاه محلی به‌دلیل سن بالای آنها از پذیرش‌شان امتناع کرد.

هنگامی که وانگ شویی‌بین 81 ساله اهل بویانگ، استان آنهویی در ژوئيه 2017 بازداشت شد، مدت یک ماه در بستر بیماری افتاده بود. اما ژانگ جیاژونگ، رئیس پلیس شهر، بازهم او را دستگیر کرده بود.

ژانگ دونگهوا اهل هولودائو، استان لیائونینگ در ماه مه سال 2015 شکایتی را علیه جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین مطرح کرد، زیرا او شخصاً مسئول راه‌اندازی و هدایت آزار و شکنجه فالون گونگ بود. در ژوئیه سال 2015، مأموران پلیس محلی وارد خانه‌اش شدند، آنجا را جستجو کردند، و ژانگ و مادر 80 ساله‌اش را که او نیز تمرین‌کننده فالون گونگ بود با خود بردند.مادر ژانگ در طی معاینه جسمی در بیمارستان به زمین افتاد و پاهایش دچار جراحت شدند. زمانی که بازداشتگاه محلی به‌دلیل سن بالای مادر ژانگ از پذیرشش اجتناب کرد، پلیس به آن مرکز گفت که او فقط 65 سال دارد.

ژو یی، هشتاد ساله نیز بخاطر طرح شکایت علیه جیانگ زمین، تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. ژو استاد بازنشسته در دانشگاه نظامی در استان نانجینگ، استان جیانگسو است و درجه‌ای معادل سرهنگ داشت. پس از اینکه شکایت او در ماه ژوئن سال 2015 در وب‌سایت مینگهویی منتشر شد، پلیس محلی او را تحت نظارت و تعقیب قرار داد. در اوت 2016، او در آپارتمان‌ تمرین‌کننده فالون گونگ دیگری دستگیر شد. تعداد بیست مأمور محلی اجرای قانون، به خانه این تمرین‌کننده هجوم بردند. در ماه مارس 2017، ژو محاکمه شد.

بسیاری از تمرین‌کنندگان مسن فالون گونگ، که در آغاز آزار و شکنجه محکوم شدند، اکنون بیش از 80 سال دارند.

یو چانگشین، یکی از اولین نسل خلبانان نیروی هوایی در چین کمونیست، در سال ۲۰۰۰ به‌دلیل اعتقاد به فالون گونگ، در 70 سالگی به 17 سال حبس محکوم شد. او استاد آکادمی نیروی هوایی بود و دارای عنوان معاون فرمانده لشکر نظامی بود. او در سال 1999 در دادگاه نظامی در پکن محاکمه شد.

همسر یو چانگشین، جیانگ چانگفنگ، در سال 2001 به 10 سال حبس محکوم شد. او در زندان تحت شکنجه قرار گرفت که منجر به انواع مشکلات در وضعیت سلامتش شد، از جمله آسیب نخاعی. پس از پایان دوره زندانش او را به اردوگاه کار فرستادند. او در نوامبر 2011، در 80 سالگی، در یک سلول انفرادی در اردوگاه کار حبس شد.شیونگ هویفنگ دانشمند و مدیر مؤسسه تحقیقاتی بود که بودجه آن توسط وزارت هوا و فضا تأمین می‌شد. در اوت 2014، شیونگ در ۷۶ سالگی دستگیر شد، زیرا او از نفی تمرین فالون گونگ امتناع کرد. او به ۷ سال و نیم حبس محکوم شد.

همسرش لیو یوانجی مهندس ارشد در همان مؤسسه بود. او چندین بار به‌خاطر مشارکت و همکاری‌اش با تحقیقات موشکی، توسط وزارت کشور شناخته شده بود. در طول آزار و شکنجه، اغلب توسط پلیس محلی مورد آزار و اذیت قرار گرفت. پس از دستگیری شوهرش شوکه و وضعیت سلامتی‌اش به شدت وخیم شد. او در مارس 2015 درگذشت.

آنچه که این تمرین‌کنندگان سالمند تجربه کرده‌اند، هولناک‌تر از ماجرای بانویی است که در ابتدای این مقاله ذکر شد. اما به دلیل سانسور در چین، تعداد اندکی از مردم ماجراهای‌شان را شنیده‌اند.