(Minghui.org) مستند «نامه‌ای از ماسانجیا» به‌مدت چهار روز، از 3 الی 6 سپتامبر در سینما بای‌تاون در اتاوا به‌نمایش درآمد. مخاطبان عمیقاً تحت تأثیر ماجرای بازیگر اصلی فیلم سان یی قرار گرفتند که براساس اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری با شکنجه، حبس و محنت‌های خانوادگی‌اش برخورد کرد.
مستند «نامه‌ای از ماسانجیا» در تاریخ 3 الی 6 سپتامبر 2018، در سینما بای‌تاون در اتاوای کانادا به‌نمایش درآمد.
این مستند با نامه دست‌نویسی شروع می‌شود که در یک جعبه وسایل تزئینی هالووین پیدا می‌شود. این وسیله تزئینی را جولی کیت، بانویی در اورگان از یک فروشگاه خریداری می‌کند. این نامه تقاضای کمکِ یک زندانی عقیدتی در اردوگاه کار اجباری بدنام ماسانجیا در شنیانگِ چین است. کیت این نامه را در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌کند و پس از مدت کوتاهی این ماجرا در رسانه‌های سراسر جهان پخش می‌شود. این جریان سبب شروع واکنشی زنجیره‌‌ای به آن شده و درنهایت- دست‌کم در حد حرف- منسوخ شدن سیستم بازآموزی ازطریق کار اجباری در سال 2013 را به‌دنبال دارد.
نویسنده نامه، آقای سان یی، به‌خاطر باورش به فالون گونگ در این اردوگاه کار اجباری بازداشت شده بود. او زندگی خود را به خطر انداخت تا از طریق این نامه مخفیانه ماجرایش را به گوش جهانیان برساند و اخیراً در طول ساخت این مستند دوباره زندگی‌اش را به خطر انداخت تا بحران حقوق بشر در چین را بیشتر افشاء کند.
سان یی در حالی که تحت نظارت مسئولین چین بود، از زندگی‌اش در چین فیلم گرفت و با سایر افرادی که سابقاً در ماسانجیا بازداشت بودند، مصاحبه کرد. سان یی همراه داستانش طراحی‌هایی‌هایش را نیز به‌اشتراک گذاشت که سوءرفتارهایی که در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا متحمل شده بود یا شاهدشان بود را به تصویر می‌کشیدند.
دیوید کیلگور: این فیلم باید در سراسر جهان پخش شود
دیوید کیلگور، وزیر امور خارجه پیشین کانادا در منطقه آسیا- اقیانوسیه.
دیوید کیلگور، وزیر امور خارجه پیشین کانادا در آسیا- اقیانوسیه پس از تماشای این فیلم گفت: «سان یی باید شجاع‌ترین فرد در جهان باشد... عمیقاً تحت تأثیر قرار گرفتم. . امیدوارم مردم چین این فیلم (که رژیم کمونیستی ممنوعش کرده) را تکثیر کرده و به‌صورت غیرعلنی در سراسر چین پخش کنند. امیدوارم این فیلم در سراسر چین برای تماشای مردم به نمایش درآید.»
آقای کیلگور پیشنهاد کرد که نمایندگان مجلس کانادا این فیلم را تماشا کنند. او همچنین خواست به مردم یادآوری کند که بسیاری از محصولاتِ وارداتی از چین را احتمالاً کارگران کارِ اجباری و برده‌وار ساخته‌اند؛ مخالفانی که به‌طور غیرقانونی زندانی شده‌اند.
مخاطبان به گریه افتادند
خواهران دوقلو جودی و لوری هرون.
جودی هرون یکی از خواهران دوقلو که در بانک سلطنتی کانادا کار می‌کند، گفت: «این فیلمی بسیار قوی است. از ساخت آن بسیار خوشحالم. [با دیدن آن] به گریه افتادم.»
لوری هرون، یکی از این خواهران دوقلو که در وزارت بهداشت مشغول به کار است، اضافه کرد: «بسیار، بسیار تأثیرگذار و بسیار قوی! سان یی مردی قوی است. او متحمل درد و رنج می‌شود، به ورای زندگی و مرگ می‌رود و زندگی‌اش را برای انتشار حقیقت به خطر می‌اندازد.»
«بیشترین نگرانی‌ام این است که می‌دانم او فقط یکی از تعداد زیادِ قربانیان در چین است. تعداد بسیار زیادی از تمرین‌کنندگان دیگر (فالون گونگ) هنوز تحت آزار و شکنجه هستند. این آزار و شکنجه اشتباه است!»
معلم بازنشسته خانم جین گود گفت: «این فیلم فوق‌العاده است! حرفه‌ای ساخته شده و عالی است. بسیار لذت بردم.» او آرزو کرد که تعداد بیشتری از مردم بتوانند این فیلم را تماشا کنند و مردم بیشتری از این آزار و شکنجه در چین آگاه شوند.
یکی از مخاطبان که چینی بود به نام مایک چن، شجاعت سان یی را تحسین کرد و گفت: «او انواع‌واقسام محنت‌ها را تحمل کرد. او به خاطر اعتقادش فوق‌العاده فداکاری کرد.»
آقای چن خانم جولی کیت را تحسین کرد که این نامه را به‌صورت عمومی منتشر کرد و گفت: «اقدامش بسیار عاقلانه بود. افرادی که در جوامع غربی بزرگ شده‌اند، به حقوق آزادی و باور، مانند حق نفس کشیدن ارزش می‌گذارند. بنابراین حتی اگرچه این آزار و شکنجه برای خودشان و خانواده‌های‌شان اتفاق نمی‌افتد، می‌خواهند به آنهایی که تحت آزار و اذیت هستند، کمک کنند.»
کارگردان فیلم: پایداری تغییر را به دنبال خواهد داشت
طی دو روز اولِ نمایشِ این مستند، کارگردانش آقای لئون لی پس از نمایش با مخاطبان دیدار کرد و به پرسش‌های‌شان پاسخ داد.
لئون لی، برنده جایزه پی‌بادی، در پاسخ به سؤالات مخاطبان به سه دلیل اشاره کرد که چرا رژیم کمونیستی فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه می‌دهد.
رژیم کمونیستی هر عقیده‌ای را تهدیدی درنظر می‌گیرد و از سال 1949، یعنی پس از به قدرت رسیدن، تمامی عقاید را به‌طور نظام‌مند تحت آزار و شکنجه قرار داده است. آنها فقط پس از دهه 1980 به برخی از عقاید اجازه دادند تا به هستی خود ادامه یابند، آن هم تحت کنترل حزب کمونیست.
دوم اینکه اصول فالون گونگ، حقیقت، نیکخواهی و بردباری، چیزی است که رژیم کمونیستی واقعاً نمی‌تواند تحمل کند؛ چراکه آنها به تبلیغ و خشونت برای حفظ قدرت تکیه می‌کنند. اگر همه در چین واقعاً این اصول را باور داشته باشد، آنگاه حقیقت را می‌گویند و نسبت به یکدیگر نیک‌خواه خواهند بود. این چیزی نیست که حزب کمونیست بخواهد.
دلیل سوم حسادت شخصی رئیس سابق جیانگ زمین است، زیرا او پس از قتل‌عام میدان تیان‌آن‌من در سال 1989 قدرت را در دست گرفت. دنگ شیائوپینگ او را دوست داشت، زیرا او به‌شدت مخالف دانشجویان بود. اما سایر مسئولینِ ارشد حزب به دیده تحقیر به جیانگ زمین نگاه می‌کردند، زیرا احساس می‌کردند او از این فرصت برای افزایش قدرتش استفاده می‌کند. لی گفت: «بنابراین جیانگ خیلی تحت تهدید قرار داشت و همیشه می‌خواست بداند چه کسی به او وفادار است. به همین دلیل فالون گونگ به هدفی تمام و کمال برای او تبدیل شد.»
این فیلم در کلگری، مونترال و سایر شهرهای کانادا به‌نمایش گذاشته خواهد شد. پس از 14 سپتامبر نیز در لس آنجلس و سایر سینماهای ایالات متحده نمایش داده خواهد شد.
