(Minghui.org) مستند نامه‌ای از ماسانجیا، درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، جایزه هیئت داوران برای بهترین فیلم مستند در سطح بین‌المللی در داکومنتا- جشنواره بین‌المللی فیلم مستند 2018 در کرتارو، مکزیک در تاریخ 25 اوت- را از آن خود کرد.

نمایش «نامه‌ای از ماسانجیا» در جشنواره بین‌المللی فیلم مستند 2018 در کرتارو، مکزیک.

این مستند، بدرفتاری‌ها و شکنجه در سیستم کار اجباری در چین را افشاء می‌کند. قهرمان فیلم سان یی، یک تمرین‌کننده فالون گونگ، به‌طور غیرقانونی دستگیر و در ماسانجیا- یکی از بدنام‌ترین اردوگاه‌های کار اجباری در چین قبل از سال 2013- بازداشت شد.

نامه امضاءشده در مستندِ نامه‌ای از ماسانجیا درخواست کمکی از آن سوی جهان بود. این فیلم با تاباندن نوری بر تاریک‌ترین و مخوف‌ترین بخشِ کمونیست چین، با مأموریت جشنواره فیلم داکومنتا، مطابقت داشت: «ارائه صدای داستان‌هایی که شنیده نمی‌شوند.»

ماسانجیا یک اردوگاه کار اجباری در استان لیائونینگ در شمال شرق چین است که سان یی به‌مدت دو سال و شش ماه در آنجا حبس بود. او در آنجا ساعت‌های طولانی کار سخت و شکنجه- که تلاش وحشیانه‌ای برای مجبور کردن او به رها کردن باورش بود- را تحمل کرد.

آقای سان در زمان حبسش در ماسانجیا، بیش از 20 نامه را با دست‌خط خود نوشت و آنها را درون جعبه‌های وسایل دکوری هالووین- که مجبور به ساختشان برای صادرات به خارج از کشور بودند- مخفی کرد. یکی از نامه‌ها را جولی کیت، خانمی در اورگان، پیدا و آن را در سایت‌های شبکه‌های اجتماعی‌اش منتشر کرد و پس از مدت کوتاهی این داستان در سراسر جهان مشهور شد.

سان یی پس از آزادی از اردوگاه کار اجباری با مشارکت در تهیه این مستند، زندگی خود را به‌خطر انداخت تا شواهد بیشتری دال بر آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست رژیم چین جمع‌آوری کند.

مصاحبه با تولیدکننده فیلم آقای فرناندو فلورس، پس از نمایش «نامه‌ای از ماسانجیا»مخاطبان ازجمله تولید‌کننده فیلم فرناندو فلورس، عمیقاً تحت تأثیر این مستند قرار گرفتند. آقای فلورس در مصاحبه‌ای پس از نمایش این مستند گفت: «این مستند از نظر ساختاری بی‌عیب و نقص و هم‌زمان تأثیرگذار است. اعتقاد دارم که آن می‌تواند تعداد بیشتری از مردم، هم طرفداران فیلم و هم بینندگان عادی و هم افراد حرفه‌ای در سینما را تحت تأثیر قرار دهد. این مستند بسیار خوب مدیریت و بسیار خوب ساخته شده است. شخصیت اصلی داستان، مردی است که شجاعتی جهانی را به‌تصویر می‌کشد، درحالی که انسان درستی است. فکر می‌کنم این تلاش عظیمی است که باید هم از سوی اعضای جامعه سینما و هم از سوی جامعه عادی به‌طور کلی مورد حمایت قرار گیرد.»

پریسیلا کاررا، سازمان‌دهنده جشنواره فیلم مستند داکومنتا.

پریسیلا کاررا، یکی از سازمان‌دهندگان جشنواره فیلم مستند داکومنتا در سال 2018، اظهار داشت: «فکر می‌کنم که شخصیت اصلی بسیار تحسین‌برانگیز است، زیرا در نهایت روحیه او است که در آن محیط از او محافظت می‌کند. واقعاً آن بخش را دوست دارم که می‌گوید: "من هنوز نمرده‌ام... پس می‌توانم کمی بیشتر مقاومت کنم." به باور من آن تحسین‌برانگیز است.»