(Minghui.org) یک تمرین‌کننده می‌داند که هنگام مطالعه فا، داشتن ذهنی آرام مهم است. فرد نباید در طلب درکِ فا باشد و این وابستگی را رشد دهد. ما باید ذهنی باز داشته، هشیار باشیم و افکار منحرف‌کننده را سرکوب کنیم. اصول دافا به‌صورت خودکار متجلی خواهند شد.
اگرچه اصولی برای تزکیه وجود دارد، اما آنها به شما تعلق ندارند، مگر اینکه تزکیه کنید. در مسیر تزکیه، معنای اصول را درک خواهید کرد. برای من، از بین بردن حواس‌پرتی و مطالعه خالصانه و مجدانه فا، تزکیه واقعی است.
به‌تازگی، معنای این اصل تزکیه را درک کردم: «تزکیه به تلاش خود شخص بستگی دارد، درحالی‌که گونگ به استاد شخص مربوط است.» (جوآن فالون) این اصل خودش را در تمام جنبه‌های تزکیه‌ام نشان داده است.
به‌طور حقیقی تزکیه نکردن
در تزکیه احساس می‌کردم بعد از خواندن یک سخنرانی از جوآن فالون، هیچ چیزی یاد نگرفته‌ام. احساس خیلی بدی داشتم و ناخودآگاه از این «احساس» برای اندازه‌گیری کیفیت مطالعه فا استفاده می‌کردم، اما هنگامی که به علتش پی بردم، احساس بهتری پیدا کردم.
این احساس همچنین زمانی به‌وجود می‌آمد که حقیقت دافا را برای چینی‌ها روشن می‌کردم و از آنها می‌خواستم که از حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) و سازمان‌های وابسته خارج شوند.
وقتی تلاش می‌کردم مردم را متقاعد کنم از ح.ک.چ خارج شوند، حالت بسیار تحمیل‌کننده‌ای داشتم. هر چه بیشتر فشار می‌آوردم، نتیجه بدتر می‌شد. با وجود نتایج ضعیف، هنوز احساس خوبی داشتم و خودم را با این فکر آرام می‌کردم: «من به‌خاطر آنها این کار را انجام دادم. به هر حال، همیشه افرادی وجود دارند که نمی‌توانند نجات یابند!»
سپس، وقتی در وضعیت روحی کمی بهتری بودم، برای یافتن نقاط ضعفم به درون نگاه و فکر کردم: «شاید بیش‌ازحد مضطرب بودم و در سطحی بیش‌ازحد عمیق صحبت کردم و بنابراین نتوانستند درک کنند. ممکن است وابستگی به در طلب بودن یا وابستگی به مبارزه‌طلبی داشته باشم.»
همانطور که به درون نگاه می‌کردم، متوجه شدم که این اصل را کاملاً فراموش کرده بودم: «تزکیه به تلاش خود شخص بستگی دارد، در حالی که گونگ به استاد شخص مربوط است.» فکر می‌کردم که این من هستم که مردم را نجات می‌دهم، نه اینکه این استاد (بنیانگذار فالون دافا) هستند که این کار را انجام می‌دهند. درواقع به‌طور حقیقی تزکیه نمی‌کردم.
شکافی در تزکیه
این مهم است که با قلب‌مان جذب این اصل تزکیه شویم، نه اینکه فقط به زبان اینگونه باشیم. سپس سطح تزکیه‌مان بهبود خواهد یافت. صادقانه بگویم، ما فقط به دافا اعتقاد داریم و بقیه را به استاد واگذار می‌کنیم.
مطلب زیر این اصل را بیشتر توضیح می‌دهد.
یک تمرین‌کننده مسن تایوانی، روز قبل از عمل جراحی قلب، به اصول فا آگاه شد و از انجام آن خودداری کرد. او گفت: «اگر شخصی در سن من بمیرد، اشکالی ندارد. اگر جان سالم به‌در ببرم، به فا اعتبار خواهم بخشید. او باور داشت که استاد او را نجات خواهند داد و تا به امروز زنده است.»
قبل از گذراندن آزمون کارمای بیماری به‌مدت چهار هفته در کشمکش و مبارزه بودم. به اینکه خیلی زود بهبود یابم، وابسته بودم. همچنین تصور بشری مقاومت در برابر سختی را داشتم و سعی می‌کردم از فای استاد برای حمایت از این طرز فکرم استفاده کنم. نیروهای کهن از این شکافم در تزکیه سوءاستفاده کردند. درک نمی‌کردم که کارما فرصتی برای رشد شین‌شینگ فراهم می‌کند.
در نهایت این فکر را داشتم: «من بیش از 20 سال تزکیه کرده‌ام. بگذار به بیماری فکر نکنم و آن را به استاد بسپارم. اگر واقعاً بمیرم، آن کمال خواهد بود.»
هنگامی که تجربه‌ام را در یک جلسه تبادل تجربه گروهی تعریف کردم، تمرین‌کننده‌ای سخنی از استاد را نقل کرد و درخصوص طرز فکرم درباره «مرگ» به من تذکر داد.
استاد بیان کردند:
«...در طول دوره اصلاح فا، تا اصلاح فا به پایان نرسد، مریدان نباید ترک کنند.» («مریدان دافای دوره اصلاح فا» از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر 2)
متوجه شدم: «این برای همه سخت است که برای "رها نکردن فکر زندگی و مرگ" در جستجوی بهانه‌ای نباشند. فقط به‌طور محکم و استوار و به‌خوبی تزکیه کن، برای بهبود به درون نگاه کن، بقیه را به دست استاد بسپار.»
داشتن هدفِ تزکیه وابستگی نیست. همچنین تمایل برای بهبود زندگی نیز وابستگی نیست، اما اگر فرد درباره آن بیش‌ازحد فکر کند، آن یک وابستگی است. نگاه به درون به‌طور مکرر و تزکیه خوب خود، برای رشد فرد حیاتی هستند.
فرد همیشه باید این اصل تزکیه را به خودش یادآوری و تنها بر تزکیه تمرکز کند، بدون اینکه درباره مأموریتی که باید انجام شود و یا نتیجه آن فکر کند. درواقع استاد کمک خواهند کرد تا مأموریت‌‌مان را به‌انجام برسانیم.
مجموعه رشد و اصلاح خود
