(Minghui. org) آقای جانگ دِ، یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در منطقۀ هایچنگ در شهر آن‌شان از استان لیائونینگ است و از زمانی که حزب کمونیست چین در ژوئیه سال ۱۹۹۹ آزار و شکنجه علیه فالون گونگ را شروع کرد، تاکنون بارها تحت آزار و شکنجه قرار گرفته است.
آقای ژانگ، متولد سال 1972 و هنرمند است. او پس از پایان خدمت سربازی، در سال 1998 تحت عمل جراحی مهمی قرار گرفت. پس از جراحی، شروع به تمرین فالون گونگ کرد و وضعیت جسمانی او به سرعت بهبود یافت.
آقای جانگ به دلیل امتناع از نفی ایمان خود، در سال 2000 به دو سال کار اجباری و در سال ۲۰۰۳ به ده سال زندان محکوم شد. در سال 2016 او به چهار و نیم سال زندان و پرداخت 5000 یوآن جریمه محکوم شد. او در حال حاضر در بخش شماره 5 زندان کنگ‌جیشان در شهر شن‌یانگ نگهداری می‌شود.
آقای جانگ دِ، تمرین‌کننده فالون گونگ
در زیر گزارش مفصلی از آزار و شکنجه وحشیانه‌ای که آقای جانگ در بازداشتگاه پلیس تحمل کرد، ارائه شده است.
دستگیری اخیر و زندانی‌شدن دوم
در صبح روز 28 ژوئن سال 2016، یک گروه از افراد ناشناس به خانۀ آقای جانگ حمله کردند و ادعا کردند که او در یک تصادف رانندگی به کسی زده و فرار کرده و از او کارت شناسایی خواستند. اما هنگامی که او کار شناسایی خود را ارائه داد، برخی از آنها به جلو رفتند، گلویش را گرفتند و قبل از دستگیری او و دوستش او را به زمین انداختند.
آقای جانگ هنگامی که به ایستگاه پلیس نان‌تای برده شد، نمی‌توانست نفس بکشد و تنها پس از اینکه با سرفه کردن خون بالا آورد توانست نفس بکشد.
بعداً مشخص شد که مأموران اداره امنیت داخلی شهر هایچنگ و پلیس نان‌تای آقای جانگ را با ماجرای فرار از صحنه تصادف فریب دادند.
بعداً، بدون حکم جستجو، پلیس دو کامپیوتر، یک تلفن، کیفی حاوی کتاب‌های فالون گونگ و اقلام شخصی را از خانه آقای جانگ ضبط کرد.
در همان شب، آقای جانگ در بازداشتگاه شهر هایچنگ بازداشت شد و خانواده‌اش پس از گذشت چهار روز، از بازداشت او مطلع شدند.
روز بعد آقای جانگ را مجبور به انجام کار طاقت‌فرسا کردند. وقتی امتناع کرد، او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. سپس اعتصاب غذا کرد و به شیوه‌های مختلف وحشیانه شکنجه شد که باعث شد بدنش متورم و مجروح شود.
پنج روز بعد، وقتی پلیس پی برد که هنوز در اعتصاب غذا است، زندانیان را مجبور به ضرب و شتم او کرد.
آقای جانگ در حالی که در بازداشت به سر می‌برد، به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت و زمانی که از کار خودداری می‌کرد، از رفتن به توالت محروم می‌شد. چند ماه بعد از اینکه فقط یک بار در روز می‌توانست به توالت برود، با هر بار اجابت مزاج، مقعدش دچار خونریزی می‌شد.
آقای جانگ به علت سوء تغذیه، قند خونش بسیار پایین و دچار سرگیجه شده بود. او همچنین به‌خاطر محیط غیربهداشتی، دچار ضایعه پوستی شد. سپس عفونت باعث شد که بازوی راستش دچار تورم شود. در نهایت، مجبور شد برای دفع چرک، آرنج خود را بشکافد.
همچنین به‌خاطر قیمت‌های بالا در فروشگاه زندان، آقای جانگ از مایحتاج ضروری محروم بود.
دستگیری آقای جانگ در روز 17 ژوئیه تأیید و در 21 سپتامبر محاکمه شد.
آقای جانگ در 9 اکتبر مطلع شد که به چهار و نیم سال زندان و پرداخت ۵ هزار یوآن جریمه محکوم شده است.
او درخواست تجدیدنظر کرد. در اواسط ماه دسامبر مطلع شد که حکم اولیه پابرجا است.
وقتی خانواده‌اش شکایت خود را در دادگاه میانی شهر آن‌شان ثبت کردند، قاضی به آنها اطلاع داد که شکایت‌شان رد شده و حکم اولیه پابرجا است. سپس خانواده‌اش شکایت را به دادگاه عالی لیائونینگ ارائه دادند اما از طریق پست به آنها اطلاع داده شد که حکم اولیه پابرجا است. وقتی هیچ انتخابی باقی نمانده بود، خانواده‌اش تصمیم گرفتند تا علیه دادگاه شکایت کنند.
آقای جانگ در ابتدا در بخش شماره 3 زندان کنگ‌جیشان زندانی شد، جایی که به‌وسیله زندانیان مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت و در سلول انفرادی حبس شد تا اطلاعاتی درباره فالون گونگ به پلیس ارائه دهد. سپس دست به اعتصاب غذا زد و در بیمارستان بستری شد.
او در حال حاضر در بخش شماره 5 زندانی است، جایی که محیطش کمی آرام‌تر است.
دستگیری و شکنجه دوباره
در سال 2002، کمی بعد از اینکه آقای جانگ از اردوگاه کار آزاد شد، دوباره دستگیر و در اداره پلیس محبوس شد. بعد از اینکه پلیس یک کیسه پلاستیکی روی سرش کشید و تلاش می‌کرد او را خفه کند او غش کرد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: کیسه پلاستیکی روی سر
افسران چندین بار به سرش مانند کیسه شن ضربه زدند. برای اطمینان از این که هیچ کسی شاهد این بدرفتاری نباشد، لیو لینگ، یکی از پرسنل زن که مسئول بود، دیگران را از صحنه دور کرد.
سپس آقای جانگ به بازداشتگاه هایچنگ فرستاده شد.
در حالی که آقای جانگ در بازداشت بود، یک نگهبان زندان و دستیار او با استفاده از دو باتوم الکتریکی به دهان، گردن، سر و پوست او شوک اعمال کردند که منجر به تاول‌‌هایی روی بدنش شد. سپس او را با زنجیر به یک توپ بزرگ آهنی بستند و باعث شد پوست روی پا، دست و گردنش ترک بردارد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: اعمال شوک با باتوم الکتریکی
در سال 2003 دادگاه شهر هایچنگ جانگ را به 10 سال حبس در زندان وافانگ‌دی‌ان محکوم کرد.
او بعداً به زندان شماره 2 شن‌یانگ منتقل شد، جایی که او از غذا و رفتن به توالت محروم بود. همچنین با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال می‌کردند و مجبورش می‌کردند مدت‌هایی طولانی بایستد یا چمباتمه بزند، به او دستبند می‌زدند و محکم می‌بستند، تحت خوراندن اجباری قرار می‌گرفت و آب جوش و آب سرد روی او می‌ریختند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: خوراندن اجباری
آقای جانگ همراه با 27 تمرین‌کننده دیگر زندانی شد. برای هر تمرین‌کننده دو زندانی گماردند تا به هر رفتار و حرکت آنها نظارت داشته باشد.
پلیس گروهی از زندانیان را وادار کرد تا آقای جانگ را در هر زمانی کتک بزنند. سه بار، آقای جانگ تا حد معلول شدن کتک خورد. یک بار، وقتی یک زندانی به پشت سر او ضربه زد، به‌طور موقت حافظه خود را از دست داد و باعث شد غش کند.
سپس آقای جانگ دست به اعتصاب غذا زد و بدون حضور پرسنل بهداری، به‌طور وحشیانه‌ای به‌وسیله زندانیان تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. لوله وارد ریه‌اش و باعث خونریزی شد. علیرغم آسیب واردشده، به‌جای اینکه به بیمارستان منتقل شود، در زیرزمین محبوس و این عمل منجر به عفونت و تب شد.
در زمان سال نوی چینی 2004، وقتی آقای جانگ به نگهبان زندان، لیو چوآن‌گویی سلام نکرد و سال نو را تبریک نگفت، لیو چند زندانی را وادار کرد که با میله چوبی او را تحت ضرب و شتم قرار دهند.
پس از آن، یک زندانی می‌خواست لباس‌های او را درآورد و آب سرد روی او بریزد. اما به دلیل کمبود ابزار، تصمیم گرفتند روز بعد آن کار را انجام دهند.
آقای جانگ که نتوانست این تحقیر و توهین‌ها را تحمل کند، اقدام به خودکشی کرد (یادداشت سردبیر: اگرچه این کار به دلیل آزار و شکنجه وحشیانه است، اما آموزه‌های فالون گونگ خودکشی را ممنوع می‌داند.)
پس از اینکه آقای جانگ نجات یافت، زندانیانی که او را شکنجه می‌کردند،محکومیت‌‌شان کاهش یافت چراکه او را به‌موقع پیدا کردند.
به آقای جانگ هیچ‌گونه مایحتاج ضروری داده نمی‌شد و حتی وقتی خانواده‌اش آنها را برای او به زندان آوردند، به آنها اجازه ندادند و رد کردند. او فقط مجاز به خرید آنها از فروشگاه زندان بود.
حبس طولانی‌مدت و کمبود نور خورشید موجب شد آقای جانگ دچار آکنه‌های چرکین شود و هر دو پایش ورم کرد.
در ژوئیه 2004، رئیس یکی از بخش‌ها، یک زندانی به نام وانگ تائو را وادار کرد به استخوان درشت‌نی او با میله چوبی ضربه بزند و باعث جراحت او شد. در آن شب، وقتی رئیس مست بود، آقای جانگ را به اتاق خوابش برد، دست و پای او را بست و با باتوم الکتریکی به او شوک وارد کرد. تهدید کرد که می‌تواند آقای جانگ را با اسلحه‌اش بکشد ولی بعد به سایر افراد گفت که آقای جانگ به یک مأمور حمله کرده است.
بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن دستبند و پابند
سه ماه بعد رئیس دستور داد آقای جانگ را که درحالی که دست و پایش بسته بود مورد ضرب و جرح قرار دهد و این کار، باعث خونریزی مقعدی و ورم کردن ران او شد. همزمان مجاز به استفاده از سرویس بهداشتی نیز نبود.
مأمور لیو سپس تیم پنج‌نفره‌ای را به‌طور خاص برای شکنجه تمرین‌کنندگان تشکیل داد. به این پنج نفر یک اتاق خصوصی داده شد که می‌توانستند درحالی که تمرین‌کنندگان را کتک می‌زدند، بنوشند، آشپزی کنند، غذا بخورند، ورق‌بازی کنند و از کامپیوتر و تلفن استفاده کنند. به آنها وعده داده شد که اگر بتوانند یک تمرین‌کننده را «تبدیل» (مجبور کردن آنها به انکار باورشان)، حکم آنها را به نیم سال کاهش می‌دهند.
در دسامبر 2007، آقای جانگ به بند 6 شماره شن‌یانگ شماره 2 منتقل شد.
یک‌بار یک زندانی فکر کرد که او درست ننشسته و او را به‌وطور وحشیانه‌ای کتک زد و باعث شد دنده‌اش مجروح شود و بیضه‌هایش ورم کند.
یک روز، یک زندانی آقای جانگ را مورد ضرب و شتم قرار داد تا پرده گوش او پاره شد. یک نگهبان سپس او را در یک اتاق محبوس کرد تا سعی کند نگذارد اخبار مربوط به این کارشان به بیرون منتشر شود.
اما باتوجه به جدی بودن آن آسیب، او بعداً به بیمارستان منتقل و تأیید شد که پرده گوش او پاره شده است. آقای جانگ می‌خواست علیه آن زندانی شکایت کند اما درخواست او نادیده گرفته شد.
وقتی آقای جانگ متوجه شد که پاره شدن پرده گوش او تأیید شده است، نگهبانان آن را انکار کردند. سپس زندان او را مجبور کرد که یک سند غرامت را امضاء کند و به سایرین اطلاع داد که همه چیز حل شده است.
وقتی کارکنان زندان مست بودند، قبل از اینکه بگویند هیچ مشکلی وجود ندارد وانمود می‌کردند که به گوش او نگاه می‌کنند.
آن فرد زندانی که آقای جانگ را زخمی کرد، مدت محکومیتش کاهش یافت اما نگهبان شو گوئولیانگ که باعث ضرب و شتم شد، به منطقه دیگری منتقل شد.
یکی دیگر از نگهبانان به نام جین شین، جایگزین شو شد. جین به همراه پنج نگهبان و دو زندانی دیگر، آقای جانگ را تحت شکنجه قرار داد.
برای «تبدیل» آقای ژانگ، نگهبانان باتوم‌های الکتریکی، آب خردل، آب جوش، طناب، بخاری برقی (برای خشک کردن او)، فندک (برای سوزاندن انگشتانش) و نوارچسب (برای پوشاندن بینی و دهانش) استفاده کردند. جین همچنین پنجره‌های اتاق را با پارچه سیاه پوشاند و موسیقی با صدای بلندی را پخش می‌کرد تا دیگران چیزی را نبینند و نشنوند.
در اتاق، آقای جانگ آب خردل را داخل بینی او ریخت، باعث شد دچار ریزش اشک شود. هنگامی که او قادر به نفس کشیدن نبود، شش نگهبان با هم شروع کردند شوک وارد کنند. وقتی خسته شدند، به دو زندانی دستور دادند تا بجای آنها مواظب او باشند که نخوابد. پس از چند شب محرومیت از خواب، ذهن آقای جانگ دچار اختلال شد.
جین سپس باتوم‌های الکتریکی را به زندانیان داد و خودش برای استراحت رفت. سپس زندانیان آب جوش بر بدن و آب سرد بر روی سرش ریختند. آنها بطری آب داغ در دستان او قرار دادند تا بسوزد.
برای اینکه آقای جانگ خوابش نبرد، یک زندانی پلک‌هایش را باز کرد و نور باتوم الکتریکی را به چشمانش تاباند. آنها ابروهای او را کندند و ناخن‌های او را با سیگار سوزاندند.
این مصیبت سبب شد تا باسن آقای جانگ پس از چند شب دچار عفونت شود.
بعدها، جین به‌مدت چندین شب یک هدفون را روی سر آقای جانگ قرار داد و مجبورش کرد مطالب توهین‌آمیز علیه فالون گونگ گوش کند. صدای بلند، موجب شد گوش او که پرده‌اش قبلاً پاره شده بود دچار آسیب شود و هر زمان که او صدایی بلند می‌شنید سردرد می‌گرفت. علاوه بر این، نوارچسب استفاده شده برای نصب هدفون روی سرش باعث شد موهای سرش کنده شود.
برای ادامه شکنجه‌ها، نگهبانان یک سبد کوچک از باتوم‌های الکتریکی و شارژرها را جمع‌آوری کردند.
جین یک‌بار جعبه‌ای فلزی بر روی سر آقای جانگ گذاشت و قبل از استفاده، با باتوم الکتریکی به جعبه فلزی ضربه زد تا به آن شوک وارد کند. جریان ایجاد شده باعث شد آقای جانگ همان آن غش کند. در ناحیه تماس جعبه فلزی با سر او زخم ایجاد شد و موی آن قسمت از سرش هرگز نرویید.
آقای جانگ یک‌بار از دو زندانی سؤال کرد که چرا آنها او را به‌طور بی‌امان شکنجه می‌کنند. آنها پاسخ دادند که با انجام این کار، حکم آنها می‌تواند به نصف سال کاهش یابد. او همچنین از جین نیز این سؤال را پرسیده بود و او پاسخ داده بود که اگر او آقای جانگ را «تبدیل» کند ترفیع مقام می‌گیرد و اگر نتواند این کار را انجام دهد اخراج می‌شود.
برای پنهان کردن شکنجه‌های صورت گرفته روی آقای ژانگ، گروهی حتی به خانه‌اش رفتند و به خانواده‌اش به دروغ گفتند که او خوب است و نیازی به دیدار نیست. کل این ماجرا ضبط ویدئویی شد و فیلم آن را برای او پخش کردند که ببیند. جین سپس به او گفت که اگر او بمیرد، زندان به خانواده‌اش می‌گوید که از بیماری مرده است.
یک‌بار وقتی او نیمه‌هشیار بود، شنید که دو نفر از زندانیان می‌گویند: «این دو دستکش برای حمل جنازه او است و ما باید در طول روز بدن او را حمل نکنیم تا سایر زندانیان آن را نبینند.»
آقای جانگ در حالی که در زندان بود، نمی‌توانست با سایر زندانیان صحبت کند، چراکه به آنها گفته شده بود که با او صحبت نکنند. با گذشت زمان، زبانش انعطافش را از دست داد و هر وقت سخن می‌گفت لکنت داشت.
اولین اردوگاه بازداشت و کار
آقای جانگ ابتدا در سال 2000 دستگیر شد و به دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری یوئه‌مینگ‌شان محکوم شد. جزئیات شکنجه‌ای که در آنجا متحمل شد درحال حاضر نامشخص است.
اطلاعات تماس مجرمان:
یانگ سن، رئیس مرکز پلیس هایچنگ: 3555111-412-86+ (اداره)، + 86413157666+ (خانه)، 8615942265522 + (تلفن همراه)لی شولینگ، رئیس کمیته سیاسی و قانونی هایچنگ: 3222169-412-86+ (اداره)، + 864123603003 +(خانه)، 8613841211119 +(تلفن همراه)هه گوئولی، قاضی مستقر در دادگاه شهر هایچنگ: 3609109-512-86+ (اداره)، 8613841202111 + (تلفن همراه)
(اطلاعات تماس بیشتر در نسخه اصلی چینی موجود است.)
گزارشات مرتبط:محاکمه جدید تمرین‌کننده‌ای پس از 12 سال حبسمحاکمه مجدد تمرین‌کننده‌ای اهل لیائونینگ پس از ده سال حبسدرخواست پژوهش‌خواهی شش تمرین‌کننده اهل هایچنگ پس از محکومیت
مجموعه حبس و کار اجباری
