(Minghui.org) کشاورزی در 4 دسامبر 2018 به‌خاطر تمرین فالون گونگ به سه سال حبس محکوم شد. فالون گونگ یک روش رشد و بهبود ذهن و جسم است که از سال 1999 از سوی رژیم کمونیستی در چین مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرد.

خانم وو درونگ قبل از محکومیتش برای مدت 15 ماه به‌طور غیرقانونی حبس شد. طی این مدت خانواده‌اش نه از جا و مکانش خبر داشتند و نه اینکه می‌دانستند او بازداشت شده است. هیچ یک از آنها درخصوص محاکمۀ او خبری نداشتند. درحالی‌که آنها منتظر بازگشتش برای جشن سال نو بودند، خبر محکومیتش را دریافت کردند.

شب بازداشت خانم وو، 18 سپتامبر 2017، برق خانۀ او ناگهان قطع شد. وقتی او برای کنترل سیم‌‌های برق از خانه خارج شد، چند مأمور پلیس او را دستگیر کردند. آنها بدون نشان دادن کارت شناسایی و حکم تفتیش داخل شدند و خانه‌اش را غارت کردند. همان شب آنها خانم وو را در بازداشتگاه ناشی پذیرش کردند.

این اولین باری نیست که خانم وو به‌خاطر باورش به فالون گونگ هدف آزار و شکنجه قرار گرفته است. او رهایی‌اش از سرطان بینی‌اش را مرهون این تمرین می‌داند اما به‌خاطر امتناع از انکار فالون گونگ مکرراً بازداشت شده است. خانم وو پیش از آخرین حکم حبسش 12 ماه در یک مرکز شستشوی مغزی، 15 ماه در یک اردوگاه کار اجباری و 3 سال و شش ماه در یک زندان حبس بود.

فالون گونگ طی مدت یک ماه سرطان بینی را درمان می‌کند

خانم وو در شهر لوژو، استان سیچوان زندگی می‌کرد و پیش از شروع تمرین فالون گونگ مبتلا به بیماری‌های متعددی بود. علاوه بر یک غدۀ سرطانی در بینی که منجر به ناشنوایی، سرگیجه و تورم بدنش شده بود، مبتلا به سردرد شدید، بیماری پوستی و تورم کلیه‌ها بود. دارو فقط می‌توانست باعث کاهش دردش می‌شد.

در ژوئن 1999 خانم وو تمرین فالون گونگ را شروع کرد و پس از یک ماه پزشک به او گفت که همۀ بیماری‌هایش ازبین رفته‌اند. او تبدیل به فرد فعالی شد و از زندگی‌اش لذت می‌برد.

32 ماه اعمال شکنجه در مرکز شستشوی مغزی

در 30 دسامبر 2000 پلیس منطقه برای گرفتن خانم وو پسرش را ربود. وقتی خانم وو به خانه رسید، به‌منظور «ممانعت از رفتنش به پکن برای دادخواهی فالون گونگ» او را بازداشت و حبس کردند.

کمی بعد از بازداشت خانم وو، مسئولین محلی در ادارۀ پلیس شینله با کارفرمای شوهرش تماس گرفتند و آنها را تحت فشار قرار دادند تا به‌خاطر اینکه همسرش فالون گونگ را تمرین می‌کند او را اخراج کنند. خانواده دو منبع درآمدشان را ازدست دادند و در وضعیت مالی وخیمی قرار گرفتند.

چهار روز پس از بازداشت خانم وو، دو مأمور به خانه‌اش رفتند و آنجا را به‌طور غیرقانونی تفتیش کردند. وقتی همسرش به خانه آمد، متوجه شد که پول‌های نقد و کتاب‌های فالون گونگ آنها مفقود شده است. وقتی او به ادارۀ پلیس رفت تا همسرش را آزاد کند، پلیس سعی کرد 5000 یوآن (معادل 728 دلار آمریکا) از او برای آزادی همسرش اخاذی کند. خانواده قادر به پرداخت این مبلغ نبودند بنابراین خانم وو برای مدت 32 ماه در مرکز شستشوی مغزی ناشی حبس شد.

به‌منظور وادار کردن خانم وو و سایر تمرین‌کنندگان به رها کردن باورشان، آنها را در مرکز شستشوی مغزی تحت شکنجه قرار دادند. مرکز شستشوی مغزی در اوت 2003 تعطیل و خانم وو آزاد شد.

شکنجه در اردوگاه کار اجباری و محکومیت غیرقانونی

خانم وو فقط شش ماه پس از آزادی از مرکز شستشوی مغزی مجدداً در 7 مارس 2004 بازداشت شد. او را به اردوگاه کار اجباری زنان نانموسی بردند و برای مدت 15 ماه تحت شکنجه قرار دادند. سپس به‌خاطر باورش به سه سال و شش ماه حبس محکوم شد.

در ابتدا اردوگاه کار به‌خاطر فشار خون خانم وو که در حد خطرناکی بالا بود از پذیرش او امتناع ورزید. اما پلیس صرفاً او را در آنجا قرار داد. در اردوگاه U خانم وو مجبور بود از 6 صبح تا 2 تا 3 صبح روز بعد بی‌حرکت بایستد یا بنشیند. او اغلب از شدت خستگی بی‌هوش می‌شد. هر بار به‌جای ارائۀ خدمات پزشکی به او، نگهبانان او را بیدار می‌کردند و به آزار و اذیت او ادامه می‌دادند. درنتیجه پاهایش به شدت متورم شد. او از خواب نیز محروم شد.

خانم وو باید از ساعت 6 صبح کار بدنی انجام می‌داد. او اغلب مجبور بود تا برای تمام کردن سهمیۀ کار تعیین‌شده‌اش تا ساعت 2 تا 3 صبح روز بعد بیدار بماند. برای مثال او مجبور بود موهای مصنوعی سیاه و سفید را در نور ضعیف ازهم جدا کند که باعث شد فوراً بینایی‌اش ضعیف شود. او باید اجسام بسیار سنگین را جابجا می‌کرد و تقریباً زمانی برای استراحت نداشت. او اجازه نداشت برای رفتن به توالت کارش را قطع کند. مجبور بود دور زمین بدود. وقتی دیگر نمی‌توانست حرکت کند، نگهبانان سایر زندانیان را ترغیب می‌کردند که او را روی زمین بکشند و مجبور به دویدن کنند.

بعداً خانم وو به بازداشتگاه هیجیانگ منتقل شد. 48 روز او را در حبس انفرادی قرار دادند و طی این مدت مجبور بود روی تخت مرگ بخوابد. نگهبانان دستها و پاهایش را به چهار پایۀ تخت بستند و در وضعیتی عقاب با بال‌های گسترده بی‌حرکت نگه داشتند. تخت و زمین پر از لکه‌های خون شد و او اجازه نداشت خودش را تمیز کند.

در سال 2009 دادگاه هه‌جیانگ او را به سه سال و شش ماه حبس محکوم کرد.

گزارش مرتبط:

آزار و شکنجۀ غیرقانونی شش تمرین‌کننده توسط دادستانی شهرستان هه‌جیانگ در استان سیچوان