(Minghui.org) اخیراً در روند نجات همتمرینکنندگان، با مقاومت زیادی روبهرو شدیم.
از آغاز سال 2017، بسیاری از مأموران لباس شخصی در بازارها و خیابانها، تمرینکنندگان را در هنگام صحبت با مردم درباره فالون دافا و آزار و شکنجه آن بهدست رژیم کمونیست، تحت نظارت قرار میدادند و از آنها فیلمبرداری میکردند.
تمرینکنندگان محلی احساس درماندگی کردند و نمیدانستند چگونه با این مسئله مقابله کنند. به این فکر کردیم که ما هم از مأموران فیلمبرداری و اعمالشان را افشاء کنیم. اما، یک فکر محبتآمیز ظاهر شد: ما واقعاً نمیخواهیم این کار را انجام دهیم، زیرا آنها نیز قربانی این آزار و شکنجه هستند. بنابراین، افکار درست فرستادیم، «وقتی حقایق را روشن میکنیم، لطفاً با ما مداخله نکنید.» این کار مؤثر بود، زیرا دیگر تحت نظارت قرار نگرفتیم. متوجه شدیم که استاد از ما میخواهند که با موجودات ذیشعور، صرف نظر از اینکه آنها چه کسی هستند، مهربان و نیکخواه باشیم.
توجه به تک تک افکارمان
به درون نگاه کردیم تا بسنجیم چه تعداد از مشکلاتی که با آنها مواجه هستیم را خودمان بهوجود آوردهایم. آیا این به این دلیل بود که نیکخواهیمان ناکافی بود؟ از همان ابتدای آزار و شکنجه، استاد به ما آموختند که چگونه با مشکلات مقابله، چگونه حقیقت را روشن و چگونه با مهربانی با موجودات ذیشعور برخورد کنیم. پس از همه این سالها، چقدر نیکخواه هستیم؟ همه ما باید دراین باره فکر کنیم.
همه ما با سختکوشی به آموزههای دافا اعتبار میبخشیم و در برابر آزار و شکنجه مقاومت میکنیم، اما بهطور ناخواسته هنوز تعالیم حزب کمونیست، همچون ذهنیت مبارزه طلبی، ذهنیت کشمکش و انتقام جویی را در خود داریم. ممکن است عمیق باشد و فرد از آن آگاه نباشد. اما، آن مانع از جذب شدنمان در دافا می‌شود. ما مهربانی را تزکیه میکنیم، بنابراین حالتمان باید مهربانتر باشد.
همه ما تحت نظریه «کشمکش» حزب رشد کردهایم و برای مدت زمان طولانی افکار نامهربانانه در ما القاء شده است. این افکار بهطور ناخودآگاه در طول زندگی روزمرهمان و روابطمان در خانه و با همتمرینکنندگان ظاهر می‌شود.
این مسئله هنگامی آشکار شد که تمرینکنندگان در منطقه ما تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. به جای حمایت از آنها و نجات آنها، شروع به سرزنش، گله و شکایت و تحقیر دیگران کردیم. همه ما میدانستیم که این حالت خوبی نیست، چرا که با آموزههای دافا مطابقت نداشت، اما هنوز به سمت بیرون نگاه میکردیم و این نامهربانی را در خودمان اصلاح نکردیم. بنابراین، بر شدتِ سختیها، کارمای بیماری و آزار و شکنجه افزودیم؛ همچنین بر محیط تزکیهمان تأثیر گذاشتیم.
همه ما درباره وضعیتمان نگران بودیم، اما تزکیه شخصی را نادیده میگرفتیم. واقعاً باید به تک تک افکارمان توجه کنیم تا ببینیم آیا نیک‌خواهی ناکافی ما است که محیطمان را تحت تأثیر قرار میدهد و باعث پیچیدگی آن می‌شود.
استاد به ما آموختند:
«آیا متوجه نیستید که قرار است مردم را نجات دهید؟ نباید دشمنانی درست کنید.» (آموزش فا در کنفرانس فای ۲۰۱۵ کرانۀ غربی)
از بین بردن افکار نامهربان و پرورش نیک‌خواهی
واقعاً باید به درون نگاه کنیم و ببینیم که چه تعداد «دشمن» برای خودمان ساختهایم، از جمله کسانی که دوست نداریم، کسانی که ما را ناراحت میکنند و کسانی که به دیدۀ تحقیر به آنها مینگریم، از جمله پلیسها. چقدر در مهربانی جذب شدهایم؟ از این به بعد، باید به یکدیگر یادآوری کنیم تا هر چیز نامهربان را از بین ببریم، نیک‌خواهی را ترویج دهیم، و با سختکوشی با هم تزکیه کنیم.
بیشتر آزار و شکنجه در منطقه ما توسط نیروهای کهن در بُعدهای دیگر ایجاد شده است. اکثر افراد در اداره پلیس، کمیته امور سیاسی و حقوقی و دبیر حزب کمونیست شهر، منفعلانه درگیر آزار و شکنجه هستند؛ هیچ‌کسی با میل خود آن را انجام نمیدهد.
همه تمرینکنندگان محلی باید با هم همکاری کنند و درخصوص افرادی که از حقیقت آگاه نشده‌اند نیک‌خواهی زیادی داشته باشند. وقتی آنها حقایق آزار و شکنجه را درک میکنند، از ارتکاب جنایات علیه دافا امتناع میورزند. نمیتوانیم همیشه برای انجام کارهایمان به تمرینکنندگان خارج از کشور متکی باشیم.
هنوز هم میتوانیم مثل گذشته کارها را انجام دهیم، مانند فرستادن ایمیل، برقراری تماس تلفنی و افزایش سطح آگاهی درباره آزار و شکنجه به شیوههای دیگر. تغییر ذهنیتمان باعث می‌شود که نیکخواهیمان ظاهر شود و تک تک موجودات در اطرافمان را گرامی خواهیم داشت. نیکخواهیمان به مردم اجازه میدهد که در زندگی امید ببینند و سمت آگاهشان نیز سپاسگزار خواهد بود.
استاد بیان کردند:
«نور بودا همه جا می‌درخشد، درستی و پسندیدگی همه چیز را هماهنگ می‌کند.» (جوآن فالون)
«هرچه نیک‌خواهی بیشتر باشد، قدرت بیشتر است. اجتماع بشری در گذشته هرگز اصول واقعی نداشته است تا آن را راهنمایی کند، بنابراین انسان مشکلات خود را از طریق نیک‌خواهی حل و فصل نکرده است. به‌جای آن، انسان همیشه مسائل را از طریق جنگیدن و به‌تسخیر درآوردن حل و فصل کرده است، و از این‌رو این، هنجار و معیار انسان شده است. اگر انسان بخواهد خدایی شود و از وضعیت بشری فراتر رود، پس باید آن قالب ذهنی را رها کند و برای حل و فصل مسائل از نیک‌خواهی استفاده کند.» (آموزش فا در کنفرانس بین‌المللی فای واشنگتن دی‌سی ۲۰۰۹)
«نیک‌خواهی یک انرژی عظیم است، انرژی خدایان راستین. هرچه نیک‌خواهی بیش‌تری حضور داشته باشد، این انرژی بیشتر می‌شود، و می‌تواند هر چیزی که بد است را متلاشی کند. این چیزی است که هرگز آموزش داده نشده است، خواه شاکیامونی باشد یا تزکیه‌کنندگان گذشته. بزرگ‌ترین تجلی شَن، نیک‌خواهی است، و این نمایشی از انرژی عظیم است. آن می‌تواند تمامی چیزهایی که درست نیست را متلاشی کند.» (آموزش فا در کنفرانس بین‌المللی فای واشنگتن دی‌سی ۲۰۰۹)
اگر همه ما چنین نیک‌خواهی را نسبت به تمام موجودات ذیشعور، از جمله شکنجهگرانمان، داشته باشیم، انرژی فراوانی که از نیک‌خواهی میآید، همه چیزهای نادرست را منحل می‌کند، افکار بد شکنجه‌گران را از بین میبرد و آنها را نجات میدهد. آن واقعاً به تقوای بی حد و حصر دافا اعتبار میبخشد.
مجموعه رشد و اصلاح خود
