(Minghui.org) در 23 ژانویه 2001، حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) رویداد خودسوزی تیان‌آن‌من را صحنه‌سازی کرد. خبرگزاری دولتی شین‌هوآ بلافاصله این رویداد را گزارش کرد.
هفت روز پس از آن، برنامه «کانون توجه» تلویزیون مرکزی چین، پخشِ این رویداد صحنه‌سازی شده را به‌عنوان بخشی از کمپین مبارزاتی حزب برای بدنام کردن فالون گونگ آغاز کرد.
با توجه به برنامه «کانون توجه»، خبرنگارانِ آن از نمای نزدیک از این حادثه فیلمبرداری کرده‌اند. در پایان برنامۀ «کانون توجه»، متنی درباره به اصطلاح خودسوزی گذاشته شده بود که ادعا می‌کرد: «پس از خودسوزی، خبرنگاران برنامه «کانون توجه» به این مکان رفتند و اطلاعات دست اول را جمع‌آوری کردند.»
متن گذاشته شده در برنامه «کانون توجه» درباره به اصطلاح حادثه خودسوزی
تمام حادثه فقط هفت دقیقه طول کشید. گزارشگران برنامه «کانون توجه» چند دقیقه قبل از آمبولانس در صحنه بودند. در فیلم «کانون توجه»، علاوه بر فیلمبرداری نمای نزدیک همتراز چشم انسان و همتراز چشم پرنده، برخی تصاویر از فاصله دور گرفته شده است.
تصاویر گرفته شده از دور باید از دوربین‌های نظارتی موجود در میدان تیان‌آن‌من باشد. کلمات «دوربین 71، 23 ژانویه 2001» و زمان به دقیقه و ثانیه در گوشه پایین سمت راست تصاویر نشان داده شده است. این سرنخی است که مشخص میکند آیا خبرنگاران تلویزیون مرکزی چین از قبل درباره این رویداد مطلع بوده‌اند یا خیر.
آیا خبرنگاران تلویزیون مرکزی چین برای حضور به‌موقع در صحنه فرصت داشتند؟
ساعت 2:41 بعدازظهر، وانگ جیندونگ آتش را روشن کرد و در کمتر از یک دقیقه آتش خاموش شد. او به داخل خودروی پلیس و سپس به مرکز اورژانس منتقل شد. پس از وانگ جیندونگ، چهار نفر دیگر در ساعت 2:47 عصر آتش را روشن کردند و در ساعت 2:48 سه آمبولانس وارد شدند.
بیایید نگاهی به دستگیری وانگ جیندونگ بیندازیم که در مجموع شش دقیقه طول کشید. در اولین دقیقه، آتش برافروخته و خاموش شد. در دقیقه ششم، او به داخل خودروی پلیس منتقل شد. هنوز هیچ آمبولانسی در آنجا نبود، اما خبرنگاران و عکاسانِ تلویزیون مرکزی چین، با عجله به این مکان آمدند. چهار دقیقه طول کشید تا خبرنگاران تلویزیون مرکزی چین به این محل برسند.چه وقت پلیس با این خبرنگاران تماس گرفت؟ این کار در اولین لحظه امکان‌پذیر نبود زیرا همه مشغول خاموش کردن آتش بودند. حتی اگر آنها بلافاصله مطلع شده باشند، این تیم گزارشگری نمی‌توانست به موقع وارد شود؛ زیرا آنها باید از بازرسی فشرده میدان تیان‌آن‌من به مناسبت سال نو در حالی عبور می‌کردند که دوربین‌ها و تجهیزات را حمل می‌کردند.
تصاویری که با دوربین‌های نظارتی گرفته شده تنها دو خودروی پلیس را در نزدیکی صحنه نشان می‌دهد. گروه گزارشگر باید وسایل نقلیه خود را خارج از میدان تیان‌آن‌من پارک کرده و حداقل 50 متر برای رسیدن به صحنه دویده باشند. هنگامی که آنها وارد شدند، ابتدا باید متوجه می‌شدند که چه اتفاقی افتاده است، با چه کسی باید مصاحبه کنند و دوربین‌ها را دربیاورند و برای فیلمبرداری آماده کنند. آنها نمی‌توانستند این کارها را ظرف 4 دقیقه انجام دهند.
در چین، گرفتن عکس در مکان‌های «حساس» یا رویدادها بدون اجازه کاری دشوار است. گرفتن عکس‌هایی از نمای نزدیک بدون اطلاع و هماهنگی قبلی امکان‌پذیر نیست.
اگر گروه گزارشگری فیلم‌های ویدئویی دست اول را ثبت کرده، تنها توضیح این است که گروه از قبل در نزدیکی محل خودسوزی قرار داشته است. به عبارت دیگر، خبرنگاران از قبل درباره این حادثه می‌دانستند و با پلیس همکاری کردند تا آن را پوشش دهند.
لی یوچیانگ خبرنگار ارشد تلویزیون مرکزی چین است. گزارشی تحت عنوان: «لی یوچیانگ خبرنگار تلویزیون مرکزی چین تأیید میکند که بخشی از "رویداد خودسوزی" صحنه‌سازی شده بود» در 14 مه 2003 به وب‌سایت مینگهویی ارسال شد. لی یوچیانگ، خبرنگار ارشد برنامه خبریِ «کانون توجه» در تلویزیون مرکزی چین است. از زمانی که آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ آغاز شد او مسئول تولید برنامه‌هایی به‌منظور بدنام کردن فالون گونگ، از جمله چند برنامه مصاحبه بوده است.
در اوایل سال 2002، لی یوچیانگ برای مصاحبه با وانگ، به مرکز شستشوی مغزی رفت که به اصطلاح «مرکز آموزش و تعلمیات قانون مرکز استان هبی» نامیده می‌شد. او در طی این دیدار با تمرین‌کنندگان فالون گونگی که در آنجا به‌طور غیرقانونی در بازداشت بودند،"گفت‌وگو" کرد. تمرین‌کنندگان درباره ماهیت مشکوک برنامه تلویزیون مرکزی چین سؤالاتی را مطرح کردند که شامل صحنه "خودسوزی" نیز بود. آنها شواهدی را در این رابطه ذکر کردند، به‌عنوان نمونه وانگ جیندونگ که به شدت سوخته، اما یک بطری اسپرایت پر از بنزین در میان پاهایش، کاملاً سالم باقی مانده است. با توجه به شواهد و تحليل‌ها، لی یوچیانگ هيچ چاره‌ای نداشت جز اینکه اذعان كند كه آنها پس از به آتش کشیده شدن او، بطري اسپرایت را در میان پاهای وانگ جيندونگ قرار داده‌اند و صحنه‌سازی کرده‌اند. او سعی کرد استدلال کند که این صحنه ترتیب داده شده تلاشی در جهت اثبات این موضوع به مخاطبان بود که تمرین‌کنندگان فالون گونگ "خودسوزی" می‌کنند. او حتی پذیرفت که اگر آنها می‌دانستند کسی به اعتبار آن شک میکند، از آن فیلمبرداری نمی‌کردند.»
خبرنگار تلویزیون مرکزی چین لی یوچیانگ هنگام مصاحبه با وانگ بو
خبرنگار تلویزیون مرکزی چین، لی یوچیانگ
آیا خبرنگاران غربی از نمای نزدیک فیلمبرداری کرده‌اند؟
پس از اینکه برنامه «کانون توجه» پخش شد و تصاویر از نمای نزدیکش مشکوک به‌نظر رسید، تلویزیون مرکزی چین و خبرگزاری شین‌هوآ هیچ توضیحی ارائه نکردند. اخبار شبانگاهی یانچنگ گزارش داد که فیلم‌های ویدیویی از نمای نزدیک را خبرنگاران سی‌ان‌ان در میدان تیان‌آن‌من فیلمبرداری کرده‌اند. اما ایزون جردن مدیر خبری سی‌ان‌ان، این خبر را تکذیب کرد و گفت که عکاس سی‌ان‌ان تقریباً بلافاصله پس از این حادثه دستگیر شد.
در روز 9 فوریه 2001، واشنگتن پست گزارش داد که سی‌ان‌ان این ادعای پخش شده در برنامه «کانون توجه» را که تصاویر از نمای نزدیک مربوط به خبرنگار سی‌ان‌ان است، تکذیب کرد.
تعاملات با پلیس در طی عکسبرداری از خودسوزی از نمای نزدیک در برنامه «کانون توجه» نشان می‌دهد که خبرنگار خارجی نبوده که این تصاویر را ثبت کرده است. در حال عکسبرداری از وانگ، پلیس پتوی اطفای حریق را در پشت او به آرامی به عقب و جلو حرکت می‌دهد. از آنجایی که وانگ روی زمین نشسته است، عکاس مجبور است برای گرفتن این تصاویر از بالا خم شود.
لیو سی‌یینگ بر روی زمین دراز کشیده بود و مادرش را صدا می‌کرد. از آنجایی که فیلمبرداری از نمای نزدیک از زاویه بالا انجام شده بود، کارکنان پزشکی مجبور بودند به عقب بروند. پس از فیلمبرداری، چند نفر سی‌یینگ را روی یک برانکار قرار می‌دهند. کل این سکانس در عرض چند دقیقه اتفاق افتاد. واضح است که پلیس و کارکنان پزشکی با عکاسان همکاری می‌کنند و این تصاویر از نمای نزدیک را خبرنگاران خارجی فیلمبرداری نکرده‌اند.
فیلم ویدیویی وانگ جیندونگ از برنامه «کانون توجه».
فیلم ویدیویی ضرب و جرح لیو چونینگ از برنامه «کانون توجه».
فیلم ویدیویی لیو سی‌یینگ که مادرش را صدا می‌زند از برنامه «کانون توجه».
آیا گروه برنامه «کانون توجه» از قبل اطلاع داشتند؟
واضح است که گروه «کانون توجه» از پیش درباره این موضوع اطلاع داشته و پلیس نیز همکاری کرده است. در این صحنه، پلیسِ لباس شخصی لیو چانلینگ را تحت ضرب و جرح قرار می‌دهد تا بمیرد و یک اثر غم‌انگیز عمداً طراحی‌شده برای تحریک خشم عمومی ایجاد شود. همۀ این حادثه در حساس‌ترین منطقه، میدان تیان‌آن‌من صحنه‌سازی شده است. همه این‌ها نشان می‌دهد که این توطئه‌ای بود که در بالاترین سطح برنامه‌ریزی شده بود.
بر طبق گزارش «کانون توجه» درباره این به اصطلاح خودسوزی: «این برنامه نقش مهمی در مبارزه با فالون گونگ ایفاء کرد، وضعیت جدیدی را ایجاد کرد که در آن تلاش تبلیغاتی علیه فالون گونگ به نمایش گذاشته شد و برای تلاش‌های آینده علیه فالون گونگ زمینه‌سازی شد. بالاترین رهبر حزب کمونیست چین سبکِ این برنامه را مورد تحسین و ستایش قرار داد.»
در آن زمان، بالاترین رهبر حزب، جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) بود که در 20 ژوئیه 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را به راه انداخت. او قصد داشت فالون گونگ را ظرف سه ماه ریشه‌کن کند.
کارگردانان پشت صحنۀ این خودسوزی صحنه‌سازی‌شده چه کسانی بودند؟ بازیکنان اصلی جیانگ، لو گان، (دبیر وقت کمیته سیاسی و حقوقی حزب کمونیست چین) و اداره 610 (سازمان غیردولتی مسئول آزار و شکنجه فالون گونگ) بودند.
لی دونگشنگ، معاون مدیر تلویزیون دولتی چین، معاون مدیر اداره 610 نیز بود. لی یکی از اولین افرادی بود که از رهبر جیانگ برای آزار و شکنجه فالون گونگ پیروی کرد.
فالون گونگ پس از سال‌ها آزار و شکنجه شدید و روزافزون از بین نرفته است. تا به امروز، هزاران تمرین کننده فالون گونگ همچنان به روشنگری حقیقت، عدالت‌خواهی و نگه داشتن بنرهایی در میدان تیان‌آن‌من ادامه می‌دهند. مردم به‌طور فزاینده‌ای از تبلیغات سیاسی ح‌ک‌چ خسته شده‌اند.
