(Minghui.org) همزمان با جشن سال نوی چینی، تمرین‌کنندگان فرانسوی فالون دافا در روز 3 فوریه فعالیت‌هایی را در میدان حقوق بشر پاریس برگزار کردند. با وجود روزهای سرد ماه فوریه، آنها تمرینات را نشان دادند و امضاهایی را برای محکوم ساختن برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین، جمع‌آوری کردند. این میدان یکی از نقاط مهم شهر زیبای پاریس است و تعدادی از مردم توقف کردند تا تمرین‌کنندگانی که درحال انجام تمرینات آرام فالون دافا (فالون گونگ) بودند را مشاهده کنند و درباره آزار و شکنجه این روش در چین، اطلاعاتی کسب کنند.
تمرین‌کنندگان تمرین‌هارا میدان حقوق بشر پاریس انجام می‌دهند.
گردشگران متوقف می‌شوند تا تابلو‌ها را بخوانند و با تمرین‌کنندگان درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین صحبت کنند.
یک زوج تازه ازدواج‌کرده دادخواست علیه برداشت اجباری اعضای بدن در چین را امضاء می‌کنند.
یک زوج تازه ازداوج‌کرده جذب موسیقی آرامش‌بخش شدند و ایستادند تا با تمرین‌کنندگانی که در پس‌زمینه تمرین‌ها را انجام می‌دادند عکس بگیرند. پس از آن، از تمرین‌کنندگان تشکر کردند و به نشانه احترام، دست‌های خود را در مقابل سینه خود قرار دادند. هر دوی آنها دادخواستی را امضاء کردند که خواستار توقف برداشت اجباری اعضای بدن در چین است. تمرین‌کنندگان نیز برایشان آرزوی خوشبختی کردند.
«این آزار و اذیت بسیار بی‌رحمانه است»
فرد بازنشسته‌ای به‌نام آقای کاستلی گفت که درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در رادیو شنیده است، اما او میزان خشونت آن را نمی‌دانست. او با اشاره به برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون دافا که با مجوز دولت صورت می‌گیرد گفت: «ما نمی‌توانیم چنین جنایتی را تحمل کنیم. باید اقدام کنیم و بگذاریم مردم بیشتری در این زمینه آگاه شوند. این آزار و اذیت بسیار بی‌رحمانه است. باید یک کمپین جهانی به‌منظور افشای آن سازمان دهیم.»
او برای تمرین‌کنندگان آرزوی موفقیت کرد و قول داد اطلاعات مربوط به آزار و اذیت را به دوستان و خانواده خود منتقل کند.
یوهان، متخصص فناوری اطلاعات، گفت که برای او تعجبی ندارد که حزب کمونیست چین تمرین‌کنندگان فالون گونگ را هدف آزار و شکنجه قرار داده است. او گفت: «آنها [حزب کمونیست] همیشه از قدرت خود سوءاستفاده می‌کند. همه ما باید دقیقاً همان کاری را انجام دهیم که تمرین‌کنندگان انجام می‌دهند، یعنی به همه دنیا بگوییم در چین چه اتفاقی درحال روی دادن است.» براساس تخصصش، او راه‌های موثری برای ارتباط بیشتر با مردم پیشنهاد کرد.
دامپزشکی به‌نام آئوبیر گفت این اولین بار است که درباره آزار و شکنجه می‌شنود. او از جنایاتی که انجام می‌شود شوکه شد و تمرین‌کنندگان را برای شجاعت خود در انتشار این اطلاعات ستایش کرد.
الیزابت، از کارکاسون، در پاریس بود تا دخترش را به مدرسه پرستاری برساند. او ایستاد تا تمرین‌کنندگان را که درحال انجام تمرین‌ها بودند تماشا کند و اطلاعات بیشتری درخصوص آزار و اذیت فالون دافا دریافت کند. او گفت: «ما باید آزار و اذیت را متوقف کنیم! چگونه می‌توان انسان‌ها را این‌گونه مورد آزار و اذیت قرار داد؟ تمرین‌کنندگان کار بسیار با ارزشی انجام می‌دهند که مردم را از این آزار و شکنجه مطلع می‌کنند. ما باید از تمرین‌کنندگان محافظت کنیم.»
