(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا از شهر جذاب پاتیلاس در جنوب پورتوریکو دیدن کردند تا در جشنواره گیاهخواران شرکت کنند؛ جشنواره‌ای که کلیسای محلی ادونتیست‌های روز هفتم آن را برگزار کردند.
درحالی که سخنرانانِ مهمان درباره گیاهان دارویی، دستورهای آشپزی گیاهی و رژیم‌های غذایی سخنرانی می‌کردند، دستورهای سنتی و جدید آشپزی ارائه می‌شدند.
بومیان این شهر و کشور درحالی که محصولات ارائه‌شده در نمایشگاه را امتحان می‌کردند، این طرف و آن طرف می‌رفتند. بسیاری از آنها قدم‌های‌شان را آهسته کرده و مقابل تابلوی نمایشی فالون دافا، شامل اطلاعات درباره آزار و شکنجه 19 ساله در چین، توقف می‌کردند. نخست چهره‌شان وحشت‌زده و سپس نگران می‌شد. بسیاری می‌گفتند: «در این عصر و دوره! چرا؟!»
سایرین در سکوت نمایشگاه را بررسی می‌کردند و سپس به سمت دادخواست سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن خطاب به سازمان ملل می‌رفتند تا آن را امضا کنند.
برای برخی از افراد نیز واقعیت آشفته‌کننده‌ای که در این نمایشگاه مستند شده بود، باورش بسیار سخت بود. آنها موقرانه به سمت تابلوی نمایشی می‌رفتند، برخی از آنها سرشان را تکان می‌دادند و سایرین دست بر دهان می‌گذاشتند.
یک کشاورز محلی برای کسب اطلاعات بیشتر درباره فالون دافا توقف کرد. مزرعه او از خسارات طوفان اخیر بهبود یافته بود. او سؤالاتی درباره فالون دافا پرسید و نمایش تمرینات را تماشا کرد.
پدری با فرزندانش به میز فالون دافا نزدیک شد. همانطور که به تابلوهای نمایشی نگاه می‌کرد، پرسید: «این مدیتیشن است... درست است... و آنهایی که آن را انجام می‌دهند، شکنجه می‌شوند؟ آیا درست می‌خوانم؟» سایر تابلوهای نمایشی و نسخه‌ای از قطعنامه 343 مجلس نمایندگان ایالات متحده به او نشان داده شد که برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی فالون گونگ را محکوم می‌کرد. او همانطور که دادخواست را امضا می‌کرد، پسر و دخترش را در آغوش گرفت، به اطراف نگاهی انداخت، به تمرین‌کنندگان نگاه کرد و گفت: «من در خانه به فرزندانم آموزش می‌دهم... اگر امروز به اینجا نمی‌آمدم، در این باره نمی‌فهمیدم... این... آنچه شما انجام می‌دهید... مهم است... و تصور نکنید که اینطور نیست!»
