(Minghui.org) رادیو آزاد آسیا (RFA) در ۱۷مه۲۰۱۹ گزارشی را با عنوان «کره شمالی سرکوب فالون گونگ را شروع می‌کند» منتشر کرد که جیون کیم برای بخش کرۀ رادیو آزاد آسیا نوشته بود. این گزارش را لی‌جین ترجمه کرد و یوجین هونگ به انگلیسی نوشت.

فالون گونگ (فالون دافا) اولین بار در 13مه1992 توسط بنیانگذار آن، آقای لی هنگجی، در شهر چانگچون از استان جیلین چین به عموم مردم معرفی شد. این روش از آن زمان تاکنون در بیش از 100 کشور گسترش یافته است.

جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) محبوبیت روز افزون این روش معنوی را تهدیدی علیه ایدئولوژی الحادی حزب کمونیست چین درنظر گرفت و در تاریخ 20ژوئیه1999 دستور ممنوعیت فالون گونگ را صادر کرد. در مقاله رادیو آزاد آسیا آمده است که: «خارج از چین، این جنبش را بی‌ضرر در نظر می‌گیرند و این روش به رشد و شکوفایی خود ادامه داده است. این اغلب به‌عنوان نمونه‌ای از آزار و شکنجه روش‌های معنوی در چین به شمار می‌رود، به‌طوری که تمرین‌کنندگان و طرفداران آزادی‌های معنوی، در شهرهای بزرگ برنامه‌هایی را برگزار می‌کنند تا توجه مردم را به وضعیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین جلب کنند.

«منابع داخل کره شمالی گفته‌اند که مقامات در پیونگ یانگ سرکوب فالون گونگ را آغاز کرده‌اند، زیرا این شهر شاهد افزایش شدید تعداد پیروان این روش در میان مردم بوده است.

این مقاله در ادامه به جزئیات بیشتری درباره آزار و شکنجه در کره شمالی می‌پردازد که از ماه آوریل شروع شده است. در تاریخ ۱۱مه منبعی از پیونگ یانگ در مصاحبه‌ای به سرویس کره‌ای رادیو آزاد آسیا می‌گوید: «مقامات قضایی درحال تقلا هستند، زیرا گسترش فالون گونگ در میان شهروندان پیونگ یانگ فراتر از انتظارات آنها است.»

بر اساس این منبع، این مقاله اظهار داشت: «در اوایل ماه آوریل، پلیس اعلامیه‌ای صادر کرد و به شهروندان دستور داد وضعیت تمرین‌کنندۀ فالون گونگ بودن خود را به‌طور داوطلبانه گزارش دهند. آنها تهدید کردند که مجازات‌های سختی در انتظار کسانی خواهد بود که خود را تحویل مقامات ندهند اما بعد از زمان مقررشده مشخص شود که تمرین‌کننده هستند.»

این مقاله می‌گوید که اقدام دولت علیه فالون گونگ اثر معکوس داشته است، زیرا تبلیغ منفی صورت‌گرفته باعث افزایش محبوبیت آن شده است.

این منبع گفته است: «پس از این اعلامیه و شروع سرکوب، مردم به‌طور ناگهانی به فالون گونگ بسیار علاقه‌مند شدند، روشی که قبلاً [در پیونگ یانگ] به‌طور زیر زمینی گسترش یافته بود. فالون گونگ در اینجا به‌عنوان روشی معنوی شناخته شده است که شامل مدیتیشن و تمرین‌های فیزیکی است، ازاین‌رو مردم اکنون از روی کنجکاوی به آن روی آورده‌اند.»

درخصوص چگونگی ورود فالون گونگ به کره شمالی، این منبع می‌گوید که مسئولین تجاری در پیونگ یانگ این روش را معرفی کرده‌اند.

به گفته این منبع: «دفاتر مرکزی سازمان‌های تجاری در پیونگ یانگ متمرکز شد‌اند. با افزایش اخیر روابط تجاری کره شمالی و چین، فالون گونگ از طریق کارگران تجاری در پیونگ یانگ شروع به گسترش کرد.»

این منبع ادعا کرد که در جریان دور اول این سرکوب، 100 پیرو فالون گونگ در پیونگ یانگ دستگیر شدند.

«بسیاری از پیروان فالون گونگ در سایر مناطق [پیونگ یانگ] دستگیر شده‌اند و برحسب شدت جرایم‌شان، به کار اجباری یا کار تأدیبی محکوم خواهند شد.»

این مقاله همچنین از منبع دیگری از پیونگ یانگ نقل کرده است که سرکوب فالون گونگ را مانند جنگ علیه روش‌های معنوی دانسته و این وضعیت را مشابه وضعیتی دانسته که مقامات کره شمالی پیروان سایر مذاهب و روش‌های معنوی را مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند.

منبع دوم گفت: «کمیته مرکزی [حزب کارگران کره] می‌گوید که مسیحیت مانند افیون یا مواد مخدر است و [مسیحیان] را به‌شدت مجازات کرده است. اکنون که فالون گونگ اینجا است، مردم به‌دقت نگاه می‌کنند تا ببینند که مقامات چگونه واکنش نشان خواهند داد.»

این مقاله اظهار داشت که قانون اساسی کره شمالی آزادی باورهای مذهبی را مجاز می‌داند، اما آزادی واقعی مذهبی در این کشور وجود ندارد و تمام کلیساها و معابد را دولت اداره می‌کند.

این مقاله به وبسایت کالیفرنیاییِ «آزادی در کره شمالی» (LiNK) اشاره کرده که بیان می‌کند این رژیم، مذهب سازمان‌یافته را تهدید درنظر می‌گیرد و علاوه بر کلیساها و معابد نمادینی که برای نشان دادن آزادی مذهبی ساخته، مردم کره شمالی باید اعمال مذهبی خود را به‌صورت مخفی انجام دهند وگرنه با خطر حبس در زندان یا اعدام مواجه می‌شوند.

این وبسایت همچنین یادآور می‌شود که: «در طول تاریخِ کره شمالی هزاران بودایی و مسیحی ازبین‌رفته یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.»

این مقاله در پایان می‌گوید که گزارش سازمان ملل متحد در سال 2014 به ارقام دولت کره شمالی اشاره کرده و نشان داده که نسبت طرفداران مذهبی در میان مردم، از 24درصد در سال 1950 به  0.016 (شانزده هزارم درصد) در سال 2002 کاهش یافته است.