(Minghui.org) مجله جدید زوریخ (NZZ) ، یکی از روزنامه‌های اصلی سوئیس، مقاله‎ای را درباره فالون گونگ در 22ژوئیه2019، به‌مناسبت بیستمین سالروز آغاز آزار و شکنجه این تمرین در چین منتشر کرد. عنوان مقاله «رنج تمرین‎کنندگان فالون گونگ در چین» بود. این مقاله تجربه یک تمرین‌کننده هنگ کنگی در طی 20 سال گذشته را شرح می‌دهد.

مجله جدید زوریخ ، یک روزنامه آلمانی سوئیسی، مقاله‌ای را درباره رنج یک تمرین‌کننده فالون گونگ در طی آزار و شکنجه ۲0ساله در چین منتشر کرد.

مجله جدید زوریخ که در سال 1780 تأسیس شد، یک روزنامه آلمانی‌زبان سوئیسی است. براساس وب سایتش، 257هزار خواننده برای نسخه‌های چاپی و دیجیتالی خود دارد. این روزنامه به گزارش‌های بی‌طرف، مشروح و دقیق درباره موضوعات بین‌المللی شناخته شده است.

مقاله اینگونه آغاز شد: «جنبش معنوی فالون گونگ در سال 1999 توسط پکن ممنوع شد. مقامات، تمرین‌کنندگان این تمرین تزکیه را بی‌رحمانه آزار و شکنجه کرده‌اند، همانطور که ماجرای آزار و شکنجه بانویی حدوداً 40ساله گواهی بر این است.»

آغاز سرکوب

طبق آنچه در این مقاله بیان شده است، فالون گونگ در مه1992 به عموم مردم معرفی شد. از تمرین‌کنندگان این تمرین خواسته می‌شود كه پنج تمرین ملایم را انجام دهند و از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی كنند. با خواندن کتاب جوآن فالون، آموزه اصلی این روش، که در سال 1995 منتشر شد، تمرین‌کنندگان می‌توانند درک خود را از اصول فالون گونگ بهبود بخشند.

از آنجا که فالون گونگ باعث ارتقاء ارزش‌های سنتی و روشنفکری می‌شد، بسیار محبوب بود. به‌خصوص پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در اواخر دهه 1970، تغییرات اساسی در چین رخ داد و بسیاری از ارزش‌های سنتی خانوادگی از بین رفت. بسیاری از افراد که در جستجوی یک مسیر معنوی و به‌دنبال خوشبختی بودند، فالون گونگ را پیدا کردند.

حتی رسانه‌های خبری چین در ابتدا از فالون گونگ تعریف و تمجید می‌کردند. این تمرین توسط مقامات عالی‌رتبه در حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) و ارتش انجام می‌شد. تخمین زده می‌شد حدود 70 الی 100 میلیون نفر در اواخر دهه 1990 فالون گونگ را تمرین می‌کردند.

ح‌.ک‌.چ  نتوانست هیچ فکر یا نظری را تحمل کند که مطابق با دستورات و تئوری‌هایش نیست. بدین ترتیب ، در آوریل1999 شروع به بدنام كردن این تمرین از طریق رسانه‌های دولتی كرد. این امر به دادخواهی مسالمت‎آمیز برای داشتن حق تمرین فالون گونگ در 25آوریل1999 انجامید، كه حدود 10هزار تمرین‌كننده در اطراف اداره استیناف دولت در پكن جمع شدند.

شکنجه و برداشت اجباری اعضای بدن

خانم لو هونگ ، که در آن زمان 22ساله بود، چند روز قبل از آن واقعه، درباره فالون گونگ از یک دوست شنیده بود. خانم لو تمرینات را آموخت و شروع به خواندن کتاب‌هایی کرد که توسط بنیانگذار فالون گونگ نوشته شده است. او به‌طرز مثبتی تغییر کرد و همین امر باعث شد خواهرش هم درباره این تمرین بیاموزد.

سرکوبی که از ژوئیه1999 آغاز شد، یک نقطه عطف بزرگ بود. پلیس در 25ژوئیه1999 به خانه‌اش رفت و به او هشدار داد که انجام تمرینات را در ملأعام متوقف کند. از آنجا که لو و خواهرش مصمم بودند ایمان‌شان را رها نکنند، در اکتبر2000 به پکن رفتند و یک بنر فالون گونگ را در میدان تیان‌آن‎من باز کردند و در دست گرفتند. پس از بازداشت آنها و سایر تمرین‌کنندگان، خانم لو در اعتراض به آزار و شکنجه اعتصاب غذا کرد. او 10 روز بعد به زادگاهش بازگردانده شد.

سه ماه گذشت و خانم لو تصمیم گرفت دوباره به پکن برود تا برای داشتن حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. اندکی پس از آنکه سوار قطار شد،  دستگیر و به مدت 15 روز بازداشت شد. او را به زمین زنجیر کردند تا از انجام تمریناتش جلوگیری کنند. خوشبختانه، سایر زندانیان به او غذا دادند و در مواقع نیاز به استفاده از توالت، به او کمک کردند.

سپس خانم لو ارتباطش را با خواهرش، که او نیز دستگیر شده و به مدت یک سال به اردوگاه کار اجباری فرستاده شده بود، از دست داد. علاوه بر آزار جسمی و روحی، خواهرش مجبور شد مقاله‌هایی بخواند که به فالون گونگ تهمت می‌زد. در پایان، خواهرش مجبور شد بیانیه‌ای را به‌منظور انکار باورش امضاء کند، کاری که هنوز از انجام آن پشیمان است.

خانم لو نیز به مدت 18 ماه در زندان بود. چند سال پیش، او به همراه خواهرش برای زندگی با والدین‌شان به هنگ کنگ رفتند. اگرچه جاسوسان ح.ک.چ همچنان اطلاعاتی درباره تمرین‌کنندگان فالون گونگ در هنگ کنگ جمع آوری می‌کنند، اما حداقل از سرزمین اصلی امن‌تر است.

طبق مقاله مجله جدید زوریخ، آنچه خانم لو و خواهرش تجربه کردند، در مقایسه با آزار و شکنجه‌ای که تمرین‎کنندگان فالون گونگ در چین طی 20 سال گذشته متحمل شده‌اند، چیزی نیست.

دادگاه مستقل مردم، به سرپرستی سر جفری نیس، در اوایل سال جاری به این نتیجه رسید که تمرین‌کنندگان فالون گونگ و دیگر زندانیان عقیدتی در چین به‎خاطر اعضای بدنشان به قتل رسیده‌اند. این خشونت هنوز ادامه دارد.

دختر تنها و دور از والدین

تأثیر این سرکوب فقط به خانم لو محدود نشده است. خانواده و بستگانش نیز متحمل رنج شده‌اند. او در سال 2004 با شوهرش که او نیز یک تمرین‌کننده است آشنا شد. شوهرش به دلیل انتشار اطلاعات در مورد فالون گونگ از طریق وی‌چت، یک رسانه اجتماعی محبوب در چین، به هشت سال حبس محکوم شد. او هم‌اکنون در یکی از زندان‌های چین است. آخرین باری که خانم لو او را دید، بیش از دو سال پیش بود و برای مدت زمان طولانی، از محل نگهداری‌اش بی‌خبر بود.

روزی که شوهرش دستگیر شد، دخترش به مدت چند ساعت ناپدید شد. بعداً از سوی مسئولین به این خانواده اطلاع داده شد که بیایند دختر خود را ببرند. به دختر به‌دلیل زندانی شدن پدرش، اجازه  خروج از چین داده نشد. خانم لو چاره‌ای نداشت جز اینکه از بستگانش درخواست کند که از او مراقبت کنند.

خانم لو اکنون هر دو یا سه ماه یکبار به ملاقات دخترش می‌رود. بستگانش به دلیل نظارت پلیس از این دیدارها نگران هستند، اما خانم لو می‌تواند آرام باقی بماند. او با لبخندی مختصر گفت: «شاید به این دلیل است که چیزهای خیلی زیادی را متحمل شده‌ام.»