(Minghui.org) مجله طبیعت اخیراً اسامی ده نفر از برترین دانشمندان تأثیرگذار سال را منتشر کرده است. یکی از آنها استاد وندی راجرز از بخش اخلاق بالینی در دانشگاه مک کواری استرالیا است.

پروفسور راجرز در سال ۲۰۱۵ پس از تماشای مستند «باور آن سخت است»، مبانی اخلاقی در پیوند عضو را مورد توجه قرار داد. سال بعد، به‌عنوان رئیس سازمان غیرانتفاعی اتحادیه بین‌المللی برای پایان دادن به سوء‌استفاده از پیوند اعضای بدن در چین (ETAC) برگزیده شد.

او گروهی را برای بررسی مقالات تحقیقاتی که از سوی پزشکان پیوند عضو چین منتشر شد‌، رهبری کرد. او معتقد است که یافته‌های این گروه، که در فوریه۲۰۱۹ منتشر شد، باعث جلوگیری از پیوند اجباری اعضای بدن در چین می‌شود.

مجله طبیعت اظهار داشت كه گروهی از متخصصان بین‌المللی به استنباطی مشابه پروفسور راجرز دست یافته‌اند. این گروه به سرپرستی سر جفری نایس‌، وکیل باتجربه در پیگرد قانونی جنایتکاران جنگی، مقاله‌ای را منتشر کرد که در آن تعداد پیوند عضوهای گزارش‌شده رژیم کمونیست چین را زیر سؤال می‌برد و به این نتیجه رسیدند که اندام‌های حیاتی بیشتر زندانیان عقیدتی را به‌زور برداشته‌اند و این جنایت بسیار محتمل است که همچنان ادامه داشته باشد.

تحت فرمان رهبر سابق حزب، جیانگ زمین، حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در ژوئیه سال ۱۹۹۹ آزار و اذیت فالون گونگ را در سطح کشور آغاز کرد. همچنین اداره ۶۱۰ را تأسیس کرد، سازمانی فراقانونی که تنها وظیفه‌اش این است که تحت دستورالعمل‌های «تخریب شهرت [تمرین‌کنندگان]، ورشکسته کردن آنها را از نظر مالی و نابودکردن آنها از نظر جسمی» فالون گونگ را ریشه‌کن کند.

از آن زمان تاکنون تأیید شده است که بیش از ۴۳۰۰ تمرین‌کننده درنتیجه مستقیم آزار و اذیت جان‌شان را از دست دادند و تعداد نامعلومی نیز در زندان به سر می‌برند، تحت شکنجه، شستشوی مغزی و کار اجباری قرار گرفته‌اند و حتی اعضای بدن‌شان نیز برای پیوند درآورده و فروخته می‌شوند.

رژیم کمونیستی برای آزار و شکنجه فالون گونگ از کلیه سازمان‌های دولتی استفاده کرد و سیاستی را به اجرا درآورد که طی آن «مرگ همه تمرین کنندگان فالون گونگ به‌عنوان خودکشی محسوب شوند» و «جسدهای‌شان بدون ثبت هیچ‌گونه مدارک درخصوص هویت آنها سوزانده شوند.»

بسیاری از تمرین‌کنندگان زندانی در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری تحت آزمایش‌های مکرر خون و سایر آزمایش‌های جسمی قرار گرفتند. در همین زمان تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان ناپدید شدند.

رژیم چین همیشه برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی را تکذیب کرده و ادعا کرده است که یک سیستم اهداکننده عضو را ایجاد کرده است. اما، مجله فوربس به مقاله‌ای از اخلاق پزشکی بی‌ام‌سی که در تاریخ ۱۶نوامبر۲۰۱۹ منتشر شد، استناد کرد که رژیم کمونیستی با دقت داده‌ها در سیستم پاسخگویی به درخواست پیوند عضو بدن چین(COTRS) را دستکاری کرد تا کشتارهای جمعی را بپوشاند.

این مقالات همه به یک نتیجه رسیده بودند.

مطبوعات بین‌المللی برای اولین بار از اوایل مارس۲۰۰۶ درباره جنایات برداشت اجباری اعضای بدن در چین با همدستی حکومت خبر دادند. براساس گزارش‌ها، بیش از ۳۶ اردوگاه کار اجباری ازجمله سوجیاتون به اجبار اعضای بدن زندانیان فالون گونگ را درمی‌آورند.

در فوریه ۲۰۱۲، رئیس پلیس پیشین شهر چونگ‌چینگ، وانگ لیجون در کنسولگری ایالات متحده در چونگ‌چینگ درخواست پناهندگی کرد. او اسناد متعددی از جمله شواهد احتمالی درخصوص جنایات برداشت اعضای بدن در چین را به دولت آمریكا تحویل داد.

دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر کانادایی، برداشت اجباری اعضای بدن را «شرارتی بی‌سایقه در این سیاره» نامید. نماینده پارلمان کانادا، بوریس ورزنیوزسکی نیز به همین ترتیب آن را «تاریک‌ترین جنایت این عصر» توصیف کرد.

برخی کشورها، از جمله اسپانیا، ایتالیا، نروژ، بلژیک و تایوان، علاوه بر محکوم کردن رژیم چین، قوانینی وضع کرده‌اند تا از سفر شهروندان‌شان برای انجام اعمال جراحی غیرقانونی پیوند اعضای بدن در چین جلوگیری کنند.