(Minghui.org) در مقالهای در مینگهویی آمده است: «جلسات مطالعۀ فا دورهمیهای مردم عادی نیست»، که رفتار تمرینکنندگان را پس از مطالعه گروهی فا مورد بحث قرار دهد.
این مقاله رفتار نامناسب آنها را بهخاطر میآورد، برخی از تمرینکنندگان استدلال میکنند: «اتفاق بدی رخ نداده است» تا آنها از رفتارشان دفاع کنند.
مایلم تجربه دردناکی را در منطقهمان بعد از اینکه یک تمرینکننده ادعا کرد «چیز بدی اتفاق نیفتاده است» تا رفتار ناشایست خود را توجیه کند، بهاشتراک بگذارم.
بعد از آزادی از زندان، با یک تمرین کننده ملاقات کردم. تلفن همراهش را روی میز گذاشت و به صحبت ادامه داد. به او پیشنهاد کردم تلفن را کنار بگذارد، اما او پاسخ داد: «اشکالی ندارد. من سالهاست که این روش را انجام میدهم و اتفاق بدی رخ نداده است.»
به طور جدی گفتم: «این به این دلیل است که پلیس از تلفن شما برای جمع آوری اطلاعات دربارۀ سایر تمرینکنندگان استفاده کرده است. این کار برای آنها بسیار آسان و راحت است. شما ندانسته در نقش جاسوس عمل میکنید.» او از صحبتهایم خوشش نیامد و دیگر صحبت نکرد. بهطور ناخوشایندی از هم جدا شدیم.
فهمیدم که بعد از زندانی شدن، ذهنیت رقابتجویی و سرکشی دارم و اینها وابستگیهایی بود که باید از بین میبردم. باید احساسات او را در نظر میگرفتم و به گونهای به او میگفتم که او قبول کند. با این حال، او هنگام ملاقات با سایر تمرینکنندگان نباید تلفنی با خود حمل میکرد.
زمان کوتاهی پس از ملاقات ما ، بیش از 30 تمرین کننده یک شبه دستگیر شدند. اکنون، بیش از یک سال گذشته است. برخی از تمرینکنندگان محکوم شدهاند، دیگران هنوز در بازداشت هستند. برخی آنقدر شکنجه شدهاند که نمیتوانند از خود مراقبت کنند.
بعداً شنیدم تمرین كنندهای را كه آن روز ملاقات كردم به بیش از سه سال زندان محكوم شد. تمرینکنندگانی که دستگیر نشدهاند از ملاقات بهصورت گروهی میترسند. فقط عدهای جرئت میکنند برای روشنگری حقیقت بیرون بروند.
این یک درس دردناک بود. «هیچ اتفاق بدی رخ نداده» معیاری برای رفتار ما نیست. فا معیاری است که همه چیز را اندازه میگیرد. نباید منتظر بمانیم تا «اتفاق بدی» بیفتد تا رفتار خود را تغییر دهیم.