(Minghui.org) خانم لی گویی‌یو از هیلونگ‌جیانگ به‌خاطر اعتقادش به روش معنوی فالون گونگ، طی دو دهه گذشته کاملاً آماج مشقت‌های جانفرسایی ازقبیل دستگیری‌های متعدد، کار اجباری سخت و شدید، حبس و شکنجه‌های وحشتناک قرار گرفته است.
ادامه قسمت اول
حبس پنج ساله
خانم لی درحالیکه برای اجتناب از آزار و اذیت بیشتر از زادگاهش فرار کرد، در شهر جیاموسی به‌عنوان پرستار یک زن ۹۰ ساله از قومیت کره‌ای، شغلی پیدا کرد. خانم لی علاوه‌بر کار، در اوقات فراغتش بروشورهای فالون گونگ را توزیع می‌کرد تا درباره آزار و اذیت‌های ناشایست اطلاع‌رسانی کند.
دستگیری به‌خاطر توزیع بروشور
به هنگام توزیع بروشور در ۱۶مه۲۰۱۵، در یک نیروگاه در جاده شنگلی، یک خودروی پلیس مستقیماً به سمت او آمد. خانم لی سوار دوچرخه‌اش شد و هرچه در توان داشت سریع‌تر رکاب می‌زد. دو مأمور با یونیفورم پلیس از ماشین بیرون آمدند و درجالی‌که تعقیبش می‌کردند فریاد می‌زدند: «او را بگیرید! او را بگیرید!» آنها به او رسیدند، او را گرفتند و به داخل خودروی پلیس کشیدند.
یک‌بار در اداره پلیس چانگ‌شنگ، پلیس در کیفش، مبلغ ۱۸۰۰ یوان پول نقد که روی آنها پیام‌های فالون گونگ چاپ شده بود (با توجه به سانسور اطلاعات دقیق در چین، تمرین کنندگان فالون گونگ از روش‌های خلاقانه‌ای برای انتشار اطلاعات درباره آزار و اذیت ایمان‌شان استفاده می‌کنند)، کتابچه‌های فالون گونگ، سی‌دی، دی‌وی‌دی و برخی پوسترها را پیدا کرد. خانم لی به صندلی مخصوصی محکم بسته شد درحالیکه دستانش را به طرفین دستبند زده بودند و به مدت دو ساعت تحت بازجویی قرار گرفت.
پلیس او را به محل زندگی‌اش بازگرداند و دو تصویر از بنیانگذار فالون گونگ، بیش از ده‌ها کتاب فالون گونگ، حدود ۲۰۰ نسخه از خبرنامه مینگهویی، بیش از ده‌ها فلش حافظه، چاپگر، سه کامپیوتر لپ تاپ (یکی از آنها مارک جدیدی بود) ، چهار تلفن همراه، چهار تلفن همراه که به ارسال متون روشنگری حقیقت اختصاص داشتند، سه دستگاه پخش موسییقی، سه بلندگو (یکی از آنها کاملاً جدید بود)، یک دستگاه کتاب‌خوان الکترونیکی، یک دستگاه پخش ویدئو، یک هارد دیسک، کیف، کیف پول، شال و سایر مواردی که متعلق به کارفرمایش بودند را توقیف کردند.
خانه خانم لی پس از غارت (عکس‌های بدون تاریخ)
درحالیکه پلیس خانه او را مورد تفتیش و بازرسی قرار می‌داد، دستان خانم لی را به پشت بدنش دستبند زده بودند و اجازه نداشت صحبت کند. اگر سعی می‌کرد صحبت کند، مأموری در سمت چپش دستبند دست‌هایش را محکم‌تر می‌کرد تا باعث ایجاد درد در او شود. از خانم لی فیلمبرداری شد اما دستان بسته‌اش در فیلم آشکار نبود.
ساعت ۱۱ شب، خانم لی دوباره به اداره پلیس برگردانده شد و از ناحیه پشت به صندلی بازجویی بسته شد. او تمام شب بیدار بود و تا ساعت ۸ صبح اجازه استفاده از دستشویی را نداشت. سپس پلیس او را برای معاینه جسمی به بیمارستان مرکزی برد و ساعت ۲ بعدازظهر او را به بازداشتگاه جیاموسی منتقل کرد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: صندلی محدود‌کننده
خانم لی در بازداشتگاه به‌منظور اعتراض، ۹ روز دست به اعتصاب غذا زد. او در ۲۵ ماه مه برای معاینه جسمی دیگری به بیمارستان منتقل شد. پزشک معالج از او خواست که ادرار کند و تهدیدش کرد که در مثانه‌اش سوند قرار می‌دهد تا بداند که بیش از یک هفته چیزی نخورده یا ننوشیده است.
خانم لی ساعت ۱۰ شب به بازداشتگاه منتقل شد. هنگامی که برای گرفتن عکس از او همکاری نکرد ، نگهبان ژانگ یانلی به گردنش چنگ انداخت و محکم به پیشانی‌اش ضربه زد به‌حدی که تقریباً هشیاری‌اش را از دست داد. نگهبان وانگ ونگانگ او را لگد زد و پاهایش را به‌شدت کبود کرد، صدمهٔ وارد شده به پاهایش بیش از یک ماه ادامه داشت. محکوم‌شدن به پنج سال زندان
خانم لی به پنج سال زندان محکوم شد. پس از اینکه ۱۰ ماه در بازداشتگاه جیاموسی نگه داشته شد، در تاریخ ۳۰مارس۲۰۱۶ به زندان زنان هیلونگ‌جیانگ در هاربین منتقل شد. خانم لی به‌طور روزانه مورد ضرب‌وشتم و به‌طور کلامی تحت آزار و اذیت قرار می‌گرفت.
در روز اول در زندان زنان هیلونگ‌جیانگ، موهای خانم لی را به مدل بسیار زشتی کوتاه کردند تا به این شکل تمرین‌کنندگان فالون گونگ را متمایز کنند. او در بخش شماره ۹ (بخش شستشوی مغزی) قرار گرفت. نگهبانان او را تمام روز روی یک چهارپایه کوچک می‌نشاندند و به او اجازه خواب نمی‌دادند. در صورت اعتراض یا اندکی تکان‌خوردن، به دست زندانیان در بند خودش مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گرفت.
در تاریخ ۴آوریل نگهبانان سعی کردند خانم لی را وادار به نوشتن بیانیه‌ای کنند که در آن فالون گونگ را محکوم کند. وقتی او حاضر به انجام این کار نشد، به دست همبندش کای دییو مورد ضرب‌وشتم و توهین قرار گرفت. همبند دیگر، ژنگ هوان، تا روز قبل از آزادی‌اش، هر روز خانم لی را مورد ضرب‌وشتم و توهین قرار می‌داد. زندانیان عباراتی را روی تکه‌های از مقوا نوشتند که فالون گونگ و بنیانگذار آن را مورد توهین قرار می‌داد و آنها را در اطراف پاهای خانم لی و روی تخت او قرار می‌دادند. وقتی خانم لی آنها را از بین برد، مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.
رئیس گروه ۲، هان لیجون دوره محکومیت ۱۱ ساله‌اش به‌خاطر فساد و رشوه را سپری می‌کرد. هان به‌منظور کاهش مدت محکومیتش، هر روز از تیم ۱ بازدید می‌کرد تا خانم لی را آماج سیلی قرار دهد. او بسیاری از عبارات مورد استفاده در تبلیغات ح‌ک‌چ برای بدنام‌سازی فالون گونگ را ازبر کرده و آن را در مقابل خانم لی تکرار می‌کرد. درحالی که خانم لی در حالت سرگیجه ناشی از سیلی‌خوردن بود، وادارش می‌کرد که بیانیه‌ای در محکوم‌کردن تمرین بنویسد. زندانی وو گویرو دستش را می‌گرفت تا اثر انگشتش را روی بیانیه نوشته شده بگذارد که خانم لی مقاومت می‌کرد و مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت.
چند روز بعد، خانم لی درخواست کرد بیانیه‌ای را که کپی کرده بود ببیند. او دست‌نوشته‌‌اش را تشخیص داد اما خطوط حروف با هم همپوشانی داشتند و قابل تشخیص نبودند. خانم لی بیانیه را پاره کرد. زندانی وو گویرو به دروغ به خانم لی گفت که او اظهارات شخص دیگری را پاره کرد.
ضرب و شتم و بدرفتاری
مسئولان زندان زندانیان جنایتکار را به ضرب‌وشتم و سوءاستفاده از تمرین‌کنندگان تشویق کرده و به آنها قول می‌دادند که برای دادن انگیزه به آنها مدت محکومیت‌شان را کاهش می‌دهند. زندانیان در گروه ۱ ترفندهای خودشان را در آزار و شکنجه خانم لی ابداع می‌کردند، مانند لگدزدن به تمام بدنش، ازجمله قفسه سینه، و چپاندن توری‌های سیمی در یقه خانم لی. همبند گائو چیانچوییان، وو گویرو و ژنگ هوان نیز به میل خودشان خانم لی را آماج سیلی یا لگد قرار می‌دادند.
رئیس گروه ۳، جیانگ مینگچیو تمرین‌کنندگان از جمله خانم لی را مورد آزار و شکنجه قرار می‌داد، گویی دیوانه می‌شد. دوره محکومیتش از ۱۰ سال به ۸ سال کاهش یافت و زودتر آزاد شد.
رئیس گروه ۴ نیز خانم لی را روزانه مورد بازدید قرار می‌داد. او خانم لی را مجبور به نشستن روی چهارپایه کوچک کرد و به‌طور کلامی در مقابل او به فالون گونگ حمله می‌کرد. اگر خانم لی نمی‌توانست به سؤالاتش پاسخ دهد، مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گرفت.
رئیس گروه برای اینکه زندگی خانم لی را حتی بیشتر عذاب‌آور کند، زندانیانی را که دچار حملات صرعی می‌شدند در کنار تختخواب او قرار می‌داد، تا اگر زندانی کنار تختش حمله صرع شبانه را تجربه کرد، نتواند بخوابد. رئیس گروه سپس بیماران صرعی بیشتری را از گروه‌های دیگر منتقل کرد تا آنها را در کنار خانم لی قرار دهد و او را در طول شب بیدار نگه دارد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: نشستن روی چهارپایه کوچک به مدت طولانی
نگهبان شیائو شوفنگ خانم لی را «هرزه ظاهرفریب» می‌خواند. شیائو اجازه نمی‌داد که خانم لی به غیر از جیره اندکش غذای دیگری سفارش دهد. خانم لی به‌سرعت دچار کاهش وزن شد و شکم و سینه‌اش فرو رفته بودند. زندانی میائو هونگچائو هر روز به‌طور کلامی خانم لی را مورد سوءرفتار قرار می‌داد و سعی می‌کرد او را وادار به ترك ایمانش كند. زندانی وانگ شینهونگ روی انگشتان پای خانم لی می‌ایستاد. زندانی وو گویرو هر روز صورت خانم لی را با کف کفش‌های سیلی می‌زد. زندانی وانگ شینهونگ، کای دییو، ژنگ هوآن و تیان یانرو نیز خانم لی را کتک می‌زدند.
بازآفرینی صحنه شکنجه:ایستادن روی انگشتان پا
زندانی یین لی هر روز در مقابل خانم لی فالون گونگ را مورد توهین قرار می‌داد. او خانم لی را دنبال می‌کرد تا به هر گروه دیگری که منتقل می شد، اجازه دهد او را کتک بزنند. زندانی هان شیوژی با یین همکاری کرده و توبه‌نامه‌ای در توهین به فالون گونگ را در مقابل خانم لی خواند که توسط یک تمرین‌کننده تبدیل‌شده در اداره ۶۱۰ محلی نوشته شده بود. وقتی خانم لی از شنیدن خودداری کرد، مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت و مجبورش کرد خودش نامه را بخواند.
زندانیان وقتی خانم لی را وادار به نشستن روی یک چهارپایه کوچک می‌کردند، پاهایشان را روی پاهایش می‌گذاشتند. اگر خانم لی پاهایشان را هل می‌داد، زندانیان او را مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. زندانی سان گویژی سؤال‌های غیر‌معقول می‌پرسید و اگر خانم لی از شنیدن یا پاسخ‌دادن به این سؤالات خودداری می‌کرد، مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت. زندانی لیان چینگژی در ابتدا در بدرفتاری با خانم لی به دیگران ملحق نمی‌شد، اما در معرض تهدید و فشار آنها قرار می‌گرفت.
خانم لی به‌خاطر امتناع از تکرار آیین‌نامه و قوانین زندان، مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت. زندانیان مقررات و قوانین ضبط‌شده زندان را در شب درست در كنار خانم لی با صدای بلند پخش می‌کردند. زندانی وانگ لی از تختخوابش پایین می‌آمد و خانم لی را کتک می‌زد به‌خاطر اینکه نگذارد او به خواب برود. زندانیان و نگهبانان با هم تبانی می‌کردند تا خانم لی را دچار مشکل کنند.
کمک به تمرین‌کنندگان و روشنگری حقیقت
خانم لی چهار ماه بعد به گروه۲ منتقل شد و برخی از زندانیان او را دنبال می‌کردند و همچنان در تلاش بودند تا زندگی خانم لی را به جهنم تبدیل کنند. زندانیان گروه ۲ لباس‌های شسته‌شده‌شان را در اطراف تخت خانم لی آویزان کرده و همه رختخوابش را مرطوب می‌کردند. رئیس گروه هان لیجون یادداشت‌هایی را که فالون گونگ و بنیانگذار آن را مورد توهین قرار می‌دادند، در اطراف و زیر تخت خانم لی می‌چسباند. وقتی خانم لی آنها را پایین می‌آورد، او را از ناحیه سینه و کمر مورد ضرب‌وشتم قرار می‌داد.
خانم لی بلافاصله پس از انتقال به گروه ۲، یک روز به آینه نگاه کرد و دید که بینی‌اش کبود شده است، اما به یاد نمی‌آورد که برای بینی‌اش چه اتفاقی افتاد.
خانم لی هفت ماه بعد دوباره به گروه شماره ۴ منتقل شد. او مجبور شد به همبندانش كمك كند تا سهمیه تعیین‌شده‌شان را در كارگاه برآورده كنند، وگرنه مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت. وقتی خانم لی کف زمین را آن‌طور که زندانی سان شوهوا درخواست کرد تی نکشید، او را آماج لگد و ضرب‌وشتم قرار داد.
خانم لیانگ کویرونگ از شهر ییچون در دهه ۷۰ تمرین‌کننده‌ای تسلیم‌ناپذیر بود. مسئولان می‌ترسیدند که او و خانم لی برای مقاومت در برابر بدرفتاری آنها گروهی درست کنند، بنابراین خانم لی را به گروه ۱ منتقل کردند. وقتی خانم لی سعی کرد در ضرب و شتم تمرین‌کننده‌ای دیگر، خانم یانگ شوجون، جلوی زندانیان را بگیرد، دوباره به گروه ۱۰ منتقل شد.
دوره محکومیت رئیس گروه ۱۰، رونگ چونگهوا درحال به پایان رسیدن بود. رونگ برای اطمینان از اینکه بدون تاخیر آزاد شود، تمرین‌کننده خانم خانم جین فنگ‌یینگ را هر روز مورد ضرب‌وشتم قرار می‌داد تا نگهبانان را خوشحال کند. وقتی خانم لی سعی می‌کرد جلوی او را بگیرد ، رونگ فریاد می‌زد: «اگر جرئت کنی مرا متوقف کنی، تو را نیز کتک می‌زنم.»
با وجود تهدید رونگ، خانم لی با او مهربان ماند و حقایق درباره فالون گونگ را برایش روشن کرد. رونگ تحت‌تأثیر مهربانی خانم لی قرار گرفت و از زندانیان دیگر خواست که از خانم لی مراقبت کنند و قبل از آزادی بسیاری از لباس‌هایش را برای خانم لی به‌جا گذاشت.
تمرین‌کنندگان در گروه ۱۰ را وادار کردند که هر روز به مدت طولانی روی چهارپایه کوچکی بنشینند. پاهای خانم ژنگ یینگچون از زانو به پایین کبود شده بودند.بخش تحتانی پاهایش به رنگ بنفش تیره و پوستش مانند پوست درخت خشک و ترک‌خورده بود. گردش خون در بخش تحتانی پاها و ران‌هایش قطع شده بودند که باعث تب شدیدی شدند. خانم لی با کیسه‌های پلاستیکی بسته‌های یخی درست کرد تا به خنک‌شدن او کمک کند.
تمرین‌کننده سالمند خانم لیانگ در بخش کناری خانم لی تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. پزشک زندان از یک پردازشگر مواد غذایی برای خردکردن نان‌های بخارپز به تکه‌های کوچک استفاده کرد و با این تکه‌های خرد شده خانم لیانگ را از طریق لوله‌ای که داخل بینی او گذاشته بود تحت خوراندن اجباری قرار داد.
هنگامی که خانم لی سعی کرد پزشک را از خوراندن اجباری به خانم لیانگ متوقف کند، توسط زندانیان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت و به زمین کوبیده شد. زندانی گوئو یانگ به پای چپش لگد زد و کبودی بسیار ناخوشایندی به جای گذاشت که مدت طولانی از بین نمی‌رفت. خانم چو شوشیا که با‌عجله از بخش کناری آمد و تلاش می‌کرد زندانیان را متوقف کند، دوباره به بخش خودش برگردانده شد و مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.
آزار و اذیت مالی
کارت نقدی خانم لی توسط هم‌گروهی‌هایش در گروه ۱ برداشته شد و ارزش خرید به مبلغ ۱۷۰۰ یوآن از آن کم شد. نگهبان شیائو اجازه نداد که خانم لی در هنگام شکایت به مسئولان زندان جزئیات نقل و انتقالات را درج کند. این شکایت قبل از رسیدن به مدیر متوقف شد.
خانم لی بعد از چهار دور اعتصاب غذا، سرانجام با رئیس بخش تائو شوپینگ ملاقات کرد که قول داد پولش را پس بگیرد، اما هرگز این کار را نکرد.
زندانیان گروه ۱۰ کارت نقدی خانم لی را گرفتند و ۱۲ یوان یارانه ماهیانه‌اش از سوی دولت به مدت ۹ ماه را خرج کردند. سپس نگهبان فن تینگ‌تینگ کارت را گرفت اما به دروغ به خانم لی گفت كه به‌طور اتفاقی كارتش را به شهر گوانگژو ارسال كرده و شش ماه آن را برنگرداند. خانم لی مجبور بود هنگام سفارش غذا از کارت دیگری استفاده کند.
در گروه ۱۴، نگهبان لی یینگ مبلغ شش ماه یارانه را به کارت خانم لی برگرداند، اما هزینه ۹ماهه‌ای را که توسط زندانیان گروه ۱۰ خرج شده بود، پرداخت نکرد. خانم لی سعی کرد از مسئولان زندان درخواست تجدید نظر کند و چندبار به دست رئیس گروه ۱۴، جیانگ هایان و زندانی هی هایینگ، که ازسوی نگهبان فان تینگ‌تینگ تحریک شده بود مورد ضرب و شتم قرار گرفت. دوره محکومیت هی هایینگ رو به پایان بود و همان‌طور که رایج بود، از سوی نگهبانان برای ضرب و شتم و سوءرفتار با تمرین‌کنندگان فالون گونگ مورد استفاده قرار گرفت.
بدرفتاری در گروه ۱۵
خانم لی به گروه ۱۵ منتقل شد که زندانیان هر روز به حضور و غیاب پاسخ می‌دادند. صبح روز بعد، خانم لی به حضور و غیاب پاسخی نداد و مانند سایر زندانیان در صف جلو نایستاد. رئیس گروه ۱۵، یو بینگ زندانی نیو یو را وادار کرد که خانم لی را به جلوی گروه بکشاند. وقتی اسمش را صدا کرد، خانم لی فریاد زد: «فالون دافا خوب است.» زندانی سان لیلی پارچه‌ای از دستشویی برداشت و آن را در دهان خانم لی چپاند.
رئیس گروه، یو بینگ به تمرین‌کنندگانی که جایی برای ارائه شکایات نداشتند، میوه گران‌قیمت می‌فروخت. یک‌بار هنگامی که خانم لی دست به اعتصاب غذا زده بود، یو دو کیسه کوچک شیر خشک را خریداری کرد و او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند و بعداً بقیه شیر خشک را به مبلغ ۴۰ یوآن به خانم لی فروخت تا سود بیشتری کسب کند.
به‌خاطر امتناع خانم لی از پوشیدن لباس زندان، نیو یو و چند زندانی دیگر او را برهنه کردند و با استفاده از پیراهنش، دستانش را به پشت بدنش گره زدند. نیو یو نیز روی خانم لی نشست. این اتفاق زمانی كه خانم لی در گروه ۱۵ بود هفت‌بار رخ داد. دست‌هایش اغلب به‌خاطر گره‌های محكم كبود می‌شدند.
رئیس گروه، یو بینگ همچنین به این ایده دست یافت که زندانیانی را که در تخت بالا می‌خوابیدند برای بالا رفتن از تختخواب از نردبانهای دو تختخواب مجاور استفاده کنند و به‌منظور توهین‌کردن به خانم لی، به هنگام بالارفتن، از روی او رد شوند. خانم لی برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد، بنابراین یو برنامه دیگری را طراحی کرد. او پنج زندانی را ترتیب داد تا در كنار خانم لی بخوابنددرحالی‌که پاهایشان به سمت خانم لی بودند. یو سپس تمام زندانیان حاضر در این گروه را واداشت که کفش‌هایشان نزدیک به سر تخت خانم لی بگذارند. خانم لی دست به اعتصاب غذای دیگری زد.
خانم لی ظرفی از پودر شیر خشک را برای زندانی دیگری خریداری کرد تا لطفش را به‌خاطر دادن برخی از غذاهایی که به او داده بود جبران کند. وقتی یو بینگ این موضوع را فهمید، خانم لی را مورد فحاشی قرار داد و گفت:«تو حتی نمی‌دانی رئیس در اینجا کیست و چه کسی نفر دوم است.» یو به ارزش ۵۰ یوآن میوه سفارش داد و آن را از کارت نقدی خانم لی پرداخت کرد.
خانم لی از زندانی دیگری به‌صورت خصوصی پرسید: «من فکر کردم استفاده از کارت‌های نقدی افراد دیگر مخالف قوانین است.» زندانی این موضوع را به یو بینگ خبر داد. یو بینگ به خانم لی گفت: «من با کارت تو هزینه میوه را پرداخت کردم. چطور است بتوانی از کارت نقدی من برای سفارش چیزی استفاده کنی، بنابراین ما بی‌حساب می‌شویم.» چند روز بعد، هنگامی که آنها یارانه ماه بعد را دریافت کردند، خانم لی ۵۰ یوآن از کارت نقدی یو بینگ خرید کرد اما چند روز بعد متوجه شد که این خرید، از کارت خودش صورت گرفته است. یو بینگ از روابطش استفاده کرده بود تا مبلغ خرید از کارت خانم لی کسر شود.
خانم لی از زمانی که به مدت طولانی روی چهارپایه‌های کوچک می‌نشست، دچار خونریزی بینی و لخته‌شدن خون و تشکیل دلمه شد. ضرب‌وشتم‌های مداوم باعث شدند که خانم لی در ناحیه پشت سرش احساس داغ‌شدن و ناراحتی کند و برای تسکین درد سرش خودش را با آب سرد شستشو دهد.
شکنجه‌های آخر
شیوع ویروس ح‌ک‌چ (کوید ۱۹) در ووهان در ژانویه سال ۲۰۲۰ به سرعت در بسیاری از مناطق گسترش یافت و بیش از نیمی از چین در حالت قرنطینه قرار گرفت. خانم لی به گروه ۸ منتقل شد تا قبل از آزادی قرنطینه شود.
مجبورش کردند ماسک بپوشد و صورتش ازسوی زندانیان نیشگون گرفته و متورم شد. برخی از زندانیان برای بردن خانم لی به کلینیک زندان به‌منظور معاینه جسمی، او را از شانه‌هایش می‌کشیدند درحالیکه پاهایش روی زمین کشیده می‌شد.خانم لی در تمام طول راه فریاد می‌زد:«فالون دافا خوب است، مرگ بر ح‌ک‌چ.»
در کلینیک، خانم لی روی یک صندلی قرار گرفت و دو زندانی هرکدام یکی از پاهای او را گرفتند و از هم دور کردند. یک زندانی با قرار دادن بازویش دور گردن خانم لی تا سرش را به عقب بکشد، داشت او را خفه می‌کرد. خانم لی نمی‌توانست نفس بکشد یا چیزی را ببیند. چیزی به گلویش فشار آورد و به او گفته شد که برایش آزمایش کوید ۱۹ انجام شده است. پرستار همچنین نمونه خون از بازوی چپش گرفت.
خانم لی در حالت وارونه به پشت به بخش منتقل شد و عضله روی بازویش تحت کشیدگی قرار گرفت و متورم شد. هنگامی که می‌خواست تمریناتش را انجام دهد، زندانی دنگ شیوبو سرش را آماج لگد قرار داد.
یک روز قبل از آزادی خانم لی، زندانی لی جینگ به او اجازه نداد از دستشویی استفاده کند. او خانم لی را کشید و تحت فشار قرار داد و به‌طور کلامی به او توهین کرد. زندانی ژانگ آئوشوان از گروه ۷ به لی جینگ پیوست و خانم لی را مورد ضرب‌وشتم قرار داد و روی پایش ایستاد.
هان لیجون، سرپرست تیم، به خانم لی گفت كه برگه‌ای را پر كند که خانم لی جواب منفی داد. هان زندانی سونگ بائوژو را واداشت تا او را کتک بزند و موهایش را بکشد. چهار یا پنج زندانی خانم لی را در دستان‌شان گرفتند و او را مجبور کردند اثر انگشتش را روی برگه بگذارد.
خانم لی در روز آزادشدن از پوشیدن لباس زندان امتناع کرد و به دست زندانی سونگ بائوژو مورد ضرب و شتم قرار گرفت. سونگ به‌زور لباس را به خانم لی پوشاند.
خانم لی در ۱۶مه۲۰۲۰ آزاد شد. او در مقایسه با ۵ سال پیش بسیار نحیف و تقریباً غیرقابل تشخیص بود. خانم لی یک ماه پس از بازگشت به خانه، هنوز درد بدن، ضعف در اندام، سرگیجه و بی‌اشتهایی را تجربه می‌کند.
گزارش مرتبط:
مجموعه شکنجه زنان
