(Minghui.org) این مقاله برای اولین بار در ژانویه2005 منتشر شد.
***
خانم چن گو، دانشجوی دانشگاه و مادرش هائو هویی‌جون که در 23ژانویه2001 در میدان تیانآنمن خود را به آتش کشیدند، نمردند. بیش از یک سال بعد، تلویزیون دولتی چین مصاحبه‌ای اختصاصی با چن گو انجام داد. مردم دیدند که چهره‌اش هیچ حالتی ندارد زیرا عضلات صورتش در اثر سوختگی شدید دچار تحلیل شده بودند. لبهایش جمع شده بود و در نتیجه نمی‌توانست دهانش را ببندد. از آنجا که لنز دوربین نزدیک صورتش بود، مخاطبان می‌توانستند اوضاع رقت‌انگیز چن گویِ از شکل افتاده را ببینند.
آنچه تلویزیون ملی چین و خبرگزاری شینهوا نتوانستند گزارش دهند این است که چن گو و مادرش در خانۀ رفاه بیجیائو در شهر کایفنگ در حبس خانگی نگه داشته شدند. ژان جینگویی، افسر بازنشسته اداره پلیس شهر کایفنگ، مسئول حفاظت از این دو بود. پلیس چن گو و مادرش را شبانه‌روز تحت نظر داشت تا از هرگونه تماس‌شان با دنیای خارج جلوگیری کند. از آنجا که حقه خودسوزی به‌طور گسترده‌ای شناخته شده است، پلیس به‌طور خصوصی فاش کرد که دولت در تلاش است از این دو مراقبت کند و اجازه ندهد آنها بمیرند، بنابراین می‌توان از آنها برای حمله و بی‌اعتبار کردن فالون گونگ استفاده کرد.
چن گو، مادرش و سایر خودسوزی‌کنندگان که توسط رسانه‌های حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) به صحنه اصلی رانده می‌شوند، بدیهی است که قربانیان این وقایع هستند. ما فارغ از انگیزه آنها، عمیقاً با همه مشارکت‌کنندگان در خودسوزی همدردی می‌کنیم. نکته اصلی این است: چه کسی چن گو را به انجام خودسوزی سوق داد؟ همانطور که خبرگزاری شینهوا ادعا می‌کند واقعاً فالون گونگ بوده است؟ در 50 سال گذشته، خبرگزاری شینهوا معمولاً از روش تبلیغاتی مفاهیم دوپهلو برای گیج کردن افکار مردم استفاده کرده است. اکنون آنها دوباره دروغ قدیمی دربارۀ خودسوزی را در داخل و خارج چین می‌فروشند، و این که «فالون گونگ به مردم می‌گوید خودسوزی کنند» ، «نتیجه‌ای» که بدون تجزیه و تحلیل و شواهد حاصل شده است. همانطور که خبرگزاری شینهوا ادعا کرده است، آیا این نتیجه‌گیری معتبر است؟
فیلیپ پان، خبرنگار واشنگتن پست، برای انجام تحقیقات به كایفنگ، زادگاه خودسوزی‌کننده لیو چانلینگ رفت. همسایگان او گفتند که هرگز او را در حال تمرین فالون گونگ ندیده‌اند. لیو که در بار کار می‌کرد، به همراه مادر پیر و دختر 12 ساله‌اش به استان هنان نقل مکان کرده بود. این گزارش به‌طور گسترده منتشر شد و سپس خبرگزاری شینهوا مجبور شد ادعاهای خود را برای حمایت از دروغ‌هایش اصلاح کند. در گزارش 8فوریه آمده است: «لیو چانلینگ پس از آزار و شکنجه شروع به تمرین فالون گونگ کرد» و «او در خانه تمرین می‌کرد تا دیگران او را نبینند.»
فقط با کمی استدلال، مردم از مطالب بالا می‌توانند بفهمند که لیو چونلینگ هرگز تمرین‌کننده فالون گونگ نبود. به‌عنوان تمرین‌کنندگان فالون گونگ، می‌خواهیم بپرسیم: «چه کسی به لیو چونلینگ گفت که خودش را تحت نام تمرین‌کننده فالون گونگ در میدان تیانآنمن به آتش بکشد؟ چرا یک مرد نظامی با شیء سنگینی به پشت سرش زد و او را در حین خودسوزی کشت؟»
به‌دلیل سانسور شدید اطلاعات توسط دولت چین، دشوار است که بررسی کرد آیا خودسوزی‌کنندگانی که ادعا می‌کردند تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، آیا فالون گونگ را یاد گرفته بودند یا خیر. ما نمی‌خواهیم بدون انجام تحقیق در محل، به نتایج خاص‌تری برسیم. اما ما از چن گو و مادرش سؤال مشابهی داریم: «چه کسی به شما گفته است که در صحنه "خودسوزی میدان تیانآنمن" شرکت کنید؟" آیا می‌توانید "شواهدی درخصوص خودسوزی" از آموزه‌های فالون گونگ پیدا کنید، نه کلماتی که از متن اصلی خارج شده، بلکه کل متن و به همه ما نگاه روشنی بدهد؟»
هزاران تمرین‌کننده فالون گونگ در آمریکای شمالی وجود دارد و بیشتر ما قبل از 20ژوئیه1999 تمرین را شروع کردیم. از زمان آغاز آزار و شکنجه، حقیقت را برای جامعه روشن کرده‌ایم. ما همه آموزه‌های استاد لی هنگجی را مطالعه کرده‌ایم، اما هرگز به ذهن ما خطور نکرده است که به خودمان آسیب بزنیم یا بکشیم یا خودسوزی کنیم. ما یك واقعیت را می‌دانیم كه رفتارهای افراطی شما را نمی‌توان در آموزه‌ها یا نوشته‌های فالون گونگ جستجو كرد.
میلیون‌ها تمرین‌کننده فالون گونگ در تایوان، سرزمین اصلی چین و سایر مناطق جهان وجود دارند. چرا در گذشته و حال هیچ یک از خودسوزی حمایت نکرده‌اند؟
برعکس، همه تمرین‌کنندگان دافا به وضوح می‌دانند که «رها کردن وابستگی به زندگی و مرگ» به معنای کنار گذاشتن ترس از مرگ است و می‌توانند اصل پدیده‌هایی مانند زندگی و مرگ در جامعه بشری را درک کنند. این مسئله‌ای مربوط به درک است و فرد را به سمت خودکشی سوق نمی‌دهد. در کتاب‌های فالون گونگ صراحتاً ذکر شده که کشتن و خودکشی ممنوع است و دلیل آن توضیح داده شده است.
درخصوص «روشنگری حقیقت» طی پنج سال گذشته، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر جهان حقیقت را دربارۀ آزار و شکنجه و این واقعیت که «فالون دافا خوب است،» برای عموم مردم روشن کرده‌اند. ما این کار را انجام داده‌ایم تا به افرادی که فریب تبلیغات ح‌ک‌چ را خورده‌اند، کمک کنیم تا درکی مثبت و واقع‌بینانه از فالون گونگ کسب کنندو در واقع ما از روشنگری حقیقت تأثیر لازم را به‌دست آورده‌ایم. اگر شخصی ادعا کند که تمرین‌کننده فالون گونگ است، چرا او باید کاری انجام دهد که تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر جهان با آن قاطعانه مخالف هستند و باعث خشنودی عاملان آزار و شکنجه، جیانگ زمین و لو گان شود؟ نتیجه خودسوزی باعث سوء تفاهم و دشمنی مردم نسبت به فالون گونگ شده است. چگونه آنها می‌توانند این نتیجه را توضیح دهند؟ آیا خودسوزی‌کنندگان می‌توانند با روشی کاملاً منطقی توضیح دهند که چگونه این کار در نتیجه مطالعه تعالیم فالون گونگ انجام شد؟
از دیدگاه دیگر، همانطور که بسیاری از مردم می دانند، راهبان در معابد باید به‌شدت از قانون «کشتن ممنوع» پیروی کنند. اگر یک راهب موجودی را بکشد، او را از معبد اخراج می‌کنند. اگر بعد از قتل او به مردم گفت:«من قبلاً در این معبد راهب بودم و می‌توانم كتابهای مقدس بودایی را بخوانم»، پس آیا این كافی است كه ادعا كنیم رئیس معبد به او گفته است كه موجودی را بكشد؟
به نظر ما تعیین مهمترین مسئله که نیاز به تأیید دارد، امری مهم است. خواه چن گو و هائو هویی‌جون کتاب‌های فالون گونگ را خوانده باشند یا خیر. نقطه تمرکز سؤالات ما باید ادعای خبرگزاری شینهوا باشد که فالون گونگ چن گو را به خودسوزی هدایت کرده یا خیر. از زمان خودسوزی در ژانویه2001، همه آنچه دیده و شنیده‌ایم مواردی است که از آموزه‌های فالون گونگ بدون محتوای متن استخراج شده است. ما مستند یا واقعیتی که این ادعا را تأیید کند که فالون گونگ به مردم می‌آموزد خودسوزی کنند، ندیده‌ایم.
