(Minghui.org) «مرکز آموزش حقوقی استان گوانگ» که قبلاً تحت عنوان «مدرسه آموزش حقوقی استان گوانگدونگ» معروف بود، زندان سیاهی است که اداره 610 استان گوانگدونگ اداره‌اش می‌کند. اداره 610 نهادی فراقانونی با وظیفۀ آزار و شکنجه فالون گونگ است.
این مرکز که در منطقه سانشوییِ شهر فوشان واقع شده است تحت نام مرکز شستشوی مغزی سانشویی نیز معروف است.
مدرسه آموزش حقوقی استان گوانگدونگ در ماه مه2001 برای آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگِ شاغل در دفاتر استانی و آموزش عالی، تأسیس شد. کمیته حزب کمونیست چین در استان گوانگدونگ، اداره صنعت و تجارت در استان گوانگدونگ، دانشگاه تکنولوژی جنوب چین، دانشگاه جینان و سایر واحدهای کاری، تمرین‌کنندگان شاغل در مرکز خود را به مدرسه آموزش حقوقی استان گوانگدونگ فرستاده‌اند تا تحت آزار و شکنجه قرار گیرند.
دانشکده آموزش حقوقی استان گوانگدونگ در آوریل2003 توسعه یافت و به مرکز آموزش حقوقی استان گوانگدونگ وابسته به اداره بازآموزی از طریق کارِ استان تبدیل شد. سیستم اردوگاه کار اجباری در سال 2013 تعطیل شد و مرکز آموزش حقوقی استان گوانگدونگ از آن زمان به‌طور مستقیم تحت اداره دادگستری استان گوانگدونگ فعالیت می‌کند و وابسته به مرکز مدیریت مواد مخدر استان گوانگدونگ است. همه کارمندان این مرکز مأمور پلیس در اداره دادگستری گوانگژو بودند و مدیر این مرکز را اداره دادگستری منصوب کرد.
این مرکز روی یک دریاچه مصنوعی ساخته شده است و دسترسی به آن فقط از طریق یک پل امکان‌پذیر است.
نمایی از مرکز شستشوی مغزی سانشویی
نمای نزدیک از مرکز شستشوی مغزی سانشویی
عملیاتی به سبک مافیایی
معمولاً بخش‌های امنیتیِ محل کار تمرین‌کنندگان، آنها را دستگیر می‌کنند و همکارانشان مأمور نظارت بر آنها می‌شوند. تمرین‌کنندگانی که در گذشته به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفته‌اند، تمرین‌کنندگانی که قبلاً بازداشت شده‌اند یا تمرین‌کنندگانی که تصور میشود در تمرین دافا ثابت‌قدم هستند، برای آزار و شکنجه به مرکز شستشوی مغزی سانشویی فرستاده می‌شوند. کوتاه‌ترین مدت بازداشت سه ماه است.
با توسعه این مرکز، دستیارانی برای نظارت بر تمرین‌کنندگان استخدام شدند. اگر مقامات به‌دلیل کمبود مدارک و شواهد نتوانند دست به اقدامات قانونی علیه تمرین‌کنندگان بزنند یا اگر تمرین‌کنندگان پس از پایان بازداشت یا حبسشان از «تبدیل‌شدن» اجتناب کنند، همچنان به این مرکز منتقل می‌شوند تا تحت آزار و شکنجه بیشتر قرار گیرند.
طبق آمار، از اوت2012 حداقل 1240 تمرین‌کننده در مرکز شستشوی مغزی سانشویی تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. پس از تعطیلی سیستم اردوگاه کار اجباری در سال 2013، تعداد تمرین‌کنندگانی که به این مرکز منتقل شدند افزایش یافت. تخمین زده میشود که بیش از 3000 تمرین‌کننده در طول 20 سال گذشته در این مرکز تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.
برای پذیرش تمرین‌کنندگان در این مرکز شستشوی مغزی نیاز به هیچ‌گونه روال قانونی یا مدرکی نبوده و مدت بازداشت نیز زمان ثابتی نیست.
شستشوی مغزی خشن
در زیر روند شستشوی مغزی در این مرکز ارائه شده است:
مرحله «آموزش اصلاحی»
این مرکز ابتدا برای هر تمرین‌کننده پروفایلی ایجاد می‌کند. این پروفایل شامل تجزیه‌وتحلیل دقیقی از این است که چرا آن تمرین‌کننده فالون گونگ را تمرین می‌کند و تجزیه‌وتحلیل مفصلی از نوع شخصیتش. تاریخچه آزار و شکنجه آن تمرین‌کننده نیز با جزئیات شرح داده میشود. تمرین‌کنندگانی که در تمرین خود ثابت‌قدم هستند و آنهایی که تا پایان دوره زندان خود از «تبدیل‌شدن» اجتناب می‌کنند به‌عنوان «دشوار برای تبدیل» فهرست می‌شوند و به‌طور خاصی هدف قرار می‌گیرند.
دستیارانی که مأمور نظارتِ شبانه‌روزی بر تمرین‌کنندگان هستند، با استفاده از ترکیبی از فریب و خشونت سعی می‌کنند تمرین‌کنندگان را وادار به انکار ایمان خود کنند. هر تمرین‌كننده با دو دستیار که او را تحت‌نظر دارند، در اتاق جداگانه‌ای حبس میشود. حریم شخصی وجود ندارد زیرا هر اتاق به دوربین‌های نظارتی مجهز است. تمرین‌کنندگان نمی‌توانند اتاق خود را ترک کنند. دستیار غذا را به داخل اتاق می‌آورد.
طول دوره آموزش اصلاحی متفاوت است. بعد از اینکه تمرین‌کنندگان تجربه یادگیری خود و «پنج اظهاریه» را نوشتند این دوره خاتمه می‌یابد. پنج اظهاریه یعنی اظهاریۀ تضمین دال بر اینکه تمرین فالون گونگ را کنار بگذارد، اظهاریه ندامت دال بر ابراز پشیمانی بابت تمرین‌کردن فالون گونگ، اظهاریه تقبیح دال بر قطع ارتباط با فالون گونگ و اظهاریه محکومیت برای انتقاد از فالون گونگ و اظهاریه اعتراف.
مرحله «تقویت»
بعد از اینکه تمرین‌کننده «پنج اظهاریه» را نوشت، دستیاران درخواست می‌دهند که تمرین‌کنندۀ تبدیل‌شده را به «مرحله تقویت» تحویل دهند. این تمرین‌کننده پس از تأیید تیم اصلاح و مقاماتِ مرکز شستشوی مغزی، وارد مرحله تقویت میشود.
در این مرحله، تمرین‌کننده از آزادی برخوردار و مجاز است در فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی شرکت کند، اما هنوز باید تحت شستشوی مغزی قرار گیرد. این تمرین‌کننده مجبور است به‌شدت از فالون گونگ انتقاد کند، امتحان‌هایی بدهد و تجربه‌های هفتگی خود را درباره آنچه مطالعه کرده و روند «تبدیلش» بنویسد. این تمرین‌کننده همچنین مجبور است به تمرین‌کنندگانی که رابطه نزدیکی با او دارند خیانت کند. سپس مقامات از این اطلاعات برای آزار و شکنجه تعداد بیشتری از تمرین‌کنندگان استفاده می‌کنند.
این مرحله زمانی به پایان می‌رسد که مرکز شستشوی مغزی فکر کند این تمرین‌کننده صلاحیت رفتن به مرحله بعد را دارد.
مرحله «ارزیابی»
تیم باید درخواست انتقال تمرین‌کننده را به «مرحله ارزیابی» ارائه کند.
در این مرحله، بخش آموزش درخواست «گواهی» را برای تأیید به مدیر ارائه می‌دهد. سپس مرکز شستشوی مغزی به اداره 610 محلی واقع در محل زندگی این تمرین‌کننده اطلاع می‌دهد که به‌دنبال او بیاید. این تمرین‌کننده پس از بررسی‌شدن گواهینامه‌اش، اجازه ترک مرکز را خواهد داشت.
تاکتیک‌های وحشیانه
وقتی تمرین‌کنندگان تازه وارد این مرکز شستشوی مغزی می‌شوند، مأموران پلیس هنگام گفتگو با آنها، مهربان و بادرک به نظر می‌رسند. هدف این است که ذهن تمرین‌کنندگان را بی‌حس کرد و مانع مقاومت آنها شد. سپس کارمندی با آنها مراوده می‌کند، در حالی که یک دستیار ویدئوهایی افتراآمیز درباره فالون گونگ را برایشان پخش می‌کند.
سپس وقتی تمرین‌کنندگان در برابر شستشوی مغزی مقاومت می‌کنند، مسئولان چهره واقعی خود را نشان می‌دهند و شروع به اعمال خشونت روی تمرین‌کنندگان می‌کنند.
رفتار خشن
مأموران ایستگاه پلیس تیان‌یوان آقای وو چائوچی از شهر مائومینگ را در تاریخ 16ژانویه2017 به‌دلیل چسباندن برچسب‌های اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه فالون گونگ دستگیر کردند. او قبل از انتقال مستقیم به مرکز شستشوی مغزی سانشویی، یک ماه در بازداشتگاه منطقه تیانهه حبس شد. او را در اتاق بی104 حبس کردند و دو دستیار به‌طور شبانه‌روزی او را تحت‌نظر داشتند.
دستیاری ویدئویی را برایش پخش کرد که به بنیانگذار فالون گونگ افترا می‌زد و صدای ویدئو را بالا برد. وقتی آقای وو از تماشاکردن ویدئو اجتناب کرد، دو دستیار او را به روی صندلی کشاندند و مجبور به نشستن کردند. یک بار که او سعی داشت مدیتیشن کند، آنها او را از روی تخت پایین کشاندند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: اجبار به تماشای ویدئوهای افتراآمیز درباره فالون گونگ
خانم کائو لیپینگ از شهر لچانگ در 13آوریل2018 به‌دلیل درخواست آزادی همسرش، آقای لیانگ جیانجون که به‌دلیل تمرین فالون گونگ بازداشت شده بود، دستگیر شد. پس از انتقالش به مرکز شستشوی مغزی سانشویی، مقامات به او گفتند که در این مرکز شستشوی مغزی هیچ‌کسی وجود ندارد که «تبدیل» نشده باشد و فردی پس از یک سال و شش ماه حبس در این مرکز، «تبدیل» شد. آنها تهدید کردند که اگر او تا ژوئن از «تبدیل‌شدن» خودداری کند، او را به بازداشتگاه، زندان، دادگاه یا بیمارستان روانپزشکی می‌فرستند.
پلیس اغلب به خانم کائو دشنام و او را به این‌طرف و آن‌طرف هل می‌داد و عصبی‌اش می‌کرد. خانم کائو پس از بازگشت به خانه، از نظر روحی و جسمی ضعیف بود. به‌تدریج حافظه‌اش روبه‌زوال رفت و مدت‌ها طول کشید که برخی از وقایع گذشته را به یاد آورد.
خوراندن اجباری
تمرین‌کننده به‌محض اینکه دست به اعتصاب غذا بزند، تحت خوراندن اجباری قرار می‌گیرد. یک انتهای لوله تغذیه تیز است تا گلو یا معده‌اش زخمی شود. گاهی تکه‌ای گوشت همراه لوله تغذیه از طریق بینی خارج میشود.
خانم ژو شوئمی از شهر ژانجیانگ در فوریه2004 دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی چیژونگ منتقل شد. وقتی در برابر آزار و شکنجه مقاومت کرد، به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. وقتی خانم ژو دست به اعتصاب غذا زد، لوله تغذیه نوک‌تیز را به داخل بینی‌اش فرو بردند که باعث خونریزی شد. وقتی لوله را وارد معده‌اش می‌کردند، خانم ژو از شدت درد گریه می‌کرد. معاون رئیس تهدید کرد هر روز یک بار او را تحت خوراندن اجباری قرار می‌دهند. اگر او از خوردن غذا یا «تبدیل‌شدن» خودداری می‌کرد، آنها تهدید می‌کردند که دو یا سه بار در روز او را تحت خوراندن اجباری قرار خواهند داد.
آقای لو دونگ‌شنگ از شهر میژو، از بازداشتگاه میژو به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. در طول پنج ماه بعد، او در اعتراض به شکنجه سه بار و در مجموع 70 روز در اعتصاب غذا بود. نگهبانان او را هر سه تا چهار روز یک بار تحت خوراندن اجباری قرار می‌دادند. آنها از خوراندن اجباری به‌عنوان راهی برای شکنجه‌اش استفاده می‌کردند، در حالی که لوله را از طریق بینی‌اش با خشونت بالا و پایین می‌کشیدند که باعث خونریزی می‌شد. او هر بار بالا می‌آورد. آقای لو در آن زمان فقط 40 سال داشت و مقدار قابل‌توجهی وزن از دست داد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: خوراندن اجباری
لمس مرگ
«لمس مرگ» که به‌عنوان یک تکنیک هنرهای رزمی معروف است، بر نقاط فشار بدن تأثیر می‌گذارد و می‌تواند فرد را ناتوان کند یا حتی باعث مرگ شود. این مرکز شستشوی مغزی برای شکنجه تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم، از لمس مرگ استفاده می‌کند.
خانم یانگ زای از شهر ژانجیان در سپتامبر2003 دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی سویشی منتقل شد. وقتی حاضر نشد از اعتقادش دست بکشد، در پایان سال 2003 به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد و سه ماه در آنجا حبس بود.
خانم یانگ گفت که اغلب سه دستیار کتکش می‌زدند. دستیاران در حین ضرب‌وشتم، به نقاط فشار روی سر، قلب و دستانش نیز فشار می‌آوردند و باعث ازهوش‌رفتنش می‌شدند. او احساس سرگیجه نیز می‌کرد. در آن زمان، دست‌ها، پاها، سر و بسیاری از قسمت‌های بدنش دارای علامت‌های سیاه و بدنش متورم بود. رنگ صورتش زرد مایل به سیاه شده بود. اشتها نیز نداشت.
سم
مقامات وعده‌های غذایی تمرین‌کنندگان را سمی کرده یا داروهای نامعلومی به آنها تزریق می‌کنند تا در حالی که دچار هذیان‌گویی شده‌اند، سعی کنند «تبدیل»شان کنند. برخی از تمرین‌کنندگان پس از آزادی، بر اثر مسمومیت مزمن درگذشته‌اند.
وقتی پلیس داورهای سمی را با وعده‌های غذایی خانم لیانگ شیائوشیا از شهر مائومینگ مخلوط کرد او در مرکز شستشوی مغزی سانشویی بود. او در آن زمان از این موضوع اطلاع نداشت. پس از بازگشت به خانه، دچار اختلال روانی شد و گیج بود. او همه لوازم ضروری خانه، قابلمه‌ها، اجاق گاز، پلوپز و پنکه‌های برقی موجود در خانه را نابود کرد و غذا را دور ریخت. در پایان، خانواده برای درمانش پول قرض گرفت.
خانم ژنگ شائوچینگ، معلم مدرسه در شهر جیِ‌یانگ، در مارس2003 دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. او در اعتراض به شکنجه، دست به اعتصاب غذا زد. مقامات او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند، مجبورش کردند کل روز ویدئوهای تبلیغاتی تماشا کند، از خواب محرومش کردند و داروهای نامعلومی در غذایش ریختند. کم‌کم دچار معده‌درد غیرقابل‌تحمل و تعریق شدید شد. او شش ماه بعد آزاد شد.
در تاریخ 28مه2007، مأموران پلیس و عوامل اداره 610 شهرستان مِی به‌زور وارد منزل خانم لیو دونگ از شهر میژو شدند و دستگیرش کردند. آنها خانم لیو را روی زمین محکم نگه داشتند، به او دست‌بند زدند و او را به مرکز شستشوی مغزی سانشویی بردند.
در این مرکز، خانم لیو دست به اعتصاب غذا زد و در حالی که نزدیک به ده مأمور او را محکم روی زمین نگه داشته بودند، او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند. یک مربی با پاشنه کفشش به‌طور مکرر به سر، صورت و بدن خانم لیو ضربه می‌زد. بعداً خانم لیو به بیمارستان روانی منتقل و داروهای نامعلومی به او تزریق شد. سرش متورم و بدنش سیاه شد و نمی‌توانست ببیند. مقامات سه ماه بعد آزادش کردند، آن هم پس از اینکه تقریباً تا سر حد مرگ شکنجه‌اش کردند.
مرگ و جراحات شدید
خانم وو بایمِی، کارآفرینی 48ساله از شهر فوشان که صاحب چند شرکت بود، در 9نوامبر2011 به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. شوهرش خواستار آزادی‌اش شد اما به او گفتند که او با تمرین‌کنندگان در چند استان ارتباطاتی دارد. بنابراین پرونده‌اش مستقیماً در صلاحیت دولت مرکزی بود و مقامات محلی نمی‌توانستند درباره آزادی‌اش تصمیم بگیرند.
او در تاریخ 27مارس2012 آزاد شد و دو روز بعد به‌طرز مرموزی درگذشت. هم لب و هم ناخن‌هایش کبود شده بودند. شکمش نیز بسیار متورم بود.
وقتی آزاد شد، رنگ‌پریده به نظر می‌رسید. روز بعد، دچار درد در ناحیه سینه شد اما جدی‌اش نگرفت. در تاریخ 29مارس، با شوهرش به سوپرمارکت رفت. ناگهان در پاهایش احساس ضعف کرد و نتوانست پاهایش را بلند کند. به شوهرش گفت: «نمی‌توانم بلندشان کنم.» سپس از هوش رفت. شوهرش او را بلافاصله به بیمارستان منتقل کرد، اما هرگز به هوش نیامد.
خانم وو اندکی پس از ساعت 9 همان شب درگذشت. مادر خانم وو حدوداً 80ساله و سالم بود. دیدن اینکه دخترش قبل از او درگذشت، ضربه روحی بسیار بزرگی برایش بود. او عمیقاً غصه‌دار شد.
خانم وو یویون، حدوداً 60ساله، معلم بازنشسته مدرسه راهنمایی شماره یک شهر جیانگمن در استان گوانگدونگ بود. در 14اوت2003، او دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. وقتی هیچ‌یک از تاکتیک‌های شستشوی مغزی نتوانستند «تبدیل»ش کنند، مقامات در وعده‌های غذایی‌اش سم ریختند. وقتی او بر اثر سم بیمار شد، پلیس ترتیب هیچ‌گونه مراقبت پزشکی را نداد. در عوض تمرین‌کنندگان دیگر را به اتاق خانم وو آورد تا شاهد درد و رنج او باشند. پس از آن، او به‌سختی بیمار و به منزلش فرستاده شد و در سپتامبر2004 درگذشت.
خانم یانگ شوئچین، یک مقام بازنشسته 65ساله از اداره حمل‌ونقل استان گوانگدونگ، در اوت2002 در محل کارش حبس شد. اغلب حدود ده مأمور که سعی در شستشوی مغزی‌اش داشتند، احاطه‌اش می‌کردند. او از خواب نیز محروم و برای تنبیه مجبور به ایستادن شد. خانم یانگ در سپتامبر یا اکتبر همان سال درگذشت.
پس از مرگ خانم یانگ، یک همکار مینگهویی با مقامات اداره حمل‌ونقل و اداره 610 تماس گرفت. مقامات اداره حمل‌ونقل گفتند که خانم یانگ بر اثر خونریزی مغزی درگذشت، در حالی که اداره 610 گفت او در حالی که در کلاس حقوقی حضور داشت، بر اثر اعتصاب غذا درگذشت. آن مأمور توضیح نداد که چرا خانم یانگ دست به اعتصاب غذا زد یا چرا به‌موقع تحت درمان قرار نگرفت.
خانم ون فنهوا از شهرستان جیِشی در 24ژوئن2004 دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. او تازه نوزادش را به دنیا آورده و لازم بود به نوزادش شیر دهد. پس از آنكه شوهر و مادرشوهرش از جانب او مکرراً درخواست آزادی دادند [در قوانین چین بازداشت مادران شیرده غیرقانونی است]، او روز بعد آزاد شد.
در تاریخ 30مه2005، معاون دبیر کمیته سیاسی جیِشی، چن جیهوا، رئیس شعبۀ یک اداره پلیس، لین شائوشین، مأمور فرمانداری میانهو، گوئو لووِی، و ده‌ها مأمور پلیس دیگر خانم ون را دستگیر کردند. دلیل ذکر‌شده این بود که فرزند خانم ون در حال حاضر یک‌ساله است. او یک بار دیگر به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد.
حدود ساعت 10 شب 17ژوئن، رئیس دفتر امنیت عمومی به‌نام هوانگ به منزل خانم ون رفت و به شوهرش گفت در را باز کند و ادعا کرد که خانم وِن در اتومبیل وَن پلیس است. شوهرش در را باز کرد و به‌سمت اتومبیل ون رفت و دید خانمی در حال کمک به خانم ون است تا بتواند بلند شود. خانم ون در حالی که قادر به حرکت نبود، به کنار خودرو تکیه داده بود. شوهرش چند بار نامش را صدا کرد و او فقط یک بار توانست با صدایی ضعیف پاسخ دهد. شوهرش، دو مرد دیگر و زنی دیگر با هم او را به داخل خانه حمل کردند.
شوهرش پرسید که چه مشکلی برایش به وجود آمده است و هوانگ گفت مشکلش به‌دلیل اعتصاب غذا است. سپس خانم ون به‌سختی گفت: «غذا خوردم.» آنها خانم ون را زمین گذاشتند، اما او به‌قدری ضعیف بود که نمی‌توانست خودش را نگه دارد.
طی دو روز بعد، خانم ون برای غذاخوردن و رفتن به توالت به کمک احتیاج داشت. او برای اینکه به این‌طرف و آن‌طرف برگردد، نیاز به کمک داشت و چشمانش همیشه بسته بود. وقتی کسی نامش را صدا می‌کرد، فقط می‌توانست با زمزمه‌ای ضعیف پاسخ دهد. علاوه بر این، کبودی‌های زیادی روی پاهایش وجود داشت و برخی از زخم‌ها هنوز ترشحاتی داشتند. مچ‌ها و پشت دستانش با علامت‌های سوزن و زخم‌های کبود پوشانده شده بود. به‌احتمال زیاد داروهای نامعلومی به او تزریق شده بود.
خانم ون دارای چهار فرزند (کوچک‌ترینشان فقط یک سال دارد) و پدر و مادری مسن‌تر از 70 سال است. او دیگر قادر به مراقبت از آنها نیست.
کبودی‌های خانم ون فنهوا پس از آزادی
خانم چن شائوچینگ، معلم دبستان، در 9مارس2007 دستگیر شد و در سلول انفرادی در «مدرسه امور حقوقی» (مرکز شستشوی مغزی) در شهر ژانجیانگ حبس شد. خانم چن پس از شکنجه قادر به راه‌رفتن نبود، اما حاضر نشد ایمانش را رها کند. او در 22آوریل به مرکز شستشوی مغزی سانشویی منتقل شد. نگهبانان شاهد بودند که هر روز وضعش بدتر میشود و او را به بیمارستان منتقل کردند. او به سرطان کبد مبتلا شده بود. این مرکز نمی‌خواست به‌دلیل وضعیت بد سلامتی او مسئول شناخته شود و او را در تاریخ 30آوریل2007 آزاد کرد.
کارکنان درگیر
بیش از 100 کارمند از جمله دستیارها و کارکنان امنیتی در مرکز شستشوی مغزی سانشویی مشغول به کار هستند. حدود 60 تا 70 نفر آنها مأمور پلیس اداره دادگستری هستند. تیم مدیریت شامل کمیسر سیاسی، مدیر و معاونین مدیر، رئیس و معاون رئیس بخش آموزش‌وپرورش، رئیس مرکز مشاوره و غیره است. آنها معمولاً مدتی طولانی تا زمان بازنشستگی در این مرکز شستشوی مغزی کار می‌کنند. انتقال‌هایی جزئی نیز در مرکز مدیریت دارو اتفاق افتاده است.
اداره دادگستری استان گوانگدونگ، وانگ تیانلینگ، کمیسر سیاسی سابق، را در سال 2016 به‌عنوان کمیسر سیاسی مؤسسه مدیریت بازپروری معتادین به مواد مخدر سانشویی منصوب کرد. چن آیژونگ، مدیر سابق این مرکز شستشوی مغزی، بعداً به مرکز بازپروری معتادین به مواد مخدر انزوای اجباری شماره 1 گوانگدونگ منتقل شد (زمان دقیقش مشخص نیست، اما چن همچنان در سال 2012 مدیر آن مرکز بود). خانم وو بایمِی در مارس2012 که چن هنوز در سِمَتش بود تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت.
گو یینگ‌گویی، معاون سابق مدیر، در اوقات فراغتش در تعطیلات، بیش از 300 گزارش افتراآمیز درباره فالون گونگ در 100 مدرسه استان ارائه داد. او در سال 2017 بازنشسته شد. پس از آن، به‌عنوان مشاور حقوقی و عمومی 63 مدرسه در استان استخدام شد.
لی مِی‌یینگ، معاون سابق مدیر، به‌عنوان دبیر کمیته انضباطی به مرکز بازپروری معتادین به مواد مخدر ایزوله اجباری زنان در استان گوانگدونگ منتقل شد. رئیس سابق بخش آموزش، لیو گوئوهویی و مأمور پلیس لو جینهو به مرکز بازپروری معتادین به مواد مخدر ایزوله اجباری شماره 4 استان گوانگدونگ منتقل شدند.
تانگ گوانگلی، کمیسر سیاسی، در ابتدا معاون مدیر اردوگاه کار اجباری زنان در استان گوانگدونگ و کمیسر سیاسی مؤسسه مدیریت بازپروری معتادین به مواد مخدر سانشویی بود. اداره دادگستری استان گوانگدونگ او را در سال 2016 به‌عنوان کمیسر سیاسی مرکز شستشوی مغزی سانشویی منصوب کرد.
چن رویشیونگ، مأمور پلیس مسئول تیم دوم، نگهبان سابق اردوگاه کار اجباری سانشویی بود. وقتی آقای وانگ شوبین در اردوگاه کار اجباری سانشویی بازداشت بود، او مستقیماً در آزار و شکنجه تا سر حد مرگِ تمرین‌کننده آقای وانگ درگیر بود. آقای وانگ در سال 2005 در 28سالگی درگذشت. چن پس از انتقال به مرکز شستشوی مغزی سانشویی، به‌عنوان فرمانده تیم دوم و رئیس بخش منصوب شد.
لیائو یوپینگ، مدیر سابق، پیش از این رئیس بخش سیاسی در اردوگاه کار اجباری زنان در استان گوانگدونگ بود. لیائو اغلب ویدئوهایی را پخش می‌کرد که نشان می‌داد مأموران پلیس با خشونت تمرین‌کنندگان را دستگیر می‌کنند و به تمرین‌کنندگان می‌گویند پس از دیدن ویدئوها «تبدیل» خواهند شد.
ژنگ وِیکه فرمانده تیم دوم است. او ظاهراً با تمرین‌کنندگان مخلوط میشود، اما مسئول این است که به دستیاران بگوید تمرین‌کنندگان را تبدیل کنند. لیانگ گانگ و لیو یو و همسرش از دستیارانی هستند که مدت‌ها در این مرکز شستشوی مغزی مشغول به کار بوده‌اند.
کی جونفِی، معاون فرمانده تیم دوم، از حقه خودسوزی میدان تیان‌آن‌من برای تهمت‌زدن به فالون گونگ استفاده می‌کند.
در 22ژوئن2016، شوئه ونچی، شینگ هویی و لیانگ چونچیونگ در یک کلاس آموزشی سه‌روزه شرکت کردند که مدرسه حزب هویژو و کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان هویدونگ آن را به‌طور مشترک سازماندهی کرده بودند. آنها به‌عنوان سخنرانان اصلی، در طول این کلاس آموزشی به فالون گونگ افترا زدند.
ژانگ مین‌چینگ از تیم اول در طول یک رویداد مدرسه در 21ژوئن2018 که مؤسسه فناوری گوانگژو و کمیته امور سیاسی و حقوقی منطقه سانشویی سازماندهی‌اش کرده بودند، با استفاده از حقه خودسوزی میدان تیان‌آن‌من به فالون گونگ افترا زد.
یک رویداد شستشوی مغزی در تاریخ 1نوامبر2018 در مدرسه‌ای در شهر دونگ‌گوآن برگزار شد. معاون مدیر شیائو یونگ‌چیانگ، فرمانده تیم اول ژنگ کِوِی، رئیس بخش تیم دوم لی بوجون و معاون مرکز انضباط هوانگ شوئلیان برای هدایت این رویداد که با حضور بیش از 3700 معلم و دانش‌آموز برگزار شد، حضور یافتند.
پنگ فومینگ، مأمور پلیس، در حال حاضر فرمانده تیم اول و مدیر انجمن نویسندگان منطقه سانشویی است. پنگ اغلب ویدئوهای افتراآمیز کوتاهی درباره فالون گونگ برای مهدکودک‌ها و دانش‌آموزان مدرسه ابتدایی می‌ساخت.
ژو چونگ‌گائو مأمور پلیسی است که تمرین‌کنندگان را «برادران»ش می‌خواند. او با استفاده از ریاکاری تلاش می‌کند تمرین‌کنندگان را «تبدیل» کند.
طرف‌های درگیر در آزار و شکنجه در «مرکز آموزش حقوقی» استان گوانگدونگ:
تانگ گوانگلی (唐广莉)، کمیسر سیاسی: 13928596823-86+لیائو یوپینگ (廖毓平)، معاون مدیر: 13809256097-86+وانگ تیانلینگ (王 天 灵)، کمیسر سیاسی سابق: 13809252391-86+گو یینگ‌گویی (古 英 桂)، معاون سابق مدیر: 13925407218-86+، 13925402286-86+، 13902857854-86+ (اطلاعات تماس تعداد بیشتری از عوامل درگیر در آزار و شکنجه، در مقاله اصلی به‌زبان چینی موجود است.)
گزارش‌های مرتبط:
تاکتیک‌های شستشوی مغزی که در مرکز آموزش حقوقی گوانگژو استفاده میشود
ادارۀ دادگستری گوانگژو آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ را هدایت می‌کند
مجموعه شستشوی مغزی
