خانم اهل گانسو به‌دلیل آزار و اذیت طولانی‌مدت و دوربین‌های نظارتی که ماه‌های قبل از مرگش در ساختمانش نصب شده بود ازپادرآمد

(Minghui.org) پس از اینکه حزب کمونیست چین در ژوئیه 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، خانم کانگ چیانهوآ بارها دستگیر شد و تحت آزار و اذیت و نظارت قرارگرفت. او را برای دوره‌ای به اردوگاه کار اجباری فرستادند و به‌خاطر پابرجاماندن بر ایمانش در یک مرکز شستشوی مغزی حبس کردند. ترس و استرس باعث تنزل وضعیت سلامتی‌اش شد و  در سن 56 سالگی در 12مارس2021 درگذشت.

چند ماه قبل از مرگش، پلیس دوربین‌های نظارتی بیشتری را در ساختمانش نصب کرد تا او را تحت نظر داشته باشد.

خانم کانگ یک‌بار به‌یاد آورد: «آزار و شکنجه فشار غیرقابل تصوری را بر خانواده‌ام وارد کرد. عذاب روحی ویرانگر بود. وقتی پدرم مجبور شد یکی از برگه‌های دستگیری‌ام را امضاء کند، به گریه افتاد. این آزار و شکنجه صدمات سنگینی بر سلامتی او وارد کرد. قلب و ریه‌هایش  از کار افتادند و سرانجام از دنیا رفت.

«پس از اینکه مادرم چند بار شاهد دستگیری‌ام بود، هرزمان پلیس را می‌دید از ترس اینکه دوباره دستگیر شوم شروع به لرزیدن می‌کرد. او هر روز در ترس زندگی می‌کرد. در مورد دخترم، او پس از دستگیری‌ام چندبار به‌شدت گریه کرد.»

ذهن و بدنش با تمرین فالون گونگ تقویت شد

خانم کانگ، از شهر لانژو، استان گانسو ، قبلاً بسیار ضعیف بود. پس از آنکه او در آوریل1997 فالون گونگ را شروع کرد، پرانرژی شد.

آموزه‌های معنوی فالون گونگ همچنین ذهن او را باز کرد. او گفت: «فالون گونگ حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را به همه می‌آموزد. برای فردی خوب بودن، باید به تقوا ارزش گذاشت. نمی‌توان خوشبختی واقعی را با زور کسب کرد. خودخواه بودن فقط باعث می‌شود فرد تنگ‌ نظرتر شود، و کمتر از زندگی خود راضی باشد و در مواجهه با سوءتفاهمات، تحمل کمتری داشته باشد. وقتی در زندگی‌ام اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را رعایت می‌کنم، احساس صلح و آرامش دارم.»

آویزان شدن در اردوگاه کار اجباری

پس از اینکه رژیم کمونیستی در سال1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، بسیاری از چینی‌ها با تبلیغات افتراءآمیز آن دربارۀ این روش معنوی، فریب خوردند. خانم کانگ برای روشنگری حقیقت دربارۀ فالون گونگ، مطالب اطلاع‌رسانی دربارۀ آن را توزیع کرد. او به پلیس گزارش داده شد و دستگیر شد. پلیس او را یک شب در اداره محلی بازداشت کرد و سپس او را به بازداشتگاه شیگویوان برد، که چهار ماه را در آنجا سپری کرد.

خانم کانگ در بازداشتگاه مجبور می‌شد دانه‌های هندوانه را از صبح تا عصر مرتب کند. نزدیک‌بینی‌اش انجام این کار را برایش بسیار سخت کرده بود.

در دسامبر2000، خانم کانگ به یک سال و دو ماه حبس در اردوگاه کار اجباری شماره 1 استان گانسو، که به آن اردوگاه کار اجباری پینگ‌آنتای نیز گفته می‌شود، محکوم شد. تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بند هفتم آن اردوگاه کار نگهداری‌ می‌شدند. مدیر دای ونچین، مربی جینگ شوئه‌فنگ و روسای بخش گو یانلینگ و هو روئی‌می، و لی شیائوجینگ همه در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فعال بودند.

به محض ورود خانم کانگ، نگهبانان او را بازرسی كردند و ترتیب دادند كه یک زندانی به‌طور شبانه‌روزی او را تحت نظر داشته باشد. این زندانی با او روی یک تخت تک‌نفره می‌خوابید و همچنین آنچه خانم کانگ  می‌پوشید و می‌خورد را تحت کنترل داشت.

خانم کانگ مجبور بود صبح زود بیدار شود و تا ظهر کار کند. بعد از یک استراحت کوتاه ناهار، او مجبور شد بعد از ظهر دوباره کار کند. به جز روزهای یکشنبه، او را مجبور می‌کردند که هر روز کار کشاورزی انجام دهد. کیفیت غذایی که به او داده می‌شد بسیار بد بود و گاهی کاملاً پخته نشده بود.

با وجود هوای سرد در زمستان، خانم کانگ و سایر زندانیان مجبور بودند لباس‌های خود را با دست و در فضای خارج با آب یخ بشویند. برای دوش گرفتن هم به آنها آب گرم داده نمی‌شد. پس از شام، به او دستور داده می‌شد که قوانین زندان را ازبربخواند. هنگامی که او اصرار داشت که هیچ کار اشتباهی نکرده است و از همکاری خودداری می‌کرد، نگهبانان او را مجبور کردند تقریباً هر روز تا نیمه شب بایستند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: آویزان شدن

مأموران برای اینکه خانم کانگ را مجبور کنند بیانیه‌ای در خصوص انکار فالون گونگ بنویسد،  او را در یک اتاق تاریک، جایی که پنجره‌ها با روزنامه پوشانده شده بود، حبس کردند. دستانش را از پشت باطناب بهم بستند و او را آویزان کردند طوری که نوک انگشتان پایش به‌سختی زمین را لمس می‌کرد . درد طاقت فرسا بود. سپس آنها به یکی از زندانیان دستور دادند کتابی را در کنار خانم کانگ بخواند که در آن به فالون گونگ افتراء زده بود. خانم کانگ گفت هیچ کلمه‌ای نمی‌تواند درد و رنج او را در آن زمان توصیف کند.

خانم کانگ بلافاصله به حالت نیمه هوشیاری افتاد. نمی‌دانست که مأموران چه مدت او را آویزان کردند. اندکی پس از آنکه او را رها کردند، مأموران شکنجه را تکرار کردند و دوباره او را آویزان کرد. او شمارش تعداد دفعاتی را که آویزان شد یا چند روز شکنجه به‌طول انجامید را از دست داده بود.

وقتی او را از اتاق تاریک بیرون آوردند، دیگر نمی‌توانست دستانش را حرکت دهد. با وجود این، مأموران همچنان به او دستور دادند كه كار‌های برده‌وار انجام دهد. از آنجا که او نمی‌توانست آن کارها را انجام دهد،مأموران به او ناسزا می‌گفتند. به محض بهبود خانم کنگ، مأموران او را مجبور به ساخت حصیر کاهی یا بیرون کشیدن ریشه درختان کردند.

مأموران همچنین همه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور می‌کردند تا در جلسات شستشوی مغزی که به فالون گونگ تهمت می‌زنند شرکت کنند. ازآنجاکه خانم کانگ از یادداشت‌برداری امتناع ورزید، نگهبانان زندانیان را تحریک کردند تا او را مورد ضرب و شتم قرار دهند.

خانم کانگ به‌یاد می‌آورد که مأموران اغلب از تمرین‌کنندگان نمونه خون می‌گرفتند. زندانیانی که تصور می‌کردند به‌دلیل بهداشت و سلامت زندانیان است، اغلب از مأموران شکایت می‌کردند و می‌خواستند بدانند که چرا هرگز از آنها آزمایش خون گرفته نمی‌شود. اما بعداً وقتی جنایت برداشت اجباری اعضای بدن آشکار شد، خانم کانگ فکر می‌کرد که به‌زودی به یکی از قربانیان کشته شده به‌خاطر اعضای بدنش تبدیل می‌شود.

مرکز شستشوی مغزی

ازآنجاکه خانم کانگ از رهاکردن فالون گونگ امتناع ورزید، بلافاصله پس از پایان دوره حبسش در اردوگاه کار اجباری، مستقیماً به مرکز شستشوی مغزی هوالینشان منتقل شد. او چند ماه در آن مرکز شستشوی مغزی محبوس شد.

اندکی پس از آزادی‌اش، در 2مارس2003، دوباره دستگیر و به بازداشتگاه شیگویوان فرستاده شد. هنگامی که از پاسخ به حضور و غیاب خودداری کرد، مأموران او را با دستبند و پابند بستند. آنها او را برای مدت زمان طولانی در بند نگه داشتند.

آزار و اذیت بی‌وقفه

در سال 2015، تمرین‌کنندگان فالون گونگ از جمله خانم کانگ، شکایات کیفری علیه جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین که دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، به‌ثبت رساندند.

دو مقام در 9ژوئیه2015 به خانه خانم کانگ رفتند. فقط مادر خانم کانگ در آنجا بود، بنابراین  آنجا را ترک کردند، ولی روز بعد برگشتند که فقط خواهرزاده خانم کانگ به تنهایی در آنجا بود. آنها گفتند که می‌خواهند خانم کانگ برای امضای برگه‌ای به دفتر آنها بیاید. دختر نوجوان پاسخ داد: «چرا مرتباً به اینجا می‌آیید؟ لطفاً دیگر نیایید. تحمل این برای خانواده ما بسیار سخت است.»

هنگامی که خانم کانگ در 15فوریه2017 درخواست مسکن اجاره‌ای ارزان قیمت را داد، مدیر کمیته مسکونی از او پرسید که آیا هنوز هم فالون گونگ را تمرین می‌کند یا خیر. هنگامی که خانم کانگ از همکاری خودداری کرد، او با پلیس تماس گرفت و آنها خانم کانگ را دستگیر کردند.

مأمور پلیس گفت که او به‌تازگی کار در این منطقه را آغاز کرده است. او اطلاعات شخصی خانم کانگ و آدرس او را پرسید. مأمور همچنین بدون رضایت خانم کانگ از او عکس گرفت.

پلیس در 27آوریل2017 او را دوباره دید و به او گفت که به اداره پلیس مراجعه کند. او از همکاری خودداری کرد.

در اواخر2018، کارمندان پلیس و کمیته مسکونی مجدداً خانم کانگ را مورد آزار و اذیت قرار دادند و خانه‌اش را بازرسی کردند.

در آوریل2019، پلیس دوربین‌های نظارتی را داخل آسانسور ساختمان خانم کانگ و نزدیک چراغ‌های برق خیابان نصب کرد، در حالی که لنز دوربین به سمت درِ ورودی آپارتمان او قرار گرفته بود.

دو هفته بعد، شامگاه 28آوریل2019، هنگامی که خانم کانگ در حال سوار شدن به قطار برای رفتن به شانگهای بود، توسط مأمور امنیت قطار دستگیر شد. مأموران چمدان‌های او را بازرسی و تلفن همراه، کامپیوتر، هارد قابل حمل، دستگاه پخش، کتاب‌های فالون گونگ، تبلت و 7000 یوان پول نقدش را توقیف کردند.

پلیس همچنین خانم کانگ را بازرسی و او را به‌مدت هشت ساعت در قفسی حبس کرد. بعداً مأموران اداره پلیس محلی او را تحویل گرفتند و یک شب در اداره پلیس نگه داشتند. روز بعد، آنها نمونه ای از دی‌ان‎‌ای و اثر انگشت او را برخلاف میلش گرفتند. پس از معاینه فیزیکی، او را به زندان چیلیهه بردند و به مدت 15روز در زندان نگه داشتند.

پس از آزادی‌اش در 14مه، هر روز وقتی بیرون می‌رفت تحت تعقیب قرارمی‌گرفت. کارمندان پلیس و کمیته مسکونی هر ماه به نوبت او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند. همچنین مدیریت املاک در بخش او فعالیت‌های روزمره‌اش را زیر نظر گرفته بود.

سه مأمور پلیس در اوت2019 به خانه خانم کانگ رفتند و از او بازجویی کردند. در سپتامبر2019، یک دوربین کوچک نظارتی  روی در ورودی ساختمانش نصب شد.

خانم کانگ در 6نوامبر2020 دوربین‌های نظارتی بیشتری را روی درِ ورودی و طبقه اول و دوم آپارتمان خود پیدا کرد.

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید و صراحتاً اعلام کنید که این مقاله از وب‌سایت مینگهویی است.