(Minghui.org) در میان همه فیلم‌های تبلیغاتی که رژیم حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) به‌منظور حمله به فالون گونگ درست کرد، فیلمی که صحنه واقعه خودسوزی را در 23ژانویه2001 به تصویر می‌کشید، بدترین بود.
فُکوس ریپورت (گزارش ویژه)، یک برنامۀ حامی و طرفدار ح‌ک‌چ در تلویزیون مرکزی چین(CCTV) ، از پربیننده‌ترین برنامه‌ها در چین است. در سال2001، این برنامه تنها چند ساعت پس از اینکه این واقعه اتفاق افتاد، ادعا کرد که پنج «تمرین‌کننده فالون‌گونگ» خود را در میدان تیان‌آن‌من آتش زدند. این فیلمِ بسیار واضح و روشن، بذر ترس و نفرت از فالون‌گونگ را در ذهن تعداد بی‌شماری از چینی‌ها کاشت و توجیهی برای آزار و شکنجۀ فزاینده ح‌ک‌چ علیه تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون‌گونگ شد.
بسیاری از شواهد و تجزیه و تحلیل‌ها خلاءها و اشتباهاتی را نشان می‌دهد که بیانگر این است که این اتفاق ساختگی بود برای اینکه فالون‌گونگ را بدنام کند. همیشه فکر می‌کردم این یک ویدئو است که توسط کارکنان عادی فُکوس ریپورت تولید شده است. فقط دو سال پیش بود که از یک مصاحبه رادیویی فهمیدم که تیم ویژه‌ای زیرنظر کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC) فیلم خودسوزی را ساخته است. کمیته امور سیاسی و حقوقی یک سازمان فراقضایی است که قدرت لغو سیستم قانونیرا دارد و وظیفه آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ به آن داده شده است.
در 23ژانویه2019، شبکه رادیویی صدای امید با لی‌جون، سازنده چی شی وِی هوئو (آتشِ دروغینی که جهان را فریب داد)، مصاحبه کرد. وقتی این واقعه در سال2001 اتفاق افتاد، لی در ایستگاه تلویزیونی نانجینگ در استان جیانگسو کار می‌کرد. لی یکی از تهیه‌کنندگان برنامه گوشۀ جامعه ما، نسخه‌ای منطقه‌ای از برنامۀ فُکوس ریپورت (گزارش ویژه) بود. لی و همکارانش همچنین با کارکنان برنامه فُکوس ریپورت در پکن همکاری داشتند.
در طول مصاحبه، لی گفت که در سال‌های 1997و 1998، او در هفت یا هشت برنامه با فُکوس ریپورت همکاری می‌کرد. بنابراین او با خبرنگاران و تصویربرداران فُکوس ریپورتآشنا بود.
لی یک‌بار به‌صورت خصوصی از یکی از اعضای کارکنان فُکوس ریپورت سؤال کرد:«چگونه آن فیلم خودسوزی منتشر شد؟ چه کسی آن را ساخته است؟»
آن کارمند پاسخ داد: «سازندۀ آن از اینجا [یک کارمند عادیِ فُکوس ریپورت] نبود."
لی ادامه داد: «پس او از کجا آمده بود؟»
او پاسخ داد: «او متعلق به کمیته امور سیاسی و حقوقی است. ما معمولاً او را نمی‌بینیم. او آن ویدئوی خودسوزی را برای ما آورد تا آن را پخش کنیم. چگونه این ویدئو ساخته شد؟ همۀ ما در این حوزه کار می‌کنیم و فهمیدن این کار دشواری نیست. درست است؟»
آن کارمند گفت که تیم ویژه‌ای آن فیلم را ساخت که جزء کارکنان معمول فُکوس ریپورت نبودند.
لی خودش به عنوان یک فرد حرفه‌ای در تلویزیون، هم تهیه‌کننده و هم کارگردان، متوجه شد که این فیلم یک واقعه صحنه‌سازی شده را فیلمبرداری می‌کند، نه یک وضعیت اضطراری غیرمنتظره. لی توضیح داد: «بعد از تماشای فیلم، من و همکارانم به هم نگاه کردیم؛ با اینکه هیچ کسی چیزی نگفت اما همه ما می‌دانستیم چه خبر است. این ساده بود. اگر کسی به من بگوید که در میدان تیان‌آن‌من یک حادثه خودسوزی رخ داده است و یک دوربین فیلمبرداری به من بدهد، هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم چنین ویدئویی را تولید کنیم.»
میدان تیان‌آن‌من بزرگ است، به اندازه 109هکتار (یا حدود 40زمین فوتبال). او توضیح داد: «اتفاقی مانند خودسوزی فقط یک یا دو دقیقه طول می‌کشد. کجا باید بروم تا رویداد در حال وقوع را ثبت کنم؟ بعلاوه آن صحنه‌ها، مانند وانگ جیندونگ که روی زمین نشسته است و کلماتی را فریاد می‌زند و دختربچه‌ای که مادرش را صدا می‌زند، همه از بهترین زوایا گرفته شده‌اند. اگر کسی می‌خواست از یک وضعیت اضطراری غیرمنتظره مانند این فیلمبرداری کند، این کاری غیرممکن می‌بود. به همین دلیل لحظه‌ای که فیلم را دیدیم، فهمیدیم که این یک رویداد صحنه‌سازی شده با حضور متخصصان در حالت آماده‌باش برای گرفتن بهترین صحنه‌ها بوده است.»
لی گفت که فیلم خودسوزی یک محصول استودیویی مرسوم است. کارگردان همه چیز را برنامه‌ریزی کرده بود و همه بازیگران کارهای لازم را در زمان مناسب و مکان مناسب انجام می‌دادند.
لی ادامه داد:« به عنوان نمونه صحنۀ فیلم‌برداری‌شدۀ وانگ جیندونگ را درنظر بگیرید؛ دوربین در موقعیت ایده‌آل قرار گرفته‌بود. بنابراین ما می‌دانستیم که این یک ویدئوی صحنه‌سازی شده است که هدف‌اش بدنام کردن فالون‌گونگ بوده است.»
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
