(Minghui.org) خانم لی گوئیشیا از ۹ژوئن۲۰۲۰، بیش از دو ماه هر روز در یک اتاق کوچک نگهداری می‌شد تا تحت «شکنجه گرما» قرار بگیرد. این اتاق دارای دو دستگاه بزرگ بود که گرما منتشر می‌کردند و هرکسی که وارد این اتاق می‌شد طولی نمی‌کشید که لباس‌هایشان خیس از عرق می‌شد.
درنتیجه گرمای بیش از حد، خانم لی خواب‌آلود بود و سردردهای شدیدی داشت. اما او درخصوص یک چیز کاملاً واضح و روشن بود: این آخرین تلاش در ۴ سال گذشته بود که زندان زنان استان لیائونینگ سعی می‌کرد او را مجبور کند تا قبل از تاریخ تعیین‌شده برای آزادی در ۳۱ اوت۲۰۲۰ ، از ایمان خود به فالون گونگ دست بردارد.
خانم لی، ۵۷ ساله، ساکن شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در سال ۱۹۹۶ شروع به تمرین فالون گونگ کرد که تمرینی معنوی و مدیتیشن بوده و به فالون دافا نیز معروف است. طی هفت روز، سرطان سینه او درمان شد و او نمی‌توانست به‌خاطر بهبودی‌اش خوشحال‌تر و سپاسگزار نباشد.
مشابه خانم لی، بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ پس از شروع تمرین، بهبود چشمگیری در وضعیت سلامتی‌شان تجربه کردند. با گسترش سریع فالون گونگ از طریق دهان به دهان، ازسوی دولت چین تخمین زده شد که بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون چینی تا اوایل سال ۱۹۹۹ این تمرین را انجام می‌دادند.
با توجه به محبوبیت فوق‌العاده و آموزه‌های فالون گونگ درباره ارزش‌های سنتی که حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) آنها را در گسترش ایدئولوژی کمونیستی مؤثر می‌داند، در ژوئیه۱۹۹۹ دستور آزار و اذیت سراسری فالون گونگ را صادر کرد. جیانگ زمین ، رهبر وقت ح‌ک‌چ، متعهد شد که فالون گونگ را در عرض سه ماه ریشه‌کن کند.
خانم لی با بهره‌مندی بسیار از فالون گونگ، این الزام را احساس کرد که باید ماجرایش را با مردم به اشتراک بگذارد. درنتیجه تلاش شجاعانه او، در سال ۲۰۰۲ ازسوی دادگاه شهرستان چائویانگ به ۵ سال زندان محکوم و در زندان دبی شهر شنیانگ زندانی شد و به‌خاطر حفظ ایمانش تحت شکنجه‌های مختلف قرار گرفت.
خانم لی مجدداً در ۳۰سپتامبر۲۰۱۶، پس از گزارش به‌خاطر توزیع مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ، بازداشت شد. این بار، او به ۴ سال حبس محکوم شد. او قبل از انتقال به زندان زنان استان لیائونینگ در بازداشتگاه شهر چائویانگ نگه داشته شد.
آزار و شکنجه در بازداشتگاه شهر لیائویانگ
هنگامی که خانم لی پس از آخرین دستگیری به بازداشتگاه شهر چائویانگ منتقل شد، نگهبانان او را پذیرفتند با وجود اینکه فشار خون او به‌طور خطرناکی بالا بود. در روز دوم بازداشت، نگهبانان او را برای انجام معاینه دیگری بردند و نتیجه همان بود.
نگهبان لیو شیائوهویی برای جلوگیری از هرگونه مسئولیت، به آقای لی دستور داد تا اظهارنامه‌ای را امضا کند و بگوید: «اگر دارو مصرف نکنم، مسئول عواقب آن هستم.» وقتی خانم لی حاضر به همکاری دراین‌خصوص نشد، لیو به هشت زندانی دستور داد به‌زور دستش را بگیرند تا او آن را امضا کند. خانم لی با تمام قدرت مقاومت کرد و به‌طور ناگهانی احساس سفتی در قفسه سینه کرد. درنتیجه، لیو زندانیان را متوقف کرد و رفت.
چند ثانیه بعد، نگهبان دیگری به نام لی کیوشی وارد شد. او به زندانیان دستور داد خانم لی را روی زمین تحت فشار بی‌حرکت نگه دارند و سعی کرد او را به‌زور تحت خوراندن داروهای فشار خون کند. خانم لی دراین‌خصوص نیز مقاومت کرد و زندانیان مجبور شدند تسلیم شوند.
نگهبانان به‌عنوان تلافی، از ارائه وسایل به خانم لی امتناع کرده و او را مجبور می‌کردند با دستانش غذا بخورد. شب، هیچ پتویی به او نمی‌دادند و مجبور می‌شد روی تخت برهنه بخوابد. شب در ماه اکتبر در شمال شرقی چین هوا سرد بود. در حالی که همه زندانیان دیگر با پتوهای ضخیم روی خودشان را می‌پوشاندند، خانم لی لباس آستین‌کوتاه تابستانی و شلوار نازک بر تن داشت. او نمی‌توانست جلوی لرزیدن خود را بگیرد.
در طول روز، هنگامی که خانم لی از تماشای برنامه تلویزیونی تبلیغاتی خودداری می‌کرد، یک زندانی به نام لیو یانگ‌یانگ با رول کاغذ توالت به سر او ضربه می‌زد و موهای او را می‌کشید.
بعداً خانم لی به سلول ۳۰۹ منتقل شد، جایی که بائو یینگ‌یینگ نگهبان مسئول و ژائو هونگ سرپرست زندانیان بود. به خانم لی گفته شد «لباس‌های استفاده‌شده‌ای» را بپوشد که از زندانیان قبلی باقی مانده بود و بابت پوشیدن چنین لباس‌هایی، بدون توجه به مدت مدتی که از آنها استفاده می‌کرد، ۱۴۰ یوآن از او اخاذی می‌شد. سایر لباس‌های گرم گران‌تر بودند، به‌عنوان مثال، ۱۶۰ یوآن برای لباس‌زیر گرم و ۲۴۰ یوآن برای یک ژاکت زمستانی دریافت می‌شد.
همچنین مجبورش می‌کردند تا نیازهای روزانه خود را از ژائو هونگ قرض بگیرد و مجبور می‌شد برای آن «سود» زیادی بپردازد. به‌عنوان مثال، اگر او یک رول دستمال توالت قرض می‌کرد، باید دو یا سه رول یا هر تعداد رولی که توسط ژائو هونگ تصمیم گرفته می‌شد را پس دهد. وقتی لباس زیر یا جوراب قرض می‌گرفت نیز همین‌طور بود.
شکنجه در زندان زنان استان لیائونینگ
دادگاه شهرستان چائویانگ در ساعت ۹ صبح روز ۲۷آوریل۲۰۱۷، خانم لی را محاکمه کرد. وکیلش برای او تقاضای بی‌گناهی کرد. قاضی بعداً او را به چهار سال زندان محکوم کرد.
به‌محض اینکه خانم لی در ۵دسامبر۲۰۱۷ به بند اول زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد، به او گفته شد که به دفتر نگهبانان برود و قبل از ورود به دفتر باید با صدای بلند «گزارش» می‌داد. خانم لی از انجام این کار خودداری کرد و نگهبان ارشد چو شیائوچینگ او را مجبور کرد حدود دو ساعت بی‌حرکت بماند. بعداً خانم لی برای کار در تیم دوم تعیین شد.
نگهبان چو به یان هونگ‌ینگ، سرپرست تیم تولید (همچنین سرپرست زندانیان) گفت: «او (خانم لی) با ما همکاری نکرد، بگذار قوانین زندان را در سالن غذاخوری مطالعه کند.» سالن غذاخوری در واقع راهرویی بود که برای نگهداری اقلام متفرقه مانند ظروف غذاخوری استفاده می‌شد. پنجره‌اش شکسته بود و باد سرد از ترک‌های آن عبور می‌کرد.
خانم لی را مجبور می‌کردند از ساعت ۶ صبح تا ۶ بعدازظهر، در آنجا بماند در حالی که توسط دو زندانی تحت‌نظر بود. هنگامی که به او اجازه بازگشت به سلولش داده می‌شد، یخ‌زده بود.
چهار روز بعد، سرپرست تیمی به نام وانگ بو، خانم لی را به دفتر نگهبانان فرا خواند و به او دستور داد تمرین فالون گونگ را رها کند. وانگ پس از ردشدن دستورش بسیار عصبانی شد و از خانم لی خواست تا به سالن غذاخوری برگردد. خانم لی امتناع کرد: «چگونه می‌توانی همچنان بگذاری که یخ بزنم؟ شما حتی نمی‌توانید با قاتلان اینقدر بی‌رحمانه رفتار کنید.» وانگ اعتراض او را نادیده گرفت و به چهار زندانی دستور داد او را به غذاخوری بکشانند. زندانیان او را موررد فحاشی قرار دادند و با بطری آب او را از ناحیه سر مورد ضرب‌و‌شتم قرار دادند.
صبح روز بعد، نگهبان یان چهار زندانی را فرستاد تا خانم لی را مورد ضرب‌و‌شتم قرار دهند. آنها او را به نقطه‌ای کور بدون دوربین‌های نظارتی کشاندند، او را روی زمین انداختند، پارچه‌ای در دهانش چپاندند و سپس او را کتک زدند و آماج لگد قرار دادند. صورت و گردن خانم لی زخمی شد. با توجه به چپاندن پارچه در دهانش تقریباً درحال خفه‌شدن بود. زندانی یی پینگ نیز ژاکت زمستانی‌اش را پاره کرد.
نگهبان یان از خانم لی پرسید:«آیا هنوز [در اعتراض] فریاد می‌زنی "فالون دافا خوب است؟"»
خانم لی گفت: «وقتی مرا کتک می‌زنید و رفتار بدی با من دارید، این کار را می‌کنم!»
به منظور مجبورکردن خانم لی به سازش، نگهبانان از او خواستند تا با ارائه گزارش خود به‌عنوان یک زندانی به آنها ادای احترام کند. خانم لی قاطعانه خودداری کرد و مجبورش کردند هشت روز در سالن عذاخوری سرد بماند.
آزار و اذیت شدید قبل از تاریخ مقرر‌شده برای آزادی
نگهبانان نه تنها خانم لی را تحت شکنجه "«انجماد» قرار دادند، بلکه او را با «شکنجه گرما» که وحشیانه‌تر بود نیز عذاب می‌دادند.
خانم لی در ۹ژوئن۲۰۲۰ توسط نگهبان لی شیائوتینگ به یک اتاق کوچک احضار شد، در آنجا دو دستگاه بزرگ گرمایشی بدون توقف گرما ساطع می‌کردند. دما به حدی بالا بود که هرکسی که وارد اتاق می‌شد از شدت عرق خیس می‌شد. در همان زمان، زندانیان فیلم هایی را در کامپیوتر پخش می‌کردند که فالون گونگ را مورد توهین قرار می‌دادند. خانم لی از تماشای آنها امتناع می‌کرد.
دو هفته بعد، نگهبان وو شیژو خانم لی را به دفترش را خواند. او سعی کرد با توهین به خانم لی او را مجبور کند از ایمانش دست بردارد. خانم لی آرامش خود را حفظ کرد و حقایقی را درباره فالون گونگ به او گفت. سپس وو به پنج زندانی دستور داد خانم لی را روی زمین هل دهند و از پشت به او دستبند بزنند. سپس او را واداشتند روی زمین زانو بزند. وو فریاد زد: «کامپیوتر را بیاورید اینجا! صدایش را بالا ببرید!» خانم لی همچنان از تماشای فیلم تبلیغاتی امتناع می‌کرد. نگهبانان بدون هیچ انتخاب دیگری، خانم لی را به «اتاق شکنجه گرما» فرستادند.
بعد از اینکه خانم لی را غروب به سلولش بردند، زندانیان اجازه ندادند خود را بشوید و او را مجبور کردند از ساعت ۷:۳۰ بعدازظهر تا ساعت ۹ شب بی‌حرکت بماند. یکبار زندانی لی شوانگ خانم لی را زیر پنجره‌ای، در نقطه کور بدون سیستم نظارتی، کشاند و او را به داخل حوضچه‌ای پر از آب کثیف کشاند.
بار دیگر هنگامی که خانم لی سعی کرد از حمام استفاده کند، زندانی تیان یینگ لباس‌های او را کشید، آنها را پاره کرد و سپس او را روی زمین هل داد. خانم لی در اعتراض فریاد زد: «فالون دافا خوب است.» سپس نگهبان لیو یو ۷ ساعت به دستانش از پشت سر دستبند زد.
خانم لی در ۵۴ روز آینده، در روز در اتاق شکنجه گرما نگهداری می شد و شب ها از خواب محروم بود. او دچار سردردهای شدید شد و مدام احساس سرگیجه می‌کرد. زندانی تیان یینگ گفت که این ناشی از «گرمازدگی» است و سعی کرد به زور او را تحت خوراندن دارویی ناشناخته قرار دهد.
شکنجه ها تا ۳۱ اوت۲۰۲۰ ادامه داشت، یعنی تا زمانی که آزاد شد. در تمام مدت محکومیت، خانم لی در زندان به سر می‌برد، به دلیل امتناع از پوشیدن نشان زندانی، اجازه خرید مایحتاج روزانه را نداشت.
در نتیجه تحمل شکنجه، سلامتی‌اش به شدت آسیب دید. هشت روز قبل از آزادی، او احساس و تحرک در سمت راست بدنش را از دست داد. او با صندلی چرخدار زندان را ترک کرد. تا زمان نوشتن این مقاله او همچنان با برخی علائم بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد.
مقالات مرتبط:
دو خانم اهل لیائونینگ که زمانی بخاطر ایمان‌شان زندانی بودند دوباره با محکومیت سنگینی مواجه می‌شوند
تجربه من از شکنجه پنج ساله در زندان زنان شنیانگ (استان لیائونینگ)
مقاله مرتبط به زبان چینی:
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه شکنجه زنان
