(Minghui.org) مقاله‌ای‌ تحت عنوان «تزکیه در فا از طریق ویرایش مقالات» که در وب‌سایت مینگهویی خواندم، مرا تحت‌تأثیر قرار داد. وقتی خواندم که مادر نویسنده با آرامش گفت که در کنفرانس آنلاین فای آن سال شرکت نخواهد کرد، فکر کردم «چرا او منتظر ماند تا فرصت را از دست دهد؟»

وقتی آن را به‌صورت سطحی خواندم، فکر کردم که آن مادر فرصت شرکت در کنفرانس آنلاین فا را به سایر تمرین‌کنندگان داد. با این حال، با تأمل بیشتر، متوجه شدم که فرصت از دست رفتۀ مادر نویسنده برای اینکه خودش شرکت کند، به‌دلیل انتظار و تکیه او به دیگران بود. هر کنفرانس فا به تمرین‌کنندگان شش هفته وقت می‌دهد تا مقالات تبادل تجربه را تهیه و ارسال کنند.

نویسنده گفت که مادرش هنگام کمک به هم‌تمرین‌کنندگان در تهیه مقالات، شین‌شینگش را بهبود بخشیده است. او گفت که «هشت سال است که این کار را انجام می‌دهد.» این سؤال برایم مطرح شد که آیا هم‌تمرین‌کنندگان او می‌توانستند مقالات‌شان را به‌طور مستقل بنویسند.

مقاله‌ام را با این مقالۀ مینگهویی مرتبط کردم، زیرا من نیز به هم‌تمرین‌کنندگان در نوشتن مقالات کمک می‌کردم. آن هفت سال پیش بود. به منطقه جدیدی نقل مکان کرده بودم و متوجه شدم که تقریباً هیچ یک از تمرین‌کنندگان آنجا مقاله‌ای را برای کنفرانس آنلاین فای مینگهویی ارسال نکردند. از اینکه برخی از مریدان دافا در یک کنفرانس فا شرکت نکردند بسیار متعجب شدم. این غیرممکن به‌نظر می‌رسید. آن را باور نکردم.

آنگاه، فکرم را با یک هم‌تمرین‌کننده در آنجا به‌اشتراک گذاشتم، که مرا به یک گروه مطالعه فای محلی برد. تمرین‌کنندگان آنجا از من پرسیدند که چگونه یک مقاله تبادل تجربه بنویسند. زمانی که در جلسه مطالعه فا بودم، یک مقاله مینگهویی را خواندم. پس از آن، برخی از تمرین‌کنندگان مدت بیشتری برای نوشتن مقالات ماندند. وقتی مقالات را نوشتند، آنها را با خودم بردم زیرا موعد ارسال مقالات نزدیک بود. سال بعد، تمرین‌کنندگان بیشتری به‌طور فعال مقالاتی را تهیه و سپس خودشان ارسال کردند. با این حال، صرف‌نظر از اینکه چقدر سعی کردم برخی از تمرین‌کنندگان را متقاعد کنم، آنها نمی‌خواستند مقاله بنویسند.

متوجه شدم کسانی که مقاله‌ای ننوشتند به وب‌سایت مینگهویی دسترسی ندارند، بنابراین آنها را تشویق کردم که نحوه دسترسی به وب‌سایت مینگهویی را بیاموزند. یک تمرین‌کننده مسن‌تر، که همیشه احساس می‌کرد نمی‌تواند کاری انجام دهد، رایانه‌ای خرید و یاد گرفت که چگونه به وب‌سایت مینگهویی دسترسی پیدا کند. وقتی سایر تمرین‌کنندگان این را دیدند، آنها نیز همین کار را کردند. از آن زمان، تمرین‌کنندگان بر اساس فا صحبت می‌کنند و بینش و تجربیات تزکیه خود را در وب‌سایت مینگهویی به اشتراک می‌گذارند.

امسال، بعدازظهر روزی که آخرین مهلت ارسال مقاله‌های تبادل تجربه بود، یک تمرین‌کننده را دیدم و پرسیدم که آیا مقاله‌اش را ارسال کرده است یا خیر. او گفت که فقط چند روز قبل از اینکه من به آن اشاره کنم، از آن با خبر شده است. گفتم: «رادیو مینگهویی 18 روز است که این را پخش می‌کند. شما هر روز به رادیو گوش می‌دهید، پس چطور شما درباره این نشنیدید؟» آنگاه متوجه شدم که چرا او آن را نشنیده است. فرزندش هر روز به او کمک می‌کرد تا برنامه را ضبط کند، بنابراین او به هر آنچه دانلود می‌شد گوش می‌داد. فرزندش نیز ایمیل‌های او را چک می‌کرد. دلیل اینکه او نمی‌توانست به مینگهویی دسترسی پیدا کند، همانند هفت سال پیش بود، و این موضوع واقعاً ناراحت‌کننده بود.

این مادر و آن مادری که در مقاله به او اشاره شد، هر دو منتظر فرزندانشان بودند و به آنها تکیه می‌کردند. آنها از این فرصت برای پیشرفت خود استفاده نمی‌کردند. در نتیجه آن باعث تأسف در مسیرهای تزکیه‌شان شد. تمرین‌کنندگان به یکدیگر کمک می‌کنند که امری واجب است، اما در تزکیه این موضوع متفاوت است. در ابتدا، تمرین‌کنندگان به دیگران کمک می‌کنند، زیرا باید یاد بگیرند که چگونه کارها را انجام دهند. این مشکلی نیست. با این حال، پس از آن، اگر باعث شود برخی از تمرین‌کنندگان به دیگران تکیه کنند، این خوب نیست. این همان اشتباهی است که برای تمرین‌کنندگانی اتفاق می‌افتد که از پروژه‌های دافا پشتیبانی فنی کرده‌اند، که همچنین مسیرهای تزکیه دیگران را مسدود می‌کند.

برخی از تمرین‌کنندگان به درون نگاه کردند و گرچه هیچ وابستگی پیدا نکردند، اما تضادهایشان حل شد، زیرا استاد با ما هستند. زمانی که مقاله‌های تبادل تجربه را آماده می‌کنیم، نیز همین‌طور است. تا زمانی که از ته دل فکر می‌کنیم که می‌خواهیم آن را انجام دهیم، می‌توانیم آن را بنویسیم، چراکه استاد با ما هستند. آن افرادی که نمی‌توانند بنویسند، می‌توانند از یک هم‌تمرین‌کننده بخواهند که مقاله را بنویسد، یا می‌توانند آن را ضبط کرده و برای تمرین‌کنندگانی ارسال کنند که می‌توانند آن را رونویسی کنند. به این ترتیب، آنها از یک تمرین‌کننده نمی‌خواهند که همه کارها را برای آنها انجام دهد.

نتیجه نهایی این است که تا زمانی که یک هم‌تمرین‌کننده بتواند کاری را انجام دهد، ما آن تمرین‌کننده را تشویق می‌کنیم که خودش آن کار را انجام دهد. اگر متوجه چیزی شدیم که نیاز به اصلاح دارد، می‌توانیم بی سر و صدا آن را برطرف کنیم. من مایلم تمام مهارت‌های فنی مرتبط با تزکیه را به هم‌تمرین‌کنندگان آموزش دهم، زیرا این بخشی از تزکیه ما است. هیچ میان‌بری در تزکیه وجود ندارد. هر چیزی که با آن روبرو می‌شویم گامی برای پیشرفت ماست. تنها زمانی که فعالانه سعی می‌کنیم خودمان را بهبود بخشیم، پشیمان نخواهیم شد.

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیر تجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان و لینک مقاله اصلی الزامی است.