(Minghui.org) پاندمی کووید19 از اواخر سال 2019 که تازه شیوع پیدا کرده بود، همچنان در سراسر جهان بیداد می‌کند. علی‌رغم اقدامات مختلف برای مبارزه با این بیماری، موارد جدیدی از ابتلا به این ویروس همچنان ظاهر می‌شوند، حتی پس از این‌که بسیاری از مردم به‌طور کامل واکسینه و در برابر آن قوی شده‌اند. به نظر می‌رسد واکسن‌ها روی گونه‌های جدیدی مانند اٌمیکرون تأثیری ندارند و این گونه‌ها همچنان مردم را آلوده می‌کنند.

هدف این مقاله بررسی این مسئله است که آیا راه‌حل‌های جایگزینی برای مهار این پاندمی وجود دارد یا خیر.

موارد ابتلای جدید همچنان ظاهر می‌شوند

شکل 1 موارد جدید ماهانه را از ژانویۀ 2020 تا فوریۀ 2022 نشان می‌دهد. موارد جدید ماهانه هر ماه در سال 2020 به‌طور پیوسته افزایش یافته است، در حالی که از 0میلیون در ژانویه و فوریه به 20میلیون در دسامبر رسیده است. در ژانویۀ 2021 موارد جدید کمی کمتر (19میلیون) گزارش شد و به‌دنبال آن کاهش شدید در فوریه (11میلیون) مشاهده شد. باقی داده‌های سال 2021 چند فراز و نشیب را نشان می‌دهد در حالی که ماه دسامبر بیشترین موارد (26میلیون) را ثبت کرده است. با ورود به سال 2022، ژانویه شاهد رکورد 92میلیونی از موارد ابتلای جدید و پس از آن فوریه شاهد 56میلیون مورد ابتلای جدید بوده است.

شکل 1: موارد ابتلای جدید ماهانه به میلیون (منبع داده‌ها: Worldometers.info و statnews.com)

شایان ذکر است که سازمان غذا و داروی ایالات متحده نخستین واکسن کووید19 را در 23 اوت 2021 تأیید کرد. در حالی که موارد ابتلای جدید کمتری در سپتامبر، اکتبر و نوامبر همان سال وجود داشت، موارد ابتلای جدید در دسامبر 2021 و دو ماه اول سال 2022 به‌طور ناگهانی افزایش یافت که محدودیت‌های واکسیناسیون را در مهار پاندمی نشان می‌دهد.

موارد ابتلای جدید فصلی (هر سه ماه) (منبع داده‌ها: Worldometers.info و statnews.com)

روند مشابهی در موارد ابتلای جدید سه‌ماهه نیز مشاهده شده است. سه‌ماهۀ اول سال 2020 درمجموع شاهد 1میلیون مورد و سه‌ماهۀ دوم شاهد 9میلیون مورد ابتلای جدید بود. سه‌ماهۀ سوم سال 2020، 23میلیون مورد و سه‌ماهۀ چهارم 49میلیون مورد را گزارش کرد. هر چهار فصل در سال 2021 میزان نسبتاً ثابتی از موارد ابتلای جدید را گزارش کردند که از 45میلیون در سه‌ماهۀ اول تا 54میلیون در سه‌ماهۀ چهارم متغیر بود. اما موارد ابتلای جدید در سال 2022 به‌طور ناگهانی افزایش یافت در حالی که دوماهۀ اول به‌تنهایی 146میلیون مورد را گزارش کرد.

این نشان می‌دهد که اقدامات متعدد، از قرنطینه تا واکسیناسیون، تأثیر محدودی در شکست این بیماری، به‌ویژه شکست گونه‌های جدیدتر آن داشته است.

سؤالی بی‌پاسخ

برای درک روند این عفونت ویروسی، یک مطالعۀ چالش انسانی انجام و نتیجه‌اش در ماه فوریه در مقاله‌ای در نیچر مدیسین منتشر شد، تحت عنوان «ایمنی، تحمل‌پذیری و سینتیک ویروسی در طول چالش انسانی سارس‌کووید2 در بزرگسالان جوان.»

این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی یک‌ساله با تأیید دولت بریتانیا، با همکاری کارگروه واکسن بریتانیا، امپریال کالج لندن و شرکت تحقیقاتی ویروس‌شناسی اِچ‌ویوو انجام شد. در این آزمایش، ویروس کرونا را به 36 داوطلب بین 18 تا 29 سال تلقیح کردند در حالی که داوطلبان قبلاً به این عفونت مبتلا نشده یا واکسینه نشده بودند.

حدود نیمی از شرکت‌کنندگان (18 نفر) به‌رغم تزریق ویروس، آلوده نشدند. نیمی دیگر که آلوده شدند بدون علامت بودند یا علائم خفیفی از خود نشان دادند. جمعیت‌شناسی بین شرکت‌کنندگان آلوده و غیر‌آلوده مشابه بود. برای پاسخ به این‌که چرا نیمی از شرکت‌کنندگان اصلاً آلوده نشدند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است. هر بینش به‌دست‌آمده از چنین مطالعه‌ای در درک بهتر این بیماری کمکمان می‌کند.

محدودیت قرنطینه و واکسیناسیون

استادیز این اپلاید اکانامیکز در ژانویۀ 2022 مقاله‌ای را با این عنوان منتشر کرد: «پیشینۀ پژوهش و فراتحلیل تأثیرات قرنطینه‌ها بر مرگ‌ومیر ناشی از کووید19.» نویسندگان این مقاله دریافتند که قرنطینه‌ها تأثیر کمی بر مرگ‌ومیر ناشی از کووید19 داشته‌اند.

در این مقاله آمده است: «مخصوصاً، مطالعات شاخص سختگیری نشان می‌دهد که قرنطینه‌ها در اروپا و ایالات متحده درصد مرگ‌ومیر ناشی از کووید19 را به‌طور متوسط فقط 0.2 درصد کاهش دادند. سیپوها [سرپناه‌ها در محل] نیز بی‌اثر بودند و فقط مرگ‌ومیر ناشی از کووید19 را به‌طور متوسط 2.9 درصد کاهش دادند. مطالعات خاص اِن‌پی‌آی (مداخلۀ غیردارویی) نیز هیچ مدرک جامعی مبنی بر اثرات قابل‌توجه بر مرگ‌میر ناشی از کووید19 پیدا نکرد. درنتیجه، سیاست‌های قرنطینه بی‌اساس هستند و باید به‌عنوان یک ابزار سیاست پاندمی رد شوند.»

مارتی مکاری، جراح و پروفسور در دانشگاه جان هاپکینز، در مقاله‌ای در وال استریت ژورنال در ماه ژانویه با عنوان «هزینۀ بالای دست‌کم گرفتن ایمنی طبیعی در برابر کووید» نوشت: «مقامات بهداشت عمومی با اصرار بر اخراج کارگران دارای مصونیت طبیعی در برابر کووید19، در صورتی ‌که واکسینۀ کامل نشوند، زندگی‌های بسیاری را نابود کردند.»

او در ادامۀ این مقاله نوشت: «اما پس از دو سال جمع‌آوری داده‌ها، برتری مصونیت طبیعی نسبت به مصونیت ازطریق واکسن واضح است. کارفرمایان با اخراج کارکنانِ با مصونیت طبیعی از شر افرادی خلاص شدند که کمترین احتمال را داشت که دیگران را آلوده کنند. زمان آن فرارسیده است که آن کارمندان را با عذرخواهی به کار بازگردانیم.»

محققان دانشگاه هاروارد در دسامبر 2021 مقاله‌ای را در مجله اروپایی اپیدمیولوژی منتشر کردند با عنوان «افزایش کووید19 به سطح واکسیناسیون در 68 کشور و 2947 شهرستان در ایالات متحده ارتباطی ندارد.» نویسندگان این مقاله هیچ ارتباط قابل تشخیصی بین درصد جمعیت کاملاًواکسینه‌شده و موارد ابتلای جدید به کووید19 پیدا نکردند.

گونتر کامپف از دانشگاه پزشکی گریفسوالد در ماه نوامبر مقاله‌ای در این زمینه در لنست منتشر کرد با عنوان «کوید19: انگ زدن به افراد واکسینه‌نشده قابل توجیه نیست.»

او نوشت: «شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد افراد واکسینه‌شده همچنان نقش مرتبطی در انتقال [این ویروس] دارند. در ماساچوست (ایالات متحده) درمجموع 469 مورد ابتلای جدید به کووید19 در طی رویدادهای مختلف در ژوئیۀ 2021 تشخیص داده شد و 346 (74٪) از این موارد در افرادی بود که به‌طور کامل یا جزئی واکسینه شده بودند، در حالی که 274 (79٪) از آن‌ها دارای علامت بودند.»

وضعیت مشابهی در آلمان اتفاق افتاد، جایی که 4/55 درصد از موارد ابتلای دارای علامتِ کووید19 در بیماران 60ساله یا مسن‌تر، یعنی افراد کاملاً واکسینه‌شده، رخ داد. او در پایان گفت: «بنابراین صحبت از پاندمیِ افراد واکسینه‌نشده اشتباه و خطرناک است.»

(ادامه دارد)

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.