(Minghui.org) از زمانی که رژیم کمونیستی چین در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، مقامات استان هیلونگ‌جیانگ به‌طور فعال از رژیم در اجرای سیاست آزار و شکنجه پیروی کردند و آن را به یکی از مناطقی تبدیل کردند که در آن آزار و اذیت به شدید‌ترین شکل ممکن اعمال شده است.
در میان ۴۷۷۶ مورد مرگ تأیید شده تمرین‌کنندگان فالون گونگ درنتیجه آزار و شکنجه از سال ۱۹۹۹، هیلونگ‌جیانگ با ۶۱۷ مورد (۱۲.۹درصد) بیش از هر استان دیگری مسئول این مرگ‌ها بوده است.
در سازماندهی آزار و شکنجه، اداره ۶۱۰، سازمانی غیرقانونی که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ تأسیس شده است، در بسیج همه سازمان‌ها - از امنیت عمومی گرفته تا شعبه‌های قضایی، از کمیته‌های خیابانی گرفته تا شرکت‌های عمومی - نقشی مرکزی ایفا کرده است تا تمرین‌کنندگانی را دستگیر، بازداشت، شستشوی مغزی و شکنجه کنند که از دست‌کشیدن از ایمان خود امتناع می‌کنند.
طی ۲۳ سال گذشته، پنج مدیر قبلی و فعلی اداره ۶۱۰ - ژانگ جین‌فنگ، گوئو جیانچن، شی لانبو، شیائو جون و لیو ویگو - مسئولیت اصلی آزار و شکنجه در استان هیلونگ‌جیانگ را بر عهده دارند.
اطلاعات عاملان
ژانگ جین‌فنگ (张金峰)، متولد سپتامبر۱۹۵۳، بومی هیلونگ‌جیانگ است. او بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ مدیر اداره ۶۱۰ در استان هیلونگ‌جیانگ بود.
ژانگ جین فنگ
گوئو جیانچن (国剑尘)، همچنین بومی هیلونگ‌جیانگ، در اکتبر ۲۰۰۴ معاون اداره ۶۱۰ استان هیلونگ‌جیانگ شد. او پس از ژانگ مقام مدیریت را برعهده گرفت. در اکتبر۲۰۱۱، او با سان یونگبو، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی هیلونگ‌جیانگ (PLAC)، سازمانی فراقضایی که بر امنیت عمومی و شعب قضایی نظارت دارد، در «جلسه استانی تبادل‌نظر درباره حذف فرقه» در شهر شوانگیاشان شرکت کرد.
شی لانبو (石兰波)، اهل هیلونگ‌جیانگ متولد آوریل۱۹۵۸، سومین مدیر اداره ۶۱۰ استان هیلونگ‌جیانگ بود. او همچنین به عنوان مدیر و معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی هیلونگ‌جیانگ کار کرده است.
شی لانبو
لی شیائوجون (李孝军)، متولد نوامبر۱۹۶۳، کمیسر هماهنگی اداره ۶۱۰ استان هیلونگ‌جیانگ بود. او از ماه می۲۰۱۲ معاون مدیر اداره بوده است.
لی شیائوجون
لیو ویگو (刘伟国) از سال ۲۰۱۱ معاون مدیر اداره ۶۱۰ استان هیلونگ‌جیانگ بوده است.
لیو ویگو
موارد منتخب آزار و شکنجه
با توجه به سانسور اطلاعاتی شدید توسط حزب کمونیست چین، موارد ذکر شده در زیر تنها نشان‌دهنده بخش کوچکی از حوادث درخصوص آزار و اذیتی است که رخ داده است.
دستگیری و محکومیت
در آوریل۲۰۰۲، پلیس در شهر هگانگ در طی شش روز بیش از ۷۰۰ تمرین‌کننده را دستگیر کرد. مدیر اداره ۶۱۰، ژانگ جین فنگ شخصاً برخی از آنها را برای آزار و شکنجه بیشتر به مرکز بازپروری مواد مخدر در شهر هاربین برد.
پس از دستگیری هفت تمرین‌کننده در شهر ووچانگ در سال ۲۰۰۴، ژانگ ابتدا از خانواده‌های تمرین‌کنندگان اخاذی و سپس آنها را آزاد کرد.
در ۲۵آوریل۲۰۰۷، پلیس در شهر داچینگ بیش از ۲۰ تمرین‌کننده را دستگیر کرد.
آقای لی مین و همسرش خانم دو شیوژن از شهر هاربین در ۱۰مارس۲۰۰۵ دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی شهر ووچانگ منتقل شدند. ژانگ و چی جیامین، مدیر اداره ۶۱۰ شهر هاربین، دو بار به مرکز شستشوی مغزی رفتند و به آقای لی دستور دادند که فالون گونگ را کنار بگذارد. او از همکاری در آن زمینه خودداری کرد و به هشت سال زندان محکوم شد. او در سال ۲۰۰۹ در زندان داچینگ زیر شکنجه کشته شد.
دست‌اندرکاران در ۱۳نوامبر۲۰۱۱ بیش از ۱۰۰ مأمور مسلح را به شهر هاربین اعزام کردند که منجر به دستگیری ۵۶ تمرین‌کننده شد که در خانه یک تمرین‌کننده جمع شده بودند. از این میان، ۳۶ نفر به اردوگاه کار اجباری و ۷ نفر به زندان محکوم شدند.
بیش از ۵۰ تمرین‌کننده در شهر شوانگ‌چنگ و شهر هاربین بین ۷ تا ۲۸دسامبر ۲۰۱۱ دستگیر شدند.
در ۳۱دسامبر۲۰۱۱، پلیس شهر هاربین بیش از ۳۰ تمرین‌کننده را در طی چند ساعت آخر سال دستگیر کرد. نزدیک به ۲۰ تمرین‌کننده، از جمله آقای ژانگ شنگ‌گو و همسرش خانم هو ینگهوا، که هر کدام به ۹ سال زندان محکوم شدند. چند نفر دیگر به اردوگاه کار سخت فرستاده شدند.
شصت و یک تمرین‌کننده در شامگاه ۲۹مارس۲۰۱۳ در شهر هاربین، شهرستان یلان، شهرستان فانگ‌ژنگ و شهرستان تونگهی دستگیر شدند. ۱۴ نفر از آنها به ۳ تا ۱۳ سال زندان محکوم شدند.
همچنین در شهر هاربین، بیش از ۸۰ تمرین‌کننده در ۱۱ژوئیه۲۰۱۵ دستگیر شدند. چهار نفر از آنها بعداً به زندان محکوم شدند.
دست‌کم ۲۹ تمرین‌کننده بین ۳۱اوت تا ۱۳اکتبر۲۰۱۷ در شهرستان یلان و شهرستان هواچوانگ دستگیر شدند. چهارده نفر از آنها محکوم شدند.
در ۹ نوامبر، دست‌کم ۸۷ تمرین‌کننده در هاربین و ۶۱ تمرین‌کننده در داچینگ دستگیر شدند. دست‌کم ۱۷ تمرین‌کننده در داچینگ و ۳۳ تمرین‌کننده در هاربین محکوم شدند.
هفت تمرین‌کننده در ۱۱سپتامبر۲۰۱۹ توسط پلیس در شهرستان تونگهی دستگیر شدند.
شستشوی مغزی و تبلیغات
در طول سال‌ها، ژانگ جین‌فنگ و گوئو جیانچن اغلب در مدرسه حزب هیلونگ‌جیانگ برای مقامات دولتی در سطوح مختلف سخنرانی می‌کردند و به آنها درباره نحوه آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ آموزش می‌دادند.
اداره ۶۱۰ هیلونگ‌جیانگ یک کلاس چی‌گونگ را در زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ بین ۷ تا ۱۷سپتامبر۲۰۱۰ برگزار و تمرین‌کنندگان را مجبور کرد در آن شرکت کنند و سعی کردند آنها را مجبور کنند به تمرین‌های دیگری تغییر عقیده دهند.
شی لانبو در اکتبر۲۰۱۶ در یک کنفرانس «گزارش خبری خلاقانه» در هتلی در هاربین شرکت کرد. او همچنین مکرراً در روزنامه‌های مختلف مقالاتی درباره لکه‌دارکردن فالون گونگ منتشر می‌کند.
چند نمایشگاه عمومی در زمینه بد جلوه‌دادن فالون گونگ در چند شهر هیلونگ‌جیانگ در ماه مه۲۰۱۷ برگزار شد. مطالب توهین‌آمیزی درباره فالون گونگ در اختیار عابران پیاده قرار گرفت. شی در این رویداد در هاربین شرکت کرد.
چهار ماه بعد، در سپتامبر۲۰۱۷، شی لانبو، لیو ویگو و لی شیائوجون در مراسم اعطای جوایز برای تجلیل از «شهر نمونه بدون فرقه» شرکت کردند.
شی دو جلسه با اعضای اداره استانی ۶۱۰ در دسامبر۲۰۱۷ و فوریه ۲۰۱۸ برگزار کرد و بر تاکتیک‌‌های آزار و اذیت تهاجمی‌تر تأکید کرد.
مرکز شستشوی مغزی ووچانگ
مرکز شستشوی مغزی ووچانگ، که از بیرون به‌عنوان «مرکز آموزش حقوقی ووچانگ » شناخته می شود، توسط اداره ۶۱۰ و کمیته امور سیاسی و حقوقی در سال ۲۰۰۰ راه‌اندازی شد. این مرکز از استانداری بودجه دریافت می‌کند و در اداره برنامه‌ریزی خانواده شهر ووچانگ واقع شده است. علاوه بر آزار و اذیت تمرین‌کنندگان در استان، تمرین‌کنندگان خارج از استان را نیز تحت آزار و اذیت قرار می‌دهد.
برای اجرای «طرح سه ساله "تبدیل" بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲» که توسط ژو یونگ‌کانگ، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی مرکزی بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ دستور داده شد، ژانگ جین‌فنگ و گوئو جیانچن دستور دستگیری‌های گسترده و شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان را صادر کردند. بیش از ده مرکز شستشوی مغزی راه‌اندازی شد، ازجمله مرکز بدنام شستشوی مغزی چینگ‌لانگشان که وکلای حقوق بشر در مارس۲۰۱۴ به‌خاطر تلاش برای آزادی تمرین‌کنندگان در آنجا تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
موارد منتخب مرگ
آقای لیو جینگ‌مینگ پس از کمتر از دو ماه حبس در زندان درگذشت
آقای لیو جینگ‌مینگ در اکتبر۲۰۰۶ به ۱۲ سال زندان محکوم شد. او در ۸فوریه۲۰۰۷ به زندان تایلای منتقل شد. هنگامی که در برابر شستشوی مغزی مقاومت کرد، نگهبانان در ۲۲مارس شروع به آزار و شکنجه او کردند. سه روز بعد در ۳۹ سالگی درگذشت.
به گفته خانواده او، بدنش به‌طرز وحشتناکی آسیب دیده بود. سمت راست سرش فرو رفته بود. خراش‌های طولانی روی پیشانی، ابروی راست و سمت راست صورتش دیده می‌شد. صورتش متورم و کبود شده بود. در بینی و گوش‌هایش خون وجود داشت. ژاکت و شلوارش آغشته به خون بودند، اما لباس زیر و شورت او هیچ لکه خونی نداشتند. پای چپ او نشانه‌هایی از شکنجه احتمالی را نشان می‌داد. در پای راست او سوراخی به قطر تقریباً ۵ تا ۶ سانتی‌متر وجود داشت. پای راستش پیچ خورده بود و هر دو زانو بنفش و کبود شده بودند. درحالی‌که از نظر خانواده‌اش بدیهی به نظر می رسید که تا سرحد مرگ شکنجه شده است، مسئولان زندان ادعا می‌کنند که او خودکشی کرده و بلافاصله جان خود را از دست داده است.
مرگ آقای ژانگ شیائوچون درنتیجه شکنجه خوراندن اجباری
آقای ژانگ شیائوچون در ژانویه ۲۰۰۱ به‌خاطر رفتن به پکن برای درخواست حق تمرین فالون گونگ دستگیر شد. او در اعتراض به آزار و اذیت بیش از ۲۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و آزاد شد. پلیس اوایل فوریه دوباره او را دستگیر کرد و به اردوگاه کار اجباری فویو فرستاد. او در ماه ژوئن به اعتصاب غذای دیگری دست زد و تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت.
افراد دست‌اندرکار آقای ژانگ را در ۱۹ژوئن۲۰۰۱ به بازداشتگاه فویو منتقل کردند و یک سال در آنجا نگه داشتند. او دوباره در ۱۹ژوئن۲۰۰۲ اعتصاب غذا کرد و ده روز بعد درنتیجه شکنجه خوراندن اجباری درگذشت. او ۴۳ سال داشت. پلیس جسد او را بدون اطلاع خانواده‌اش سوزاند.
آقای سان پیچن تا حد مرگ شکنجه شد
آقای سان پیچن، معلم مدرسه راهنمایی، در ۲۶مه۲۰۰۴ دستگیر شد. پلیس او را از ناحیه سر، سینه و شکمش مورد ضرب‌وشتم قرار داد. چند بار هشیاری‌اش را از دست داد.
پلیس بعداً آقای سان را به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری چانگلینزی محکوم کرد، جایی که در معرض شوک الکتریکی مکرر و تجاوز جنسی قرار گرفت. یک بار نگهبانی او را برهنه کرد و بیضه‌هایش را تا حد له‌شدن فشرد. نگهبان دیگری با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کرد. وقتی آن دو نفر خسته شدند، استراحت کردند و دوباره به بیضه‌ها و سایر قسمت‌های حساس آقای سان شوک اعمال کردند. بار دیگر او را روی زمین نگه داشتند و به‌طور وحشیانه‌ای با آرنج روی سینه و پشتش ضربه وارد می‌کردند. همچنین به سینه و پشتش لگد زدند. حتی با گرفتن آلت تناسلی‌اش او را بلند کردند.
نگهبان ژائو شوانگ یک بار گفت: «تا زمانی که آنها را نکشیم اشکالی ندارد. حتی اگر آنها را بکشیم، فقط یک فرم را پر می‌کنیم. می‌توانیم آن را به‌عنوان مرگی طبیعی گزارش کنیم. به هر حال اردوگاه کار اجباری سهمیه مرگ دارد.»
آقای سان درنتیجه شکنجه، دندان‌های بسیاری را از دست داد و به سختی نفس می‌کشید. او در در ۷ژوئن۲۰۰۶، درحالی‌که در آستانه مرگ بود آزاد شد و ۲۰ روز بعد در ۳ ژوئیه۲۰۰۶ درگذشت. او ۴۷ سال داشت.
درگذشت خانم هائو ژیمی ده روز پس از دستگیری
خانم هائو ژیمی معلم بازنشسته بود. او در ۱۶مارس۲۰۰۵ دستگیر و به بازداشتگاه منتقل شد. در حین بازجویی در غروب ۱۸مارس، پلیس چهار مسواک را به هم بست، آنها را داخل واژن او گذاشت و به‌شدت چرخاند. او در ۲۵مارس درگذشت. هنگامی که پلیس به خانواده او مرگش را اطلاع داد، ادعا کردند که او بر اثر سکته قلبی فوت کرده است. نگهبانان در هنگام تشییع جنازه او را محاصره کردند و به خانواده‌اش اجازه ندادند از او عکس بگیرند. او ۶۱ ساله بود.
درگذشت آقای لو یوپینگ در اثر شکنجه در زندان
آقای لو یوپینگ در ماه می۲۰۰۲ به ۱۴ سال زندان محکوم شد. او در زندان تایلای تحت شکنجه‌های شدیدی قرار گرفت. در زمستان مجبورش می‌کردند با لباس نازک روی برف پابرهنه راه برود. نگهبانان همچنین او را در مخزن آبی که برای شستن ابزارهای زمین‌شوی استفاده می‌شد فرو بردند. بعد از اینکه کاملاً خیس شد، او را مجبور کردند در معرض باد سرد کنار پنجره بایستد. سپس او را به سلول بردند و از زندانیان خواستند او را آماج لگد قرار دهند. او همچنین به تیرهای برق بسته شد و مجبورش کردند روی سنگفرش یخ‌زده بنشیند. گاهی نگهبانان به زندانیان دستور می‌دادند که او را بلند کرده و روی زمین پرت کنند.
این شکنجه باعث شد که آقای لو دچار نارسایی چند عضو بدنش شود. حتی پس از انتقال او به بیمارستان زندان، نگهبانان با تحریک سایر زندانیان برای ضرب و شتم او ادامه دادند و کلیه‌هایش را دچار آسیب کردند و دست‌هایش را از کار انداختند. اداره ۶۱۰ و کمیته امور سیاسی و حقوقی دو بار آزادی مشروط پزشکی او را رد کردند. او در تاریخ ۳۰مه۲۰۰۹ در زندان درگذشت. او ۵۱ سال داشت.
درگذشت آقای شو ژیچنگ ۱۱ روز پس از دستگیری بر اثر خوراندن اجباری
آقای شو ژیچنگ، مهندس، در ۲۳سپتامبر۲۰۰۵ دستگیر شد. او چهار روز بعد به بازداشتگاه منتقل شد. هنگامی که دست به اعتصاب غذا زد، نگهبانان او را تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار دادند، که معمولاً یک کیسه نمک مخلوط‌شده با پودر سویا یا آرد ذرت بود. گاهی به زور به او آب‌نمک می‌خوراندند. او ۱۱ روز پس از دستگیری در ۳اکتبر درگذشت. او ۴۴ ساله بود.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
