(Minghui.org) زندان کانجیاشان در شهر شن یانگ، استان لیائونینگ، که از ادغام اردوگاه‌های کار اجباری کانجیاشان و یین‌جیا سابق تشکیل شده است، یک زندان شهری تحت حوزه اختیار اداره دادگستری شهرداری شنیانگ است. این زندان در سال 2012 به‌عنوان یک زندان نمونۀ استانی برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ به خدمت گرفته شده و جنایات آن بارها در وب‌سایت مینگهویی گزارش شده است.
از سال 2014 تا 2018، زندان کانجیاشان از سه جنبه در بین زندان‌های استان لیائونینگ رتبه اول را به خود اختصاص داد، یعنی: زندانیان تلفن همراه ندارند، بدون رخداد حادثه در 20 سال؛ و بالاترین نرخ تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ. به گفته افراد داخلی، در سال 2014، نگهبانان برای وادار کردن تمرین کنندگان زندانی به انکار ایمانشان، یک بار گروهی از آنها را به اتاق کنفرانس بخش آموزش بردند و در آنجا چهار زندانی برای نظارت بر هر تمرین‌کننده و محرومیت آنها از خواب گماشته شدند. شکنجه یک هفته تمام ادامه داشت. بعداً هنگام بررسی حمامی که نگهبانان و زندانیان برای شکنجه تمرین‌کنندگان در آن زمان استفاده می‌کردند، لکه خون در همه جای دیوار دیده شد.
تمرین‌کنندگان زندانی و دورۀ محکومیتشان
طبق آمارهای موجود، تمرین‌کنندگان فالون گونگ که زمانی در زندان کانجیاشان شکنجه شدند، شامل موارد زیر می‌شوند (با مدت دورۀ حبسشان در پرانتز):
شهر شنیانگ: آی چینگ‌فنگ (5 سال)، هو لین (2 سال)
شهر دالیان: شو گوانگژو (دورۀ محکومیت نامعلوم)، وانگ شوچن (4.5 سال)
شهر تیه‌لین: چن شینیه(۴ سال)، دو چانگیین(۳ سال)، بای یوفو(۵ سال)
شهر جینژو: وانگ گویلینگ (دورۀ محکومیت نامعلوم)،هان چونلونگ (4 سال)، چن زایهوا (5 سال)
شهر بنشی: شیانگ فویان (4 سال)، ژائو چنگلین (4 سال)، وانگ دچینگ (4 سال) لو جینیو (2.5 سال)
شهر فوشون: وانگ شیوگو (7.5 سال)، لیو جونبو (4 سال)، لیو یو (3.5 سال)، وانگ پنگیی (۵ سال)
شهر هولودائو: ژانگ ژیمنگ (4.5 سال)، گائو ونژی (4.5 سال)، وانگ یاندونگ (3 سال)
شهر پانجین: گائو دونگ (دورۀ محکومیت نامعلوم)، یی تیه‌ژنگ (3 سال)
شهر آنشان: ژانگ ده (4.5 سال)
شهر چائویانگ: وانگ ژیگو (4 سال)، گو‌هائو (دورۀ محکومیت نامعلوم)، ژائو چانگ فو از لینگیوان (4.5 سال)
شهر فوشین: چی یوفو(۳ سال)
شهر یینگکو: سونگ یوئه‌گانگ(۳ سال)
بین استانی: ژنگ وی از شهرستان بایان استان هیلونگجیانگ (3 سال)، وانگ ژوانگ از شهر جیاموسی از استان هیلونگجیانگ (5 سال)
زادگاه نامعلوم: لیو هونگجون (دورۀ محکومیت نامعلوم)
تنبیه بدنی، خشونت، شکنجه روانی که برای وادار کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به انکار ایمانشان استفاده می‌شود
بر اساس اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط وب‌سایت مینگهویی، ابزارهای مختلفی که برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان کانجیاشان استفاده می‌شود، شامل موارد زیر است.
آزار جسمی:
- نظارت دقیق شبانه روزی بر تمام حرکات- ضرب و شتم مداوم- سلول انفرادی- مجبور کردن تمرین‌کنندگان به نشستن طولانی مدت روی چهارپایه‌های کوچک و هر حرکتی منجر به ضرب و شتم و آزار کلامی می‌شود- مالیدن نمک یا آب خالص روی نشیمنگاه زخمی- کار شدید اجباری برای ساعات طولانی- پوشاندن سر قربانی با یک کیسه پلاستیکی و دمیدن دود سیگار به داخل کیسه- ضربه زدن به پشت سر و گردن قربانی با بطری‌های پلاستیکی پر از شن- ضربه زدن به شریان گردن قربانی با مجلۀ لوله‌شده- ضربه به سر تمرین‌کنندگان با چوب بامبو- خراشیدن سر انگشتان با خلال دندان تیز- خوراندن وحشیانه غذا به تمرین‌کنندگان در اعتصاب غذا برای اعتراض به آزار و شکنجه - بستن به تخت بدون اجازه حرکت
محرومیت از نیازهای اولیه:
- محرومیت از غذا و خواب- قطع آب آشامیدنی در تابستان و قرار دادن تمرین‌کنندگان در معرض هوای شدیداً سرد در زمستان- محدودیت استفاده از توالت- محرومیت یا محدودیت ملاقات با خانواده- ممنوعیت تماس‌های تلفنی تمرین‌کنندگان فالون گونگ با خانواده و عزیزان- ممنوعیت اجازه صحبت زندانیان با تمرین‌کنندگان فالون گونگ یا هر گونه ارتباط کلامی بین تمرین‌کنندگان
بازآفرینی شکنجه: شوک الکتریکی با چند باتوم به‌طور همزمان
تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در زندان کانگجیاشان به‌‌دلیل آزار و شکنجه جان باختند
آقای گائو دونگ
آقای گائو دونگ در بخش3 بازداشت شد و در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و مورد خوراندن اجباری وحشیانه قرار گرفت. رئیس وقت بیمارستان زندان، هو یائودونگ، با باتوم‌های برقی به او شوک اعمال کرد. مربی وانگ چینگهو نیز او را با کمربند شلاق زد. آقای گائو همچنین مجبور به تماشای ویدیوهایی در مورد بدنام کردن فالون گونگ شد.
تصویر شکنجه: خوراندن اجباری
آقای گائو از طریق لوله معده گذاشته شده از طریق بینی به زور تغذیه شد. در حالی که او اغلب لوله را بیرون می‌کشید، عاملان دست و پاهایش را به تخت بستند. از آنجایی که آقای گائو اغلب غذاهایی را که به او می‌دادند استفراغ می‌کرد، فن چویی از اداره زندان نام بنیانگذار فالون گونگ و چند کلمه افترا‌آمیز را روی مقوا نوشت و آن را جلوی او گذاشت تا روی آن استفراغ کند. زندانیان اغلب آنچه را که استفراغ کرده بود به غذای زندانی برمی‌گرداندند و گاهی ادرار را به غذا اضافه می‌کردند.
آقای گائو اغلب برای اعتراض فریاد می‌زد «فالون دافا خوب است» و زندانیان کتکش می‌زدند. زندانی سون دژی می‌خواست مدت دوره محکومیتش را بیشتر کاهش دهد، بنابراین سعی کرد آقای گائو را مجبور کند شروع به خوردن غذا کند و ایمانش را به فالون گونگ کنار بگذارد. وقتی نتوانست به خواسته‌اش برسد،روی سطح داخل ران‌های آقای گائو آب جوش ریخت و در نتیجه تاول‌های بزرگی ایجاد شد. او همچنین آقای گائو را مجبور کرد که او را پدر صدا کند.
زندان کانگجیاشان پس از اینکه حال آقای گائو بسیار بد شد به بیمارستان عمومی اداره زندان لیائونینگ فرستاد. اما، او در آنجا با رفتار غیرانسانی‌تری مواجه شد. هر بار که او را برمی‌گرداندند، سراسر بدنش با کبودی‌های سیاه و آبی پوشیده شده بود.
آقای گائو دو سال به تختش بسته بود. وی در ۸مه۲۰۱۳ درگذشت و به دستور زندان سوزانده شد.
آقای هو لین
آقای هو لین، مهندس هوافضا، در 23مه2019 دستگیر شد. او در بازداشتگاه شهرستان فاکو مورد ضرب و شتم وحشیانه، تغذیه اجباری و سایر شیوه‌های شکنجه قرار گرفت. او آنقدر ضعیف شد که برای محاکمه باید به دادگاه برده می‌شد. قاضی در 12ژوئن او را به دو سال زندان محکوم کرد.
تعدادی از زندان‌ها به‌‌دلیل وضعیت بد جسمانی از پذیرش وی خودداری کردند. در نهایت، بازداشتگاه شهرستان فاکو به مدیریت زندان کانگجیاشان رشوه داد و آقای هو که در آستانه مرگ بود، در 13اکتبر در زندان پذیرش شد.
هنگامی که خانواده‌اش در 7 نوامبر به ملاقات او رفتند، او به قدری لاغر و ضعیف شده بود که قادر به چرخیدن نبود و حسش را در هر دو پا از دست داده بود.
خانواده‌اش خواستار معاینه سلامتی برای او شدند، اما کارکنان زندان گفتند که این کار را انجام نمی‌دهند زیرا او فریاد می‌زد: «فالون دافا خوب است» بنابراین او یک زندانی سیاسی محسوب می‌شود و آزاد نمی‌شود حتی اگر بمیرد.
در طول سه ماه آخر زندگی آقای هو، زندان بارها به خانواده‌اش اطلاع داد و گفت: «هو لین حاضر به تبدیل (دست کشیدن از ایمانش) نشد و فریاد زد که فالون دافا خوب است. او با امتناع از خوردن غذا به خود صدمه می‌زند، بنابراین در صورت فوت او زندان هیچ مسئولیتی ندارد. ما از او ناامید شده‌ایم.» خانواده آقای هو از رفتار زندان خشمگین شدند.
خانواده و دوستانش سعی کردند با ادارات مربوطه صحبت کنند، اما آنها یا سعی کردند یکدیگر را سرزنش کنند، حقایق را کتمان کنند یا خانواده و دوستان او را فریب دهند. زندان همچنین از ملاقات وی با خانواده‌اش خودداری و هرگونه تماس تلفنی بین او و خانواده‌اش را ممنوع کرد.
دفتر دادستان محلی و رئیس زندان کانجیاشان، لیو شینگ، هم از پذیرفتن هر گونه مسئولیتی خودداری کردند، هم از تماس تلفنی خانواده آقای هو ممانعت کردند.
زندان کانجیاشان در غروب ۱۴فوریه۲۰۲۰ با برادر بزرگ آقای هو تماس گرفت و گفت هو لین برای درمان اورژانسی به بیمارستان منتقل شد. برادرش بلافاصله به بیمارستان رفت و قبل از اینکه از او خواسته شود اسنادی را امضا کند اجازه یافت فقط از پنجره نگاهی به آقای هو بیندازد. بیمارستان دو روز بعد، ساعت 1 بعدازظهر روز 16فوریه به خانواده او اطلاع داد که خانم هو فوت کرده است.
آقای ژائو چنگلین
آقای ژائو چنگلین در سپتامبر2014 به چهار سال زندان محکوم و به بخش سوم زندان کانگجیاشان منتقل شد. او را اغلب در زمستان به دستشویی می‌کشاندند و آب سرد روی سرش می‌ریختند، زیرا فریاد می‌زد «فالون دافا خوب است». زمانی که در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، تعدادی از دندان‌هایش را کندند. سال‌ها بدرفتاری بی‌رحمانه صدمات زیادی بر وضعیت سلامت آقای ژائو وارد کرد. او در ۱۵ فوریه2020 پس از آزادی درگذشت.
موارد شکنجه
آقای چن شینیه
آقای چن شینیه در سال 2009 به زندان کانگجیاشان منتقل و در آنجا مجبور شد هر روز از ساعت 6 صبح تا 6 بعدازظهر روی یک تخته بی‌حرکت بنشیند. وقتی کمی حرکت می‌کرد، مورد ضرب و شتم و فحاشی قرار می‌گرفت.
در تابستان داغ و سوزان، به بیش از بیست نفر فقط یک بطری آب داده می‌شد تا شریکی هر کدام یک جرعه آب بنوشند.
او تحت نظارت شدید شبانه‌روزی قرار داشت و هرچه می گفت یا انجام می‌داد به نگهبانان گزارش می‌شد.
یک ماه بعد، آقای چن به کار شدید و ساخت سنگ بدلی (الماس مصنوعی) با چرخ سنگ وادار شد. سنگ‌های بدلی خردشده به اندازه دانه‌های کنجد یا برنج بودند که بزرگترین آنها به اندازه دانه‌های سویا بود. با گذشت زمان، بینایی آقای چن به‌شدت بدتر و دچار تاری دید و دوبینی شد.
اعضای خانواده آقای چن در 18 اوت 2009 از او خواستند او را ببینند. دو نگهبان پرسیدند که آیا اعضای خانواده او فالون گونگ را تمرین می‌کنند و دربارۀ نگرش آنها نسبت به این تمرین جویا شدند. پس از اینکه آنها به نگهبانان گفتند که هیچ مبنای قانونی برای آزار و شکنجه فالون گونگ وجود ندارد، نگهبانان درخواست آنها را برای ملاقات با آقای چن رد کردند.
آقای شو گوانگژو
آقای شو گوانگژو، مردی مسن از ناحیه جینژو در دالیان، یکی از بیش از بیست تمرین‌کننده فالون گونگ بود که از 201۵ تا 2018 در بخش دوم بازداشت شدند. گروهی از زندانیان به سرپرستی گائو فنگ، آقای شو را تحت شکنجه قرار دادند. تحت فرمان نگهبان آنها با چوب‌های بامبو به سر او ضربه زدند و در نتیجه در شرف مرگ بود. مربی در آن زمان چی گانگ بود.
آقای وانگ دچینگ
آقای وانگ دچینگ در نوامبر2015 به بخش 2 منتقل شد. او را به توالتی بدون دوربین مدار بسته بردند و در آنجا مجبور به نشستن شد. تا ساعت‌های طولانی روی یک چهارپایه کوچک قرار می‌گرفت و مدام او را کتک می‌زدند و اجازه استفاده از توالت را نمی‌دادند. او همچنین به همراه دیگر زندانیان جدید از خواب محروم شد.
در سرمای سرد دسامبر، زندانیان لی چیانگ و ژانگ تیجون لایۀ گرم ژاکت آقای وانگ را درآوردند، دست‌هایش را از پشت بستند و او را مجبور کردند روی زمین آجری سرد بنشیند و سپس به زور پاهای او را در جهت مخالف از هم بازکردند و باعث شدند آقای وانگ درد طاقت فرسایی را تحمل کند.
لی چیانگ نیز کتاب بزرگی را لوله کرد و بارها به شریان گردن آقای وانگ ضربه زد که بسیار دردناک بود.
این دو زندانی همچنین بطری‌های آب را با براده‌های فلزی پر کردند و از آنها برای ضربه زدن به سر آقای وانگ استفاده کردند تا اینکه از هوش رفت. لی چیانگ به خود می‌بالید که می‌تواند مردم را کتک بزند، بدون اینکه جراحتی به جا بگذارد.
یک بار در حالی که لی چیانگ و ژانگ تیجون در توالت آقای وانگ را کتک می‌زدند، مربی چی گانگ به آن ملحق شد و با مشت به بینی آقای وانگ زد و بلافاصله خونریزی شروع شد. سپس چند سیلی به صورتش زد و با لگد او را به زمین انداخت. او همچنین به دو نفر دیگر گفت که به آقای وانگ ناهار ندهند. آن شب، زندانیان آقای وانگ را که تا آن زمان به سختی می‌توانست راه برود، به دفتر بردند و هر دو دستش را به صندلی بستند. سپس چی گانگ دو نگهبان دیگر را آورد و همزمان با سه باتوم الکتریکی به آقای وانگ شوک اعمال کردند.
بعدها، آقای وانگ مجبور به انجام کارهای سخت و شدید شد و تحت نظارت شدید شبانه‌روزی قرار گرفت. او اجازه نداشت با کسی صحبت کند.
در نیمه دوم سال 2017، آقای وانگ علائم شدیدی را نشان داد و پس از درمان اورژانسی زنده ماند.
آقای یی تیه‌ژنگ
تصویر شکنجه: باز کردن پاها در جهت مخالف از هم
آقای یی تیه‌ژنگ از شهر پانجین در 19اوت2016 به بخش چهارم زندان کانجیاشان منتقل شد. چی گانگ رئیس بخش به چهار زندانی گفت که آقای یی را به حمامی ببرند که در آن برای شکنجه کردن او با روش باز کردن پاها در وضعیت ۱۸۰ درجه دوربین نظارتی وجود نداشت.
آقای یی را وادار می‌کردند روی یک چهارپایه پلاستیکی بنشیند و رو به دیوار باشد. عاملان به زور پاهایش را به سمت مخالف از هم باز کردند. وقتی پاهایش کامل باز نشد از پشت لگد به کمر و پشت و سرش زدند. وقتی پاهای آقای یی هنوز آنطور که می‌خواستند از هم باز نشده بود، او را با مشت و لگد زدند. همچنین با ترکۀ چوبی دنده‌هایش را خراشیدند و کمربندش را درآوردند و با آن محکم او را زدند تا کمربند تکه تکه شد. همه جای بدن آقای یی خونریزی داشت. وقتی دیدند آقای یی در آستانه مرگ است، آب سرد روی او ریختند و با لگد به سرش زدند. وقتی دیدند واکنشی ندارد، با یک نفر تماس گرفتند تا فشار خون آقای یی را بررسی کند که هیچ علامتی نداشت. سپس سریعاً به بیمارستان منتقل شد و اکسیژن و سرم به او وصل کردند.
آقای یی را بعد از ساعت 8 شب به سلولش آوردند و مجبورش کردند روی یک چهارپایه کوچک بی‌حرکت بنشیند. هر بار که او کمی حرکت می‌کرد با چوب کتک می‌خورد و عاملان نیز با خلال دندان تیز به نوک انگشتان و سر او ضربه می‌زدند.
زندانی کای فنگ‌گوانگ یک کیسه پلاستیکی را روی سر آقای یی گذاشت و دود سیگار را در آن دمید تا او را خفه کند. نشیمنگاه آقای یی به‌‌دلیل نشستن طولانی مدت روی یک چارپایۀ کوچک دچار جراحت شد و درد شدیدی داشت.
عاملان برای تشدید درد، شلوار آقای یی را درآوردند و نمک و آب روی زخم‌های او مالیدند.
رئیس بخش چی گانگ و مربی لی کایهونگ و نگهبان چن یونفنگ اغلب به توالت می‌آمدند و در آنجا به چهار زندانی دستور می‌دادند که آقای یی را محکم بگیرند در حالی که با باتوم‌های الکتریکی فشار قوی به آقای یی شوک می‌دادند. زمانی که آقای یی در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد،به‌طور وحشیانه‌ای به او غذا خوراندند.
سلامتی آقای یی در نتیجه شکنجه‌های بی‌رحمانه به‌سرعت رو به وخامت رفت. او هنوز در سال 2017، دو سال پس از بازگشت به خانه، با چشم راستش مشکل داشت.
آقای لیو جونبو
پس از اینکه آقای لیو جونبو به زندان کانگجیاشان برده شد، در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و بارها به زور غذا خورد. هنگامی که برای اولین بار به او غذا داده شد، نگهبان منگ شیانگیو با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کرد در حالی که سایر زندانیان او را محکم نگه داشتند و دهانش را پوشانده بودند. آقای لیو تقریباً در اثر خفگی جان خود را از دست داد و سال‌ها پس از آن از درد قفسه سینه رنج می‌برد.
او را به زور با مقدار زیادی آب نمک غلیظ تغذیه کردند که باعث می شد احساس رنج و عذاب زیادی کند.
بسیاری دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ نیز در زندان کانگجیاشان از شکنجه‌های بی‌رحمانه رنج بردند. به‌عنوان مثال، روزی که لو جینیو اهل شهر بنشی به زندان آورده شد، وقتی توسط زندانیان مورد ضرب و شتم قرار گرفت، چهار دندان او لق شد.سونگ یوئه گانگ اهل یینگ‌کورا به‌طور وحشیانه تحت خوراندن اجباری غذا قرار دادند. لیو هونگجون اغلب توسط شو جیان رهبر بخش سوم با باتوم‌های الکتریکی شوک دریافت می‌کرد. هنگامی که ژانگ دِ اهل هایچنگ به نگهبانان گفت که «بی‌گناه است»، آنها به گروهی از زندانیان دستور دادند تا او را به زمین بزنند. او بعداً در سلول انفرادی و تحت تغذیه اجباری قرار گرفت و زمانی که در نتیجه آزار و شکنجه شدید ضعیف شد، مجبور شد در بیمارستان بستری شود.
مواردی از محرومیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ از حق قانونی آزادی مشروط پزشکی
آقای‌هان چونلونگ
آقای‌هان چونلونگ
پس از دستگیری آقای‌هان چونلونگ توسط پلیس، شکنجه شد و به‌طور وحشیانه‌ای تحت خوراندن اجباری غذا قرار گرفت و برای مدت طولانی در مجرای ادرارش لوله گذاشتند که منجر به بیماری جدی شد. در بیمارستان مرکزی داندونگ تشخیص داده شد که دچار نارسایی کلیه، هیدرونفروز با عارضۀ عفونت، سنگ کلیه، سنگ حالب، سنگ مثانه، عفونت مجاری ادراری و غیره شده است. او دیگر قادر به مراقبت از خود نبود و روی ویلچر محبوس شد. با وجود این، آقای‌هان به چهار سال زندان محکوم شد و به زندان ماسانجیا فرستاده شد و در آنجا به‌‌دلیل وضعیت جسمانی‌اش پذیرش نشد.
زندان کانگجیاشان در 10 ژوئیه2013 او را پذیرفت و قصد داشت او را به بیمارستان عمومی ارتش بفرستد. بیمارستان به‌‌دلیل شرایط جسمانی از پذیرش او خودداری کرد. خانواده وی خواستار آزادی مشروط پزشکی شدند، اما درخواست آنها از سوی زندان به بهانه‌های مختلف رد شد.
اعضای خانواده آقای‌هان در 1۵ژوئیه 2013 درخواست کردند که او را ببینند. مأموران زندان فن چویی و گائو هوآ با درخواست از آنها برای توهین به بنیانگذار فالون گونگ کار را برای آنها سخت کردند. پس از اینکه اعضای خانواده‌هان از انجام این کار خودداری کردند، مأموران از آنها خواستند که نگرش خود را نسبت به فالون گونگ بیان کنند. در پایان، آنها اجازه ندادند همسر آقای‌هان او را ببیند و فقط به والدینش اجازه ملاقات داده شد.
زندان کانگجیاشان در مورد ملاقات اعضای خانواده تمرین‌کنندگان فالون گونگ، روال تأیید بسیار سخت‌گیرانه‌ای دارد، و در فرم کاملاً واضح است که اعضای خانواده‌ای که فالون گونگ تمرین می‌کنند اجازه ملاقات ندارند. درخواست ملاقات باید توسط مقامات در هر سطح از مدیریت تأیید شود. هنگامی که در نهایت تصویب شد، به اعضای خانواده گفته می‌شود که در پنجره 1 یا 24 بنشینند، زیرا این دو پنجره در کنار هستند و مجهز به هدست‌های بزرگ برای نظارت آسان هستند.
آقای ژائو چانگفو
آقای ژائو چانگفو در اواخر سال 2021 از نارسایی کلیه، نارسایی قلبی و سایر علائم رنج برد. او در شرایط بحرانی قرار گرفت و برای معالجه به بیمارستان شماره 4 شهر شنیانگ و سپس زندان شنیانگ شینکانگ (بیمارستان) فرستاده شد.
در حال حاضر، وضعیت سلامتی آقای ژائو رو به وخامت گذاشته است. او از یک چشم نابینا و در چشم دیگرش تاری دید دارد. او فقط می‌تواند اشیا را در فاصله یک متری ببیند. ران‌هایش متورم است و ساق پاهایش نیز با تاول‌های ترکیده متورم شده است. او بسیار احساس ضعف دارد و تقاضای مداوا می‌کند، اما مسئولان زندان به او اجازه داده‌اند که فقط در بیمارستان شماره 4 مداوا شود که به‌‌دلیل نداشتن تخت بیمارستانی نتوانسته او را بستری کند.
از آنجایی که وضعیت سلامتی آقای ژائو رو به نزول بود، خانواده‌اش درخواست آزادی مشروط پزشکی برای او کردند، اما مسئولان مربوطه زندان گفتند: «بدون تبدیل (ترک ایمان)، از آزادی مشروط پزشکی خبری نیست. راه دیگری وجود ندارد. در مورد آن حتی صحبت نکنید.»
کار اجباری فشرده
خطوط تولید در بخش 1 و 2 زندان کانگجیاشان عمدتاً کیسه‌های خرید سوپرمارکت را برای صادرات یا مراکز داخلی تولید می‌کنند. بخش سوم لامپ‌های مارپیچ تولید می‌کند. مدارهای داخل لامپ نگهدارنده با لحیم‌کاری متصل می‌شوند. دو فن بزرگ خارج‌کننده در کارگاه برای خروج دود وجود دارد. گیاهان بیرون ساختمان در نزدیکی فن‌های خارج‌کننده همگی پژمرده شدند. زندانیانی که در آنجا کار می‌کنند فقط از ماسک جراحی استفاده می‌کنند، بدون تجهیزات حفاظت شخصی دیگر. هر چند روز یک بار یک کامیون کانتینری از بندر دالیان برای جعبه‌های لامپ می‌آمد.
اکثر زندانیان شاغل در بخش 4 را افراد مسن، ضعیف، مریض و ناتوان یا کسانی تشکیل می‌دهند که دارای ارتباط هستند و به آنها لطف خاصی می‌شود. آنها کارهای سبک را با حجم کاری کمتر انجام می‌دهند.
قرارداد هر بخش توسط رهبر بخش بسته می‌شود، که هر ماه مقدار مشخصی از ارزش محصول خارج‌شده را به زندان می‌پردازد و سهم باقیمانده متعلق به رهبر بخش است و بخش کوچکی از آن به‌عنوان پاداش به رهبران تیم داده می‌شود. سودجویی تنها انگیزه زندانبانان شده است.
زندانیان مجبورند در شرایط شلوغ و ناامن کار کنند و حتی تعداد دفعات استفاده از توالت نیز محدود است. اگر نتوانند سهمیه کاری خود را تمام کنند با باتوم الکتریکی شوک دریافت می‌کنند یا کتک می‌خورند. در سال 2014، یک زندانی مجبور شد انگشتش را بر روی یک اره ساینده قطع کند، زیرا نتوانست وظیفه خود را به موقع انجام دهد.
زندانیان بعد از صبحانه حدود ساعت 7:30 صبح هر روز شروع به کار می‌کنند و تا ساعت 6 بعدازظهر بدون استراحت در زمان ناهار به کار خود ادامه می‌دهند. آنها خوش شانس خواهند بود اگر بتوانند هر دو هفته یک بار یک روز مرخصی بگیرند. طبق قانون کار، شهروندان نباید بیش از ۸ ساعت در روز و بیش از ۴۴ ساعت در هفته کار کنند. اما، در زندان کانگجیاشان، زندانیان مجبورند حداقل 10 ساعت در روز کار کنند. بسیاری از زندانیان در نتیجه کار اجباری شدید بیمار یا مجروح شدند.
عاملان مسئول آزار و شکنجه
عاملانی که مستقیماً در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان کانجیاشان شرکت داشتند، عبارتند از:
هو یائودونگ (胡耀东) - رئیس بیمارستان زندان کانگجیاشانکائو ونلیانگ (曹文良) - رئیس بخش آموزشما گوانگهوی (马光辉) - رئیس بخش مدیریت زندانفانگ چویی (范垂义) –مأمور بخش مدیریت زندانگائو هوا (高骅) - مأمور بخش مدیریت زندانسون بو (孙波) - رئیس بخشژانگ بائوهوا (张宝华) - رئیس بخشلیو وی (刘威) - رئیس بخشمنگ شیانگیو (孟祥宇) - رئیس بخشیان تیه‌ده (鄢铁德) - رئیس بخشچی گانگ (齐刚) رئیس بخشلی کایهونگ (李开红) مربیما نو (马诺) رهبر دستهچن یونفنگ (陈云峰/陈允峰) رهبر دسته چن شی (陈夕) - معاون رهبر دسته وانگ چینگهو (王庆胡) مأمور اصلاحات
مأموران مدیریت ارشد زندان کانگجیاشان نیز باید در قبال جنایات ارتکابی علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ پاسخگو باشند.
لیو جینگ (刘京) - رئیس زندان کانجیاشانژانگ‌هانژی (张汉志) - رئیس زندان کانجیاشانچن مینگ چیانگ (陈明强) - معاون رئیس زندان کانجیاشانهو هنگلی (胡亨立) – معاون رئیس زندان کانجیوآشانژو شیانگیو (周翔宇) -رئیس بخش سیاسی منگ بین(孟斌/滨) کمیسر سیاسیلین ژیمین (林志敏) - مدیر بخش دادگستری استان لیائونینگوانگ پیجون (王佩军) - دبیر حزب دفتر دادگستری شهرداری شن یانگگائو چانگ‌شنگ (韘敿) – مدیر ادارۀ زندان استانی لیائونینگ
اطلاعات بیشتر در مورد مقامات ادارات قضایی استانی و شهری در استان لیائونینگ و شهر شن یانگ در نسخه چینی گزارش موجود است.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه روش‌های شکنجه جسمانی
