شهادت علنی دو منبع درخصوص فجایع برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ توسط ح‌ک‌چ (تصاویر)
(Minghui.org) در 20آوریل2006 و همزمان با جلسۀ پرزیدنت بوش با رئیس‌جمهور چین هو جین‌تائو، تمرین‌کنندگان فالون گونگ یک کنفرانس مطبوعاتی و تجمعی را در میدان مک‌فرسون در نزدیکی کاخ سفید برگزار کردند. دو نفر از شاهدان فجایع در اردوگاه کار با نام‌های پیتر و آنی، برای شهادت درخصوص جنایات فجیع برداشت اعضای بدن که در چین انجام می‌شود برای اولین بار به‌صورت علنی در این تجمع حاضر شدند.
پیتر و آنی به‌طور علنی درخصوص جنایات فجیع ح‌ک‌چ شهادت می‌دهند
محل کنفرانس مطبوعاتی
دو منبع درخصوص جنایات ح‌ک‌چ شهادت می‌دهند
این دو منبع گفتند که آنها فکر می‌کنند افشای این فجیع‌ترین جنایت تغییرات مثبتی به‌وجود خواهد آورد: قساوت‌ها را متوقف، جنایتکاران را محاکمه و تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس را آزاد کنید و درنتیجه جان‌شان را نجات دهید. اما حکومت کمونیستی چین اخیراً تمام تمرین‌کنندگان محبوس در اردوگاه مرگ سوجیاتون را به مکان دیگری منتقل و به‌منظور فریب جامعۀ جهانی و رسانه‌ها تمام شواهد و مدارک را نابود کرده است. علاوه‌براین آن با منافع تجاری و استفاده از ابزار تروریستی به اغوای جامعۀ جهانی ادامه می‌دهد و شاهدان، سازمان‌ها و کشورهایی را تهدید می‌کند که می‌خواهند حقایق برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) را افشاء کنند.
این دو شاهد بیان کردند که احساس می‌کنند باید این تصمیم را بگیرند و از جان‌شان به‌عنوان مدرکی برای افشای علنی جنایات ح‌ک‌چ استفاده کنند.
پیتر گفت که تماس‌های گمنامی دریافت کرده که او را تحت فشار قرار می‌داده است تا «... افشای آنچه یافتم را متوقف کنم، شوک را از بزرگ به کوچک کاهش دهم و سپس از کوچک به هیچ.»
آنی گفت: «اگر قدم پیش نگذارم، در تمام زندگی‌ام احساس پشیمانی خواهم کرد. امروز حقیقت را بیان کردم و ممکن است فردا ترور شوم. اما شما خواهید دانست که این حزب کمونیست چین است که مرا به‌قتل رسانده است.»
شاهدان دربارۀ قساوت‌های برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ شهادت می‌دهند
شاهد پیتر قبول می‌کند که با رسانه‌ها مصاحبه داشته باشد
شاهد پیتر یک خبرنگار بود. او در این تجمع گفت: «قبل و بعد از سال2000، من به‌طور گزینشی با برخی از افراد در شغل‌ها و پیش‌زمینه‌های اجتماعی مختلف در چین تماس گرفتم تا اطلاعاتی از زوایای مختلف جمع‌آوری کنم که به من کمک کرد درک جدیدی از اظهارات، اقدامات و وضعیت فعلی دولت چین کسب کنم. در سه سال گذشته، از نیروی کار زیاد، مواد اولیه و منابع مالی استفاده کرده‌ام و نهایتاً این مرکز در سوجیاتون را یافتم که بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون دافا در آن حبس بودند و قرنیه، اعضای داخلی و مغز استخوان‌شان هنگامی که زنده بودند برداشته و سپس اجسادشان سوزانده شد. حتی با موهای‌شان کلاه‌گیس درست کردند و پوست و چربی بدن‌شان فروخته شد. برای نابود کردن شواهد مابقی اجسادشان سوزانده شد.»
آنی شهادت داد: «شوهر سابقم به من گفت که بیشتر تمرین‌کنندگان فالون گونگ قوی و سالم بودند و بسیاری از آنها هنگامی که اعضای بدن‌شان برداشته می‌شد، هنوز نفس می‌کشیدند. پس از برداشت اعضاء، بسیاری از آنها را به اجاق سوزاندن (در بیمارستان) انداختند تا اینکه هیچ ردی از آنها باقی نماند. درخصوص دیگران، وقتی اعضای بدن‌شان برداشته شد، شکاف‌ها در بدن‌شان را بخیه زدند. برخی از خانواده‌ها می‌دانستند که تمرین‌کنندگان در اینجا حبس بودند، بنابراین از آنها خواسته شد تا توافق‌نامۀ آنها را امضاء کنند که طی آن اجسادشان در مراکز سوزاندن اجساد در بیرون از بیمارستان سوزانده شود.»
آنی گفت که اردوگاه کار اجباری سوجیاتون فقط نوک کوه‌یخی آزار و شکنجۀ سراسری فالون گونگ است. دزدیدن اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایرین اقدامی گسترده است که در سراسر چین انجام می‌شود. از زمانی که مقامات چین سیاست «مسئول نبودن» برای کشتن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را اعمال کردند، مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای زندان‌های چین موضوع مهمی نیست.
پزشکی که در برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ مشارکت داشت، از عقوبت رنج می‌برد
در این تجمع، درابتدا آنی از طرف شوهر سابقش از تمرین‌کنندگان فالون گونگ عذرخواهی کرد؛ زیرا شوهرش به‌عنوان یک جراح مغز و اعصاب در برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان دست داشت.
او گفت: «شوهرم درخواست کرده بود که این عمل‌های جراحی را انجام ندهد، اما در آن زمان او هیچ کنترلی نداشت. او می‌دانست که اگر [از این کار] دست بکشد، همسر، فرزند و والدینش ممکن است همگی کشته شوند. حتی امروز او جرأت صحبت کردن ندارد.»
آنی گفت که شوهر سابقش اکنون از عقوبت رنج می‌برد و اکنون یک بیمار با سرطان پیشرفته است. آنی امیدوار است که بتواند به شوهر سابقش کمک کند تا با آشکار کردن حقیقت این قساوت‌ها، جنایاتش را جبران کند.
حقیقت وجدان را بیدار می‌کند
آنی گفت که اطلاع زیادی دربارۀ فالون گونگ نداشت و فکر می‌کرد که تبلیغات ضد فالون گونگ ح‌ک‌چ واقعیت دارد. پس از اینکه به خارج از کشور آمد، ویدیوهای روشنگری حقیقت فالون گونگ را تماشا کرد و به حقیقت آزار و شکنجه و همچنین واقعۀ «خودسوزی» تیان‌آنمن آگاه شد. او گفت که شوکه شد و وجدانش او را برانگیخت تا حقیقت آزار و شکنجه را آشکار کند.
آنی گفت که افراد زیادی را می‌شناسد که حقیقت آزار و شکنجه را می‌دانند و امیدوار است که شهادت علنی‌اش افراد بیشتری را تشویق کند که برای توقف این جنایت‌ها قدم پیش بگذارند.
گاهشمار روشنگری اخیر درباره برداشت اعضای بدن توسط ح‌ک‌چ
در 9مارس2006، گزارشگر مخفی، پیتر از ژاپن، افشاء کرد که یک اردوگاه کار اجباری در منطقۀ سوجیاتون وجود دارد که در برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ تخصص دارد. این اردوگاه مخفی زیر زمین قرار دارد و دارای یک مُرده‌سوزخانه است.
در 17مارس، آنی که شوهر سابقش در برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ دست داشت، افشاء کرد که این اردوگاه زیرزمینی درواقع بیمارستان ترومبوز استانی لیائونینگ برای طب تلفیقی چینی و غربی است. از سال 2001 تا 2003، این بیمارستان حدود 6000 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ را حبس کرده است. پس از برداشت اعضای بدن، بیش از 4000 جسد در مُرده‌سوزخانۀ حیاط پشتی بیمارستان سوزانده شده‌اند.
در 28مارس، چینگ گانگ، سخنگوی وزارت امور خارجۀ چین، وجود این اردوگاه را انکار و از خبرنگاران دعوت کرد تا این منطقۀ مورد ظن را مورد بازرسی قرار دهند.
در 31مارس، یک پزشک بازنشستۀ ارتش از منطقۀ نظامی شن‌یانگ قدم پیش گذاشت و متذکر شد که اردوگاه اجباری سوجیاتون حقیقتاً وجود دارد و این اردوگاه فقط یکی از 36 اردوگاه کار مشابه آن است. او بیان کرد که برای ارتش فقط یک روز طول می‌کشد تا 5000 نفر را با یک قطار باری سربسته در مسیری ویژه به مکان دیگری منتقل کند.
در 4آوریل، انجمن فالون دافا و وب‌سایت مینگهویی «ائتلاف تحقیق و بررسی آزار و شکنجۀ فالون گونگ در چین» را تأسیس کردند تا تمام اردوگاه‌های کار، زندان‌ها، بیمارستان‌ها، اردوگاه‌های کار مخفی و سایر مکان‌های مرتبطی را که برای آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده شده‌اند مورد بررسی کامل قرار دهند.
در 16آوریل، سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجۀ فالون گونگ گزارشی را منتشر کرد که وضعیت برداشت اعضا از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ ذر بیمارستان‌های 22 شهر و استان را آشکار کرد. بیمارستان ژونگ‌شان آشکارا اعلام کرد که تمام اعضای بدن آنها از تمرین‌کنندگان فالون گونگ بوده است.
در 19آوریل، لیندا شو، گزارشگر ارشد ایستگاه رادیویی صدای امید که مسئول اخبار سرزمین اصلی چین است، و لِی شو، ویراستار ارشد بخش اروپایی روزنامۀ اپک تایمز، به دعوت چینگ گائو، سخنگوی وزارت امور خارجۀ چین، پاسخ دادند. آنها برای درخواست ویزا برای سفر به چین به‌منظور تحقیق و بررسی ادعای برداشت اعضای بدن، به‌ترتیب به کنسولگری چین در سیدنی و سفارت چین در برلین رفتند. درخواست ویزای آنها رد شد.
در 20آوریل، دو شاهد از اردوگاه کار سوجیاتون، پیتر و آنی، در ملاء عام دربارۀ جنایات ح‌ک‌چ در برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ شهادت دادند.