(Minghui.org) در 25 آوریل 1999، حدود 10 هزار تمرین‌کننده فالون گونگ به اداره استیناف دولت در خیابان فویو رفتند و به‌شکلی مسالمت‌آمیز برای فالون گونگ پژوهش‌خواهی کردند. آنها در این رویداد خواستار این بودند که تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده آزاد شوند، کتاب‌های فالون گونگ اجازه انتشار داشته باشند و آزادانه و بدون مزاحمت بتوانند فالون گونگ را تمرین کنند. «25 آوریل» مصادف با رویدادی مهم در تاریخ چین است و آن در خیابانی مهم در سرزمین اصلی چین اتفاق افتاد.
تمرین‌کنندگان در خیابان چانگ‌آن
در فوریه 1999، سه روز پس از سال نو، به منطقه هایدیان در خیابان چانگان رفته بودم. طول این خیابان از ابتدا تا انتها حدود 5 کیلومتر است و می‌توانستم گروه‌هایی از افراد را ببینم که در صفوف مستقیم تمرین‌های فالون گونگ را انجام می‌دادند و بنرهای فالون گونگ را در دست داشتند. آن روز را هنوز به‌خاطر دارم، گویا همین دیروز بود، نه به‌خاطر تعداد بسیار زیاد افرادی که حضور داشتند، بلکه به‌خاطر میدان انرژی خالص و تأثیرگذارش. من در تقلا بودم تا کسب درآمدی کنم و مجبور بودم صبح زود از خواب بیدار شوم، اما تمرین‌کنندگان فالون گونگ با میل خود می‌آمدند و می‌رفتند و مشتاقانه برای تمرینات صبحگاهی، صبح زود بیدار می‌شدند. هیچ قوانین اجباری یا تلاشی برای کسب سود و منفعت وجود نداشت. این تفاوت در قلمروها روشن و واضح بود.
خیابان چانگ‌آن یکی از مهم‌ترین خیابان‌ها در چین است. برخی از چینی‌ها باور دارند که آن «خیابان شماره یک در سرزمین الهی» است. خیابان چانگ‌آن درطول سلسله مینگ و هم زمان با کاخ مینگ ساخته شد و نامش از سلسله تانگ گرفته شده و به معنای «امنیت و صلح طولانی‌مدت» است.
فرهنگ تزکیه چین، فرهنگی باستانی است و به‌خوبی بنیان نهاده شده است. تمرین‌کنندگان فالون گونگ از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی می‌کنند و هدفشان بازگشت به خود واقعی‌شان است، بنابراین برای‌شان مناسب و شایسته بود که در خیابان چانگ‌آن تمرین‌کنند و بدین ترتیب فرهنگ سنتی چین را ترویج دهند.
«25 آوریل» و ژونگ‌نان‌های
دیوار شرقی ژونگ‌نان‌های به شهر ممنوعه متصل است. بیرون دیوار غربیِ آن خیابان فویو است که در سمت شمالی ژونگ‌نان‌های، خیابان ونجین را قطع می‌کند. در سمت جنوبیِ آن خیابان‌های فویو و چانگان همدیگر را قطع می‌کنند. اداره استیناف کشور در خیابان فویو قرار دارد، اما هیچ آدرس مشخصی ندارد. ورودی اصلی ژونگ‌نان‌های، شینهوآمن، در غرب خیابان چانگ‌آن قرار دارد که عبارت «به مردم خدمت کنید» روی دیوارش حک شده است.
هر شخصی با بررسی تصاویر تلویزیون مرکزی چین و سایر عکس‌ها، می‌تواند ببیند که دیوار پشت تمرین‌کنندگان، ژونگ‌نان‌های نبود—ژونگ‌نان‌های در سمت دیگر خیابانی بود که آنها ایستاده بودند. در 25 آوریل 1999، هیچ کسی نزدیک شینهوآمن، در ژونگ‌نان‌های نبود. تمرین‌کنندگان در خیابان‌های فویو و چانگ‌آن متمرکز شده بودند.
«محاصره ژونگ‌نان‌های» دروغی محض است و برای فریب آنهایی رواج داده شد که در آنجا حضور نداشتند. محاصره کردن یک مکان بدین معنا است که آن را از همه سو احاطه کنیم، اما ورودی اصلی ژونگ‌نان‌های به‌وضوح باز بود و هیچ محاصره یا حمله‌ای درکار نبود. نخست‌وزیر ژو رونگجی آن روز با نمایندگان ملاقات کرد و مأموران پلیس در همان نزدیکی به راحتی با هم صحبت می‌کردند. با چنین اعتماد متقابلی، کجای آن را می‌توان حمله نامید؟
ژونگ‌نان‌های جایی است که شورای دولت در آن مستقر است. مسئله‌ای مربوط به 100 میلیون تمرین‌کننده مسئله‌ای ملی محسوب می‌شود. بنابراین حل این مشکل برای شورای دولت کاملاً قابل‌توجیه بود. تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌شکلی مسالمت‌آمیز بدون خشونت و داد و فریاد، خواستار حقوق خود بودند و تنها از نیک‌خواهی روشن و واضح خود برای حل‌وفصل این مشکل استفاده کردند. آیا آنها آن را برای امنیت و آرامش طولانی‌مدت کشورشان انجام نمی‌دادند؟
آزار و شکنجه رنج و محنت را برای ملت و شهروندانش به‌دنبال داشته است
دادخواهی 25 آوریل فرصتی برای ح.ک.چ بود تا بین گفتگوی مسالمت‌آمیز و آزار و شکنجه سیاسی یکی را انتخاب کند. ح.ک.چ آزار و شکنجه را انتخاب کرد که نه تنها باعث سقوط اخلاقیات کشور شد، بلکه بر کل جامعه نیز تأثیر گذاشت و باعث آسیب به تمام مردم چین شد. ح.ک.چ تمام نیروی خود را به کار گرفته تا ادعا کند آن تنها تلاشی برای بنیان نهادن «جامعه‌ای هماهنگ» است. حزب سعی می‌کند مردم را فریب دهد تا باور کنند این سیاست تند و خشن، ثبات جامعه را حفظ خواهد کرد و اقتصاد را رشد خواهد داد، اما واقعیت، حقیقتاً خلاف چیزی است که آنها ادعا می‌کنند.
اخیراً انجمن تحقیق دانشگاه چینهوآ گزارش داد که حتی با اینکه بودجه امنیت عمومی به 75 میلیارد دلار رسیده که تقریباً برابر با بودجه ارتش است، اما تضاد و درگیری‌ها به‌طور مداوم درحال افزایش بوده‌اند و جامعه غرق این دور باطل شده است که «هرچه بیشتر بخواهید ثبات را حفظ کنید، آن بی‌ثبات‌تر خواهد شد.» دلیل ریشه‌ای‌اش این است که دولت فعلی به تضادها و درگیری‌های شهروندان که برخی از آنها مربوط به امتیازات پایه‌ای و حقوق ابتدایی آنها هستند، جنبه سیاسی می‌دهد و به‌طرز وحشیانه‌ای این افراد را تحت فشار و سرکوب قرار داده است.
در این گزارش اظهار شده است: «داده‌های این تحقیق به‌روشنی نشان می‌دهند که دلیل این تعدادِ بسیار زیاد درگیری‌ها، کمبود ارتباط و بیان برای طرفی است که باید از این حقوق و امتیارات برخوردار باشند. اگر ما این مشکل اساسی عدم تعادل امتیازات و عدالت را در جامعه حل نکنیم و فقط به‌نام ایجاد ثبات و پایداری، این نافعین قانونی را تحت فشار قرار دهیم و آنها را سرکوب کنیم، تنها مشکلات افزایش خواهند یافت، درگیری‌ها تشدید خواهند شد و بی‌ثباتی بیشتری در جامعه ایجاد خواهد شد.»
در حال حاضر، ح.ک.چ اعتماد مردم را ازدست داده است و به‌سوی نابودی پیش می‌رود. این نتیجه مستقیم تصمیمش برای آزار و شکنجه فالون گونگ بعد از دادخواهی 25 اوریل است.