زندان "تیلانچیائو" در شانگهای نقش عمدهای در آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ در ناحیه شانگهای ایفا کرده است. زندان تیلانچیائو مستقیماً توسط "اداره ۶۱۰" حزب کمونیست چین، برای آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ، کنترل میشود. ثابتقدمترین تمرینکنندگان در مناطق و بخشهای ناحیه شانگهای برای "تغییر کردن" به این زندان فرستاده شدهاند.
هر یک از نه بند این زندان، چهار یا پنج بخش دارد، و هر بخش معمولاً یک طبقه کامل از یک ساختمان بزرگ را به خود اختصاص داده است. با این حال، این طبقات هر بار فقط برای حبس یک تمرینکننده فالون گونگ استفاده میشود تا برای تمرینکنندگان احساس یأس و انزوا به وجود بیاورد. مجرمان زندانی محکوم به مرگ یا زندانیان حبس ابد مأموریت مییابند که تمرینکنندگان را تحت نظر گرفته و شکنجه کنند.
کل زندان مخوف و وحشتناک است. بعضی از زندانیانی که توسط دروغها و تبلیغات بدنامکننده شستشوی مغزی داده شدهاند نسبت به تمرینکنندگان دشمنی و عداوت پیدا کردهاند. زندانبانها به این زندانیان میگویند که "به او تعلیم بدهید و به دقت او را زیر نظر بگیرید". بعضی از زندانیانی که این کار به آنها سپرده شده بود به تمرینکنندگان دافا گفتند، "شما به حقیقت، نیکخواهی، و بردباری اعتقاد دارید، اما حزب به شما اجازه عمل به این اعتقادات را نمیدهد".
معمولاً دو نفر از مجرمان زندانی توسط زندانبان مأموریت مییابند که مسئول یکی از تمرینکنندگان دافا باشند. زندانبانان به زندانیها تعلیم داده و آنها را تشویق میکنند که با فحاشی به تمرینکنندگان، حبس آنها در سلولها انفرادی، ضرب و شتم، و شکلهای دیگر سوءرفتار جسمی و ذهنی، تمرینکنندگان را مورد آزار قرار دهند. وقتی یک زندانی در "تغییر" یک تمرینکننده موفق شود، او برای کاهش محکومیت خود امتیاز به دست میآورد. بنابراین، زندانیان از روی میل به منظور تلاش برای "تغییر" تمرینکنندگان، آنها را مورد شکنجه قرار میدهند. به علت آزار و شکنجه شدید، بعضی از تمرینکنندگان بر خلاف میل خود موافقت کردهاند که بیانیههایی در زمینه انکار باور خود به دافا بنویسند. زندانیان بیانیهای را آماده میکردند که از دروغهایی درباره فالون گونگ از سوی مطبوعات حکومتی چین و نظراتی تحریفشده از سوی تمرینکنندگان سابقی که در امتداد مسیری شیطانی "روشنبین" شدهاند تشکیل میشد، آنها سپس تمرینکنندگانی را که به علت آزار و شکنجه در اعتقادشان متزلزل شده بودند به دستنویس کردن بیانیه و امضای آن مجبور میکردند. این کار، بهاصطلاح "تغییر کردن" است. از طریق چنین "تغییرهایی" زندانبانان میتوانند پاداش دریافت کنند، و زندانیان مزایایی کسب میکنند. در زندان تیلانچیائو مرسوم است که زندانبانان به جای اینکه خودشان تمرینکنندگان دافا را آزار و شکنجه کنند زندانیها را برای "تغییر" تمرینکنندگان دافا مورد استفاده قرار میدهند.
زندانیها، با تعلیم و تشویق زندانبانان، در بیرحم بودن به هنگام شکنجه تمرینکنندگان دافا به خود تردید راه نمیدهند.
یک تمرینکننده دافای مرد از هانگژو به عنوان محقق مقطع فوقدکترا در زمینه حفاظت زیستمحیطی در یک دانشگاه مشغول به کار بوده است. وی حاضر به نوشتن بیانیهای مبنی بر رد اعتقادش به دافا نشد، بنابراین زندانیانِ مأمورشده او را مجبور کردند که برای مدتزمانی طولانی بیحرکت بر روی یک چهارپایه کوتاه و کوچک بنشیند. این تمرینکننده مجبور بود که درحالی که دستانش در پشت کمرش قرار داشتند پیوسته یک وضعیت ثابت را نگه دارد. وی از خواب نیز محروم شد، و زندانیان به نوبت او را مورد مراقبت قرار داده، و هر بار که او چشم خود را میبست با تکهچوبی به سر، کمر، بازوان، و پاهای او ضربه میزدند.
یک تمرینکننده مرد میانسال دیگر پنج شبانهروز متوالی شکنجه شد. به منظور اعتراض به شکنجهها، از روی یأس و نومیدی، درحالی که زندانیان مأمورشده در حال نظاره نبودند، یک شیء سخت را بلعید. [ یادداشت: آموزشهای فالون گونگ صدمه زدن به دیگران و خود را منع میکند و چنین اعمال بسیار بدی از دید دافا هرگز مجاز دانسته نمی‌شوند، بلکه نتیجه مستقیم شدت آزار و شکنجه میباشند]. این تمرینکننده برای جراحی به بیمارستان فرستاده شد، و در نتیجه در آن زمان دیگر وی را به نوشتن بیانیهای در رد اعتقاد خود وادار نکردند.
یک تمرینکننده مرد جوان دیگر به ۱۲ سال حبس محکوم شده بود. از وی خواسته شد تا یک بیانیه بنویسد ولی او از این کار امتناع ورزید. در نتیجه، یکی از زندانیان مأمورشده به شدت او را شکنجه کرد، که منجر به شکستن دو دنده وی، فروافتادگی (پرولاپس) کلیه، و از کار افتادگی یکی از بیضههایش شد. روشهای دیگر شکنجه همچون "خم کردن انگشتان" نیز بر روی این تمرینکننده اعمال شدند.
زندانیان مأمورشده، به عنوان مجازات تمرینکنندگانی که برای اعتراض به آزار و شکنجه اعتصاب غذا کرده بودند، به بدن آنها به روشی خصمانه غذا وارد کردند. این زندانیان به علت عدم آموزشهای پزشکی و عداوت با تمرینکنندگان دافا، این عمل را به شکلی بیرحمانه انجام دادند، که اغلب منجر به اشکال دیگر صدمات جسمی در تمرینکنندگان میشد.
تمرینکنندگانی که در باور خود به دافا ثابتقدم و راسخ بوده و تحت شکنجه از باور خود دست نکشیده بودند توسط مأموران اداره ۶۱۰ از زندان خارج شدند. هیچ کسی اطلاعی از اینکه آنها به کجا برده شدهاند ندارد. در زندان شایعه بود که آن تمرینکنندگان را بردهاند تا اعضای بدن آنان را جدا کنند.