من بدلیل این که دوستان و آشنایانی در پکن دارم توانسته ام که با برخی از تمرین کنندگان آنجا ارتباطم را حفظ کنم و تجربه های تزکیه مان را به اشتراک گذاریم. مایلم درحالیکه که با تمرین کنندگان پکن تبادل تجربه می کنم، درکم را در مورد قدم بیرون گذاشتن از وابستگی راحت طلبی بازگو کنم.
اول اجازه دهید که برخی از تجربه های تزکیه را در میان بگذارم. اولی در رابطه با تمرین کننده ی باسابقه ای است که بعد از ترک دانشگاه به مدت هشت سال در پکن کار کرده بود. در طی سالهای اول او خیلی کوشا بود و می توانست به تمرین کنندگان دیگر برای به خوبی انجام دادن سه کار کمک کند. به مرور زمان حقوق او به بیش از ده هزار یوآن در ماه رسید و به راحتی قادر بود زندگی آسوده‌ای را اختیار کند. این روش زندگی را با استفاده از مالکیت شرکت خودش و خرید خانه در پیش گرفت. به هر حال، بدین وسیله، او وقت کمتر و کمتری برای انجام سه کار داشت. سرانجام این وابستگی شکاف‌هایی را در تزکیه ی او به وجود آورد و به صورت غیرقانونی بازداشت شده و به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. بعد از آزادی؛ با این که قلب او هنوز با دافا بود، ولی دیگر مثل قبل کوشا نبود. او بیشتر تمرکز در کسب پول و خرید ماشین داشت و دیگر به ندرت به انجام سه کار توجه می کند.
تمرین کننده ی با سابقه ی دیگری نیز وجود دارد که بعد از آزادی از اردوگاه کار اجباری به پول در آوردن وابسته بود. او هم تجارتی را شروع کرد، ماشین خرید و ازدواج کرد. یک‌بار وقتی با هم فا می خواندیم، او در تمام مدت در حال پاسخگویی به تلفن بود. من دیگر نمی‌توانم آن شخصی را ببینم که قبلاً خیلی کوشا بود.
همچنین با تمرین کنندگان متعددی در پکن آشنا شده ام که وضعیت تزکیه آنها نیز خوب نبود. آنها وابستگی شدیدی به ترس دارند و برای آنها بسیار سخت است که قدم پیش بگذارند و سه کار را انجام دهند. آنها فقط زندگی راحت را می خواهند.
پکن خانه ی حزب کمونیست چین است و از این رو بسیاری از تاثیرات قوی شیطانی اینجا هستند و سیستم کنترل و شکنجه‌ی غیرقانونی مریدان دافا در اینجا شدید ترین است و مریدان دافا مخصوصاً آنهایی که در پکن هستند برای اعتبار بخشی به فا و نجات موجودات ذی شعور با چالش های بزرگی روبرو هستند. اما در چنین محیطی هنوز هم بسیاری از تمرین کنندگان هستند که قدم به بیرون می گذارند و در مورد شکنجه آشکار سازی حقیقت می کنند. تمرین کننده ای را می شناسم که بعد از آغاز شکنجه برای زندگی کردن به پکن آمده بود. خانواده ی او سه نفر بودند که باید با درآمد دو هزار یوان در ماه امرار معاش می‌کردند. او از همان پول، همچنین قادر بود که مطالب روشنگری حقیقت را تهیه کند، و خودش شخصاً آنها را پخش می کرد. من چند روزی در آنجا بودم. او هر شب تا پاسی از شب فا را مطالعه می کرد. در هر ساعتی افکار درست می فرستاد و ساعت ۳:۵۰ صبح بیدار می شد تا تمرین ها را انجام دهد. او به من گفت "در این محیط اهریمنی پکن، تنها زمانی که سه کار را خوب انجام بدهی و وابستگی به آسایش و راحتی را رها کنی، می توانی کوشا بمانی و از چالش ها سربلند بیرون بیایی".
من با تمرین کنندگان پکن جلسه های بسیاری برای مطالعه ی فا و تبادل تجربه داشته ام. و همگی ما فهمیده ایم که دلیل اصلی کوشا نبودن، راحت طلبی است. وقتی که راحت طلبی، تمرین کنندگان را تحت کنترل در می آورد آنها از سختی های شکنجه و آزار، می‌ترسند. اگر ما کمتر کوشا شویم، در این حین که راحتی طلبی های مادی گرایانه ی دنیای بشری ما را در بر گرفته اند، و با فشار ناشی از علاقه شخصی و نگرانی های مربوط به بقا، اگر ما کمتر کوشا شویم، سطح تزکیه ی ما سقوط خواهد کرد. در آن زمان، برای ما خیلی سخت خواهد بود که در تزکیه بالاتر برویم. تمرین کننده ای به من گفت: " پکن شبیه دام بزرگی از علایق شخصی و امیال است. اگر کسی در آن سقوط کند خیلی سخت است که بتواند از آن بیرون بیاید". مثال‌های بالا این مسئله را اثبات می کنند.
در حقیقت معلم قبلاً در مورد راحت طلبی در مقاله‌ی "مریدان دافای دوره اصلاح فا" (نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر ۲) به ما گفته‌اند:
"اگر هنوز این موضوع که یک مرید اصلاح-فا چیست برای شما روشن نیست، قادر نخواهید بود در رنج و عذاب جاری قدم پیش گذارید و به‌وسیله‌ی طلبِ راحتی و آسایش دنیای انسانی، هدایت خواهید شد که در امتداد راهی شیطانی "روشن بین [یا آگاه]" شوید. قلب استاد توسط آنهایی که سقوط کرده‌اند همیشه به درد آورده شده است و اکثریت، توسط آن طلب تباه شدند."
هشت سال بعد، وقتی اکنون این فا را بازخوانی می کنیم، درس‌های بسیار، بسیار دردناکی وجود داشت به دلیل اینکه ما این وابستگی را رها نکرده‌ایم.
در واقع وابستگی بزرگتری در پشت راحت طلبی وجود دارد و آن خودخواهی است. این ماهیت و طبیعت تمامی زندگی های کیهان قدیم است و مریدان دافا را هم شامل می‌شود. ما برای چه تزکیه می کنیم؟ آیا برای خلاص شدن از این طبیعت و ماهیت کیهان قدیم، از خود خواهی، نیست و برای اینکه موجودات عاری از نفس در کیهان جدید شویم؟ روند تزکیه‌ی یک شخص تبدیل افکار بشری به افکار الهی است. وقتی تصورات قدیمی خودخواهانه ی ما توسط تصورات جدیدی که عاری از نفس و خود خواهی باشند جایگزین شوند، آیا بصورت اساسی تغییر نکرده‌ایم؟
رهایی از راحت طلبی کلیدی است که به ما اجازه می دهد سه کار را به خوبی انجام دهیم. فکر می کنم که تمرین کنندگان پکن، مزیت بی‌همتایی را نسبت به تمرین کنندگان دیگر شهرها در اعتبار بخشی به فا، نجات موجودات ذی شعور، و از بین بردن اهریمن دارند. برای مثال، پکن از لحاظ فرهنگی، اقتصادی و سیاسی مرکز چین است، و تمرین کنندگان پکن از این لحاظ کاملاً روشن و آگاه هستند. همچنین با بودن تمرین کنندگان در نزدیکی پناه‌گاه شیطان، آن بهترین مکان برای فرستادن افکار درست برای نابودی شیطان است.
یک‌بار، یک تمرین کننده ای از پکن به من گفت: "پکن به مریدان دافا نیاز دارد. وقتی شما به خیابان قدم می گذارید، در اتوبوس می نشینید، یا به پارک، رستوران و مراکز خرید می روید، فرستادن افکار درست بسیار موثر خواهد بود." تمرین کنندگان محلی ما سالهای زیادی است که افکار درست فرستاده اند. تمرین کنندگان پکن باید آن را حتی بهتر انجام دهند. اگر همه ی تمرین کنندگان پکن بتوانند افکار درست بیشتری بفرستند، چه میدان صالح بزرگی خواهد بود! آیا شیطان هنوز هم می تواند آن اندازه لگام گسیخته باشد؟ همچنین، کارهای دیگری غیر از آشکار سازی حقیقت بصورت رو در رو هست که تمرین کنندگان می توانند انجام دهند. برای مثال، نامه بنویسند تا حقیقت را روشن کنند و نامه هایی برای کمیته ی مرکزی حزب کمونیست چین، و وزارت خانه های دولتی پکن تا در آنها مهربانی را برانگیزند. فرستادن ایمیل، اس ام اس و یا تلفن کردن برای آشکارسازی حقیقت. تمرین کنندگان بسیاری هستند که در حال حاضر یا سابقاً در سازمان‌های حزب کمونیست چین مشغول به کار بوده اند، پس رساندن اطلاعات به افراد درون آن سازمان ها کار بسیار راحت تری است. اگر تمرین کنندگان پکن بتوانند از نو یک محیط مطالعه ی گروهی فا را تشکیل دهند، می توانند برای انجام خوب سه کار، بصورت یکپارچه همکاری کنند.
معلم محیط تزکیه ی تمرین کنندگان پکن و چالش های پیش رو را درک می کنند. این یعنی معلم نسبت ما نیک‌خواهی و توجه دارد. خواه در پکن باشیم یا در مکانهای دیگر، ما تمرین کنندگان نباید در طلب راحت طلبی براساس دیدگاه‌های مردم عادی باشیم و یا این که منتظر تمرین کنندگان دیگر باشیم تا محیط را اصلاح کنند و یا این که بخواهیم معلم اصلاح فا را به پایان برسانند. در غیر این صورت تقوای عظیم ما کجاست؟ آیا ما برای اعمالمان پاسخ رضایت بخشی برای معلم خواهیم داشت؟ امیدوارم که تمرین کنندگانی که وابستگی راحت طلبی را دارند و خیلی کوشا نبوده اند، بتوانند هر چه زودتر خود را ترفیع دهند تا ماموریت بزرگ تاریخی شان را برای اعتبار بخشی به فا و نجات موجوات ذی شعور کامل کنند. در گذشته، تمرین کنندگان پکنی ما دستاوردهای بزرگی در کمک به معلم در اصلاح فا و نجات موجودات ذی شعور داشته اند. باور دارم که آنها در مرحله ی پایانی می توانند از آن هم بهتر این کار را انجام دهند.
این مقاله به منظور انتقاد از تمرین کنندگان پکن نمی باشد. لطفاً با مهربانی به هر چیزی که درست نیست اشاره کنید.