این مقاله اولین بار در می ۲۰۱۱ منتشر شد.
(Minghui.org) در ۲۲ فوریه ۲۰۱۱، وبسایت اخبار سلامتی چین مقالهای را با عنوان "پیوند کبد از یک سو به سوی دیگر تنگه" منتشر کرد. مقاله در مورد یک زن ۷۱ ساله تایوانی بهنام جانگ بود که در تایوان برای پیوند کبد نوبت داشت (پسرش اهداکننده بود). اما مشخص شد که پسرش به داروهای مورد نیاز برای عمل جراحی حساسیت دارد، در نتیجه عمل جراحی لغو شد. سپس آنها با بیمارستان نظامی ۳۰۱ در چین تماس گرفتند و درخواست کبد اهدایی کردند. پاسخ مثبت بود، و آنها به سرعت پروازی را به چین رزرو کردند. چهار ساعت بعد از اینکه وارد پکن شدند، دونگ جیاهنگ، رئیس بخش جراحی کبد و صفرا، عمل جراحی را انجام داد. خانم جانگ سلامت خود را باز یافت و حدود یک ماه بعد بیمارستان را ترک کرد.
وبسایت اخبار سلامتی چین: پیوند کبد از یک سو به سوی دیگر تنگه
بعد از خواندن این مقاله، آدم متحیر میشود که آنها چگونه در عرض فقط دو روز یک اهداکنندهی کبد پیدا کردند.
افزایش موارد پیوند کبد در چین
ما اطلاعات ذیل را در اینترنت پیدا کردیم: "دونگ جیاهنگ هماکنون رئیس بخش کبد و صفرا در بیمارستان نظامی ۳۰۱ است. او در دانشگاه نظامی شماره ۳ در چونگچینگ روشهای موفقیتآمیز متعددی برای جراحی کبد و کیسه صفرا توسعه داد و هدایت گروه پیوند کبد را در انجام نزدیک به ۷۰۰ عمل پیوند کبد بر عهده داشت و پس از آن در سال ۲۰۰۶ به پکن منتقل شد. در سال ۲۰۰۱، بیمارستان جراحی کبد و صفرای جنوبغرب، به عنوان یکی از آزمایشگاههای اصلی ارتش آزادیبخش خلق (PLA) برای پیوند کبد تعیین شد. این بیمارستان دارای ظرفیت سالیانه انجام ۲۰۰ پیوند کبد میباشد. این مرکز همچنین حمایت و نظارت بر پیوند کبد در ۲۱ مؤسسهی پزشکی در استانهای جیانگسو، شاندونگ، گوانگدونگ، شانشی، هنان، یوننان، سیچوان، شینجیانگ، گوییژو، فوجیان و گوانگشی را بهعهده داشته است. این بیمارستان بهعنوان مرکز آموزش فنی برای پیوند کبد در نظر گرفته میشود..."
موسسهی پیوند PLA در دسامبر سال ۲۰۰۳ توسط مرکز پیوند عضو بیمارستان چانگجنگ شانگهای، که بیمارستان شماره ۲ وابسته به دانشگاه نظامی علوم پزشکی شماره ۲ است، شکل گرفت و تحت تأیید بخش لجستیک عمومی PLA از وزارت بهداشت است. این همزمان با اوج دورهی آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم جیانگ زمین و حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) است.
بر طبق آمارهای دولت چین، از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸، تنها ۷۸ پیوند کبد در سراسر کشور انجام شده است. با این حال، در سالهای ۱۹۹۹، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱، به ترتیب ۱۱۸، ۲۵۴ و ۴۸۶ عمل پیوند انجام شده است. در سال ۲۰۰۳، تعداد عمل جراحی پیوند کبد، به بیش از ۳۰۰۰ مورد افزایش یافته است. بنا بر اظهارات یکی از اشخاص کلیدی انجمن پزشکی پیوند عضو چین، در سال ۲۰۰۵ نزدیک به ۴۰۰۰ پیوند کبد و حدود ۱۰۰۰۰ پیوند کلیه در چین انجام شده است. در ده سال گذشته، بیش از ۹۰۰۰۰ پیوند عضو در چین انجام گرفته است.
بر طبق گزارش شبکهی شانگهایِ خبرگزاری شینهوآ، بین ماه مارس ۲۰۰۵ و می ۲۰۰۵، بیش از ۱۰۰۰۰ چینی پیوند کبد دریافت کردهاند و ۹۶۱۰ عدد از این اعمال جراحی، در بایگانی پیوند کبد چین به طور کامل مستند شدهاند. ح.ک.چ این مقدار فوقالعاده زیاد از پیوند کبد را بدون مشخص کردن اهداکنندگان انجام داده است.
تعداد بسیار کمی پیوند کبد قبل از شروع آزار و اذیت فالون گونگ انجام شده است. همراه با افزایش آزار و اذیت فالون گونگ، شمار پیوند کبد در چین به سرعت افزایش یافته است.
انتظار کوتاه مدت و "انبار اهداکنندگان زندهی اعضای بدن"
مورد زیر در رسانههای چین گزارش شد. بخش پیوند بیمارستان مرکزی شماره ۱ تیانجین، یک عمل جراحی ۴۷ ساعته شامل دو پیوند کبد پیدرپی برای یک بیمار مبتلا به سرطان کبد از شهر آنشان در استان لیائونینگ انجام داد. اولین پیوند کبد به طور ناگهانی پسزده شده و بیرون آورده شد. این بیمارستان از تکنیکهای جراحی پیشرفته متعددی که در سطح بینالمللی شناختهشده هستند استفاده کرد. پس از اینکه بیمار به مدت ۲۶ ساعت بدون کبد زنده ماند، مدیران بیمارستان یک اهداکنندهی جدید کبد یافتند. بیمارستان مرکزی اول تیانجین، در عرض ۲۶ ساعت یک کبد کاملاً منطبق پیدا کرد– چنین چیزی چگونه ممکن است؟
در مقام مقایسه، در پیوند کلیه با توجه به آمارهای پزشکی، پیدا کردن اعضای منطبق و قابل پیوند از اهداکنندگانی خارج از دایرهی اقوام و بستگان بسیار دشوار است– تنها درصد کمی از اعضای منطبق وجود دارد. به غیر از گروه خونی ABO مناسب، آزمایش تطبیق متقابل لیمفوسایتوتوکسیسیتی (سازگاری خون)، آزمایش سیستم آنتیژن لوکوسیت انسانی (HLA) و آزمایش آنتیبادی واکنش صفحهای (PRA) و همچنین مجموعهای از آزمایشهای خاص پزشکی برای اعضای مختلف وجود دارند. بر اساس دانش کنونی پزشکی، تنها اعضای زنده می توانند برای پیوند استفاده شوند، زیرا هنگامی که قلب یک فرد از تپش میایستد، اعضای بدن رو به زوال رفته و غیر قابل استفاده میشوند.
حتی در ایالات متحده که در آن اهدای عضو امر متعارفی است، معمولاً مدتزمان دو تا هفت سال انتظار برای پیوند عضو وجود دارد. درمقایسه، در چین مدتزمان انتظار فقط چند روز یا چند هفته است. خانم جانگ (که در ابتدای این مقاله از وی نام برده شد) تنها یکی دو روز منتظر شد تا بیمارستان یک اهداکنندهی کبد پیدا کند و عمل جراحی او را انجام دهد.
فرم درخواست پیوند کبد از بخش پیوند اعضای بیمارستان چانگجنگ در شانگهای، به وضوح اشاره کرده است که در این بیمارستان، زمان متوسط انتظار برای پیوند کبد یک هفته است. ژورنال بینالمللی مرکز پشتیبانی شبکهی پیوند اعضاء (چین) نیز مدت انتظار کوتاهِ حیرتآوری را برای یافتن اهداکنندگان کبد یا کلیه در چین تأیید کرده است: "اگر از طریق ایمیل یا فکس اطلاعات شخصیتان را برای ما ارسال نمایید و یا اگر برای انجام تمامی آزمایشهای لازم به منظور اطمینان از اهداکنندگان منطبق به شنیانگ در چین بیایید، پیوند کبد میتواند در عرض یک ماه انجام شود، و معمولاً بیشتر از دو ماه طول نمیکشد. پیوند کلیه معمولاً میتواند در طی یک هفته ترتیب داده شود و بیش از یک ماه طول نخواهد کشید، و این زمان مورد نیاز ما برای یافتن یک اهداکنندهی مناسب HLA است".
وبسایت مرکز پیوند اعضای شرق در ماه آوریل سال ۲۰۰۶ اشاره کرد: "زمان متوسط مورد نیاز ما به منظور یافتن یک اهداکنندهی کبد مناسب، دو هفته است". بیمارستان چانگجنگ شانگهای در وبسایت خود اعلام کرد: "به طور متوسط، زمان انتظار برای تمام بیماران پیوند کبد یک هفته است".
بدون تعداد عظیمی از اهداکنندگان زندهی عضو– یعنی گروهی از افراد که در هر زمانی بتوان آنها را برای خارجکردن اعضای بدنشان کشت– توضیح چنین زمان انتظار کوتاهی برای عملهای پیوند بسیار زیادی که در چین انجام میشود غیرممکن است.
منبع اهداکنندگان زندهی عضو
برخی از خوانندگان ممکن است سوال کنند که آیا این تعداد زیاد از مردم به میل خودشان اعضای بدنشان را اهدا میکنند.
از زمان اولین مورد اهدای عضو در چین تا ماه می سال ۲۰۰۹، تنها ۱۰۶ مورد وجود داشته است که افراد، داوطلبانه ترتیب دادهاند که پس از مرگشان اعضای بدنشان اهدا شود. بنا بر آمار شبکهی متحد اشتراک اعضا (UNOS)، در نیمه اول سال ۲۰۰۹ در ایالات متحده ۲۳۰۴ مورد از چنین مواردی وجود داشته است. با این حال، مدت انتظار برای پیوند عضو در ایالات متحده ۱۰۰ برابر طولانیتر از چین است.
با اینکه ح.ک.چ این را تصدیق کرد که اعضا را از بدن زندانیان محکوم به اعدام درآوردهاند، هنوز هم با توجه به تعداد بسیار پایینتر زندانیان محکوم به اعدام، نمیتوان تعداد بالای پیوند عضو را توضیح داد.
با خلاصهای از این آمارها، کاملاً روشن است که برداشتن اعضا از بدن تمرینکنندگان زندهی فالون گونگ در چین، به شکلی متداول طی یک دورهی زمانی طولانی انجام گرفته است. علاوه بر آزار و شکنجه وحشیانهای که ح.ک.چ بر فالون گونگ روا داشته، تمرینکنندگان را به قصد برداشتن اعضای بدنشان کشته است. این گستره از آزار و شکنجه و این درجه از کشتار غیرانسانی فراتر از تصور هر کسی است.