فالون دافا، فالون گونگ - سایت مینگهویی www.minghui.org چاپ

دادخواستی برای آزادی دو تمرین‌کننده‌ی سالمند فالون گونگ

5 فوریه 2013

(Minghui.org) دادگاه منطقه‌ی فنگران واقع در شهر تانگشان، در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۱۲، دو تمرین‌کننده‌ی ۶۰ ساله‌ی فالون گونگ را به‌طور مخفیانه محاکمه کرد. قاضی شو تیانپنگ ریاست جلسه را به‌عهده داشت. خانم ژانگ مینگ‌فنگ به سه سال حبس و خانم ژانگ گوییژی به چهار سال حبس محکوم شدند. هم‌اکنون هر دوی آنها در زندان زنان شیجیاژوانگ به سر می‌برند.

هنگامی که مردم مطلع شدند که این دو خانم به خاطر باورهای‌شان زندانی شده‌اند، دادخواستی نوشته و خواستار آزادی آنها شدند. در عرض مدت کوتاهی، ۴۰۴ نفر پای این دادخواست را امضا کردند.

 

مردم در تانگشان واقع در استان هبی، دادخواستی که خواستار آزادی خانم ژانگ گوییژی و خانم ژانگ مینگ‌فنگ بود را امضا کرده و انگشت زدند.

خلاصه‌ای از آزار و شکنجه

خانم ژانگ مینگ‌فنگ ۶۰ ساله، اهل روستای شائوژوانگ واقع در شهرستان لائوژوانگزی در شهر تانگشان است. قبل از اینکه او تمرین فالون گونگ را در سال ۱۹۹۸ آغاز کند، مبتلا به آرتریت روماتوئید حاد (ورم و التهاب شدید مفاصل) و ضعف اعصاب بود و در نفس کشیدن به هنگام شب مشکل داشت.

همان‌‌‌‏طور که خانم ژانگ مینگ‌فنگ فالون دافا را تزکیه می‌کرد، بیماری‌هایش ناپدید شدند. او با رغبت به دیگران کمک می‌کرد و داوطلبانه و بدون دریافت هیچ پولی مسئولیت دو حلقه چاه را در روستا به‌عهده گرفت. درحالی که دیگران برای ماشین‌آلات حفاری چاه که از زمین‌های‌شان رد می‌شد تقاضای پول می‌کردند، او هیچ پولی درخواست نمی‌کرد. او منفعت دیگران را بر منفعت خودش مقدم می‌شمرد و بهترین سعی خود را می‌کرد که به دیگران کمک کند. با استفاده از تراکتورش در برداشت سیب‌زمینی‌ به روستاییان کمک می‌کرد. مردم در روستاهای مجاور از محبت و مهربانی‌ او خبر داشتند و اغلب برای برداشت سیب‌زمینی‌های‌شان از او درخواست کمک می‌‌کردند. او در کمال مسرت به آنها کمک می‌کرد و در عوض چیزی از آنها مطالبه نمی‌کرد.

خانم ژانگ گوییژی یک معلم ۶۸ ساله‌ی بازنشسته از روستای نانوانگ‌ژوانگ واقع در شهرستان لائوژوانگزی در شهر تانگشان است. او سابقاً مبتلا به بیماری قلبی بود، اما وقتی تمرین فالون دافا را در سال ۱۹۹۸ آغاز کرد، بهبود یافت. او بارها مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است. در ۲۵ می ۲۰۰۱، به‌خاطر امتناع از رها کردن باورهایش، در بازداشتگاه فنگران زندانی شد. او را آویزان کردند، مورد ضرب و شتم قرار دادند، به‌شکلی وحشیانه به بدنش غذا وارد کردند و با باتون‌های الکتریکی به او شوک اعمال کردند. در طی تغذیه‌ی اجباری، دو دندان جلویی وی کنده شد. او از استفاده از توالت محروم بود. رئیس اداره‌ی آموزش و فرهنگ اعضای خانواده‌ی خانم ژانگ را به بازداشتگاه آورد تا او را تحت فشار قرار دهد. خانم ژانگ از امضای ضمانت‌نامه‌ای که او را به تمرین نکردن فالون گونگ متعهد می‌کرد امتناع ورزید. رئیس به یک زندان‌بان گفت تا او را کتک بزند. دختر خانم ژانگ وقتی دید زندان‌بان به موهای مادرش چنگ انداخت و او را پرت کرد، شروع به گریه کرد. پس از اینکه خانواده‌ی خانم ژانگ آنجا را ترک کردند، زندان‌بان با یک باتون مکرراً به مچ پای او ضربه زد. سپس خانم ژانگ ۵۷ ساله به مدت سه روز مورد شکنجه قرار گرفت. در نتیجه سوء رفتار، کنترلش را در دفع ادرار از دست داد و بدنش پوشیده از کبودی بود.

خانم ژانگ گوییژی، در پاییز سال ۲۰۰۱ به سه سال کار اجباری محکوم و به اردوگاه کار اجباری کایپینگ در تانگشان منتقل شد. او به حدی مورد شکنجه قرار گرفت که توانایی راه رفتن را از دست داد. اردوگاه به خانواده‌اش اجازه داد تا برای درمان پزشکی، وی را به خانه ببرند. او زمین‌گیر و کاملاً وابسته به دیگران بود. وی به تمرین فالون گونگ ادامه داد، که به‌تدریج سلامتی او را بازگرداند. او  تجربه‌ی آزار و شکنجه‌اش را برای دیگران بازگو کرد.

هنگامی که در تاریخ ۴ آوریل ۲۰۱۲، خانم ژانگ مینگ‌فنگ و خانم ژانگ گوییژی از روستای شیژنگ‌ژوانگ عبور می‌کردند، مأمور ژنگ بائوگانگ از اداره‌ی پلیس شهر فنگ‌دنگوو آنها را فریب داد. ژنگ در لباس شخصی از خانم‌ها دی‌وی‌دی نمایش شن یون را درخواست کرد. همان‌طور که آنها صحبت می‌کردند، یک ماشین پلیس متوقف شد و چند مأمور، دو خانم را بازداشت کردند و آنها را به اداره‌ی پلیس فنگ‌دنگوو بردند. آنها برای یک حبس ۱۵ روزه به بازداشتگاه فنگران منتقل شدند. دادگاه منطقه‌ی فنگران، بدون اطلاع دادن به خانواده‌های‌شان و یا دادن فرصتی برای گرفتن وکیل، در تاریخ ۲۰ اوت آنها را به‌طور مخفیانه محاکمه کرد. زمانی‌که آنها سعی کردند از خودشان دفاع کنند، قاضی پرونده، شو تیانپنگ، حرفشان را قطع کرد و خانم ژانگ مینگ‌فنگ را به سه سال حبس و خانم ژانگ گوییژی را به چهار سال حبس محکوم کرد. آنها در حال حاضر در زندان زنان شیجیاژوانگ هستند.

شکایت از قاضی ح.ک.چ برای رفتار غیرقانونی

شو تیانپنگ، رئیس دومین دادگاه کیفریِ دادگاه منطقه‌ی فنگران در شهر تانگشان است. از زمان آغاز آزار و شکنجه، او بیش از ده تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ را به‌طور غیرقانونی به زندان محکوم کرده است. خانواده‌‌های خانم ژانگ مینگ‌فنگ و خانم ژانگ گوییژی به‌خاطر رفتار غیرقانونی از او شکایت کرده‌اند و او را مجبور خواهند کرد که با عدالت روبرو شود.

شو، دو تمرین‌کننده‌ی بی‌گناه را به‌طور مخفیانه محاکمه و آنها را مجرم اعلام کرد. آنچه وی انجام داد بر خلاف قانون بود و او می‌بایست مجازات شود.

به‌عنوان قاضی مسئول پرونده، شو زمان و مکان محاکمه را در ابلاغیه‌ی عمومی دادگاه اعلام نکرد و حضور خانواده‌ی متهمان را غیرممکن ساخت. این نقض جدی آیین دادرسی قانونی است.

در طول محاکمه، شو مانع از این شد که خانم ژانگ گوییژی و خانم ژانگ مینگ‌فنگ از خودشان دفاع کنند، بنابراین آنها را از حق قانونی‌شان محروم کرد.

مردم در تانگشان در مورد بی‌عدالتی‌ای که علیه این دو تمرین‌کننده‌ی سالمند صورت گرفته بود، شنیدند و با امضای دادخواستی از آنها حمایت کرده‌اند. خبر این بازداشت‌های غیرقانونی در بسیاری از بازارهای تانگشان منتشر شد. مردم برآشفته شدند و گفتند، "مقامات ح.ک.چ از قوانین پیروی نمی‌کنند. در چین یک انسان خوب بودن سخت است. مردم در اینجا از حقوق انسانی برخوردار نیستند. تمرین‌کنندگان فالون گونگ مردم خوبی هستند و ما از آنها حمایت می‌کنیم. آنها انسان‌های بزرگی هستند. فالون دافا عالی است"!

در ۱۲ سال گذشته، صدها وکیل استدلالات عمیقی برای دفاع از بی‌گناهی تمرین‌کنندگان فالون گونگ ارائه داده‌اند. با این حال، کمیته‌ی امور سیاسی و قانون‌گذاری ح.ک.چ، سیاستی غیرقانونی را اعمال کرده است. این کمیته، نظام حقوقی در چین را  به یک نمایش مضحک غیرقانونی تبدیل کرده و باعث شده است که حرفه‌های قانونی مرتکب جرم شوند. همان‌‌‌‏طور که وکیلی به نام شی یانیی به یک قاضی گفت، "شاید شما درحال حاضر محاکمه نشوید، اما به این معنی نیست که در آینده محاکمه نخواهید شد".

جهان دیده است که فالون گونگ با آزار و شکنجه‌ی ح.ک.چ ازبین نرفته است. مردم بیشتر و بیشتری در حال ایستادن علیه آزار و شکنجه و انجام اقداماتی برای حمایت از راستی و درستی هستند.

مقاله مرتبط: "دادگاه منطقه‌ی فنگران در تانگشان زنان بی‌گناه را به ناحق متهم می‌کند" (نسخه انگلیسی) http://en.minghui.org/html/articles/2012/9/27/135602.html.