(Minghui.org) فانگ بینشینگ، رئیس دانشگاه پست و مخابرات پکن، به‌عنوان طراح اصلی "سپر طلایی" چین یا "فایروال بزرگ چین" بدنام می‌باشد. نقش او در سانسور اینترنتی باعث شد تا لقب "پدر فایروال بزرگ" را از آن خود کند. اخیراً هنگامی که آقای فانگ ۵۳ ساله به‌دلیل سرطان روده‌ی بزرگ از سمت خود استعفاء داد، ناگهان شادی فضای توییتر را فرا گرفت.

سالهاست که جامعه‌ی بین‌المللی، چین را "دشمن عمومی اینترنت" به حساب می‌آورد. آقای فانگ تا حد زیادی مسئول این تصور می‌باشد. مدتهاست که کمک وی به حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در زمینه‌ی سانسور اینترنتی، او را در نزد شهروندان دنیای سایبری منفور ساخته است.

در تاریخ ۹ فوریه‌ی ۲۰۱۳، آقای فانگ به مناسبت سال نو، پیام تبریکی را برای کاربران اینترنتی ارسال کرد. این پیام در وب‌سایت چینی Weibo (که مشابه توییتر می‌باشد) منتشر شد. او در پاسخ ۲۵۰۰۰۰ پیام "گم شو" دریافت کرد و کمی بعد قسمت نظرات را بست.

در سال ۱۹۹۸، رژیم ح.ک.چ شروع به ساخت فایروالی برای سانسور وب‌سایت‌ها کرد. پس از اینکه جیانگ زِمین آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ را در ژوئیه‌ی ۱۹۹۹ آغاز کرد، این فایروال دستخوش رشد و توسعه‌ی سریعی شد.

ح.ک.چ سریعاً دروغ‌هایی برای تهمت زدن و بدنام کردن فالون گونگ ساخت تا فضایی از بی‌اعتمادی را در بین شهروندان چینی ایجاد کرده و همچنین عذر و بهانه‌هایی برای آزار و شکنجه‌ی غیرانسانی تمرین‌کنندگان فراهم آورد.

پروژه‌ی فایروال به دستور جیانگ زمین، از اولویت سیاسی بی‌سابقه‌ای برخوردار شد و هم‌زمان به ابزاری برای پنهان نمودن حقیقت تبدیل شد. تحت این شرایط، آقای فانگ نقش ننگین خود را در توسعه‌ی سریع فایروال بزرگ چین ایفا کرد.

با نگاه به روند مسدودسازی حقایق درباره‌ی فالون گونگ و اینکه دروغ‌ها چگونه به‌طور متقاعد‌کننده‌ای پذیرفته می‌شدند، جای تعجب نیست که فایروال بزرگ چین تا این حد مورد نفرت شهروندان چینی واقع شود. بسیاری از کاربران اینترنتی چین با امور فنی و تکنولوژی آشنا هستند و نسبت به محدودیت‌های فایروال بزرگ، و البته تبلیغات و اطلاعات غلط حکومت، آگاه می‌باشند، بنابراین تنفر آنها نسبت به آقای فانگ به آسانی قابل درک است.

ح.ک.چ پس از شروع آزار و شکنجه، تمامی سیستم تبلیغاتی‌اش شامل تلویزیون، رادیو، روزنامه و اینترنت را برای بدنام کردن فالون گونگ به کار گرفت. تمام کشور با دروغ‌های فراوان‌ اشباع شد. گویا انقلاب فرهنگی دوباره، اما به شکلی بدتر اتفاق افتاده بود.

وقایعی را که در طول انقلاب فرهنگی در زادگاهم اتفاق افتاده بود به‌یاد می‌آورم. وقتی روزنامه‌ای برای خواندن به دست‌مان می‌رسید، تقریباً دو هفته از انتشارش گذشته بود. این روزها با سیستم‌های مخابراتی پیشرفته، عمومی شدن تلویزیون و استفاده‌ی گسترده از اینترنت، وسایل تبلیغاتی مدرن نسبت به آنچه در زمان انقلاب فرهنگی وجود داشت از برتری بسیار بیشتری برخوردار است.

اخبار نادرست و دروغ‌های شایع توسط ح.ک.چ می‌توانست بلافاصله در سراسر جهان منتشر شود و آزار و شکنجه و کمپین تبلیغاتی بر ضد فالون گونگ از لحاظ فن‌آوری، مقیاس و پوشش اطلاع‌رسانی بی‌سابقه بود.

بزرگ‌ترین ترفند تبلیغاتی چین به اصطلاح "خودسوزی میدان تیان‌آن‌من" در ژانویه‌ی ۲۰۰۱ بود.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در خارج از چین بر پایه‌ی ویدئوی تهیه شده از این رویداد توسط تلویزیون مرکزی چین CCTV، برنامه‌ی "آتش ساختگی" را تهیه کردند تا این حقه را برای جهانیان افشا کنند.

با مشاهده‌ی حرکت آهسته‌ی ویدئوی تهیه شده توسط CCTV، می‌توان به‌وضوح شاهد این بود که لیو چان‌لینگ که ادعا می‌شد از جراحات ناشی از سوختگی جان باخته است، در حقیقت از پشت مورد اصابت ضربه‌ی شدید شیئی قرار گرفت. او بلافاصله بر اثر این ضربه جان باخت.

وانگ جین‌دونگ، یکی دیگر از "خودسوزی‌کنندگان" روی زمین نشسته و شعارهایی را فریاد می‌زد. درحالی که مأمور پلیسی بی‌حرکت پشت او ایستاده بود. این مأمور منتظر ماند تا فریادهای او تمام شود و سپس پتوی اطفای حریق را بر سر او انداخت. پس از اینکه وانگ خود را به آتش کشید و لباس‌هایش سوخته و تکه تکه شد، بطری پلاستیکی که در بین پاهایش قرار داشت سالم و دست‌نخورده باقی ماند. در یک آتش‌سوزی ناشی از بنزین، چگونه چنین چیزی امکان‌پذیر است؟

ح.ک.چ هرگز پاسخ درستی به بی‌دقتی‌ها و تناقضات این حقه نداده است، با این وجود این نوار ویدیوئی کماکان برای شستشوی مغزی مردم چین استفاده می‌شود.

همچنین برای مسموم کردن ذهن دانش‌آموزان، این موضوع در کتاب‌های درسی دبستان گنجانده شده است. ح.ک.چ با مسدود کردن کلیه‌ی کانال‌های ارتباطی توسط فایروال بزرگ به فریب مردم چین ادامه می‌دهد.

اشخاص اندیشمند باید ارزش‌های اخلاقی خود را حفظ کرده و اقدام به همکاری با افرادی چون فانگ نکنند. او حتی اصول اولیه‌ی اخلاقی را نادیده گرفت و از مهارت و توانایی خود برای تقسیم شبکه‌ی کلی اینترنت در چین به شبکه‌های محلی جدا از هم استفاده کرد، در نتیجه کانال‌هایی را که مردم می‌توانستند برای آگاهی از حقایق از آنها استفاده کنند؛ مسدود کرد.

او مستقیماً به خواسته‌ها و دستورات ح.ک.چ تن در داد و مانع دسترسی شهروندان به رسانه‌های مستقل شد و در نتیجه مورد استهزای آنها قرار گرفت.

شهروندان دنیای سایبری با یک دوبیتی طعنه‌آمیز زندگی او را به تصویر کشیدند: "وقتی زنده هستی هزاران نفر با انگشت تمسخر به تو اشاره می‌کنند؛ پس از مرگ یک نام تحقیرآمیز از تو به یادگار می‌ماند." عنوان شعر این است: "زندگی پربار."

ح.ک.چ بدسیرت برای حفظ فایروال بزرگ می‌تواند به‌آسانی شخص دیگری را جایگزین فانگ بینشینگ کند، و انزجار عمومی از فانگ باعث نخواهد شد که ح.ک.چ از کنترل خود بر انتشار حقیقت بکاهد.

می‌خواهیم به آنهایی که پا جای پای فانگ می‌گذارند و مسیر او را دنبال می‌کنند توصیه کنیم که حقیقتی را که مردم آرزومند آن هستند به دقت مورد ملاحظه قرار دهند؛ مردم نمی‌خواهند در دنیایی ساخته شده از دروغ‌ زندگی کنند.

لطفاً، به خاطر منافع شخصی خود با ح.ک.چ تبانی نکنید. در عوض، با مردم همراه شوید تا ح.ک.چ متلاشی شده و فایروال بزرگ از بین برود!