(Minghui.org) یک تمرینکننده باید صرفنظر از موقعیت به درون نگاه کند و خود را تزکیه کند. اما بعضی اوقات که با مشکلات برخورد میکنیم، به دلیل عقاید و تصورات بشریمان، الزامات فا را فراموش میکنیم. وقتی فراموش میکنیم به درون نگاه کنیم، این مسئله تأثیری منفی بر تزکیه و توانایی ما در نجات موجودات ذیشعور خواهد گذاشت.
قدرت سکوت
درست قبل از رفتن به مطالعهی فای گروهیمان فکر کردم، "واقعاً خوب میشد اگر مطالعهی فا در منزل من برگزار میشد." فکر میکردم در این صورت نیازی نبود هفتهای دو بار بیرون بروم و میتوانستم از شوهرم که فلج و بستری بود مراقبت کنم. اعضای دیگر خانوادهام نیز دیگر گله و شکایت نمیکردند.
پس از مطالعهی گروهی، این مسئله را مطرح کردم و گفتم، "شما همگی از وضعیت من در خانه مطلع هستید. بگذارید مطالعهی فا هر هفته در منزل من برگزار شود!" هیچ کدام حرفی نزدند. از عکسالعملشان گیج و متحیر شده بودم و نمیدانستم چه بگویم.
در راه برگشت به خانه مدام از خودم میپرسیدم، "آیا حرف اشتباهی زدم؟" همه میدانستند که من مجبورم از شوهرم مراقبت کنم، پس چرا هیچ یک از آنها با من همدردی نکردند؟ نیکخواهیشان کجا بود؟ نمیتوانستم جلوی احساس نارضایتی و ناخشنودیام را بگیرم.
وقتی به خانه رسیدم و شوهرم را درازکشیده روی کف اتاق دیدم، شوکه شدم. با چهرهای ناامیدانه آب از دهانش تراوش میکرد. از دیدن این صحنه بسیار ناراحت شدم. به سرعت به سمتش رفتم تا کمکش کنم بلند شود.
ابزار جادویی
دائماً از خودم میپرسیدم، "چرا تمرینکنندگان به آن صورت با من رفتار کردند؟ کوتاهی من در کجا بود؟" در تزکیه هیچ چیز تصادفی وجود ندارد. حتماً چیزی در سمت من هست که باید اصلاحش کنم. فا را مطالعه و درونم را بررسی کردم. استاد به ما آموزش دادند، "برای یک تزکیهکننده، نگاه کردن به درون یک ابزار جادویی است." ("آموزش فا در کنفرانس بینالمللی فای واشنگتن دیسی ۲۰۰۹") اما من برعکس عمل کرده بودم. به بیرون نگاه میکردم و از سایر تمرینکنندگان شاکی بودم که چرا مرا درک نمیکنند. آیا این نگاه کردن به درون بود؟ آیا این رفتار مطابق با الزامات استاد بود؟
خودم را دقیقاً بررسی کردم و متوجه شدم که با قید و شرط به درون نگاه میکردم. زمانی که امور مطابق میل و خواستهی من بود، به درون نگاه میکردم. زمانی که امور در راستای افکار من نبود، از دیگران شکایت میکردم. این نگاه به درون نبود، بلکه نگاه به بیرون بود. مادامی که به این روش ادامه میدادم، این احساس را داشتم که مورد بیانصافی قرار گرفتهام و با من بدرفتاری میشود. آیا در مسیری شیطانی گام برنمیداشتم؟ وقتی دربارهی آن فکر کردم، ترسیدم. سالهای بسیار زیادی است که تزکیه کردهام، اما هنوز قادر نبودم بهعنوان یک تمرینکننده، مطابق با این التزام اولیه یعنی نگاه به درون، عمل کنم. احساس شرمساری میکردم، زیرا استاد با نیکخواهی بسیار زیاد در حال نجات ما هستند.
تشخیص مشکل
تزکیه مسئلهای جدی است. اگر نتوانیم الزامات فا را کامل و دقیق دنبال کنیم و فکر کنیم که میتوانیم گهگاهی به آنها عمل کرده و در باقی اوقات به آنها بیتوجه باشیم، در حال فریب دادن خودمان هستیم. با وجودی که فکر میکنیم در مسیر تزکیهمان هستیم، اما در واقع از مسیر منحرف شدهایم، سقوط کرده و شبیه افراد عادی عمل خواهیم کرد.
پس از پی بردن به جدیت این مسئله، خودم را جای تمرینکنندگان دیگر گذاشتم. میخواستم بدانم دربارهی من چه فکری میکردند. پس از آن واقعاً میتوانستم آنها را درک کنم.
شوهرم به توجه من در خانه نیاز دارد. گاهی آب میخواهد، گاهی برای جابهجا شدن و گاهی برای استفاده از توالت به من احتیاج دارد. باید به او کمک کنم. در طی مطالعهی فا، به محیطی آرام نیاز داریم. در چنین شرایطی چطور میتوانیم فا را به آرامی مطالعه کنیم؟ این مسئله وقت مطالعهی فای ما را خواهد گرفت. وقت همتمرینکنندگان باارزش است، "این زمان بیاندازه ارزشمند است." ("آموزش فا در شهر شیکاگو")
تمرینکنندگان برای نجات موجودات ذیشعور سخت کار میکنند. نباید وقتشان را بگیرم. وقتی از این زاویه به آن مسئله فکر کردم، آن را درک کرده و احساس رضایت کردم. اینطور نبود که سایر تمرینکنندگان نیکخواه نباشند؛ این من بودم که خودخواه بودم. استاد بیان کردند،
"از حالا به بعد هر آنچه که انجام میدهید، اول باید دیگران را در نظر بگیرید تا اینکه روشنبینی درست ازخودگذشتگی و نوعدوستی را کسب کنید." ("کوتاهی نداشتن در سرشت بودایی" از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)
پس از فکر کردن دربارهی الزامات استاد، احساس شرمندگی کردم.
هر تمرینکنندهای مسئولیت کمک به استاد در اصلاح فا و نجات موجودات ذیشعور را بر عهده دارد. چرا شوهرم فلج و بستری شده و حالا باری بر دوش من است. آن یک مداخله است. استاد پیش از این بیان کردند،
"هر زمان در حین تزکیه هر نوع مداخلهای وجود داشته باشد، باید دنبال دلیل آن در درون خودتان باشید و آنچه را که هنوز نتوانستهاید رها کنید پیدا کنید." (جوآن فالون)
باید واقعاً بدون قید و شرط مطابق با فای استاد، به درون نگاه کنم. پس از آن متوجه دلیل مشکلات خواهم شد.
این درک شخصی من است. لطفاً به هر چیز نادرستی اشاره کنید. از استاد به خاطر نیکخواهیشان در نجات موجودات ذیشعور سپاسگزارم و از همتمرینکنندگانم برای کمک عاری از خودخواهیشان متشکرم.