(Minghui.org) دادگاه منطقه‌ی وانگهوا در فوشان واقع در استان لیائونینگ در تاریخ ۹ ژوئیه‌ی ۲۰۱۳ جلسه‌ی محاکمه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ، ژانگ دیان، سان هایفنگ، مو گودونگ، وانگ یومی و وانگ گویهوا را برگزار کرد. خانواده‌ی خانم ژانگ برای دفاع از وی وکیلی را استخدام کردند. در طول محاکمه، قاضی پرونده خطاب به وکیل گفت، "درباره‌ی قانون با من بحث نکن." وکیل با تعجب پاسخ داد، "اگر در مورد قانون صحبت نکنم، پس در مورد چه چیزی صحبت کنم؟ باید جوک تعریف کنم؟"

در طول چهارده سالی که از آزار و شکنجه می‌گذرد، بسیاری از قضات در سراسر چین عبارات مضحک مشابهی را بیان کرده‌اند. فهرستی از این نقل قول‌ها که در ذیل آمده است، عمق این مشکل را نشان می‌دهد.

• در تاریخ ۱۱ می ۲۰۰۷، دادگاه شهر زنگ‌چنگ واقع در استان گوانگژو جلسه‌ی محاکمه‌ی تمرین‌کنند‌ه‌ی فالون گونگ، مو شیائومی را برگزار کرد. قاضی پرونده مکرراً مانع صحبت کردن وکیلِ خانم مو می‌شد. وی اظهار کرد: "در اینجا راجع به قانون صحبت نکنید!"

• گو یینگ‌چینگ، رئیس "دادگاه میانی خلق" سوشو، یک بار گفت، "چرا در مورد قانون با من صحبت می‌کنید؟ من در مورد سیاست صحبت می‌کنم. انتظار نداشته باشید که قانون بالاتر از سیاست باشد." با این حال، وی قادر نبود در خصوص آنچه که آن را "سیاست" می‌نامید، توضیحی ارائه دهد.

• لیو، معاون "کمیته‌ی سیاسی و حقوقی" شیچانگ واقع در استان سیچوان، یک بار گفت، "درباره‌ی قانون با من صحبت نکنید. ما از این قانون پیروی نمی‌کنیم."

• کارکنان دادگاه شهر چیان‌آن واقع در استان هبی علناً اعلام کردند که پرونده‌های مربوط به فالون گونگ روند قانونی را دنبال نمی‌کنند.

• دادگاه میانی چانگ‌چون واقع در استان جیلین، بدون برگزاری جلسه‌ی محاکمه، برای تمرین‌کنندگان حکم صادر کرد. این دادگاه ادعا نمود که نیازی نیست پرونده‌های فالون گونگ روند قانونی را دنبال کنند.

• یک قاضی در یی‌یانگ واقع در استان هونان، که نظارت بر پرونده‌ی تمرین‌کننده ژانگ چان‌چیو را بر عهده داشت، یک بار گفت، "در زمینه‌ی سرکوب فالون گونگ، قدرت حزب بر قانون برتری دارد. ما صرفاً یک سری تشریفات را دنبال می‌کنیم. راه دیگری وجود ندارد. این تقصیر ما نیست."

• یکی از مقامات اداره‌ی ۶۱۰ نانگان واقع در استان جیلین، به وکیل تمرین‌کننده‌ای گفت، "در اینجا ما حکومت می‌کنیم. از قوانین پیروی نمی‌کنیم. از سیاست پیروی می‌کنیم. می‌توانید برای دادخواهی به هر کجا که می‌خواهید، بروید."

 • شی شینونگ از اداره‌ی ۶۱۰ خیابان فوچینگ، در شهر چنگدو واقع در استان سیچوان گفت، "ما صراحتاً از هیچ قانونی متابعت نمی‌کنیم."

• مأموران پلیس از بخش امنیت داخلی گونگ‌ژولینگ واقع در استان جیلین، تمرین‌کننده‌ای را بازداشت کرده و گفتند، "مطمئن باش که مراحل قانونی را دنبال نخواهیم کرد."

• گو، رئیس بخش امنیت داخلی در منطقه‌ی بائوشان در استان شانگهای، علناً اظهار کرد، "قانون چیست؟ آنچه من می‌گویم قانون است."

قضات حزب کمونیست چین و متخصصان حقوقی علناً اقتدار و نفوذ خود را برای زیر پا گذاشتن قانون اعلام کرده‌اند. از سوی دیگر، "جلسات محاکمه‌ای" را برگزار می‌کنند، احکامی را صادر کرده و در حکمشان "با استناد به مقررات حقوق جزا" اظهاراتی را بیان می‌کنند. وانمود می‌کنند که در هنگام رسیدگی به پرونده‌های فالون گونگ دقیقاً از قانون تبعیت می‌کنند، اما در واقع هرگز چنین نکرده‌اند.

ح.ک.چ قضات، دادستان‌ها و مأموران پلیس را به‌عنوان ابزاری برای کمک به اجرای آزار و شکنجه‌ تعلیم داده است. قوانین به‌عنوان سلاح و برای سرپوش گذاشتن بر جرایم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

با این حال، از طریق تلاش‌های خستگی‌ناپذیر تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر جهان، افراد بیشتر و بیشتری موارد ذیل را به‌رسمیت شناخته و تصدیق کرده‌اند:

• کسانی که برای باورهای معنوی خود تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند، مجرم نبوده و کاملاً بی‌گناه می‌باشند. بر طبق قانون اساسی چین فالون گونگ غیرقانونی محسوب نمی‌شود. فالون گونگ حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را آموزش می‌دهد. ح.ک.چ عکس این اصول را تعلیم می‌دهد.

• تمرین‌کنندگان فالون گونگ هیچ‌ قانونی را نقض نکرده‌اند. آنها صرفاً به‌دلیل باورشان، تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند.

• بر خلاف اتهامات دادگاه‌های چین، تمرین‌کنندگان فالون گونگ هرگز "در اجرای قانون، کارشکنی" نکرده‌اند. دادستان‌ها و قضات قادر نبوده‌اند که بگویند در اجرای کدام قوانین "کارشکنی" صورت گرفته است. این صرفاً نیرنگی است که استفاده می‌شود تا محکومیت فالون گونگ منطقی و معقول به نظر برسد.

 • آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ، شامل بازداشت‌های غیرقانونی، زندان، شکنجه و شیوه‌های دیگر به کار گرفته شده، جرم و جنایت واقعی است.

 • آزار و شکنجه‌ هم قوانین بین‌المللی و هم قوانین چین را نقض می‌کند. عاملان این جرائم باید در دادگاه‌های سراسر جهان در قبال جنایاتی از قبیل شکنجه، نسل‌‌‌‌کشی، قتل و برداشت زنده‌ی اعضای بدن پاسخگو باشند.

سران حزب در سخنرانی‌هایشان اعلام می‌کنند که درحال حاضر در چین "حاکمیت قانون" برقرار است، اما به‌نظر می‌رسد که شواهد چیزی غیر از این را نشان می‌دهد. در چنین جامعه‌ای، چگونه کسی می‌تواند از این سؤال بگریزد، "اگر امروز این می‌تواند برای فالون گونگ اتفاق بیفتد، فردا برای من چه چیزی اتفاق می‌افتد؟"