(Minghui.org) در طی ۱۴ سال گذشته، تمرین‌کنندگان فالون گونگ به روشی مسالمت‌آمیز در برابر آزار و شکنجه‌ی حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) ایستادگی کردهاند و در نتیجه آزار و شکنجه به بن‌بست رسیده است. اردوگاه‌های کار اجباری- که یکی از محیط‌های شیطانی اصلی برای آزار و شکنجه به شمار می‌آیند- در نتیجه‌ی فشار روزافزون مردم، شروع کردهاند تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بند را آزاد کنند. اخیراً اردوگاه کار اجباری شی‌دایینگ‌زی در شهر چائویانگ واقع در استان لیائونینگ، تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس را آزاد کرده است. این تمرین‌کنندگان از مناطق مختلفی در سراسر چین بازداشت شده و در این اردوگاه حبس شده بودند.
در تاریخ ۵ ژوئیه‌ی ۲۰۱۳، اکثر تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار شین‌آن در پکن محبوس بودند، آزاد شدند. اعضای خانواده‌ی تمرین‌کنندگان آزاد شده یا مأمورین پلیس محلی، به این اردوگاه فراخوانده شدند تا تمرین‌کنندگان بازداشت شده را به خانه‌های‌شان ببرند.
در ماه می، اردوگاه کار اجباری زنان در پکن شروع به آزاد کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ کرد. تا ماه ژوئیه، تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ بازداشت شده در این اردوگاه آزاد شدند.
سوء استفاده‌ی بی‌شرمانه از حبس‌شدگان
شرایط زندگی در اردوگاه کار اجباری در شهر چائویانگ واقع در استان لیائونینگ، بسیار نامساعد می‌باشد. در اتاقی به مساحت حدود ۴۰ متر مربع، بیست نفر زندگی می‌کنند.
در این اردوگاه کار اجباری، صبحانه معمولاً فقط نان غلات است و نهار چیزی جز نان‌های بخارپز نمی‌باشد. تنها خوراک سبزیجات، سوپ باک چوی (نوعی کلم چینی) است. اکثر زندانیان بسیار گرسنه هستند، با این حال مجبورند ۱۱ ساعت در روز، شامل شنبه‌ها و یکشنبه‌ها، به کار سخت و برده‌وار بپردازند.
اردوگاه کار اجباری شهر چائویانگ از بدوی‌ترین روش‌ها برای کسب سود و منفعت استفاده می‌کند. تمرین‌کنندگان از هیچ گونه امنیت و محافظت کاری برخوردار نیستند و شرایط زندگی و کار برده‌وار به‌طور جدی به سلامتی تمرین‌کنندگان آسیب می‌رساند.
شیوه‌های شرم‌آور کار برده‌وار
اردوگاه‌های کار حتی به این معروفند که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مانند برده مورد داد و ستد قرار می‌دهند. در ماه می سال ۲۰۰۹، اردوگاه کار اجباری شی‌دایینگ‌زی تعدادی از زندانیان و تمرین‌کنندگان فالون گونگ را از اردوگاه کار اجباری شین‌آن در پکن خریداری کرد.
در ماه ژوئن سال ۲۰۱۰، اردوگاه کار شی‌دایینگ‌زی چهارمین گروه از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و زندانیان خود را خریداری کرد. در میان تمرین‌کنندگان فالون گونگ خریداری شده نام این افراد به چشم می‌خورد: لیو ون (از ژوژو، استان هبی)، یین ییشین (از ژانگ جیا کو، استان هبی)، لی چیان (از دژو، استان شان‌دونگ)، لیو شینگ‌دونگ (از استان هیلونگ‌جیانگ)، وانگ فانگپو (از ژانگ جیا کو، استان هبی)، هو چین (از استان گویی‌ژو)، ژانگ شیائودونگ (از اورومچی، استان شین‌جیانگ)، یو هونگ‌تائو (از ییچون، استان هیلونگ‌جیانگ)، رن هونگ‌وی (از فوشون، استان لیائونینگ)، وانگ یان‌مینگ (از استان شان‌دونگ) و زنگ تای (از استان سی‌چوان). تمرین‌کنندگان دیگری نیز خریداری شدند که نام آنها نامعلوم است.
اردوگاه کار اجباری شی‌دایینگ‌زی، هر بار ۴۰ نفر را خریداری می‌کرد و برای هر نفر ۸۰۰ یوآن (حدود ۱۳۰ دلار آمریکا) پرداخت می‌کرد. در نتیجه، تمرین‌کنندگان فالون گونگ از بسیاری از مناطق مختلف در این اردوگاه بازداشت بودند.
در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۱۲، لی زیمینگ از استان هبی از اردوگاه کار اجباری شین‌آن در پکن به اردوگاه کار اجباری در شهر چائویانگ واقع در استان لیائونینگ، منتقل شد، به این منظور که تحت آزار و شکنجه‌ی بیشتری قرار گیرد.
استفاده از سیستم اردوگاه کار اجباری به منظور شرارت
سیستم اردوگاه کار اجباری ح.ک.چ در اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ و در طی آزار و شکنجه‌ی "جناح راستی‌ها" تأسیس گردید. در مدت ۱۴ سال گذشته، از این سیستم برای آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده شده است.
در این اردوگاه‌های کار اجباری، تمرین‌کنندگان فالون گونگ اغلب در محیط‌هایی سمی مجبور به انجام کار برده‌وار می‌شوند. در چنین محیط‌های سخت و نامساعدی، نگهبانان تمرین‌کنندگان را تحت آزار و اذیت قرار می‌دهند به این امید که بتوانند آنها را وادار کنند از عقایدشان دست بکشند- این کار به اصطلاح "تبدیل" نامیده می‌شود. افرادی که از "تبدیل شدن" امتناع می‌ورزیدند، تحت شکنجه قرار گرفته و یا حتی کشته می‌شدند.
در سراسر کل جریان آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط ح.ک.چ، تمرین‌کنندگان در سراسر دنیا خود را وقف این کردند که جنایات بی‌رحمانه و شرارت‌بار در اردوگاه‌های کار اجباری در چین را افشا کنند. وب‌سایت مینگهویی به‌طور روزانه گزارش‌های خاصی از شکنجه و کار برده‌وار در اردوگاه‌های کار اجباری را منتشر می‌کند. استقامت تمرین‌کنندگان فالون گونگ همراه با اعتراض مردم در سراسر چین و خارج از آن باعث شد که بعضی از اردوگاه‌های کار اجباری تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بند را آزاد کنند.
ح.ک.چ ادعا کرده است که سیستم اردوگاه کار اجباری خود را منحل کرده است، اما این فقط تغییر چهره‌ای است که به واسطه‌ی فشارهای خارجی انجام شده است. ذات پلید ح.ک.چ تغییر نکرده است. حزب کماکان تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به روش‌های متعددی تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد. برخی از این روش‌ها عبارتند از: محکومیت آنها به زندان بدون طی هیچ روند قانونی یا شکنجه جسمی و روحی آنها در مراکز شستشوی مغزی.
گزارش‌های اخیر از آزار و اذیت
اخیراً لی چائو، رئیس اداره‌ی امنیت عمومی، و ژائو جینگ، دبیر کمیته‌ی امور سیاسی و حقوقی در شهر چائویانگ، شهروندان بی‌گناه را به بهانه‌ی "حفظ امنیت عمومی" تحت آزار و اذیت قرار دادند.
این دو مأمور، شرکت‌ها و مؤسسات نزدیک استادیوم چائویانگ را مجبور کردند برگه‌هایی را امضا کنند مبنی بر اینکه هیچ تمرین‌کننده‌ی فالون گونگی در مجموعه‌ی آنها کار نمی‌کند. آنها همچنین به تک‌تک منازل مسکونی رفته و ساکنین آنها را مجبور به امضای مدارک مشابهی کردند.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ به مقاومت در برابر این آزار و شکنجه و افشای آن ادامه خواهند داد. امید است که همه‌ی مردم به این تلاش بپیوندند. همه‌ی شهروندان چینی قربانیان ظلم و ستم ح.ک.چ می‌باشند. مقاومت در برابر آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ، محافظت از حقوق همه‌ی شهروندان چین است.