(Minghui.org) در ماه نوامبر ۲۰۱۳، کارکنان اداره ۶۱۰ شهر ارومچی دور تازه‌ای از آزار و اذیت و شکنجه علیه تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ را به‌راه انداختند. مقامات این اداره ۶۱۰ به‌مثابه بخشی از تلاش رژیم برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان و مجبور کردن آنها به رها کردن باورهایشان، سعی کرده‌اند تا تمرین‌کنندگانی را که در سال ۲۰۱۳، از مرکز شستشوی مغزی شهر ارومچی آزاد شده‌اند، وادار به امضای بیانیه‌ای کنند مبنی بر اینکه دیگر هرگز فالون گونگ را تمرین نمی‌کنند و از این طریق، تبدیلآنها را "تضمین" کنند.
تعدادی از شعب اداره ۶۱۰ در این دور جدید آزار و شکنجه شرکت کرده‌اند. از جمله اداره۶۱۰ در حوزه‌های تیان‌شان، شایی‌بیک، شی‌شی، میدونگ و سپاه سازندگی و تولید شین‌جیانگ.
تمرین‌کنندگان به دفاتر اجرایی اماکن هر محله برده می‌شدند و مسئولان در این اماکن سعی می‌کردند آنها را مجبور به امضای اسنادی کنند که به موجب آن باورهای خود را نفی کنند. بسیاری از تمرین‌کنندگان بازداشت شده و خانواده‌هایشان با امتناع از پذیرش این دستورات، در مقابل آزار و شکنجه ایستادگی کردند.
آزار و شکنجه در مرکز شستشوی مغزی
سال‌ها است که اداره ۶۱۰ شهر ارومچی اقدام به حبس تمرین‌کنندگان در مرکز شستشوی مغزی این شهر کرده است. این اداره، پلیس محلی و شهری و کارکنان امنیتی از دفاتر انجمن و اماکن را بسیج می‌کند تا تمرین‌کنندگان را به شیوه‌های مختلف گردآوری کنند. تمرین‌کننده‌ای به این گزارشگر گفت که پلیس به‌زور وارد خانه‌اش شده است. تمرین‌کننده دیگری گفت پلیس مانند دزدها از روی حصار پریده و به‌زور وارد خانه وی شده است.
این مرکز شستشوی مغزی که توسط اداره ۶۱۰ شهر ارومچی اداره می‌شود، در ساختمانی دنج و کم رفت و آمد در نانشان قرار دارد که در حومه این شهر واقع است. در ساختمانی که شبیه زندان است، هر تمرین‌کننده در اتاقی که دو «دستیار» در آنجا حضور دارند، نگه داشته می‌شوند. آنها با تمرین‌کنندگان مانند مجرمان رفتار می‌کنند. مأموران در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز تمرین‌کنندگان را تحت نظر دارند و آنان را مورد آزار و اذیت کلامی قرار می‌دهند.
اداره ۶۱۰ شهر ارومچی افراد مختلفی را از سایر مناطق نیز به کار می‌گیرد تا در این آزار و شکنجه همکاری کنند. از جمله ژانگ یونگ‌جون (رئیس پیشین اداره ۶۱۰ در زندان شماره ۵ شین‌جیانگ)، محققانی از مؤسسه علوم اجتماعی شین‌جیانگ، و تمرین‌کنندگان سابقی که تحت فشارهای شکنجه به‌دست مسئولان، به افرادی مخالف فالون گونگ تبدیل شدند.
تمرین‌کنندگانی که در این مرکز شستشوی مغزی حبسند، علاوه بر تحمل سوءرفتارهای فیزیکی، در معرض آزار و اذیت روحی و روانی نیز قرار می‌گیرند. مسئولان این مرکز تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند فیلمهایی با مضامین افتراآمیز درباره فالون گونگ را تماشا کنند، پس از آن دستور می‌دهند که سه اظهاریه مربوط به انکار باورهایشان را بنویسند و سپس آنها را در مقابل سایرین با صدای بلند بخوانند.
یکی از کارمندان این مرکز شستشوی مغزی زن سالخورده‌ای را به‌خاطر می‌آورد که هنگام خواندن اظهاریه‌اش از هوش رفت. تمرین‌کنندگانی که «تبدیل» می‌شوند، حتی پس از تسلیم اظهاریه‌های خود، بایستی قبل از آزادی روی عکس استاد لی‌هنگجی؛ بنیان‌گذار فالون گونگ، پا بگذارند.
این مرکز شستشوی مغزی درخصوص آنهایی که از همکاری امتناع می‌کنند، شدت آزار و اذیت را افزایش می‌دهد. از جمله محروم کردن آنها از خواب، پخش ویدئو‌های تبلیغاتی بیشتری علیه فالون گونگ، نظارت دائمی و آزار و اذیت کلامی. یک‌بار تعدادی از تمرین‌کنندگان در اعتراض به این آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زدند.
تمرین‌کننده‌ای به این گزارشگر گفت که یکی از مأموران، آب‌جوی خود را به زور به او خوراند و تهدید کرد که اگر از «تبدیل شدن» امتناع ورزد، او را مجبور به خوردن مشروب می‌کند. ازآنجایی‌که آموزش‌های فالون گونگ تمرین‌کنندگان را از نوشیدن الکل منع می‌کند، این روش شکل دیگری از آزار و اذیت روانی است که بر سلامتی فرد نیز تأثیر مستقیم می‌گذارد.
برخی تمرین‌کنندگان برای آزار و شکنجه بیشتر به اردوگاه‌های کار اجباری و مراکز بازداشت فرستاده می‌شدند.
آزار و شکنجه مالی
اداره ۶۱۰ شهر ارومچی از روش تحریم اقتصادی نیز برای مجازات تمرین‌کنندگان استفاده می‌کند. روش‌هایی نظیر دستور دادن به کارفرمایان برای مسدود کردن حقوق یا مستمری تمرین‌کنندگان یا قطع کردن مزایای بازنشستگی آنان. کارفرمایان اغلب تحت فشار هستند تا کارکنانی که فالون‌گونگ را تمرین می‌کنند، اخراج کنند.
به‌دلیل آزار و اذیت و شکنجه فوق‌الذکر، تمرین‌کنندگانی که صاحب کسب‌و‌کار هستند اغلب نمی‌توانند به عملکرد عادی‌شان ادامه دهند. اعضای خانواده نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند: بسیاری از شرکت‌ها و مؤسسات آنان را از ارتقاء شغلی یا سمت‌های مهم محروم می‌کنند. به این شکل آنان نیز قربانیان این آزار و شکنجه محسوب می‌شوند.