(Minghui.org) زندان زنان هیزویزی در استان جیلین، در تاریخ ۱۶ نوامبر ۲۰۱۲ به لانجیا منتقل شد و به زندان زنان جیلین تغییر نام یافت.

آنچه به‌دنبال می‌آید، برخی از روش‌های شکنجه وحشیانه‌ای است که در این زندان بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعمال می‌شود.

نشستن روی چارپایه‌ای کوچک

بازآفرینی صحنه شکنجه: اجبار به نشستن روی چارپایه‌ای کوچک برای مدت‌های طولانی

وقتی تمرین‌کنندگان ابتدا وارد این زندان می‌شوند، نگهبانان آنها را مجبور می‌کنند تا هر روز از ساعت ۵ صبح الی ۱۱ شب روی چارپایه‌های کوچکی بنشینند. بعد از گذشت دو ماه مجبورند از ساعت ۵ صبح الی ۱۰ شب روی این چارپایه‌ها بنشینند.

تمرین‌کنندگانی که از انکار باورهایشان خودداری می‌کنند، مجبور می‌شوند که هر روز ۲۰ ساعت روی این چارپایه‌های کوچک بنشینند. کفل‌های بعضی از تمرین‌کنندگان چرک می‌کرد تا جایی که استخوان‌هایشان نمایان می‌شدند.

محرومیت از خواب

تمرین‌کنندگان توسط زندانیان تحت نظارت قرار می‌گیرند. به‌محض اینکه آنها چشمانشان را می‌بندند، زندانیان مژه‌های‌شان را می‌کشند. اغلب آنها را به‌مدت چند شب متوالی از خواب محروم می‌کنند.

ضرب و شتم خشونت‌آمیز

بازآفرینی صحنه شکنجه: ضرب و شتم‌های خشونت‌آمیز

نگهبانان زندانیان را تحریک می‌کنند که تمرین‌کنندگان را در توالت یا مکان‌هایی که هیچ نظارتی وجود ندارد، مورد ضرب و شتم قرار دهند. به‌طوری‌که هیچ کس دیگری نتواند این ضرب و شتم‌ها را ببیند.

در معرض سرما قرارگرفتن، اجازه استحمام نداشتن

در زمستان آب را بر روی تخت تمرین‌کنندگان می‌ریختند و پنجره‌ها را کاملاً باز می‌کردند.

تمرین‌کنندگان اجازه دوش‌‎ گرفتن یا شستن موهای‌شان را ندارند. موهای‌شان مشت‌مشت ریزش می‌کند.

دست‌بند زدن بین دو تخت

به زندانیان دستور داده می‌شود که تمرین‌کننده‌ای را بین دو تخت ببندند و سپس تخت‌ها را از هم دور کنند. مفاصل دست بعضی از تمرین‌کنندگان در اثر شکنجه شدن به این روش از جا در می‌رود.

زندانیان همچنین یک تمرین‌کننده را برای چند روز متوالی به تخت می‌بندند. بعضی از تمرین‌کنندگان بعد از بسته شدن به این روش، دچار پارگی تاندوم‌ می‌شوند. زندانیان همچنین روی تمرین‌کنندگان می‌نشینند. یکی از تمرین‌کنندگان به‌دلیل شکنجه شدن به این طریق دچار شکستگی مهره شد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: دست‌بندزدن بین دو تخت

خوراندن اجباری ادرار

کار سخت و برده‌وار

کسانی که "تبدیل" (شستشوی مغزی) می‌شوند، هر روز مجبور به کار سخت برده‌وار هستند، درحالی‌که قطعات الکترونیکی می‌سازند.

تحت فشار قرار گرفتن برای افترا زدن به فالون گونگ

تمرین‌کنندگان را مجبور به تماشای فیلم‌هایی با مضامین افتراآمیز درباره فالون گونگ می‌کنند و به‌ آنها دستور می‌دهند که به یکدیگر ناسزا بگویند.

خانم سان شیوشیا، از منطقه کوانچنگِ چانگ‌چون، به یک دوره ۱۰ ساله زندان محکوم شد. در تاریخ ۳۰ آوریل ۲۰۱۲، نگهبان گو شیا زندانیانی به نام‌های تیان گویپینگ و هان لی‌لی را تحریک کرد تا او را مورد ضرب و شتم قرار دهند که منجر به مرگش شد. تیان گویپینگ تاکنون آزاد شده است و هان‌ لی‌لی که به حبس ابد محکوم بود، به محل دیگری منتقل شد به‌طوری که هیچ‌کس نتواند او را پیدا کند.

خانم سان شیوشیا، زمانی که جوان‌تر بود

خانم تانگ که شصت سال دارد، در نتیجه شکنجه، دچار خونریزی مغزی شد و قدرت تکلمش را ازدست داد، اما زندان هنوز از آزادی‌اش خودداری می‌کند. خانم یانگ شومی که پنجاه‌ سال دارد، به سه سال زندان محکوم شد. درنتیجه شکنجه توانایی صحبت‌کردن را از دست داده ‌است و برای راه ‌رفتن نیاز به کمک دارد.

شائو لیانگ، یک تمرین‌کننده سابق فالون گونگ از شهر جیلین که گمراه شده بود، برای کمک به شستشوی مغزی سایر تمرین‌کنندگان به سراسر چین سفر کرده است.