(Minghui.org) ماه گذشته، یازده نفر توسط پلیس منطقه جیانسانجیانگ در استان هیلونگجیانگ بازداشت شدند. در میان آنها، چهار وکیل مدافع شدیداً مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بعداً درنتیجه اعتراض عمومی آزاد شدند. مأموران هفت تمرینکننده باقیمانده را قبل از بهپایان رسیدن دوره بازداشتشان، به مکانهای دیگری منتقل کردند.
بهعلاوه، مسئولین این آزار و شکنجه را به سایر شهرها ازجمله جیاموسی، هاربین و هونگشینگلونگ گسترش دادند.
در تاریخ ۲۱ مارس ۲۰۱۴، چند تمرینکننده (خانم وو دونگشنگ، خانم چن دونگمی، خانم منگ فانلی، خانم دینگ هوییجون، خانم لی گوییفانگ، خانم وانگ یانشین و آقای شی منگون) به هتلی در جیانسانجیانگ رفتند تا با چهار وکیل ملاقات کنند که اسامی این وکلا عبارتند از: آقای جیانگ تیانیونگ، خانم تانگ جیتیان، آقای وانگ چنگ و آقای ژانگ جونجیه. آنها امیدوار بودند که بتوانند درخصوص بستگان بازداشتشده خود که در مرکز شستشوی مغزی چینگلونگشان حبس بودند، از این وکلا کمک و مشاوره حقوقی بگیرند. اسامی بستگانشان عبارتند از: آقای شی منگچانگ، خانم هان شوجوان و خانم جیانگ شینبو.
پلیس محلی همگی این هفت تمرینکننده و چهار وکیل را در ساعت ۸ صبح بازداشت کرد و برایشان ۱۵ روز بازداشت درنظر گرفت.
تمرینکنندگانی که در ۲۱ مارس، هنگام ملاقات با وکلا برای دریافت مشاوره و حمایت قانونی بازداشت شدند.
تمرینکنندگان و وکلا را شکنجه و از ملاقات ممنوع کردند
پلیس در ۲۱ مارس بهزور این تمرینکنندگان را بازداشت کرد:
- چهار مأمور پلیس خانم چن دونگمی را بهزور بر روی زمین، روبه بالا خوابانده و زیر یک صندلی چپاندند. سپس یک مأمور روی آن صندلی نشست بهطوری که نفس کشیدن برایش خیلی سخت شده بود.
- چند مأمور، خانم وانگ یانگشین را بر روی زمین نگه داشته، بازوانش را به پشتش پیچاندند و او را در ماشین ون پلیس انداختند.
- مأموران در ون، به صورت خانم لی گوییفانگ، تمرینکنندهای ۶۰ ساله، سیلی زدند و دوباره وی را در اداره پلیس چیشینگ زندانی کردند.
- مأموران به صورت آقای شی منگون آنقدر سیلی زدند تا اینکه صورتش پر از کبودی شد.
- خانم وو دونگشنگ آخرین نفری بود که او را از هتل بیرون کشیدند. مأموران پلیس بازوانش را به پشتش پیچاندند، دوبار محکم به سرش ضربه زدند و بهزور از طبقه دوم پایین کشیدند. سپس چهار نفر دهانش را بستند و زیر یک صندلی چپاندند.
سپس این شش تمرینکنندۀ خانم را در بازداشتگاه تونگجیانگ زندانی کردند، درحالیکه آقای شی منگون و آن چهار وکیل را در بازداشتگاه چیشینگ نگه داشتند.
همگی این چهار وکیل در طول بازداشت شکنجه شدند. بعد از آزادی، معلوم شد که ۱۰ دنده و دندان آقای تانگ دچار شکستگی شده است. آقای وانگ چنگ یک شکستگی بین دنده پنجم و هفتمش داشت. آقای جیانگ در سراسر شکمش کبودی داشت. ستون فقرات ژانگ جونجیه از سه ناحیه دچار شکستگی شده بود. مأموران آقای تانگ را به زنده به گور شدن و برداشت کلیهاش برای فروش نیز تهدید کردند.
تمرینکنندگان حتی مورد بدرفتاریهای شدیدتری قرار گرفتند. خانم وو دونگشنگ، خانم دینگ هوییجون و خانم منگ فانلی با جراحات شدید در بیمارستان بستری شدند.
بعد از اینکه تمرینکنندگان و وکلا بازداشت شدند، بسیاری از مردم برای درخواست آزادی آنها به جیانسانجیانگ رفتند. مسئولین آنها را از آنجا متفرق کردند و بعضی از افراد را به بازداشت تهدید کردند.
خانوادهها برای تحویل گرفتن آنها آمدند و بهدروغ به آنها گفته شد: "دیگر اینجا نیستند"
در تاریخ ۶ آوریل مدت بازداشت آنها بهپایان رسید. خانواده خانم چن دونگمی، خانم وانگ یانشین و خانم لی گوییفانگ در شب ۵ آوریل به بازداشتگاه تونگجیانگ رفتند. وقتی صبح زود جلوی درب ورودی بازداشتگاه حضور یافتند، مأموران به آنها گفتند که تا ساعت ۸ صبح منتظر بمانند. زمانی که خانوادهها دوباره در ساعت ۸ صبح آمدند، به آنها گفته شد که تمرینکنندگان "دیگر اینجا" نیستند.
درست وقتی میخواستند آنجا را ترک کنند، صدای گریه خانم دینگ هوییجون را از یکی از سلولها شنیدند که درخواست کمک میکرد. مأموران بازداشتگاه از آزادی وی خودداری کردند درحالیکه به او گفتند خانوادهاش آنجا نیست. پس از آن دختر خانم دینگ از راه رسید، اما مأموران باز هم حاضر به آزادی وی نشدند.
در صبح روز ۶ آوریل مسئولین، وکلا را مجبور به ترک آنجا کردند. به غیر از خانم دونگشنگ که وضعیتش وخیم و زندگیاش در خطر بود و به این دلیل آزاد شد، شش تمرینکننده دیگر را بهطور مخفیانه منتقل کردند.
مسئولین جیانسانجیانگ به تهدید و آزار و اذیت تمرینکنندگان ادامه دادند
بعد از اینکه وکلا و تمرینکنندگان بازداشت شدند، بسیاری از مردم از مناطق مختلف برای حمایت آنها آمدند. اما مأموران پلیس بیشتری، در نزدیکی ایستگاههای راهآهن و ایستگاههای اتوبوس مستقر شدند تا سد راه آنها شوند. آنها بهدروغ ادعا میکردند که تمرینکنندگان گردهم جمع میشوند و برای فعالیتهای خشونتآمیز برنامهریزی میکنند.
پلیس ارتش نیز، سر چهارراههای اصلی آمادهباش بود و وسایل نقیله را برای یافتن تمرینکنندگان بازرسی میکرد. گو سونگهای، رئیس اداره ۶۱۰ استان هیلونگجیانگ، برای نظارت بر این فعالیتها به جیانسانجیانگ رفت.
مأموران، آقای شی منگچانگ و خانم هان شوجوان را در ۲۸ مارس آزاد کردند و از آنها خواستند که فرزندانشان آقایان شی لی و شی منگون را متقاعد کنند که فالون گونگ را رها کنند. این زن و شوهر برای بیش از شش ماه بازداشت بودند. دستکم شش نفر را به کار گماردند تا آنها را حتی پس از آزادیشان شب و روز تحت نظارت قرار دهند.
تمرینکننده خانمی به نام جیانگ شینبو هنوز در مرکز شستشوی مغزی چینگلونگشان حبس است. مأموران دو نفر را فرستادند که در خانهاش زندگی کنند و شوهرش را ۲۴ ساعته تحت نظر قرار دهند. این مسئله زندگی روزمره این خانواده را شدیداً مختل کرد.
مأموران آقای فان لونگشنگ، آقای ژانگ یونهی و همسرش خانم لیو چیولینگ و تمرینکننده خانمی به نام ژانگ را نیز بازداشت کردند. آنها همچنین تمرینکنندگان محلی بهخصوص کسانی را که در گذشته بازداشت شده بودند، تحت نظارت قرار دادند تا کسانی را که برای حمایت از این وکلا و تمرینکنندگان، به مرکز شستشوی مغزی چینگلونگشان میروند شناسایی کنند.
آزار و شکنجه به سایر مناطق گسترش مییابد
- مسئولین هونگشینگلونگ گاهی اوقات هر روز برای تمرینکنندگان مزاحمت ایجاد میکردند تا ببینند آیا کسی به جیانسانجیانگ میرود.
- پلیس شهر هاربین تمرینکنندگان محلی را ملاقات و آنها را تهدید کرد تا با وکلا تماس نگیرند یا به جیانسانجیانگ نروند. برخی از تمرینکنندگان مجبور شدند از خانههایشان دور بمانند تا بازداشت نشوند.
- در تاریخ ۳ آوریل، پلیس جیاموسی، خانم لیو لیجیه و شوهرش را در خانه بازداشت کردند. زمانی که خانواده و وکیلشان برای درخواست آزادیشان رفتند، آنها را از آنجا دور راندند.
- تمرینکنندهای از چیچیهار به نام جیانگ بو که در شهر هاربین کار میکرد، بهتازگی بازداشت شد. محل حبس او تاکنون ناشناخته است.
بازرسی مرکزی چین یک گروه از نیروی عملیاتی را به هیلونگجیانگ اعزام کرد تا به نظارت بر این پرونده ادامه دهند.