(Minghui.org) ١٨ آوریل، آخرین مهلت برای ارسال مقالات بهمناسبت جشن روز جهانی فالون دافا در سال ۲۰۱۴، بهسرعت درحال نزدیک شدن است. وقتی اخیراً به مطالعه فای گروهی رفتم، پرسیدم که روند نوشتن مقاله چگونه پیش میرود. اکثر افراد در گروه گفتند که هرگز قصد نداشتند مقالهای بنویسند و بهانهشان این بود که احساس میکردند بهخوبی تزکیه نکردهاند.
یک تمرینکننده مسن در انجام کار روشنگری حقیقت بهخوبی عمل کرده است و بههمین دلیل بین تمرینکنندگان همه آن را میشناسند، بنابراین همه به او نگاه کردند. تمرینکنندهای گفت: "شما باید مقالهای ارائه کنید." فرد دیگری گفت: "بله، شما باید یکی بنویسید." همه هماهنگ با هم، این تمرینکننده را تشویق به نوشتن میکردند.
لبخندی زدم و گفتم: "این وظیفه تکتک تمرینکنندگان است که مقاله تبادل تجربهای ارائه کنند. چرا ما فقط بر او تمرکز میکنیم؟ آیا ما همگی، خودمان سهمی در این موضوع نداریم؟ این فرصت خوبی برای ارائه گزارش تزکیهمان و بیان قدردانیمان نسبت به استاد است. فرصتی برای نجات مردم نیز است."
وقتی دانشآموزان آزمونی را میگذرانند، خودشان باید به سؤالات پاسخ دهند. آنها نمیتوانند به دیگران تکیه کنند. استاد به ما چیزهای خیلی زیادی بخشیدهاند. آیا ما واقعاً هیچچیزی برای گفتن نداریم؟
این درک شخصی من است. همتمرینکنندگان، لطفاً به هر چیز نادرستی اشاره کنید.
(توجه: بهمنظور اطلاع از جزئیاتِ الزامات مورد نیاز برای ارائه مقالات، بهمناسبت روز جهانی فالون دافا، اینجا را ببینید:
اطلاعیه: فراخوان ارسال آثار برای بزرگداشت روز جهانی فالون دافا ۲۰۱۴)