آزار و شکنجه گسترده و شدید تمرین‌کنندگان فالون گونگ از شهر چی‌یوان
(Minghui.org) از ژوئیه ۱۹۹۹ که آزار و شکنجه غیرقانونی فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آغاز شد، در شهر چی‌یوان شهری با اندازه متوسط در استان هنان، تمرین‌کنندگان در معرض شکل‌های مختلف شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
از اواخر سال ۲۰۱۳، چهار تمرین‌کننده به نام‌های دوآن چانگفو، یوان شنگجون، ژای جیاژونگ و ما ژیچای، تا سرحد مرگ شکنجه شدند. خانم دونگ یولان و شوهر خانم لی یوپینگ هر دو به‌دلیل اظطراب و استرس طولانی‌مدت درخصوص سلامت عزیزان‌شان و فشار مقامات دولتی درگذشتند. ۹ تمرین‌کننده به زندان محکوم شدند و حدود۲۰۰ تمرین‌کننده بازداشت شدند. نود تمرین‌کننده به کار اجباری محکوم شدند. دوازده تمرین‌کننده در نتیجه شکنجه در حبس، فلج شدند. بازوها و دنده‌های برخی از افراد شکست و سایرین آنقدر تحت شکنجه شدید و سخت قرار گرفتند که دیگر نمی‌توانستند راست بایستند. دندان‌های چند تمرین‌کننده همگی شکسته بود و برخی دچار اختلالات روانی شدند. بیش از ۶۰۰ تمرین‌کننده را وادار کردند در جلسات شستشوی مغزی شرکت کنندکه با حمایت فرمانداری‌ها برگزار شده بود. محل سکونت تعداد بی‌شماری از تمرین‌کنندگان غارت شد و وسایل شخصی آنها را با خود بردند.
علاوه بر این، مقامات از تمرین‌کنندگان و خانواده‌های آنان مبالغی را اخاذی کردند. وانگ مینگلی، رئیس بخش امنیت داخلی شهر چی‌یوآن و وانگ گویو، یکی دیگر از رؤسای همان بخش، از ۸۴ تمرین‌کننده، حدود ۲۰۴هزار و چهارصد یوان اخاذی کردند. اگر تمرین‌کنندگان یا خانواده‌های آنها این مبالغ را پرداخت نمی‌کردند، آن تمرین‌کنندگان به کار اجباری محکوم می‌شدند.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌صورت غیرقانونی محکوم شده‌اند:
نام
جنسیت
سن
دوره محکومیت
مکان حبس
پانگ لیانگ
مرد
حدود ۴۰ ساله
۳ سال
زندان شین‌مین در شهر ژنگشو، واقع در استان هنان
هو رونگیین
زن
حدود ۶۰ ساله
۴ سال
نامعلوم
لی یوپینگ
زن
۵۴ ساله
۴ سال
نامعلوم
چین شیائومین
زن
نامعلوم
۳ سال
نامعلوم
وانگ ریو
زن
نامعلوم
۳ سال، ۴ سال آزادی مشروط
لیو فاژی
مرد
نامعلوم
۴ سال
نامعلوم
لی زونگرو
مرد
نامعلوم
۳سال، ۳ سال و نیم آزادی مشروط
چنگ شیائومی
زن
نامعلوم
۵ سال
زندان زنان شهر شین‌شیانگ واقع در استان هنان
ژو پیلان
زن
نامعلوم
نامعلوم
زندان زنان شهر شین‌شیانگ واقع در استان هنان
نمونه‌های انتخاب شده از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چی‌یوآن
۱. در سال ۲۰۰۸، خانم چانگ یویینگ بازداشت و به یک سال و نیم کار اجباری محکوم شد. او در اردوگاه کار اجباری شیبالیه واقع در استان هنان محبوس بود. مقامات اردوگاه او را وادار می‌کردند تا گزارش‌های دروغین و جعلی با مضامین افترا‌آمیز علیه فالون گونگ را تماشا کند و به آنها گوش دهد. آنها او را مجبور می‌کردند تا درتمجید از ح.ک.چ سرود بخواند و کارهای شاق و سختی انجام دهد.
خانم چانگ قبلاً چندین بار بازداشت و حبس شده بود. در سال ۲۰۰۰ پس از اینکه به‌منظور روشنگری حقیقت برای مردم به پکن رفت، او را در قفسی در زیرزمین حبس کردند. نگهبانان تمام پول‌ها و لباس‌‌هایش را برداشتند.
در نوامبر سال ۲۰۰۲، خانم چانگ برای جلوگیری از آزار و شکنجه بیشتر، اجباراً خانه را ترک و بی‌خانمان شد. در سال ۲۰۰۳، پرسنل اداره ۶۱۰ شهر چی‌یوآن و بخش امنیت داخلی، او را به‌مدت ده روز در اداره پلیس بیهای حبس کردند. درحالی‌که شوهرش از یک حمله قلبی درگذشته بود، او را به قتل شوهرش متهم کردند.
مأموران پلیس بیهای او را در قفسی آویزان کردند، به او ضربه و لگد می‌زدند و از خواب محرومش می‌کردند. به دست‌ها و پاهایش دست‌بند و پابند می‌زدند و به‌عنوان غذا فقط سوپ رقیق مخلوط شده با کِرم و شن به او می‌دادند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: آویزان نگه داشتن در هوا
خانم چانگ تحت شکنجه طولانی‌مدت دچار آسیب‌های جسمی و ذهنی شد و درنتیجه استرس طولانی‌مدت توموری در بدنش ایجاد شد. اما درخواستش برای درمان پزشکی به‌طور کامل نادیده گرفته شد. پس از ۱۱ ماه تحمل درد و رنج شکنجه‌های وحشیانه، تشخیص داده شد که مبتلا به سرطان رحم است. مقامات زندان به‌منظور اجتناب از وقوع مرگ وی در حوزه نظارت و سرپرستیشان، او را آزاد کردند.
۲. آقای پانگ لانگ، رئیس سابق سازمان آتش‌نشانی شهر چی‌یوآن، در اکتبر سال ۲۰۰۲، به‌دلیل رفتن به پکن، به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ، به سه سال کار اجباری محکوم شد. نگهبانان در حین شکنجه دستش را شکستند. او بعدها به اردوگاه کار اجباری شوچانگ واقع در استان هنان منتقل شد که در آنجا به‌مدت چهار سال متحمل شکنجه‌های وحشیانه‌ای شد. او به‌طور بی‌شرمانه‌ای از اداره آتش‌نشانی اخراج شد و مدارک شهروندی‌اش به‌طور غیرقانونی باطل شد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن دست‌ها در پشت با طناب نایلونی
چون آقای پانگ فریاد زد: «فالون دافا خوب است!» به دوره محکومیتش چهار ماه اضافه کردند. نگهبانان چند بار و هر بار حدود یک ساعت دست‌هایش را با طناب در قسمت پشت می‌بستند. این طناب را به‌قدری محکم می‌بستند که باعث بریده و زخم شدن گوشت بدنش می‌شد. سپس وادارش می‌کردند چمباتمه بزند، درحالی‌که ساق پاهایش درحالت عمود نسبت به زمین قرار داشت. نگهبانان ترکه‌های چوبی را زیر بازوهایش قرار می‌دادند که موجب درد طاقت‌فرسایی می‌شد.
او نمی‌توانست نفس بکشد و آرنج راستش دچار دررفتگی شده بود. اما، نگهبانان هنوز هم او را وادار به انجام کار سخت و برده‌وار می‌کردند. اگر او نمی‌توانست سهمیه کاری مقررش را تا پایان روز به اتمام برساند، باید بدون خواب و استراحت، کارش را ادامه می‌داد. شکنجه شدید و کار اجباری سبب شد که چند بار بیهوش شود. بدنش پر از زخم و بریدگی بود و چندین قسمت از مفاصلش دچار دررفتگی شده بود، بنابراین قادر نبود حرکت کند و این طرف و آن طرف برود. از آنجا که شکنجه‌های جسمی به‌منظور وادار کردن او به نفی باورش به فالون گونگ، کاری از پیش نبرد، مقامات اردوگاه کار اجباری، داروهایی را با غذایش مخلوط کردند که به سیستم عصبی مرکزی‌اش آسیب رساند. داروها باعث شد که برای مدتی طولانی، دچار اختلال روانی شود.
گزارش قبلی: دادگاه در محاکمه غیرعلنی یک افسر قدیمی حکم را مخفی نگه می‌دارد
۳. خانم دونگ یولان در اکتبر ۲۰۱۰، در یک مرکز شستشوی مغزی به‌مدت یک ماه محبوس شد. یک ماه قبل از آن، زمانی که بازداشت شد، فشار خونش بالای ۲۰۰ بود و علائم مشکل قلبی را نشان می‌داد. بازداشتگاه به دلیل وضعیت جسمی بد او، از پذیرش وی امتناع کرد. بنابراین پلیس میائو دانگمین دختر خانم دونگ را مجبور کرد تا از طرف مادرش اظهارنامه‌ای مبنی بر نفی فالون گونگ بنویسد و پس از آن اجازه داد خانم دونگ به خانه بازگردد.
خانم دونگ پیش از آن چند بار زندانی شد. در دسامبر سال۲۰۰۰، مأموران پلیس خانه‌اش را غارت کردند. در یک سلول کوچک و تاریک، درحالی‌که دست‌هایش را به یک لوله بسته بودند، به‌مدت ۱۷ روز محبوس شد.
وقتی در نوامبر سال ۲۰۰۷ زندانی بود، میائو دونگ‌مینگ او را وحشیانه کتک زد و خانم دونگ تقریباً شنوایی‌اش را از دست داد. او را به یک سال و نیم کار اجباری محکوم کردند و در اردوگاه کار اجباری شیبالیهه در شهر ژنگژو، واقع در استان هنان محبوس شد. در سال ۲۰۰۹ از زندان آزاد شد، اما میائو دونگ‌مینگ و سایرین همواره محل زندگی‌اش را تحت نظر داشتند.
۴. اداره ۶۱۰ شهر چی‌یوآن، خانم لی یوپینگ را در مارس ۲۰۰۴ بازداشت و به دو سال و نیم کار اجباری محکوم کرد. او در اردوگاه کار اجباری زنان شیبالیهه حبس شد و مجبور بود بیش از ۱۰ ساعت در روز کار سخت و برده‌وار انجام دهد. مجبور بود تمام مدت روی چهارپایه‌ای بنشیند و از اجابت مزاج وی جلوگیری می‌شد و تنها در زمان‌های معینی اجازه داشت از توالت استفاده کند. به تمرین‌کنندگان مقدار بسیار کمی غذا می‌دادند و در زمستان چیزی جز شلغم شسته نشده به آنها نمی‌دادند. زمانی که شلغم را می‌خوردند، دهان‌شان از شن و گل پر می‌شد و این موضوع باعث می‌شد بلع هرچیزی غیرممکن شود.
پس از آزادی خانم لی در سال ۲۰۰۶، کارفرمایش اجازه نداد به سرکارش بازگردد و او مجبور شد زودتر از موعد بازنشسته شود. اما فقط حدود ۴۰۰ یوان در ماه به او می‌پرداختند. وقتی به سن رسمی بازنشستگی رسید، به او گفته شد که دو سال کار اجباری از تعداد کل سنوات کاری وی کسر می‌شود و درحال‌حاضر او ماهیانه، فقط ۵۷۰ یوان دریافت می‌کند.
۵. خانم چانگ لیهوا در ۲۸ فوریه ۲۰۱۴ بازداشت شد و هنوز هم در حبس است.
۵. بخش امنیت داخلی شهر چی‌یوآن در آوریل سال ۲۰۰۴ خانم سان شیویینگ را بازداشت و در بازداشتگاه شهر چی‌یوآن حبس کرد. مقامات بخش امنیت داخلی به خانواده خانم سان گفتند که مبلغ ۳۰۰۰ یوان به آنها بپردازند، اما خانواده‌اش قدرت پرداخت چنین پولی را نداشتند. وقتی آنها نتوانستند پولی از خانواده‌اش دریافت کنند، خانم سان را به یک سال کار اجباری محکوم کردند. در معاینه اولیه، فشار خون خانم سان ۳۰۰ بود، بنابراین اردوگاه کار از پذیرش او امتناع کرد. اما، مقامات بخش امنیت داخلی صرفاً او را در اردوگاه کار اجباری رها کردند.
۶. آقای ژانگ گایشین در نوامبر ۲۰۰۹ بازداشت و به‌مدت بیش از شش ماه زندانی شد. او بین ژوئیه ۱۹۹۹ تا سپتامبر ۲۰۰۹ چند بار بازداشت شد. تهدیدهای مداوم برای بازداشت مجدد، باعث شد تا درنهایت خانواده خود را ترک کند و برای جلوگیری از آزار و شکنجه بیشتر بی‌خانمان و تهیدست شود.
مقامات بازداشتگاه چی‌یوآن آقای ژانگ را وادار می‌کردند از ۶ صبح تا اواخر شب به انجام کارهای سخت بپردازد. پنج دقیقه برای خوردن چیزی به او استراحت می‌دادند. درحالی‌که زندانیان خواب بودند، مجبور بود دو ساعت و گاهی اوقات چهار ساعت سرپا بایستد اما باید مجدداً از اوایل صبح روز بعدکار می‌کرد. وقتی برف می‌بارید، نگهبانان او را مجبور می‌کردند تا با سینه‌خیز رفتن در برف آن را پاک کند و کنار بزند. مقدار بسیار کمی غذا به او می‌دادند. آقای ژانگ تمام مدت بسیار گرسنه بود. نگهبانان نیز او را تحت فشار می‌گذاشتند تا به فالون گونگ و بنیانگذار آن ناسزا بگوید.
۷. در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۰۴ مأموران پلیس مسلح به‌دستور اداره ۶۱۰ و بخش امنیت داخلی شهر چی‌یوآن به محل اقامت خانم هو رونگیین حمله کردند و با شکستن درب وارد آنجا شدند. از آنجا که خانم هو در آن زمان منزل نبود، در تاریخ ۲۰ اکتبر، ده‌ها پلیس ضد تروریستی او را بازداشت کردند. او در اعتراض به آزار و شکنجه، دست به اعتصاب غذا زد. هشت روز بعد، زمانی که بسیار ضعیف و ناتوان شده بود، لی گوژان یکی از سرپرستان پلیس مسلح و سایرین او را به مرکز شستشوی مغزی منتقل کردند و آن مرکز از ترس اینکه مرگ وی در حوزه نظارت و سرپرستی آنها اتفاق بیفتد، از پذیرش او امتناع کردند.
گزارش قبلی: خانم هو رونگیین خواستار تجدیدنظر درخصوص حکم غیرقانونی است، دادگاه در دفاعیه وی اختلال ایجاد می‌کند
۸. خانم ژو شیومی و خانم ما ژیچا هر دو در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۰ بازداشت شدند و برای بیش از چهار ماه در بازداشتگاه شهر چی‌یوآن محبوس شدند. چون از پوشیدن لباس‌های زندان خودداری کردند، به پاهای‌شان پابند زدند. همچنین چون در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زده بود، به‌زور به آنها غذا می‌خوراندند.
رئیس سیاسی اداره ۶۱۰ شهر چی‌یوآن دستور داد خانم ما و خانم ژو را تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار دهند. معاون رییس بازداشتگاه، وانگ لیشین، شخصاً بر خوراندن اجباری آنها نظارت می‌کرد. نگهبان زنی به نام ژائو نا هر دو تمرین‌کننده را تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار داد. دندان‌های پیشین بالا و پایین خانم ژو شکست و دهان خانم ما خونریزی کرد. در زمستان، ژائو نا، فرنی سردی را که با آب لوله‌کشی رقیق شده بود به‌زور به آنها خورانید. پس از انجام این شکنجه خانم ما بالا آورد، اما پس از آن نگهبانان آنچه را وی بالا آورده بود، به‌زور به خوردش دادند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: خوراندن اجباری وحشیانه
به‌دلیل اینکه خانم ما و خانم ژو هردو در بازداشتگاه تحت این شکنجه‌ها قرار داشتند، مقدار بسیار زیادی وزن کم کردند. اما، مقامات هنوز هم قصد داشتند هر دوی آنها را محاکمه کنند. از آنجا که آنها بیش از حد ضعیف بودند که در محاکمه حضور یابند، خانواده‌های آنها مجبور بودند قرار وثیقه را امضا کنند. پس از آزادی آنها، پلیس محلی آنقدر به آزار و اذیت‌شان ادامه داد که آنها اجباراً خانه‌های‌شان را ترک کردند و بی‌خانمان و تهیدست شدند.
پیش از این، خانم ژو در زمستان ۲۰۰۰ بازداشت و در بازداشتگاه شهر چی‌یوآن به‌مدت بیش از شش ماه محبوس شد. به دست و پایش دست‌بند و پابند می‌زدند و وی را شکنجه می‌کردند. در ماه مه سال ۲۰۰۱ و نوامبر ۲۰۰۲، اداره ۶۱۰ و اداره پلیس شهر چی‌یوآن جلسات شستشوی مغزی را راه‌‌اندازی کردند و او دو بار در این مراکز محبوس شد.
گزارش‌های قبلی: آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ خانم ژو شیومی و خانم ما ژیچای. ما ژیچای در بازداشت پلیس در وضعیتی مشکوک می‌میرد.
۹. خانم ژائو لینگژی در آوریل ۲۰۰۶ بازداشت شد و مأموران پلیس شهر چی‌یوآن همۀ کتاب‌های دافای او را با خود برد. او بعدها به یک سال کار اجباری محکوم شد و در اردوگاه کار اجباری شیبالیهه حبس شد.
۱۰. خانم ژو یورونگ و خانم وانگ کوی‌یو، هر دو در ۱۳ ژوئن ۲۰۰۷ به‌دلیل توزیع مطالب مربوط به فالون گونگ، دربازداشتگاه پیبین حبس شدند.
۱۱. خانم چنگ شیائومی در ۲۸ نوامبر ۲۰۰۷ بازداشت شد، اما خانواده‌اش تا ژوئیه سال ۲۰۰۸ نمی‌دانستند که او کجاست. او به پنج سال زندان محکوم شد و در زندان زنان شین‌شیانگ حبس شد.
۱۲. خانۀ آقای ژائو چینگ‌جون و همسرش شیائولینگ در ۱۵ اوت ۲۰۰۹ غارت شد. رئیس کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر چی‌یوآن، رئیس اداره۶۱۰، لی گانگ، رئیس پلیس و چند مأمور پلیس به خانه آنها یورش بردند. آنها کامپیوتر، چاپگر، دستگاه کپی و بیش از ۱۰ هزار یوان پول نقد را با خود بردند. این زوج را بازداشت و پسر بسیار کوچکش را تنها در خانه رها کردند.
۱۳. میائو دونگ‌مینگ و چند مأمور دیگر از اداره پلیس شهر چی‌یوآن در تاریخ ۲۶ اوت۲۰۱۰، به خانه خانم وانگ یینگ‌شیان حمله کردند. کامپیوتر، لپ تاپ، چاپگر، دو دستگاه پخش MP3و بیش از ۳۰۰ یوان پول نقد، همراه کتاب‌ها و مطالب فالون گونگ وی را با خود بردند. آنها همچنین قصد داشتند خانم وانگ را بازداشت کنند، اما او آن روز در خانه نبود. پس از آن، مأموران پلیس اغلب به خانه او می‌رفتند و خانواده‌اش را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند. برای جلوگیری از آزار و شکنجه بیشتر، خانم وانگ خانه را ترک و بی‌بضاعت و بی‌خانمان شد. در غیاب او پلیس تلفنش را شنود می‌کرد و به آزار خانواده‌اش ادامه داد.
۱۴. در ماه مه ۲۰۱۱، خانم ژو پیلان در مرکز شستشوی مغزی حبس شد و بدون طی مراحل قانونی محکوم شد. او در زندان زنان شین‌شیانگ حبس شد.
تمرین‌کنندگان زیر نیز تحت آزار و اذیت، از جمله حبس و شکنجه قرار گرفتند:
خانم لیو شیائومن، خانم وو چونشیان، خانم شو سوپینگ، آقای وانگ شیائوفنگ، خانم وانگ شیوژن، خانم وانگ شیوژی، ژائو جی‌یی، خانم لی شیائوژی، خانم شینگ چینگ‌فانگ، کونگ شیائومینگ، خانم لان یینگ، خانم شیائو سو، لیو دونگ‌چینگ، خانم شو لارونگ، خانم ژانگ سوهوآ، آقای گوا ژانشنگ، خانم لیو کونگژی، خانم یان پییو، خانم چی یه، خانم ژانگ شیائونیو، خانم نیو بائوژی، خانم ژائو شیائومیان، خانم رن ژومی، خانم وانگ شیاپان، خانم شو یانشیا، آقای یائو یونگهی، خانم فنگ شیائولینگ و آقای ژائو دادینگ.
گزارش‌های دیگر آزار و شکنجه:
آزار و شکنجه تمرین‌کننده هان شیائوروی در شهرجی‌یوآن، واقع در استان هنان
وو سوچین از شهر جی‌یوآن واقع در استان هنان در بازداشتگاه شکنجه شد