(Minghui.org) فالون گونگ به‌مدت ۱۵ سال در چین، تحت آزار و شکنجه بوده است. به‌رغم اینکه قانون اساسی چین آزادی عقیده را بهوضوح تضمین کرده است، وقوع بیش از ۳۰۰۰ مرگ در اثر شکنجه جسمی و روانی به‌دست این رژیم، تأیید شده است.
یکی از ترفندهای اصلی کمپین تبلیغاتی ح.ک.چ علیه فالون گونگ این است که به آن برچسب «فرقه» بزند تا از این طریق حقوق قانونی تمرین‌کنندگان را نادیده انگاشته و افکار عمومی را برضد آن برانگیزاند.
ویژگی‌های اساسی فالون گونگ آن را به‌عنوان یک تمرین مدیتیشن سودمند نشان می‌دهند. بهعلاوه، حتی قوانین خود رژیم چین نیز فالون گونگ را به‌عنوان یک فرقه نمی‌شناسد، درنتیجه خود این قوانین، مبنای قانونی برای آزار و شکنجه آن را بی‌اعتبار و باطل می‌کنند. اخیراً یکی از رسانه‌های سخنگو‌یِ خودِ ح.ک.چ، این موضوع را تأیید کرده است.
فالون گونگ در فهرست «فرقه‌های» رسمی ح.ک.چ نیست
در تاریخ ۲ ژوئن، لیگال ایونینگ، یکی از سخنگوهای کمیته ح.ک.چ (حزب کمونیست چین) پکن و سایر رسانه‌های خبری، در گزارش‌هایشان درخصوص پروندۀ مرگ اخیر زنی در ژائویوانِ استان شاندونگ، ۱۴ گروه مذهبی را به‌عنوان «سازمان‌های فرقه‌ای رسماً ممنوع» فهرست کردند.
فالون گونگ در این فهرست نبود.
جیانگ تیانیونگ، وکیل مشهور حقوق بشر، در توییتر نوشت: «ح.ک.چ تقریباً ۱۵سال است که فالون گونگ را به بهانه فرقه بودن تحت آزار و شکنجه قرار داده است. تزکیه‌کنندگان بی‌شماری تحت تعقیب قرار گرفته‌اند، بازداشت و محبوس شده‌اند، به اردوگاه‌های کار اجباری یا مراکز شستشوی مغزی فرستاده شده‌اند، محکوم شده‌اند... مبنای قانونی برای این سال‌های بسیار زیاد آزار و شکنجه بی‌رحمانه و خونین، کجا است؟»
جیانگ بهخاطر دفاع از پرونده‌های حقوق بشر، از جمله بیش از ۲۰ پرونده مربوط به فالون گونگ، مجوز وکالتش به حالت تعلیق درآمد. او همچنین هدف وحشیگری پلیس قرار گرفته است.
این فهرست که شامل ۱۴ سازمان است، مربوط به یکی از اسناد داخلی ح.ک.چ در سال ۲۰۰۰ است که بهوسیله وزارت امنیت عمومی (MPS) صادر شده است: «اطلاعیۀ شماره ۳۹ وزارت امنیت عمومی در سال ۲۰۰۰». از ۱۴ سازمانی که به‌عنوان «فرقه» فهرست شده‌اند، ۷ مورد را دفتر کمیته مرکزی ح.ک.چ و دفتر شورای کشور و ۷ مورد را خود وزارت امنیت عمومی فرقه نامیده است. به‌رغم آزار و شکنجه فالون گونگ که از سال ۱۹۹۹، در سراسر چین آغاز شده است، نام فالون گونگ در هیچ‌یک از این دو لیست نیست.
این آزار و شکنجه از آغاز غیرقانونی بوده است
آزار و شکنجه فالون گونگ از همان ابتدا غیرقانونی بوده است. مطالب زیر خلاصه‌ای از اتهامات روبه‌افزایش ح.ک.چ علیه فالون گونگ است:
برای سه ماهۀ اول، این ممنوعیت بر اساس دو آیین‌نامۀ سازمانی در سطح وزارتخانه بود که در تاریخ ۲۲ ژوئیه سال ۱۹۹۹ صادر شد، یعنی دو روز پس از اینکه بازداشت‌های گروهی شبانه آغاز شدند.
وزارت امور مدنی، فعالیت‌های انجمن تحقیق فالون دافا را بهخاطر عدم ثبتش «ممنوع» اعلام کرد، گرچه انجمن تحقیق مستقر در پکن، سه سال قبل از آن، خودش را منحل کرده بود.
پس از آن، وزارت امنیت عمومی این «ممنوعیت» را به همۀ فعالیت‌های مربوط به فالون گونگ و همه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تعمیم داد. هیچ وزارتخانه‌ای صلاحیت قانونی برای صدور چنین ممنوعیتی را نداشت. این ممنوعیت، حتی اگر به‌دست سازمانی صاحب اقتدار و نفوذ صادر شده بود، نقض قانون اساسی چین محسوب میشد که آزادی عقیده را تضمین می‌کند.
سه ماه بعد، در تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۹۹۹، رئیس وقت ح.ک.چ، جیانگ زمین، در مصاحبه‌ای با روزنامه فرانسوی لا فیگارو به فالون گونگ این برچسب را زد که یک «فرقه» است. روزنامۀ پیپلز دیلی نیز با آن همراه شد و طولی نکشید که تفسیر خاصی را منتشر کرد که ادعای جیانگ را تکرار میکرد.
اکنون مجدداً تأیید شده است که فالون گونگ هرگز در فهرستی که بهوسیله مقامات خود ح.ک.چ به‌عنوان فهرست «فرقه»ها معرفی شده، نیامده است. بعد از آنکه کاربران اینترنت چین متوجه این موضوع شدند و سؤالاتی مطرح کردند، رسانه‌های ح.ک.چ برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی، تعداد این سازمان‌های فهرست شده به‌عنوان فرقه را از ۱۴ به ۲۰ تغییر دادند. اما، هیچ سندی نشان داده نشده که این تعداد جدید را تأیید کند.
« ح.ک.چ پانزدهمین فرقه است»
این کمپین جلوگیری از آسیبهای احتمالی که اخیراً راهاندازی شد، تاکنون نتیجه معکوس داده است. کاربران اینترنت تصویری گرافیکی با عنوان «چگونگی تشخیص یک فرقه» را بهصورت آنلاین منتشر کردند. از ویژگی‌های این تصویر این بود: «فرقه‌ها بسیار انحصاری هستند و تبلیغ می‌کنند که چقدر بزرگ هستند» و اینکه: «فرقه‌ها اجباری هستند و از تکنیک‌های کنترل ذهن روی اعضای‌شان استفاده می‌کنند.» فرقه‌ها همچنین بر مبنای «شبکه‌‌ای محاط شده با ارتباطات شخصی رونق می‌گیرند و رشد می‌کنند تا منافع‌شان را حفظ کنند.» وبلاگنویسان در واکنش به این متن، شوخیهایی را مطرح کردند درباره اینکه چطور همه این ویژگی‌ها بیشتر از هر سازمان دیگری در چین، مختص خود ح.ک.چ است.
یک کاربر اینترنت نوشت: «ما تحت حاکمیت یک فرقه گیر افتاده‌ایم!» کاربر دیگری آشکارا اعلام کرد: «این تعریف برای فرقه، توصیف دقیقی از حزب است.»
آزار و شکنجه وحشیانه هنوز هم در چین ادامه دارد. گزارشی از مینگهویی افشا کرد که بین ماه‌های مارس و مه ۲۰۱۴، نزدیک به ۱۷۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ در چین بازداشت شدند.
بهواسطه وحشیگری ح.ک.چ طی نمایش کامل آزار و شکنجۀ فالون گونگ و مبارزات سیاسی گذشته، مردم از آن سرخورده و بیزار شده‌اند. در این بین بیش از ۱۷۰ میلیون نفر از سال ۲۰۰۴ قصد خود را برای خروج از حزب یا سازمان‌های وابسته به آن اعلام کرده‌اند.