(Minghui.org) (ادامه قسمت اول)

VI- آزار و شکنجه کارکنان کادر پزشکی

تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ دالیان در حوزه پزشکی مشغول به‌کار هستند. آنها در امور پزشکی مهارت‌هایی عالی دارند و دارای استانداردهای اخلاقی بالایی هستند.

اینکه ح.ک.چ اظهار کرد: «فالون گونگ افراد را از مصرف دارو منع می‌کند و ۱۴۰۰ نفر در نتیجه آن درگذشته‌اند»، دروغی بیش نبود. حزب تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بخش پزشکی را تحت فشار شدید قرار داد تا آنها را وادار به سکوت کند.

۱- دکتر سان لیانشیا تا آخرین لحظات زندگی‌اش شکنجه شد

دکتر سان لیانشیا

خانم سان لیانشیای ۵۰ ساله، پزشکی معروف و مورد احترام در دالیان بود. در پاییز سال ۲۰۰۰ درحالی‌که به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن می‌رفت، بازداشت شد و بعد از آن به اردوگاه کار اجباری دالیان منتقل شد. او دست به اعتصاب غذا زد و در نتیجۀ آزار و شکنجه، در تاریخ ۱۶ ژانویه سال ۲۰۰۱ درگذشت. پلیس تا آخرین روز زندگی‌اش به آزار و شکنجۀ او ادامه داد.

۲- دکتر دای ژیجوان

دکتر دای ژیجوان

خانم دای ژیجوان ۳۹ ساله، پزشک و مسئول بخش زنان و زایمان در بیمارستان دالیان بود. او به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ پنج بار بازداشت و دو بار به اردوگاه کار اجباری محکوم شد. در ماه آوریل سال ۲۰۰۴ دوباره بازداشت شد و چون به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن رفته بود، به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در شنیانگ منتقل شد. در اردوگاه کتک خورد و ضمن محرومیت از خواب به کار اجباری گمارده شد. در سلول انفرادی محبوس بود و آنقدر داروهای نامعلوم به او تزریق کردند که دیگر نمی‌توانست از عهده انجام کارهای شخصی‌اش برآید. او سرانجام به قید و ضمانت پزشکی آزاد شد، اما در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۵ درگذشت.

همسرش، آقای یانگ چوانجون، یکی از رابط‌های مهم برای محل‌های تمرین در دالیان بود. او دو بار و در مجموع به‌مدت ۹ سال، به حبس محکوم شد و تحت انواع شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت. برادر کوچکترش، آقای دای ژیژنگ، در سال ۲۰۱۳، به چهار سال زندان محکوم شد.

۳- دکتر فان یو را آویزان کردند و مورد آزار و اذیت جنسی قرار دادند

خانم فان یوی ۴۰ ساله به‌دلیل خودداری از رها کردن باورش، بارها بازداشت و حبس شد. او در سال ۲۰۰۱ به دو سال کار اجباری محکوم شد و به اردوگاه کار اجباری دالیان منتقل شد. در این اردوگاه، او را آویزان کردند و درهمان حال مانند عقابی با بال‌های باز، دست‌هایش را کشیدند. مأمورانی که او را شکنجه می‌کردند، درحالی که صندلی‌ای را از پشت به سمت ناحیه تناسلی‌اش گرفته بودند، با فشار پاهایش را از هم دور کردند و با تخته چوبی به اندام تناسلی، کف دست‌ها و کف پاهایش ضربه زدند.

دکتر فان یو در تاریخ ۲ ژوئیه ۲۰۰۵، در یک گردهمایی در ژاپن، رنجی را که متحمل شده بود بازگو کرد. انجمن فالون دافای ژاپن و وکلای دست‌اندرکار در پرونده شکایت علیه جیانگ زمین، این گردهمایی را برگزار کردند.

۴- دانشیار دانشگاه به‌اجبار تحت شکنجه شستشوی مغزی قرار گرفت و موقتاً از کار خود معلق شد

دکتر یو شیائویان، حدوداً ۳۰ ساله، پس از کسب درجه دکترا در علوم پزشکی در سال ۲۰۰۹، در بیمارستان‌ ژونگشان وابسته به دانشگاه دالیان مشغول به کار شد، در کمتر از یک سال، به سمت دانشیار ترفیع یافت. اما شوهرش، وکیل وانگ یونگهانگ، به‌خاطر تمرین فالون گونگ به هفت سال زندان محکوم شد.

در تاریخ ۵ ژوئیه ۲۰۱۰، دکتر یو برای شستشوی مغزی، به یک مرکز شستشوی مغزی در فوشون منتقل شد. همچنین مجوز تدریس و طبابت وی به حالت تعلیق درآمد.

VII- آزار و شکنجۀ کارآفرینان

بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در دالیان در کار تجارت هستند. آنها کسب و کارشان را با صداقت و در نظر گرفتن دیگران اداره می‌کنند. در نتیجه، هم به مزایای مالی و هم به مزایای اجتماعی رسیده‌اند. اما آنها نیز تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند.

۱- خانم گائو چییوجیو، مدیر یک شرکت تجارت خارجی

خانم گائو چییوجیو، ۵۹ ساله، مدیر یک شرکت تجارت خارجی و رابط مهم برای مکان‌های تمرین فالون گونگ در دالیان بود. دادگاه منطقه‌ شیگانگ در اول فوریه سال ۲۰۰۰، به‌طور پنهانی او را به ۹ سال زندان محکوم کرد و در زندان دابی در شنیانگ محبوس شد.

در طول روز او را وادار می‌کردند تا به‌طور فشرده کار سخت انجام دهد و در شب با استفاده از شکنجه از او بازجویی می‌کردند. بخش عمده موهایش در طول بازجویی کشیده و کنده شد.

۲- آقای کونگ ژونگشیائو، معاون مدیر کل یک شرکت خودروسازی

آقای کونگ ژونگشیائو ۵۲ ساله، یکی از اولین فارغ‌التحصیلان مدیریت بازرگانی(MBA) در چین بود. او در دانشگاه تدریس می‌کرد و به‌مدت شش سال معاون مدیر کل شرکت خودرو سازی بیدا در دالیان بود. او متواضع و مهربان بود و مهارت‌های حرفه‌ای قوی‌ای داشت. پس از اینکه ح.ک.چ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، از کارش استعفا داد تا برای شرکتش هیچ مشکلی ایجاد نکند. او در آن زمان حدوداً ۳۰ ساله بود.

تخت مرگ

او دو بار، به‌ شش سال زندان محکوم شد و همسرش از او جدا شد. زمانی که در زندان شنیانگ محبوس بود، او را با بستن به تخت مرگ، تحت شکنجه قرار دادند و در زندان انفرادی به مدت پنج ماه حبس کردند. زمانی‌ که مأموران اداره پلیس نانمن در شهر لیائویانگ او را کتک زدند، سه دندان‌ وی شکست.

۳ - آقای جین یاندونگ، معاون مدیر شهر المپیک   الکترونیکِ دالیان

آقای جین یاندونگ، معاون مدیر کل شهر المپیک الکترونیک دالیان بود. در ماه مارس ۲۰۰۱ که در اردوگاه کار اجباری دالیان محبوس بود، هم‌زمان با چهار باتوم الکتریکی به او شوک اعمال می‌کردند.

او سابقاً در دانشگاه دریانوردی دالیان تدریس می‌کرد، اما به‌دلیل آزار و شکنجه از کار اخراج شد. مرکز مدیریت املاک چانتیان در اواخر سال ۲۰۰۳، مسئولیت بخش آموزشی‌اش را به وی محول کرد. عملکرد عالی و درستکاری‌اش به‌شدت مورد تقدیر و تأیید بود.
او در ۲۰ مه ۲۰۰۵، به طورغیر قانونی بازداشت شد. مأموران پلیس کامپیوتر، تلفن همراه و سایر وسایل شخصی‌اش را توقیف کرد.

۴- خانم وانگ چونرونگ و خانم وانگ چونیان، خواهران کارآفرین

خانم وانگ چونرونگ

خانم وانگ چونیان

خانم وانگ چونرونگِ ۶۳ ساله رئیس هیئت مدیرۀ شرکت حسابداری چنگشین دالیان در استان لیائونینگ بود. در بعدازظهر ۱۴ اوت ۲۰۰۷، ۳۶ تمرین‌کننده فالون گونگ، از جمله خانم وانگ چونروانگ به‌منظور «اطمینان از برگزاری آرام کنفرانس داووس» بازداشت شدند. بعداً خانم وانگ به بیش از سه سال زندان محکوم شد.

کوچکترین خواهرش، خانم وانگ چونیان، در شرکت حمل و نقل بین‌المللی دالیان، مدیر بود. او به پنج سال زندان محکوم و در زندان زنان لیائونینگ محبوس شد. خواهر دیگرش خانم وانگ چونیینگ، به دو سال و سه ماه کار اجباری محکوم شد.

پس از اینکه خانم وانگ چونرونگ تمرین فالون گونگ را آغاز کرد، بیماری قلبی‌اش ناپدید شد. بر اساس اصول حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری رفتار می‌کرد و اغلب به زیردستانش یادآوری می‌کرد: «هرگز نباید گزارش‌های غلط بنویسیم و هرگز نباید خودمان را در هیچ عمل نادرستی درگیر کنیم تا مردم را فریب دهیم.» او نزد کارمندانش از احترام بسیار زیادی برخوردار بود.

۵- «سر آشپز» سان ژنگیون

«سرآشپز» سان ژنگیونِ ۵۶ ساله، صاحب رستوران هوی‌یوان نودلز در جینژو بود. او در ۲۳ اوت ۲۰۱۱ بازداشت شد. پلیس منزلش‌ را جستجو کرد و کارت‌های اعتباری، حدود ۱۰ هزار یوان پول نقد و سایر وسایل شخصی‌اش را به غارت برد. زمانی‌که در اردوگاه کار اجباری دالیان محبوس شد، به‌ناچار رستورانش بسته شد که این سبب شد وی ماهانه متحمل تقریباً ۱۰ هزار یوان خسارت شود.

VIII- آزار و شکنجۀ متخصصان فنی

۱-خانم یانگ چونلینگ در نتیجه آزار و شکنجه درگذشت

خانم یانگ چونلینگ و همسرش آقای یانگ بنلیانگ

خانم یانگ چونلینگِ ۴۰ ساله سابقاً به‌عنوان مترجم در یک شرکت واردات و صادرات در استان لیائونینگ کار می‌کرد. همسرش، آقای یانگ بنلیانگ، دبیر دبیرستان بود. آنها در تاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۰۵ بازداشت شدند، اتهام آنها دست داشتن در قطع برنامه‌های تلویزیون کابلی درشهر لیائونینگ به‌منظور پخش فیلم نه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست بود. در ۴ ژوئن همان سال، خانم یانگ چونلینگ به هفت سال زندان و همسرش به ۱۱ سال زندان محکوم شدند.

در زندان زنان لیائونینگ، نگهبان کونگ ژو زندانیان را تحریک می‌کرد تا او را کتک بزنند. آنها سر و دهانش را در کیسه‌های پلاستیکی می‌پیچیدند به‌طوری که نمی‌توانست نفس بکشد، سپس او را روی زمین قرار می‌دادند و با مشت و لگد به‌ویژه به نقاط حساس بدنش ضربه می‌زدند. یک شب دست‌هایش را دو بار شکستند و پاهایش از کار افتاد. زندانیان نیز به او اجازه نمی‌دادند بخوابد، چیزی بخورد، بیاشامد یا حتی از توالت استفاده کند.

او در زندان به‌شدت ضعیف شد و مکرراً قلبش از طپش بازمی‌ایستاد. سه توده نیز در سینه‌اش بود که از آنها مرتب چرک و گاهی اوقات خون ترشح می‌شد. اما به‌رغم شکنجه بی‌رحمانه و تحمل درد و سختی، او هرگز در باورش دچار تردید و تزلزل نشد.

او در ۱۱مارس ۲۰۱۳ از زندان آزاد شد، اما هنوز هم تحت نظارت دقیق بود. وی در۲ آوریل ۲۰۱۴ درگذشت.

۲- مهندسی که به‌دلیل آزار و شکنجه فلج شد

آقای لو کایلی

آقای لو کایلی حدوداً ۵۰ ساله، به‌عنوان مهندس درشرکت ماشین‌آلات بالابر در دالیان مشغول به‌کار بود. او هر سال جایزۀ «کارگر نمونه» را کسب می‌کرد. اما اکنون به این دلیل که باورش را رها نکرد، به‌مدت ۱۲ سال در زندان محبوس و سه سال است که فلج شده است.

او در تاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۰۵، به‌دلیل دخالتش درجلوگیری از پخش برنامه‌های تلویزیون در شهر لیائویانگ و پخش حقایق فالون گونگ بازداشت و در تاریخ ۴ ژوئن آن سال، به ده سال زندان محکوم شد. او در زندان‌هایی در یینگکو، پانجین و جینژو حبس بوده است و تحت شکنجه بی‌رحمانه با «تخت مرگ» و «آویختن بزرگ» قرار گرفته است. همچنین با باتوم‌های الکتریکی با ولتاژ بالا به او شوک اعمال کردند.

در اکتبر ۲۰۱۰، پس از سقوط از پشت‌بامی که مجبور بود در آنجا کار کند، از کمر به پایین فلج شد. این سقوط سببب شکستگی لگن، قوزک پا و مهره کمرش شد و به اعصابش آسیب رساند. او دچار بی‌اختیاری در دفع ادرار شد و نمی‌توانست کارهای شخصی‌اش را انجام دهد. خانواده‌اش چندین بار متقاضی آزادی او به قید و ضمانت پزشکی شدند، اما مسئولین زندان درخواستشان را رد کردند.

۳- مرگ یک متخصص گرافیک کامپیوتری

آقای وانگ ژیهائو

آقای وانگ ژیهائو ۲۷ ساله، پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، در یک مؤسسه طراحی شیمیایی در دالیان، تکنسین گرافیک کامپیوتری شد. او در تاریخ ۲۵ دسامبر سال ۲۰۰۴ درنتیجه آزار و شکنجه درگذشت.

آقای وانگ مجبور شد منزلش را ترک کند و شش بار بازداشت شد و متحمل انواع شکنجه‌های بی‌رحمانه شد. زمانی که در زندان بود، از خانواده‌اش بیش از ۱۳ هزار یوان اخاذی کردند. یک بار در اردوگاه کار اجباری بنشی آنقدر وحشیانه‌‌ مورد ضرب و شتم قرار گرفت که سراسر بدنش غرق در خون شد و درگذشت.

۴-مهندس برق آقای گو جوفنگ

داستانی درباره آقای گو جوفنگ و خانواده‌اش در روزنامه محلی Ruhr Nachrichten در دورتموند آلمان

آقای گو جیفنگ سابقاً به‌عنوان مهندس در شرکتی در دالیان کار می‌کرد. او در سال ۲۰۰۸ چین را ترک کرد و به آلمان رفت. قبل از آن، او چهار بار بازداشت شد، در سه اردوگاه کار اجباری محبوس شد و بیش از ۳۰ نوع شکنجه جسمی و روانی را متحمل شد. دوازده تمرین‌کننده‌ای که او آنها را به خوبی می‌شناخت، زندگی‌شان را در نتیجه آزار و شکنجه از دست دادند. هفت نفر از آنها از دالیان بودند. پنج تن از آنها تازه تشکیل خانواده داده بودند. او پس از اینکه ۲۶روز در اعتصاب غذا به سر برد، از زندان آزاد شد.

آقای گائو درحال اعلام دادخواست برای هم‌تمرین‌کننده‌ای به نام آقای لو کایلی

۵- آقای ژانگ یونگ به‌طور وحشیانه‌ای کتک خورد

بازآفرینی شکنجه: آویزان شدن

آقای ژانگ یونگِ ۳۶ ساله، در یک مؤسسه برق و الکترونیک به‌عنوان مهندس مشغول به‌کار بود. در سال ۲۰۰۳ که در اردوگاه کار اجباری دالیان بازداشت شده بود، با ابزاری تاشو به سرش زده و با کفشی به صورتش ضربه می‌زدند. در ۲۸ مارس، او تحت شکنجه «آویخته شدن بزرگ» قرار گرفت.

۶- اعمال شوک به مدیر ارشد مالی با باتوم الکتریکی

آقای ژانگ رویمینگ حدوداً ۵۰ ساله، مدیر ارشد مالی در شعبه‌ای از شرکت بیمه پاسیفیک در دالیان بود. در مارس ۲۰۰۱ که در اردوگاه کار اجباری دالیان حبس بود، مأموران شکنجه وی، یک باتوم الکتریکی را به داخل دهانش فرو کردند و آنقدر به او شوک دادند تا لب‌هایش به خارج برگشت و صورتش از تاول پوشیده شد. ورم سرش آنقدر شدید بود که شکل آن تغییر یافت.

در جریان این آزار و شکنجه که طی بیش از ۱۵ سال گذشته درحال وقوع بوده ‌است، نمونه‌های مشابه بی‌شماری وجود داشته‌اند. آن فاجعه‌ای بزرگ برای کشور چین است که شهروندان عادی‌اش در معرض چنین آزار و شکنجه گسترده، طولانی‌مدتی و بی‌رحمانه‌ای قرار می‌گیرند و طی آن فلج می‌شوند، دچار اختلالات روانی می‌شوند‌ یا حتی جان‌شان را از دست می‌دهند.

(پایان)