(Minghui.org) آقای جای هویی، تمرین‌کننده‌ای از شهر شِنیانگ، واقع در استان لیائونینگ، در ماه آوریل سال ۲۰۱۲ بازداشت شد. به‌خاطر متحمل‌شدن سوءرفتارهای طولانی مدت، بسیار نحیف و لاغر شد و قادر به خوردن و راه رفتن نبود. نگهبانان مجبور شدند در ماه دسامبر ۲۰۱۲، او را برای محاکمه به دادگاه ببرند.
دختر او، که در مدرسه راهنمایی درس می‌خواند، زمانی که متوجه شد پدرش به «افشای اسرار دولتی» متهم شده بود، شگفت‌زده شد، زیرا تمام کاری که پدرش انجام داد نصب دیش‌های ماهواره‌ای بود.
او پرسید: «افراد متوسطی مانند ما چگونه می‌توانند با نصب و تماشای تلویزیون ماهواره‌ای 'اسرار دولتی را منتشر کنند.' به‌علاوه، ازآنجاکه دیش‌های ماهواره‌ای در چین ساخته می‌شوند، و مردم در سراسر جهان تلویزیون‌های ماهواره‌ای را تماشا می‌کنند، چرا نصب و تماشای آن در چین جرم در نظر گرفته می‌شود؟»
دسته‌بندی جرائمی مانند شکنجه، قتل و تجاوز به عنف به‌عنوان «اسرار دولتی»
دخترش تنها فردی نیست که با شنیدن این خبر یکه خورد. حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) اقدامات باورنکردنی بسیاری را به کار می‌گیرد تا سرکوب وحشیانه فالون گونگ را طی ۱۵ سال گذشته تحت پوشش قرار دهد، از جمله اهانت به این روش که در تمامی رسانه‌های خبری و حتی در کتاب‌های درسی مدارسِ چین رایج است.
هر کسی که حقیقت درباره آزار و شکنجه را در معرض عموم قرار دهد به‌شدت مجازات می‌شود، مخصوصاً اگر این کار با استفاده از رسانه‌های خارج از کشور انجام شود.
یکی از نمونه‌های آن انتشار مقاله‌ای در مجله وال استریت، بود که درباره خانم چن زیشیو، تمرین‌کننده فالون گونگ در شهر ویفانگ واقع در استان شاندونگ نوشته شد. او تا حد مرگ شکنجه شده بود. به ایان جانسون، نویسنده مقاله، در سال ۲۰۰۱ جایزه پولایتزر اهدا شد.
اما سه روز پس از انتشار مقاله، دختر خانم چن به‌خاطر بازگوکردن سرگذشت مادرش به آقای جانسون به اتهام «افشای اسرار دولتی» بازداشت شد. او به مدت یک سال در یکی از مراکز بازداشت حبس شد، سپس در ادامه به مدت سه سال در یکی از اردوگاه‌های کار اجباری به‌سر برد.
خانم وی شینگ‌یان، دانشجوی دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه چونگ‌چینگ، در ماه مه سال ۲۰۰۳، از سوی یکی از نگهبانان پلیس در بازداشتگاه بای‌هلین، در مقابل دو زندانی زن مورد تجاوز قرار گرفت. پس از گزارش این خبر به خارج از کشور، اداره ۶۱۰ چونگ‌چینگ تمامی ترفندهای خود را به کار گرفت تا مانع انتشار این ماجرا شود.
در پی اقدامات اداره ۶۱۰، بیش از ۴۰ نفر بازداشت شدند و دست‌کم ده نفر به ۴ تا ۱۴ سال زندان محکوم شدند. همه آنها به جرم «افشای اسرار دولتی» متهم شدند.
حتی نویسندگان آن مقالات از سوی ح.ک.ج تحت آزار و اذیت قرار گرفتند. چند تمرین‌کننده (جائو هو، کوی های، شن شووی و چن باند)، که یا اساتید دانشگاه یا مدیران رده بالای شرکت‌های بزرگ بودند، اواخر سال ۲۰۱۲، در شهر ووهان، استان هوبئی دستگیر شدند.
آنها به‌خاطر اینکه تملق نگفته و حقیقت درباره حکومت را نوشته بودند، به «افشای اسرار دولتی» و «اقدام به براندازی دولت» متهم و به سه تا پنج سال حبس در زندان محکوم شدند.
کشتن مردم بی‌گناه، شکنجه و تجاوز جنسی جنایات آشکاری هستند. اما رژیم چین آنها را «اسرار دولتی» در نظر می‌گیرد و از مردم پنهان می‌کند.
سوءاستفاده از نظام قانونی
خشونت ح.ک.چ به اینجا ختم نمی‌شود. ازآنجاکه نمونه‌های مربوط به «افشای اسرار دولتی» اغلب محرمانه در نظر گرفته می‌شوند، ح.ک.چ از این موضوع بهره‌برداری کرده و با سوءاستفاده نظام حقوقی، تمرین‌کنندگان را تحت بدرفتاری حتی بیشتری قرار می‌دهد.
پس از بازداشت آقای کوی های، مأموران تا دو ماه بعد به خانواده‌اش اطلاع ندادند. به آنها نگفتند که مکان بازداشت او کجا است و هر گونه ملاقات با خانواده را ممنوع کردند.
در آن زمان، آقای کویی از سوی مأموران بین بازداشتگاه، مرکز شستشوی مغزی، و بیمارستان روانی درحال انتقال بود. او اغلب در شرایط بحرانی به‌سر می‌برد، اما خانواده‌اش هرگز در جریان این قضایا قرار نگرفت.
هنگامی که چند تمرین‌کننده از شهر چینگدائو، استان شاندونگ، در سال ۲۰۱۳ به‌خاطر عکس گرفتن از صحنه‌هایی که روش‌های شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به تصویر می‌کشید بازداشت شدند، مسئولان از ملاقات آنها با خانواده‌ها یا مشاوره با وکلا جلوگیری کردند.
هنگامی که اعضای خانواده‌ها اظهار داشتند که به سبب آنکه اتهام آنها فقط «مداخله در اجرای قانون» بود، چنین درخواست‌هایی باید به اثبات برسند، مسئولان جرائم آنها را به «افشای اسرار دولتی» و «تخریب دولت» تغییر دادند.
محرومیت وکلا از ملاقات با موکلان تمرین‌کننده به اتهام «افشای اسرار دولتی» تاکتیکی است که اغلب از سوی مسئولان در سراسر چین مورد استفاده قرار می‌گیرد. آنها با استفاده از این شیوه تمرین‌کنندگان را شکنجه کرده، برای آنها پاپوش درست می‌کنند درحالی‌که این مسائل را از دید مردم مخفی نگه می‌دارند.
چند نمونه
آقای جانگ هوآ، برنده مدال طلا در دومین مسابقه بین‌المللی آشپزی چینی در سال ۲۰۰۹ که از سوی شبکه تلویزیونی ان‌تی‌دی برگزار شد، گفت که او سعی کرد سال گذشته در رقابت حضور یابد، اما به اتهام «ضدیت با منافع ملی» و «افشای اسرار دولتی» بازداشت شد.
آقای جانگ گفت: «نمی‌دانستم که آشپزی خوب من اسرار دولتی را افشا می‌کند، اما شعار من همواره 'طبخ غذاهای واقعی و فردی واقعی بودن'» بوده است.
یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اینکه جمله «فالون دافا خوب است» را در میدان تیان‌آن‌مِن فریاد زد بازداشت و به ۷ سال زندان محکوم شد. هنگامی که وکیل او حکم صادره را زیر سوال برد، قاضی گفت که او متهم به «افشای اسرار دولتی» است، بخاطر اینکه جمله «فالون دافا خوب است» از اسرار دولتی بود.
برخی از افسران پلیس به‌طور خصوصی گفتند که دستورالعمل‌هایی را دریافت کرده بودند مبنی‌بر اینکه تمرین‌کنندگانی را که مطالب فالون گونگ را توزیع می‌کنند به «افشای اسرار دولتی» متهم شوند.
چند نمونه از این قبیل گزارش شده است. به‌عنوان مثال، زن و شوهری از اعضای انجمن فالون دافا به بیش از ده سال زندان در یکی از مراکز بازداشت محکوم شدند، اما این محکومیت‌ها هرگز برای مردم علنی نشدند. بسیاری از نمونه‌های حاکی از شکنجه‌های شدید نیز «اسرار دولتی» به‌حساب می‌آیند و هرگز علنی نمی‌شوند.
این نمونه‌ها به ما کمک می‌کنند تا به ماهیت واقعی حزب کمونیست چین پی ببریم و هم‌چنین این نمونه‌ها به‌خوبی با توصیفات ذکرشده در کتاب نه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست مطابق هستند: «فرایند تصمیم‌گیری در درون حزب مانند جعبه سیاه است، زیرا جدال‌های درون حزبی باید در پنهان‌کاری مطلق نگه داشته شوند. تمامی اسناد حزب محرمانه هستند. ح.ک.چ به‌خاطر هراس از افشای اعمال مجرمانه‌اش، اغلب صدای ناراضیان را به اتهام 'افشای اسرار دولتی' خاموش می‌کند.»