(Minghui.org) سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) از زمان افشای قساوت‌های صورت گرفته در چین در سال ۲۰۰۶، به تحقیق درباره سازمان‌ها و اشخاصی پرداخته که در برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ دست داشته‌اند. این سازمان به‌تازگی لیستی از ۸۶۵ بیمارستان و ۹۵۰۰ پزشک متخصص درگیر در این جنایت را اعلام کرد.
این تحقیق و بررسی نشان داد که از سال ۱۹۹۹ که هم‌زمان با آغاز کمپین آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) بود، شمار بیمارستان‌ها و تعداد عمل‌های پیوندهای عضو افزایش یافته است. دست‌کم ۸۶۵ بیمارستان به سرعت وسعت یافتند یا شروع به انجام عمل‌های پیوند عضو کردند. این بیمارستان‌ها در سراسر ۲۲ استان، ۵ منطقه خودمختار و ۴ شهرداریِ در سطح استان، در چین واقع شده‌اند.
بر اساس مطالب منتشر شده در وب‌سایت بیمارستان‌های چین و اسناد منتشر شده در نشریات پزشکی، در ماه سپتامبر ۲۰۱۴ پیوند دست‌کم ۱۷۶۲۶۷ کلیه، ۴۰۱۷۰ کبد و ۱۳۷۲۹۴ قرنیه چشم در این بیمارستان‌ها انجام شده است.
این گزارش تنها بخش کوچکی از این جنایات را افشا می‌کند. بسیاری از بیمارستان‌ها آمار کل پیوند اعضای بدن خود را اعلام نکردند. بیمارستان‌های ارتش این اطلاعات را به‌عنوان اسرار نظامی تلقی کرده و چنین اطلاعاتی را به هیچ عنوان افشا نمی‌کنند.
رژیم کمونیست چین از سال ۲۰۰۶، تحت فشار جامعه بین‌المللی برداشت اعضای بدن زندانیان اعدامی را پذیرفته است. اما شمار محکومیت‌های اعدام هر ساله کاهش می‌یابد که با رشد نمایی پیوند اعضای بدن از سال ۲۰۰۰ مغایر است. اهدای داوطلبانه اعضای بدن در چین در سال ۲۰۱۰ آغاز شد. تعداد کمی داوطلب برای اهدای عضو وجود دارد. اولین سیستم ثبت اهدای عضو داوطلبانه در ماه مارس ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد. منبع بخش عمده اعضای مورد استفاده برای عمل پیوند در چین یک راز باقی مانده است.
بای شوژونگ، وزیر سابق بهداشت اداره لجستیک عمومیِ ارتش آزادی‌بخش خلق چین، طی یک تماس تلفنی گفت که دستور کشتار و برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ از سوی رئیس پیشین حزب کمونیست، جیانگ زمین، صادر شد.
بای می‌گوید: «در آن زمان این [دستور] از سوی رئیس حزب، جیانگ، بود. بسیاری از ما تحت فرمان وی کارهای بسیاری در راستای ازبین بردن فالون گونگ انجام دادیم. صادقانه بگویم، انجام عمل پیوند کبد به [بیمارستان‌های] ارتش محدود نمی‌شود.» فایل صوتی این مکالمه تلفنی در سپتامبر سال ۲۰۱۴ توسط WOIPFG منتشر شد.
شمار بالا و شوکه‌کننده عمل‌های پیوند عضو و انجام عمل‌های گوناگون دیگر به‌طور هم‌زمان
بنا به گزارش اداره ثبت پیوند کبد در چین، شِن ژونگ‌یانگ و همکارانش در سال ۲۰۱۰، در بیمارستان شماره ۱ تیانجین و بیمارستان عمومی پلیس مسلح، تعداد ۶۲۷۰ عمل پیوند کبد انجام دادند. اما او از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ تنها ده مورد از چنین جراحی‌هایی انجام داده‌اند.
در دسامبر سال ۲۰۱۳، در مرکز پیوند اعضای بدن در بیمارستان شماره ۱ وابسته به دانشگاه سان یات- سِن بالغ بر ۴۰۰۰ پیوند کلیه و ۱۵۰۰ پیوند کبد انجام شد. بیمارستان شماره ۱ وابسته به دانشگاه شی‌آن جیائوتونگ بیش از ۳۷۰۰ پیوند کلیه انجام داد و به ۲۳ بیمارستان در ۱۳ استان دستور داد تا بیش از ۱۰ هزار پیوند کلیه در همان زمان انجام دهند.
بیمارستان شماره ۱ وابسته به دانشگاه ژی‌جیانگ، در ماه مه ۲۰۱۲ بیش از ۳۲۰۰ پیوند کلیه انجام داد که هفت برابر تعداد این عمل‌های پیوند در سال ۱۹۹۹ است و در ماه ژوئیه ۲۰۱۴ بیش از ۱۵۰۰ پیوند کبد انجام داد.
بنا به گزارش خبرگزاری ساوت‌ایسترن نیوز اکسپرس که در تاریخ ۶ مارس ۲۰۱۴ منتشر شد، جیانگ یی، رئیس بخش جراحی کبد بیمارستان عمومی فوژو در منطقه نظامی نانجینگ و ۱۶ تن از جراحانش در این بخش، در روز ۱۸ فوریه ۲۰۱۴، طی ۱۷ ساعت، پنج عمل جراحی پیوند کبد انجام دادند.
به گفته جراح ارشد، جیانگ یی که رئیس این بخش نیز است، پنج بیمار در این بیمارستان منتظر جراحی کبد بودند. این پنج «اهداکننده» در همان روز «فوت شدند» و طی ۱۷ ساعت پیوند موفقیت‌آمیز هر پنج کبد به انجام رسید.
بر اساس گزارش روزنامه گوآنگ‌ژو دِیلی که در ۱۴ مارس ۲۰۱۴ منتشر شد، خبرنگار [این خبرگزاری] شاهد پنج عمل جراحی پیوند کبد و شش عمل پیوند کلیه در بیمارستان شماره ۱ وابسته به دانشگاه سون یات- سِن بود که به‌طور هم زمان انجام شدند. آمار ثبت شده در این مرکز پیوند عضو، پیوند ۱۹ کلیه و ۶ کبد در یک روز بوده است.
این تحقیق و بررسی‌ها نشان داده که اداره لُجستیک عمومی ارتش آزادی‌بخش خلق یک پایگاه مرکزی داده‌ها را برای بانک اعضای بدن افراد زنده راه‌اندازی کرده است. این پایگاه داده‌ها شامل اطلاعات هویتی تمرین‌کنندگان زندانی فالون گونگ و سایر اطلاعات مربوطه است، از جمله گروه خونی آنها.
اداره لُجستیک عمومی، مسئول امنیت اردوگاه‌های مخفی‌ای است که در آنجا زندانیان نگهداری می‌شوند، درحالی‌که امکان دسترسی بیمارستان‌ها به این اعضای بدن، همچنین انجام عمل‌های پیوند عضو، امور مالی و تأمین امنیت را مدیریت می‌کند. بیمارستان‌های ارتش و بیمارستان‌های پلیس اصلی‌ترین عواملی در این صنعت به‌شمار می‌آیند، اما آنها گاهی برای جلب توجه بیماران خارجی، با کسب سود کم، اعضای بدن را به بیمارستان‌های غیرنظامی می‌فروشند.
یکی از پزشکان ارتش که برای اداره لُجستیک منطقه نظامی شن‌یانگ کار می‌کرد به رسانه‌های خارجی گفته: «به‌دلیل وجود منبع بزرگ اعضای بدن افراد زنده، تعداد واقعی پیوند اعضا در چین، دست‌کم سه برابر آمارهای اعلام شده در رسانه‌های کشور است. اگر دولت بگوید سی هزار عمل در سال صورت گرفته، آمار واقعی می‌تواند صدوده هزار پیوند در سال باشد.» وی همچنین گفت که چین مرکز یک شبکه جهانی است و از سال ۲۰۰۰ بیش از ۸۵% از کل اعضای بدن پیوندی در سراسر جهان را تأمین کرده است.
تعداد زیادی از اهداکنندگان کاملاً سالم، همراه اعضای بدن سالم و زمان انتظار کوتاه
«مدت زمان ایسکمی گرم» به مدت زمانی اشاره دارد که در طول آن بافت، اندام، یا بخشی از بدن پس از آنکه جریان خون به آن کاهش می‌یابد یا متوقف می‌شود و پیش از آنکه خنک شود یا دوباره به جریان خون متصل گردد، در درجه حرارت بدن باقی می‌ماند. کم کردن زمان ایسکمی موجب بالا بردن کیفیت آن عضو و همچنین احتمال بیشتر موفقیت در انجام پیوند عضو می‌شود.
بیمارستان وابسته به دانشکده پزشکی نانجینگ اعلام کرد که زمان ایسکمی برای ۱۲۰ اهداکننده کبد در عمل‌های پیوند در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ بین صفر تا ۱۰ دقیقه بوده که میانگین آن کمتر از چهار دقیقه بوده است.
بیمارستان عمومی شماره ۲ توپخانه اظهار کرد که زمان ایسکمی گرم ۱۰۳ اهداکننده جوان و سالم کبد طی سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ بین صفر تا پنج دقیقه بوده است. زمان ایسکمی گرم ۲۴۰ اهداکننده کبد در بیمارستان چانگ‌ژنگ وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۲ ارتش در شانگهای، طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ بین صفر تا هشت دقیقه بوده است. این آمار نشان می‌دهد که این کبدها از اهداکنندگان زنده برداشته شده‌اند که طی این عملیات کشته شدند.
این بیمارستان‌ها ادعا می‌کنند که زمان انتظار برای پیوند عضو در آنجا کوتاه است و حتی انجام پیوندهای اضطراری نیز امکان‌پذیر است. از بین ۱۲۰ پیوند کبد در بیمارستان چانگ‌ژنگ، وابسته به دانشکده شماره ۲ پزشکی ارتش در شانگهای که طی سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ صورت گرفت، دریافت‌کنندگان اعضای بدن، بیماران بدحال هپاتیتی بودند که به‌طور متوسط امید داشتند تنها سه روز زنده بمانند. پیوند کبد برای یکی از بیماران، چهار ساعت بعد از انتقال وی به اتاق عمل اضطراری انجام شد.
بیمارستان شماره ۱ وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه جی‌ژیانگ، از ژانویه سال ۲۰۰۰ تا دسامبر سال ۲۰۰۴، ۴۶ عمل پیوند کبد اضطراری انجام داد. هر ۴۶ بیمار کمتر از ۷۲ ساعت منتظر دریافت عضو پیوندی بودند.
بیمارستان بیماری‌های کلیوی یون‌نان در وب‌سایت خود ادعا کرد که «در این بیمارستان پیوند عضو، اهداکنندگان در جستجوی بیماران هستند» و «تضمین می‌کند کلیه‌های سالمی در کوتاه‌ترین زمان فراهم کند»، «اعضایی با کمترین زمان ایسکمی گرم» و «هر هفته عمل پیوند عضو انجام می‌دهد.» آن حتی تضمین می‌کند که «اگر [عمل پیوند] موفقیت‌آمیز نبود، دوباره عمل دیگری انجام خواهد شد تا موفقیت‌آمیز باشد.»
چنین ضمانت‌هایی درصورت وجود شمار بالای اهداکنندگان امکان‌پذیر است و نشان می‌دهد که بیمارستان‌های پیوند عضو بدن در چین، براساس تقاضا اقدام به کشتار افراد زنده می‌کنند.
اکثر بیمارستان‌ها پس از سال ۱۹۹۹، برای کسب سود هنگفت انجام عمل‌های پیوند عضو را شروع کردند
بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مختلف در چین، پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست رژیم کمونیست در سال ۱۹۹۹، انجام عمل‌های پیوند عضو را شروع کردند و آن را گسترش دادند.
مرکز پیوند اعضای بدن دانشگاه پکن در ماه اکتبر ۲۰۰۱ راه‌اندازی شد. در آنجا عمل پیوند کبد، کلیه، لوزالمعده، قلب، قرنیه و مغز استخوان انجام شده است. در ماه دسامبر ۲۰۱۳ نزدیک به ۲۰۰۰ عمل پیوند کلیه و بیش از ۹۰۰ پیوند کبد در این مرکز انجام شد. مؤسسه پیوند عضو پلیس مسلح در ماه آوریل ۲۰۰۲ راه‌اندازی شد. در ماه مه ۲۰۱۴، حدود ۲۰۰۰ پیوند کبد و ۱۰۰۰ عمل کلیه در آنجا انجام شد.
بیمارستان‌هایی که در برداشت اعضای بدن دست داشته‌اند، سودهای کلانی از این صنعت نصیبشان شده است. بیمارستان شماره ۳۰۹ که توسط اداره عمومی لُجستیک وزارت بهداشت، «مرکز پیوند عضو ارتش» نام گرفته است، درآمد سالانه‌اش شاهد افزایشی از ۳۰ میلیون یوان در سال ۲۰۰۶ به ۲۳۰ میلیون یوان در سال ۲۰۱۰ بوده است. درآمد سالانه بیمارستان دیپینگ وابسته به دانشکده پزشکی شماره ۳ ارتش نیز از ۳۶ میلیون یوان در سال ۲۰۰۶ به ۹۰۰ میلیون یوان در سال ۲۰۰۹ افزایش داشته؛ افزایشی عظیم که حدوداً ۲۵ برابر بوده است.
پروفسور آرتور کاپلان، رئیس پیشین مرکز بیواتیک در دانشگاه پنسیلوانیا گفت این واقعاً «مایه تأسف بشریت» است که «کشتار افراد براساس تقاضا» برای برداشت اعضای بدنشان مکرراً در چین رخ می‌دهد و بیش از یک دهه به طول انجامیده است.
فهرست تحقیقات صورت گرفته
افراد متخصصی که در برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی زنده دست داشتند، شامل پزشکان، پرستاران، متخصصین بی‌هوشی و غیره می‌شود.
[لیست] یک‌صد بیمارستان ارتش و بیمارستان پلیس مسلح که در برداشت اجباری اعضای بدن دست داشته‌اند، در زیر آمده است:
بیمارستان‌های ارتش تحت کنترل مستقیم کمیسیون مرکزی ارتش:
۱- بیمارستان عمومی PLA (ارتش آزادی‌بخش خلق)
۲- بیمارستان شماره ۱ (بیمارستان ۳۰۴) وابسته به بیمارستان عمومی ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان ۳۰۹ ارتش آزادی‌بخش خلق
بیمارستان‌های عمومی شعب مختلف نظامی:
۱- بیمارستان عمومی نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان عمومی نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان عمومی شعبه موشک ارتش آزادی‌بخش خلق
بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های نظامی:
۱- بیمارستان جنوبیِ دانشگاه پزشکی جنوبی (بیمارستان شماره ۱ سابق، وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۱ ارتش)
۲- بیمارستان ژوجیانگِ دانشگاه پزشکی جنوب (بیمارستان شماره ۲ سابق، وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۱ ارتش)
۳- بیمارستان چانگ‌ژنگ وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۲ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان چانگ‌های وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۲ ارتش
۵- بیمارستان جراحی کبد و مجاری صفراوی شرق وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۲ ارتش
۶- بیمارستان دایپینگ وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۳ ارتش
۷- بیمارستان جنوب غرب وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۳ ارتش
۸- بیمارستان شین‌چیائو وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۳ ارتش
۹- بیمارستان شیجینگ وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۴ ارتش
۱۰- بیمارستان تانگدو وابسته به دانشگاه پزشکی شماره ۴ ارتش
بیمارستان‌های عمومی در مناطق نظامی:
۱- بیمارستان عمومی منطقه نظامی پکن
۲- بیمارستان عمومی منطقه نظامی نانجینگ واقع در نانجینگ
۳- بیمارستان عمومی منطقه نظامی نانجینگ واقع در فوژو
۴- بیمارستان عمومی منطقه نظامی گوانگ‌ژو واقع در گوانگ‌ژو
۵- بیمارستان عمومی منطقه نظامی گوانگ‌ژو واقع در ووهان
۶- بیمارستان عمومی منطقه نظامی جینان
۷- بیمارستان عمومی منطقه نظامی شن‌یانگ
۸- بیمارستان عمومی منطقه نظامی چِنگ‌دو
۹- بیمارستان عمومی منطقه نظامی لان‌ژوئو واقع در لان‌ژوئو
۱۰- بیمارستان عمومی منطقه نظامی لان‌ژوئو واقع در اورومچی
۱۱- بیمارستان عمومی منطقه نظامی چِنگ‌دو واقع در کونمیمگ
۱۲- بیمارستان عمومی منطقه نظامی تبت
منطقه نظامی پکن:
۱- بیمارستان شماره ۳۰۲ ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان شماره ۳۰۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۲۸۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان وابسته به مؤسسه تحقیقات پزشکی هوانوردی نیروی هوایی
۵- بیمارستان کودکان بایی، وابسته به بیمارستان عمومی ارتش در پکن
۶- بیمارستان شماره ۲۵۴ ارتش آزادی‌بخش خلق
۷- بیمارستان نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق در تیانجین (بیمارستان شماره ۴۶۴)
۸- بیمارستان شماره ۲۵۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۹- بیمارستان صلح بین‌المللی بتونِ ارتش آزادی‌بخش خلق
۱۰- بیمارستان شماره ۳۲۲ ارتش آزادی‌بخش خلق
۱۱- بیمارستان شماره ۲۶۴ ارتش آزادی‌بخش خلق
منطقه نظامی نانجینگ:
۱- بیمارستان شماره ۱۱۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان شماره ۸۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۱۸۰ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان شماره ۱۰۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۵- بیمارستان شماره ۹۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
۶- بیمارستان شماره ۱۷۴ ارتش آزادی‌بخش خلق
۷- بیمارستان شماره ۱۷۵ ارتش آزادی‌بخش خلق
۸- بیمارستان شماره ۴۷۶ ارتش آزادی‌بخش خلق
۹- بیمارستان شماره ۱۰۵ ارتش آزادی‌بخش خلق
۱۰- بیمارستان شماره ۹۴ ارتش آزادی‌بخش خلق
۱۱- بیمارستان شماره ۸۵ ارتش آزادی‌بخش خلق
۱۲- بیمارستان شماره ۴۵۵ ارتش آزادی‌بخش خلق
۱۳- شعبه سونگ‌جیانگِ بیمارستان شماره ۴۵۵ ارتش آزادی‌بخش خلق
منطقه نظامی گوانگ‌ژو:
۱- بیمارستان شماره ۱۸۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان شماره ۳۰۳ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۱۶۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان شماره ۴۵۸ ارتش آزادی‌بخش خلق
۵- بیمارستان شماره ۴۷۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
۶- بیمارستان شماره ۴۵۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
۷- بیمارستان شماره ۱۸۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
منطقه نظامی جینان:
۱- بیمارستان شماره ۴۰۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان شماره ۱۰۷ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۱۵۳ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان شماره ۸۹ ارتش آزادی‌بخش خلق
۵- بیمارستان شماره ۹۱ یانژو
۶- بیمارستان شماره ۸۸ ارتش آزادی‌بخش خلق
۷- بیمارستان شماره ۱۵۰ ارتش آزادی‌بخش خلق
۸- بیمارستان شماره ۳۷۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۹- بیمارستان شماره ۱۵۹ ارتش آزادی‌بخش خلق
منطقه نظامی شِن‌یانگ:
۱- بیمارستان شماره ۴۶۳ ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان شماره ۲۰۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۲۰۲ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان شماره ۲۰۵ ارتش آزادی‌بخش خلق
۵- بیمارستان شماره ۲۴۲ هاربین
۶- بیمارستان وابسته به بیمارستان داروسازی جیلین (بیمارستان سابق وابسته به دانشکده پزشکی ارتش در جیلین)
منطقه نظامی چِنگ‌دو:
۱- بیمارستان شماره ۴۵۲ ارتش آزادی‌بخش خلق
۲- بیمارستان شماره ۵۹ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۴۴ ارتش آزادی‌بخش خلق
۴- بیمارستان شماره ۳۲۴ ارتش آزادی‌بخش خلق
منطقه نظامی لانژو:
۱- بیمارستان شماره ۴۷۴ منطقه نظامی لانژو
۲- بیمارستان شماره ۳ ارتش آزادی‌بخش خلق
۳- بیمارستان شماره ۴۵۱ ارتش آزادی‌بخش خلق
بیمارستان‌های پلیس مسلح:
۱- بیمارستان عمومی پلیس مسلح
۲- بیمارستان وابسته به دانشکده پزشکی پلیس مسلح
۳- بیمارستان سپاه شان‌شیِ وابسته به پلیس مسلح
۴- بیمارستان سپاه شان‌شی وابسته به پلیس مسلح
۵- بیمارستان شماره ۲ سپاه پلیس مسلح در پکن
۶- بیمارستان مرکزی اداره مدیریت زندان پکن
۷- بیمارستان پلیس تیانجین
۸- بیمارستان سپاه هبِی وابسته به پلیس مسلح
۹- بیمارستان سپاه آنهویی وابسته به پلیس مسلح
۱۰- بیمارستان سپاه جیانگ‌شی وابسته به پلیس مسلح
۱۱- بیمارستان سپاه فوجیان وابسته به پلیس مسلح
۱۲- بیمارستان سپاه شانگهای وابسته به پلیس مسلح
۱۳- بیمارستان سپاه هوبِی وابسته به پلیس مسلح
۱۴- بیمارستان دفاع مرزی امنیت داخلی گوانگ‌دونگ
۱۵- بیمارستان سپاه گوانگ‌دونگ وابسته به پلیس مسلح
۱۶- بیمارستان سپاه دفاع مرزی شاندونگ وابسته به پلیس مسلح
۱۷- بیمارستان سپاه هنان وابسته به پلیس مسلح
۱۸- بیمارستان سپاه سیچوان وابسته به پلیس مسلح
۱۹- بیمارستان سپاه نینگ‌شیا وابسته به پلیس مسلح