(Minghui.org) متوجه شده‌ام که بسیاری از تمرین‌کنندگان در منطقه ما به تزکیه گفتار توجهی نمی‌کنند. برخی از آنها بسیار کنجکاو و فضول هستند و تمایل دارند شایعات و شنیده‌های خود را پخش‌کنند.
به‌عنوان مثال، آنها شایعات بی‌اساسی را پخش می‌کنند مبنی‌بر اینکه کدامیک از تمرین‌کنندگان، چه مقدار پول برای مکان‌های تهیه مطالب، کپی‌کردن دی‌‌وی‌دی‌های شن یون یا استخدام وکلا کمک کرده‌اند.
پخش شایعاتی از این قبیل هیچ نفعی برای تزکیه ندارد و ایمنی هم‌تمرین‌کنندگان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. وابستگی‌های بشری آن تمرین‌کننده‌ها را آشکار می‌کند.
چند سال پیش، یکی از پلیس‌های بخش امنیت محلی به من گفت که اطلاع دارد مقدار زیادی پول به پروژه‌های دافا کمک کرده‌ام. از او پرسیدم: «چه کسی این موضوع را به شما خبر داد؟» پاسخ داد: «افرادی از بین خودتان. اگر آنها دهان‌شان را باز نمی‌کردند، چگونه از این موضوع خبردار می‌شدم؟ شش هزار یوآن، درست است؟»
جوابی ندادم، اما فکر کردم: «او مقدار دقیق را می‌دانست.» هم‌تمرین‌کنندگان گفتارشان را تزکیه نمی‌کنند؛ مأموران بخش امنیتی شیوه‌هایی آسان از قبیل شنود تلفنی در اختیار دارند تا تمرین‌کنندگان را تحت‌نظر بگیرند و به چنین اطلاعاتی دسترسی پیدا کنند.
بعداً، زمانی که یکی از پروژه‌های دافا نیاز به کمک مالی داشت دچار تردید شدم. متوجه شدم که تمرینکنندهای ازروی خودنمایی می‌گفت: «ببینید درمیان تمرین‌کنندگان چقدر وجهه دارم. همه آنها به من اعتماد دارند و برای به‌انجام‌رساندن ... پول زیادی در اختیار من گذاشته‌اند.»
سایر تمرین‌کنندگان نیز علاقه به پخش‌کردن شایعه دارند: « فلان و فلانی ۲۰۰، ۵۰۰ و حتی ۱۰۰۰ ... کمک کردند.» وقتی سایر افراد سعی می‌کردند آنها را از انجام چنین کاری متوقف کنند، پاسخ دادند:« این چیز خوبی است. تقوای عظیمی است. چرا درباره آن صحبت نکنیم؟ نگران چه هستید؟ باید قاطع و باوقار باشید...»
به‌عنوان تزکیه‌کننده باید دیگران را درنظر بگیریم و درخصوص ایمنی تمرین‌کنندگان و پروژه‌های دافا مسئول باشیم. حتی یک فرد عادی به‌خاطر دیگران موضوعات حساس و مهم را محرمانه نگه می‌دارد. چرا ما تمرین‌کنندگان نباید استاندارد بالاتری داشته باشیم؟
برخی از تمرین‌کنندگان قلمرو دیگران را با میزان پولی که کمک کردند، مورد ارزیابی قرار دادند. روزی یکی از هم‌تمرین‌کنندگان گفت: «آه، شما واقعاً به‌خوبی تزکیه کرده‌اید. شنیدم که سال‌ها، مبلغ زیادی به دافا کمک کرده‌اید.» اما صدای مهیبی در گوشم طنین افکند: اگر بلندی قلمرو و کمال با پول قابل اندازه‌گیری است، پس چه نیازی به تزکیه‌کردن داریم؟
تمرینکنندهای را نیز می‌شناسم که این نوع مسائل را به شکل مناسبی اداره می‌کرد. هنگامی که دیگران از وی می‌پرسیدند که چه‌کسی کمک مالی کرده است، پاسخ می‌داد: «این سؤال را نپرسید، تمامی هزینه‌ها را هم‌تمرین‌کنندگان پرداخت کردند.» اوایل در خانه، همسرش می‌پرسید که این همه پول از کجا به دست آمده است و او به‌سادگی پاسخ می‌داد: «هم‌تمرین‌کنندگان.» می‌گفت که درباره مسائل محرمانه نباید با هیچ‌کسی حتی با اعضای خانواده صحبت کرد.
تمایل داشتم این پدیده را که طی چند سال گذشته متوجه آن شدم به اشتراک بگذارم تا باهم رشد کنیم. لطفاً به هرچیز نامناسبی در آن اشاره کنید.