(Minghui.com) استاد در جوآن فالون بیان کردند:
«فضای جهان فطرتاً رئوف و نیک‌خواه است و سرشت جهان، حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را دارا است و هنگامی که یک شخص متولد می‌شود، همان سرشت جهان را دارد. اما همانطور که موجودات بیشتری خلق می‌شوند، شکلی از روابط اجتماعی بین گروه‌هایی از افراد شکل می‌گیرد. ممکن است برخی از موجودات خودخواهی را رشد دهند، و به‌تدریج سطح‌شان پایین خواهد آمد، به‌طوری که نمی‌توانند در آن سطح باقی بمانند و مجبورند که سقوط کنند. اما در سطح بعدی دوباره بد می‌شوند و دوباره نمی‌توانند آن‌جا بمانند، به‌طوری که به سقوط به پایین و پایین‌تر ادامه می‌دهند تا در انتها به این سطح موجودات انسانی سقوط می‌کنند.»
با نگاه کردن به این موضوع از دیدگاه تزکیه خودم، اکنون درک بهتر از خودخواهی دارم.
هر چیزی که والا و متعالی نیست از خودخواهی نشأت می‌گیرد. به‌دلیل خودخواهی، ما از قلمروهای شگفت‌انگیز و متعالی که در آن متولد شده بودیم به پایین آمدیم و به‌دلیل خودخواهی، به شهرت، منفعت و احساسات وابسته شده‌ایم. به‌واسطه آن، انواع و اقسام وابستگی‌ها را بیشتر توسعه داده‌ایم. در جامعه بشری غوطه‌ور شده‌ایم و قادر نیستیم به شکوه و عظمت اصلی‌مان بازگردیم.
درک من این است، عناصری که باعث سقوط موجودات می‌شوند نیز قالبی هرمی شکل دارند. در سطح پایین‌تر، این عناصر فراوان‌تر و پیچیده‌تر هستند و آنها بدتر می‌شوند. همه چیز از خودخواهی نشأت می‌گیرد. آنگاه در سه قلمرو، این به شهرت، منفعت و احساسات تبدیل می‌شود. همانطور که بیشتر به سمت پایین حرکت می‌کنیم، خودخواهی خودش را به‌شکل وابستگی‌های مختلف آشکار می‌کند.
امروزه تزکیۀ ما کاملاً متفاوت از انواع تزکیه در کیهان کهن است. درک من این است که معنای واقعی تزکیۀ ما پاکسازی بنیان‌های زندگی است. موجودات در کیهان کهن به‌واسطه خودخواهی از استانداردهای قلمروهای خود منحرف شدند. به‌دلیل خودخواهی‌شان، آنها قادر نیستند به این موضوع پی ببرند و تمایلی به تغییر عقاید و تصورات منحط خود ندارند. آنها فکر می‌کنند که واقعاً پاک و متعال هستند و این شامل ما نیز می‌شود. از این رو در سیستم‌های تزکیه گذشته، آنها بر رها کردن وابستگی‌های مختلف تأکید می‌کردند: حتی شهرت، منفعت و احساسات، اما نمی‌توانستند اساسی‌ترین وابستگی‌شان یعنی خودخواهی را رها کنند. بنابراین، هیچ یک از آنها نتوانستند فراتر از سه‌قلمرو بروند. هیچ یک از آنها نتوانستند به الزامات فای کیهان در قلمروهای مربوط به خودشان، برسند. بنابراین خدایان متعددی پس از سقوط به پایین، قادر به بازگشت نبودند. زیرا آنها منحط و از استانداردها منحرف شده بودند و توجه نداشتند که قلمروهای‌شان چقدر والا بود. به همین دلیل است که موجودات کیهان کهن جرئت می‌کنند در طول دوره اصلاح فای استاد نظم و ترتیبات خودشان را تحمیل کنند.
تزکیه ما به دو بخش تقسیم شده است. قبل از ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹، برای رسیدن به کمال تزکیه می‌کردیم. آن تزکیه شخصی‌مان بود، رها کردن وابستگی‌های مختلف، کنار گذاشتن شهرت، منفعت و احساسات. در حالی که پس از ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹، استاد بیان کردند: «صعود به جایگاه اولیه و بالاترین جایگاه خودتان.» (از «آموزش فا در کنفرانس فای کانادا ۲۰۰۱ ») این تزکیه در دوره اصلاح فا است. درک می‌کنم که در روند از بین بردن شیطان و نجات موجودات ذی‌شعور، ما نیز باید برای رسیدن به یک وضعیت نوع‌دوستی و عاری از نفس بودن، به‌طور اساسی خودخواهی را کنار بگذاریم. این استانداردهای مختلف فا در قلمروهای مختلف کیهان است. گرچه ما مشکلات بسیاری را در گذشته تجربه کرده‌ایم تا در نهایت امروز این درک را به‌دست آورده‌ایم، اما این نیک‌خواهی بسیار زیاد استاد‌مان در نجات موجودات کیهان و اطمینان اساسی خودمان و ورود موجودات ذی‌شعور به کیهان جدید است. همچنین این اطمینان اساسی از وجود ابدی حیات و کیهان است.
درک می‌کنم تزکیه خودمان برطبق دافا به این منظور است تا به آنچه استاد محترم‌مان می‌خواهند، بازگردیم. حتی وضعیتی پاک‌تر از آغاز کیهان کهن. زمانی که خودخواهی را از بین ببریم، می‌توانیم هر وابستگی دیگری را رها کنیم. اگر واقعاً بتوانیم خودخواهی را کنار بگذاریم، قادر خواهیم بود به استاندارد مورد نظر استاد که استاندارد اصلاح فا نیز هست، دست پیدا کنیم.
مطالب بالا درک شخصی من است. لطفاً هر مطلب نادرستی را تذکر دهید.