(Minghui.org) پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH)، سازمان پزشکی دیده‌بان که بر سوءرفتارها و نقض قوانین در جراحی‌های پیوند عضو نظارت دارد، اظهار کرد که جامعه بین‌المللی باید درباره تعهد اخیر چین در راستای پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان اعدامی، هشیار باشد.
دولت چین سابقه دیرینه‌ای در ارائه ارقام سری و گمراه‌کننده و آمار متناقض دارد و باوجود دسترسی جامعه بین‌المللی به مدارک روبه‌رشد و درخواست‌های بین‌المللی برای متوقف کردن نقض قوانین در زمینه برداشت اعضای بدن، پکن از تصدیق برداشت غیرقانونی اعضای بدن زندانیان عقیدتی خودداری کرده است.
منبع اصلی اعضای بدن برای جراحی‌های پیوند عضو در چین که گفته شده زندانیان محکوم به اعدام هستند، واقعیت را چیز دیگری جلوه می‌دهد: افزایش وابستگی به تهیه اعضای بدن از زندانیان عقیدتی. این گروه آسیب‌پذیر در معرض خطری روبه‌افزایش قرار دارد: گرفتار شدن قربانی در دام تقاضا برای اعضای بدنی که به زور از بدن مالکانشان برداشته می‌شوند. این گروه شامل فالون گونگ نیز هست: یک تمرین تزکیه سنتی چینی که تحت آزار و شکنجه‌ای وحشیانه قرار گرفته است. DAFOH، درحالی‌که به چند عامل کلیدی اشاره می‌کند، جامعه پزشکی جهان را ترغیب می‌کند که جداً هشیار باشد و ادعاهای چین را که فقط ارزش ظاهری دارند، نپذیرد:
وضعیت قانونی نامشخص. چین از سال ۱۹۸۴، اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام را به زور از بدنشان برداشته است. در مصاحبه‌ای که اخیراً صورت گرفت، طراح پیوند عضو، هوانگ جیفو به‌طور غیرقابل‌باوری انکار کرد که این سیاست، تاکنون "قانونی" رسمی در چین بوده است. اگر چنین چیزی صحیح باشد، فروش ده‌ها هزار عضو پیوندی غیرقانونی بوده و همان تعداد جراحی پیوند عضو نیز غیراخلاقی قلمداد می‌شوند. وی خواستار تعقیب قانونی پزشکان و پرسنل حامی آنها بود.
بیانیه‌های مملو از تناقض و دمدمی‌مزاجی. در گزارشی توسط ABC در سال ۲۰۱۳، هوانگ از برداشت اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام دفاع کرد، درحالی‌که می‌گفت این زندانیان تمایل داشتند در ازای این کار پول دریافت کنند- بنابراین: «چرا شما مخالفت می‌کنید؟» در سال ۲۰۱۴، او اظهار کرد که این زندانیان شهروندانی هستند که حق اهداکردن اعضای بدنشان را دارند، تعبیری از معیارهای اخلاقی که جامعه بین‌المللی با آن موافق نبود. ماه گذشته، با تغییری در جهت‌گیری‌های سیاسی، هوانگ کاملاً این شرایط را عکس کرد، درحالی‌که آن را "یک منطقه ممنوع" نامید و انگشت اشاره‌اش را به سوی تزار امنیت چین، ژو یونگ‌کانگ گرفت که هم‌اکنون رسوا شده است.
"ناپدید شدن عمل‌های پیوند عضو به‌طریقی غیرقابل‌قبول." بیمارستان‌های چین به‌‌شدت مشغول پاک کردن وب‌سایت‌هایشان از مدارک مربوط به برداشت اجباری اعضای بدن هستند تا تجارت پیوند عضو را بی‌اهمیت جلوه دهند. اخیراً در ژوئیه ۲۰۱۴، بیمارستان خلق شماره ۲ استان گوانگ‌دونگ، به‌طور اغراق‌آمیزی در وب‌سایتش اعلام کرد که از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۹۹، بیش از ۱۰۰۰ عمل پیوند کلیه انجام داده است. در فوریه ۲۰۱۵، در یک فضای امنیت جهانی حاکم بر خط‌مشی پیوند عضو در چین، همین وب‌سایت کاملاً تغییر موضع داد. آن اکنون اظهار می‌دارد که از سال ۱۹۹۹ فقط ۵۰۰ عمل پیوند کلیه داشته است. تعداد پیوند کلیه‌ای که رئیس بخش انجام داده نیز از ۲۰۰۰ عمل به ۱۲۰۰ عمل در طول همین زمان تغییر کرده است.
بدیهی است که چین آمادگی این را ندارد تا در موازین اخلاقی پذیرفته شده بین‌المللی سهیم شود و نمی‌تواند به‌عنوان شریکی هم‌تراز و قابل اطمینان، به جامعه جهانی پیوند عضو ملحق شود.
برای اینکه ادعاهای دولت چین در این خصوص و خطرات متعاقبش را جدی بگیریم، گروه‌های دیده‌بان بین‌المللی و سازمان‌های پزشکی باید خواستار موارد زیر باشند:
افشای کامل اطلاعات درباره استفاده چین از زندانیان عقیدتی به‌عنوان منبع اعضای بدن،
شفاف‌سازی درخصوص منابع اعضای بدن و
دستیابی به روند تهیه عضو در چین، برای عمل پیوند عضو.
درباره پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن
این نهاد توسط پزشکانی با تخصص‌های گوناگون از سراسر جهان تأسیس و سازماندهی شده است. سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) هدفش فراهم آوردن یافته‌های عینی درخصوص برداشت غیراخلاقی و غیرقانونی اعضای بدن، برای جامعه پزشکی و مردم است. برداشت اعضای بدن اهداکننده، بدون رضایت داوطلبانه و آزاد وی از قبل، جنایتی علیه بشریت تلقی و به‌طور کلی تهدیدی برای علم پزشکی نیز محسوب می‌شود.